Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 2018

Gilles Chouinard: «Ο Τυραννοχαζούλης»

Όπως μας αποκαλύπτουν οι δημιουργοί του βιβλίου με τίτλο Ο Τυραννοχαζούλης και υπότιτλο «Μια προϊστορική ιστορία εκφοβισμού», περιστατικά σαν αυτά που συμβαίνουν σήμερα στα σχολεία και στους χώρους όπου συγκεντρώνονται παιδιά συνέβαιναν ακόμα και στον μακρινό προϊστορικό κόσμο της άγριας φύσης!
Και τότε κάθε πλάσμα που ξεχώριζε από τα άλλα, που ήταν διαφορετικό, δεν γινόταν αποδεκτό από την ομάδα, αποτελούσε στοιχείο παράταιρο και δεν είχε θέση στη συμβιούσα κοινότητα.
Στην αρχή, βέβαια, φυσικό ήταν να υπάρχουν άτομα με κάποιο κουσούρι, αλλά εκείνος ο μακρινός, άγριος, ο προϊστορικός κόσμος δεν είχε ανακαλύψει ακόμα τη διαφορετικότητα. Δεν γνώριζε τέχνες και τεχνάσματα, δεν είχε εφεύρει τον πολιτισμό για να ντύνει την αγριάδα του. Ήταν γυμνός. Χωρίς τα πολύχρωμα περιτυλίγματα της γνώσης και του πολιτισμού. Ήταν ένας άγριος, ένας απολίτιστος κόσμος. Και στο βασίλειό του τα τετράποδα ζούσαν ήρεμα και απλά τη φυσική τους πραγματικότητα. Και όλα ήταν «Καλά λίαν!», όπως τα είδε ο Δημιουργός όταν τελείωσε το έργο της Δημιουργίας.
Ακόμα κι όταν χρειάστηκε να τρώει το μεγαλύτερο ζώο το μικρότερο, κι αυτό γινόταν από φυσική αναγκαιότητα. Το κακό άρχισε όταν εμφανίστηκαν ζώα δίποδα, όρθια και δίχειρα, οι άνθρωποι, και είδαν πως υπερέχουν των άλλων ζώων. Και πως μπορούν να υποτάξουν και να γίνουν κύριοι του άγριου κόσμου. Και με τον καιρό άρχισαν τα παρατράγουδα.
Ο Τυραννοχαζούλης, ο μικρός ήρωας που δημιούργησαν δυο φίλοι, ο Ζιλ Σουινάρ που έγραψε την ιστορία και ο Ροζέ που την εικονογράφησε, έζησε στους προϊστορικούς χρόνους, όταν τα δίποδα μετέφεραν στον άγριο κόσμο συνήθειες του πολιτισμένου κι άρχισαν και οι δεινόσαυροι να μιμούνται τους ανθρώπους. Έφτιαξαν και οι δεινόσαυροι σπίτια με κλαδιά που έβρισκαν στη φύση και σχολεία να μαθαίνουν γράμματα και τα δεινοσαυράκια. 
Οι δύο φίλοι, συγγραφέας και εικονογράφος […] μεταφέρουν σκόπιμα τη δράση στο πολύ μακρινό παρελθόν και σ’ ένα εξωτικό περιβάλλον και τη ζωντανεύουν με ωραίες, δυνατές εικόνες, για να δείξουν και να αποδείξουν ότι ο ρατσισμός είναι άγριο πράγμα.
Τον Τυραννοχαζούλη οι γονείς του τον είχαν γράψει σ’ ένα πολύ μεγάλο σχολείο, συγκεκριμένα «στη Σχολή των Αγίων Απολιθωμάτων», όπου φοιτούσαν τα άψογα δεινοσαυράκια των καλών οικογενειών, για να μάθει πολλά γράμματα! Όμως ο καημενούλης, ο μικροσκοπικός, ο δειλός Τυραννοχαζούλης υπέφερε από τις κοροϊδίες των συμμαθητών του, που τον θεωρούσαν κουτό και τον φώναζαν «χαζούλη», και από Τυραννούλης έγινε «Τυραννοχαζούλης». Κυρίως στα διαλείμματα πολλά και δυσάρεστα συνέβαιναν με θύμα το διαφορετικό δεινοσαυράκι.
Υπήρχαν και τότε κάτι δεινοσαυροσυμμορίες στα σχολεία των δεινοσαύρων, που έκαναν αφόρητη τη ζωή όποιου συμμαθητή τύχαινε να είναι διαφορετικός από τους άλλους, όπως ο φουκαράς Τυραννοχαζούλης. Τον κορόιδευαν, δεν τον ήθελαν στην παρέα τους, δεν τον έπαιζαν στα παιχνίδια τους, στο ποδόσφαιρο τον άφηναν έξω από το γήπεδο να μαραζώνει από τη στενοχώρια του και οι «σωστοί» διασκέδαζαν σε βάρος του. Αλλά ο Τυραννούλης δεν έλεγε τίποτα στους γονείς του. Υπόφερε ίσαμε που ήρθε το καλοκαίρι και το ψάρεμα στον ποταμό, και τότε συνέβη κάτι που έφερε τεράστια αλλαγή στη ζωή του: Έσωσε τον Τυράνναρο, τον αρχηγό της συμμορίας, από βέβαιο πνιγμό, με αποτέλεσμα ο Τυράνναρος όχι μόνο να γίνει φίλος του και να επιβάλει τον Τυραννοχαζούλη στην παρέα, μα και να σώσει τον φίλο και τη μικρή του αδερφή όταν πήρε φωτιά το σπίτι του Τυραννούλη.
Για τη γενναία πράξη του καθενός, «λίγες μέρες αργότερα, στήθηκε στην πλατεία του χωριού μια επίσημη τελετή…». Η ίδια η δημαρχίνα έδωσε τα παράσημα ανδρείας στους δύο φίλους, πια, γιατί απέδειξαν πως όλοι είναι ίσοι και η διαφορετικότητα δεν εμποδίζει τις καλές σχέσεις των δεινοσαυρακιών. Το ίδιο και των παιδιών στα σχολεία των ανθρώπων.
Οι δύο φίλοι, συγγραφέας και εικονογράφος, στο χαριτωμένο βιβλίο τους με την «εξωτική» ιστορία, που ξετυλίγεται απλά, σε φυσικό, πρωτόγονο, προϊστορικό χώρο, μεταφέρουν σκόπιμα τη δράση στο πολύ μακρινό παρελθόν και σ’ ένα εξωτικό περιβάλλον και τη ζωντανεύουν με ωραίες, δυνατές εικόνες, για να δείξουν και να αποδείξουν ότι ο ρατσισμός είναι άγριο πράγμα. Μιλούν με τον τρόπο αυτό για ένα πολύ δύσκολο πρόβλημα, όπως είναι η μη παραδοχή και η μη αποδοχή της διαφορετικότητας που αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα σχολεία και οι κοινωνίες του πολιτισμένου κόσμου. Και με τον απλό αυτό τρόπο προσπαθούν να δώσουν λύση. Στο πρόβλημα του ρατσισμού. Και το κατορθώνουν.

Ο Τυραννοχαζούλης
Μια προϊστορική ιστορία εκφοβισμού
Gilles Chouinard
Mετάφραση: Νατάσα Παπαδοπούλου
Eικονογράφηση: Rogé
Gema
36 σελ.
ISBN 978-960-6893-37-7
Τιμή: €10,00

Βιβλίο & Τέχνες | diastixo.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου