Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016

H θεωρία χορδών και η πιθανή ύπαρξη παράλληλων Συμπάντων

Το «τοπίο» της θεωρίας χορδών: Συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Μπαχά.
 Ο Κωνσταντίνος Μπαχάς διευθύνει το εργαστήριο θεωρητικής φυσικής στη φημισμένη σχολή École normale supérieure στο Παρίσι. Έχει εργαστεί σε πρωτοπόρα ερευνητικά ιδρύματα της Ευρώπης και της Αμερικής με την έρευνα του να εστιάζεται στη θεωρία χορδών.
Τον συναντήσαμε στο διεθνές σχολείο θεωρητικής φυσικής στην Κέρκυρα. Μας μίλησε για τις ρηξικέλευθες ιδέες της θεωρίας χορδών, την πιθανή ύπαρξη παράλληλων Συμπάντων, τη σύγχρονη έρευνα, αλλά και για το χαρακτηριστικό ενός επιτυχημένου εκπαιδευτικού συστήματος.

-Η θεωρία χορδών μας προσφέρει μία ενοποιητική περιγραφή των θεμελιωδών αλληλεπιδράσεων στη φύση, δηλαδή της βαρύτητας, του ηλεκτρομαγνητισμού και των πυρηνικών δυνάμεων. Πώς καταφέρνει η θεωρία χορδών να συνδυάσει τη κβαντική μηχανική με τη θεωρία βαρύτητας του Αϊνστάιν;

-Η βασική υπόθεση είναι ότι αντί για στοιχειώδη σωματίδια, που είναι σημειακά σωματίδια, έχουμε μια παλλόμενη χορδή. Τα διαφορετικά σωματίδια στη φύση, όπως το ηλεκτρόνιο, τα κουάρκς ή το φωτόνιο, αντιστοιχούν σε διαφορετικές καταστάσεις της ίδιας παλλόμενης χορδής. Η κβαντομηχανική χαρακτηρίζεται από την αρχή της απροσδιοριστίας που μας λέει ότι δεν μπορούμε να μετρήσουμε ταυτόχρονα τη θέση και την ταχύτητα ενός σωματιδίου.

Μετρήσεις σε όλο και μικρότερες αποστάσεις απαιτούν όλο και περισσότερη ενέργεια. Μια σημειακή μέτρηση θα απαιτούσε άπειρη ενέργεια σε πεπερασμένο χώρο, γεγονός ασύμβατο με τη θεωρία της βαρύτητας.

Η θεωρία χορδών θεραπεύει το πρόβλημα εισάγοντας ένα ελάχιστο μήκος, το λεγόμενο μήκος της χορδής, και μετρήσεις σε μικρότερες αποστάσεις δεν είναι έτσι δυνατές. Συνεπώς, όχι μόνο είναι αδύνατη η ταυτόχρονη μέτρηση ταχύτητας και θέσης αλλά επίσης δεν είναι δυνατή η μέτρηση της θέσης με ακρίβεια μεγαλύτερη από το θεμελιώδες μήκος της χορδής. Αυτή η ιδιότητα συμβιβάζει την κβαντομηχανική και την βαρύτητα.

-Τη δεκαετία του ’80 αναπτύξατε μαζί με τους συνεργάτες σας μια νέα θεωρία χορδών, τη λεγόμενη 4-διάστατη θεωρία υπερ-χορδών. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτήν;

-Η θεωρία χορδών ορίζεται καταρχήν σε 10-διάστατο χωρόχρονο και η παραδοσιακή θεώρηση θέλει τις 6 από τις 9 χωρικές διαστάσεις να είναι ισχυρά καμπυλωμένες σε αποστάσεις τόσο μικρές ώστε να μην είναι ορατές στο μάτι ούτε στα μέχρι τώρα «μικροσκόπια» μας.

Εμείς δείξαμε ότι αυτή η ισχυρά καμπυλωμένη γεωμετρία των επιπλέον 6 χωρικών διαστάσεων μπορεί να αφαιρεθεί και η θεωρία χορδών να διατυπωθεί απευθείας στις 4-διαστασεις. Προϋπόθεση είναι οι χορδές να χαρακτηρίζονται από κάποιες επιπρόσθετες ιδιότητες, δηλαδή επιπλέον «κβαντικούς αριθμούς» που αντικαθιστούν τη γεωμετρία των επιπλέον διαστάσεων. Σήμερα πιστεύουμε ότι αυτές οι 4-διάστατες θεωρίες χορδών αντιστοιχούν σε διαφορετικές καταστάσεις μιας βασικής ενοποιημένης θεωρίας.

-Η θεωρία χορδών είναι επίσης μία θεωρία βαρύτητας. Μετά τον Αϊνστάιν έχει γίνει μια συστηματική προσπάθεια να τροποποιηθεί η βαρυτική θεωρία παρά την εξαιρετική επιτυχία της. Ποιοι είναι οι λόγοι αυτής της προσπάθειας;

-Ο κύριος λόγος είναι όπως είπαμε ότι η θεωρία του Αϊνστάιν δεν συμβαδίζει με τις αρχές της κβαντομηχανικής, που διέπουν όλα τα φαινόμενα του μικρόκοσμου. Ένας άλλος είναι ότι τα βασικότερα ίσως μυστήρια της σύγχρονης φυσικής σχετίζονται με άγνωστες μορφές σκοτεινής ενέργειας και σκοτεινής ύλης. Αυτές οι άγνωστες μορφές ύλης και ενέργειας αποτελούν περίπου το 95% της συνολικής ενέργειας στο Σύμπαν και η παρουσία τους γίνεται αισθητή μόνο μέσω βαρυτικών αλληλεπιδράσεων, είτε από την περιστροφή των Γαλαξιών είτε από την διαστολή του Σύμπαντος σε υπεργαλαξιακές κλίμακες.

Είναι συγκλονιστικό ότι παρά την τεράστια πρόοδο της φυσικής, το 95% της ενέργειας που μας περιβάλλει παραμένει ένα μυστήριο. Για να είμαστε σίγουροι ότι αυτές οι πιθανολογούμενες μορφές ενέργειας πράγματι υπάρχουν πρέπει να ξέρουμε αν η θεωρία του Αϊνστάιν χρειάζεται τροποποίηση, όχι μόνο σε μικροσκοπικές αλλά και σε μεγάλες αποστάσεις.

-Λύσεις της 10-διάστατης θεωρία χορδών προβλέπουν ένα τεράστιο αριθμό διαφορετικών καταστάσεων, π.χ. 10500, που συνιστούν το λεγόμενο και «τοπίο της θεωρίας χορδών». Θα μπορούσατε να μας περιγράψετε αυτό το τοπίο; Κάθε μία από αυτές τις διαφορετικές καταστάσεις αντιστοιχεί σε ένα διαφορετικό Σύμπαν;

-Πράγματι, η θεωρία χορδών φαίνεται να προβλέπει τέτοιες καταστάσεις. Σε κάθε μία κατάσταση του κενού χώρου, γύρω δηλαδή από την οποία η ενέργεια των τοπικών διαταράξεων είναι πάντα θετική, αντιστοιχούν διαφορετικοί νόμοι της φυσικής: διαφορετικές δυνάμεις, διαφορετικά σωματίδια ύλης, δηλαδή ένα διαφορετικό Σύμπαν. Αν αυτές οι καταστάσεις είναι όντως δυνητικά πιθανές τότε μάλλον θα υπάρχουν παράλληλα Σύμπαντα. Αλλά αυτή είναι μία υπόθεση που μένει να εξεταστεί, δεν είναι ακόμα ένα αναπόφευκτο συμπέρασμα της θεωρίας χορδών.

-Η φυσική που κυβερνά το Σύμπαν μας αντιστοιχεί σε μία κατάσταση του τοπίου των χορδών. Το ότι βρισκόμαστε σε αυτό το Σύμπαν, με αυτούς τους νόμους και με αυτές τις τιμές στις σταθερές της φύσης, θα μπορούσε να εξηγηθεί βάσει της ανθρωπικής αρχής;

-Για εκείνους τους επιστήμονες που πιστεύουν ότι η πρόοδος είναι η αναγωγή των φυσικών φαινομένων σε κάποιες, λίγες, θεμελιώδεις και αναπόφευκτες αρχές μια τέτοια εξήγηση θα ήταν απογοητευτική. Από την άλλη, δεν υπάρχει εκ των προτέρων βεβαιότητα ότι με την αναγωγή μπορούν να εξηγηθούν όλα. Ένα παράδειγμα είναι η ερώτηση «γιατί η Γη απέχει περίπου 150 εκατομμύρια χιλιόμετρα από τον Ήλιο;» Σε αυτό δεν υπάρχει κάποια θεμελιώδης εξήγηση.

Μπορούμε απλά να πούμε πως αν ήταν πολύ διαφορετική η απόσταση δεν θα υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες για να υπάρχει ζωή, και άρα και εμείς για να μετρήσουμε αυτήν την απόσταση.

Παρόμοια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ζούμε σε ένα Σύμπαν που επιτρέπει την ύπαρξη του ανθρώπου και ότι αυτό δικαιολογεί εκ των υστέρων τις τιμές των φυσικών σταθερών (όπως η δύναμης της βαρύτητας, η μάζα του ηλεκτρονίου κλπ). Σίγουρα μια τέτοια εξήγηση είναι πολύ λιγότερο πειστική και επιδραστική από ένα υπολογισμό που θα προσδιόριζε ένα μοναδικό Σύμπαν και τις ιδιότητες αυτού. Όμως δεν μπορούμε λογικά να την αποκλείσουμε.

-Πριν από έναν αιώνα, ο Αϊνστάιν, βασισμένος αποκλειστικά σε θεωρητικούς συλλογισμούς, πρότεινε τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας παρόλο που εκείνη την εποχή η Νευτώνεια θεωρία ήταν μια επιτυχημένη θεωρία βαρύτητας. Οι φυσικοί της θεωρίας χορδών εμπνευσμένοι από τον Αϊνστάιν ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Πιστεύετε πως αυτός ο δρόμος είναι αποδοτικός; Πόσο μακριά μπορούμε να φτάσουμε;

-Ο Αϊνστάιν εισήγαγε την έννοια των νοητικών (gedanken) πειραμάτων. Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι επιδιώκουμε οι μαθηματικές εξισώσεις που περιγράφουν τη φύση να είναι αμοιβαία συνεπείς. Αυτή η λογική συνέπεια είναι ένα σημαντικό κριτήριο και κίνητρο στην έρευνα. Χρησιμοποιήθηκε στην πρόβλεψη του μηχανισμού Χιγκς, που αποτελεί τη βάση του Καθιερωμένου Προτύπου των στοιχειωδών σωματιδίων, 50 χρόνια πριν την πειραματική του ανακάλυψη. Βέβαια τίποτα δεν αντικαθιστά το πείραμα και μέχρι την πειραματική επαλήθευση ποτέ δε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τις θεωρίες μας.

-Πιστεύετε ότι η θεωρία χορδών προσφέρει τον πιο υποσχόμενο δρόμο προς μια ενοποιημένη περιγραφή των δυνάμεων της φύσης;

-Μέχρι σήμερα ναι. Αλλά η θεωρία χορδών δεν είναι ακόμα μια ολοκληρωμένη θεωρία και δεν υπάρχει πειραματική επαλήθευσή της. Χρειαζόμαστε νέα πειραματικά δεδομένα, από τον επιταχυντή LHC του CERN ή αλλού, για να είμαστε πιο σίγουροι για το δρόμο που ακολουθούμε.

-Εκτός από ερευνητής, είστε και καθηγητής σε μια φημισμένη σχολή, την École normale supérieure. Από την εμπειρία σας στον ακαδημαϊκό χώρο ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που κάνουν ένα εκπαιδευτικό σύστημα επιτυχημένο;

-Αυτή είναι μία θεματικά ευρεία και δύσκολη ερώτηση, επιτρέψτε μου να τονίσω μόνο μια πτυχή της. Η σωστή μόρφωση απαιτεί μια ιδιαίτερη χημεία. Χρειάζεται από την μια μεριά επιμέλεια και πνευματική πειθαρχία, και από την άλλη ενθουσιασμό και περιέργεια.

Η επιμέλεια και η πειθαρχία χωρίς τον ενθουσιασμό είναι στείρες ενώ ο ενθουσιασμός χωρίς την πειθαρχία δεν σε οδηγεί μακριά. Πιστεύω ότι αυτά τα χαρακτηριστικά αναπτύσσονται στο άτομο αρκετά νωρίτερα από την είσοδό του στο πανεπιστημιακό περιβάλλον. Θα έλεγα ότι αναπτύσσονται κυρίως στη μέση εκπαίδευση, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο.

Σημαντικό ρόλο σε αυτό διαδραματίζει ο δάσκαλος-καθηγητής του οποίου ο ρόλος πρέπει να αναγνωριστεί και να αναβαθμιστεί. Από την εμπειρία μου ξέρω ότι η παιδεία λειτουργεί καλύτερα σε εκείνες τις κοινωνίες στις οποίες ο ρόλος του καθηγητή μέσης εκπαίδευσης αναγνωρίζεται, όχι υποχρεωτικά με όρους μισθολογικούς, αλλά κυρίως ως ιδιαίτερα σημαντικός για την κοινωνία την ίδια.

huffingtonpost



ΟΙ ΝΕΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΗΦΑΙΣΤΕΙΩΝΟΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ. Ξανανοίγει ο φάκελος «Αμφίπολη» - Κ.Περιστέρη: «Υπάρχουν κι άλλοι σημαντικοί τάφοι στον Τύμβο Καστά» - Ποιανού είναι το μνημείο;

Ενάμισυ χρόνο μετά την ανακάλυψη της Αμφίπολης ακόμα δεν έχουμε μάθει ποιοι είναι νεκροί που ανακαλύφθηκαν εντός του ταφικού μνημείου, ενώ τώρα η υπεύθυνη των αρχαιολογικών ανασκαφών Κατερίνα Περιστέρη έδωσε στη δημοσιότητα νέα στοιχεία για τον τάφο της Αμφίπολης και τα μυστικά του σε ομιλια της σε φοιτητές του πανεπιστημίου Κύπρου αποκαλύπτωντας όμως ότι:
"Υπάρχουν και άλλοι σημαντικοί τάφοι στο εσωτερικό του μνημείου".

«Η μοναδικότητα της κατασκευής του περιβόλου του ταφικού μνημείου της Αμφίπολης από θασίτικο μάρμαρο καθώς και η σημαντική χρονική περίοδος οδηγούν τη σκέψη μας στην ύπαρξη σημαντικών ταφών στο εσωτερικό του περιβόλου που μια ανασκαφική συνέχεια θα αποκαλύψει» υπογράμμισε η Κατερίνα Περιστέρη στην ομιλία της στο Πανεπιστήμιο Κύπρου 

Συνεπώς δημόσια η Κ.Περιστέρη αποκαλύπτει ότι οι αανσκαφές στον Τύμβο Καστά δεν έχουν τελειώσει, τουναντίον αφού μιλάει για τάφους και όχι επιπλεόν τάφο, η ανασκαφή βρίσκεται ακόμα στην αρχή της.

Σημείωσε με έμφαση ότι, "από τα έως τώρα αποτελέσματα των ηλεκτρικών τομογραφιών η ανασκαφική ομάδα γνωρίζει πολύ καλά που πρέπει να σκάψει."


Προφανώς η συνέχεια των αποκαλύψεων θα γίνει και στο Αρχαιολογικό Συνέδριο Θεσσαλονίκης, ενω αυτές θα έχουν άμεση σχέση με την ταυτοποίηση των νεκρών. 

«Υπάρχουν μορφές που ορισμένες είναι πάνω σε άρματα. Βλέπουμε όπλα πολεμιστή με θώρακα. Ένα άρμα με μια μορφή. Εδώ βλέπουμε ένα ταύρο στο κέντρο, ενώ δεξιά και αριστερά βρίσκονται δυο κένταυροι. Υπάρχει η φτερωτή νίκη πάνω στην πλώρη ενός πλοίου που φαίνεται ξεκάθαρα και δίπλα οι τρίποδες...

Υπάρχουν και σφίγγες. Εδώ υπάρχουν και μορφές που ξεχωρίζουν. Υπάρχει ένα αφηρωισμένων μορφών. Οι φτερωτές μορφές κρατούν ένα κόκκινο πανί και πάνω του μεταφέρουν κάτι. Παραδίπλα υπάρχει μια συγκέντρωση κάποιων Θεών. Εκεί μεταφέρεται ο νεκρός ,σε κάποια συγκέντρωση Θεών».

"Δίπλα στη θήκη του τάφου, υπάρχει η ειδική διαμόρφωση ενός χώρου με τη μορφή «Π». Είναι πολύ σημαντικό γιατί δίπλα υπάρχει ένα "Π" που θα μπορούσαν να μπαίνουν και να βλέπουνε το χώρο αυτό. Μέσα στο θάλαμο αυτό βρέθηκαν υπολείμματα νεκρικής κλίνης. Στολίδια από γυαλί και κόκκαλο και χρυσά κυκλικά διακοσμητικά με μορφές όπως νύφες.

Μιλάμε για γυναικείες μορφές που τρέχουν ή στέκονται. Παρόμοια οστέινα βρέθηκαν στην Πέλλα, στη Βεργίνα και στον Μακεδονικό τάφο Γ στον Άγιο Αθανάσιο. Με τους σκελετούς δεν έχουμε κανέναν στοιχείο ακόμη είναι προς μελέτη. Δεν ξέρουμε αν είναι σκελετοί ανδρών ή γυναικών δεν έχουμε στοιχεία. Είναι προς μελέτη για να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τι συμβαίνει"

Η Κατερίνα Περιστέρη αναφέρθηκε και στα χάλκινα νομίσματα που βρέθηκαν στο χώρο της ανασκαφής και παρουσίασε ως κυρίαρχο αυτό, του Μέγα Αλέξανδρου. «Έχουμε νομίσματα χάλκινα του Αλέξανδρου του Γ (336 323 πχ) από την Αμφίπολη και φέρουν το μονόγραμμα του Αλέξανδρου. Βρέθηκαν επίσης νομίσματα Κασσάνδρου (319 317 πχ) και είναι σε πολύ καλή κατάσταση καθώς και χάλκινα νομίσματα των Αμφιπολιτών».

Τι θέλει όμως να πει αναφερόμενη στα νομίσματα της εποχής του Μ.Αλέξανδρου; Εν τέλει απ'ότι φαίνεται δεν γνωρίζουμε ακόμα τίποτα για το ταφικό μνημείο, και καθώς υπάρχουν και άλλοι τάφοι εντός του, όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά.

Σημειώνεται ότι η κα Περιστέρη προ μερικών μηνών παρουσίασε επιγραφή η οποία αναγράφει: «Παρέλαβον Ηφαιστιώνος», που πιστοποιεί την «εργολαβία» του έργου που φαίνεται πως έγινε με εντολή του Μεγάλου Αλεξάνδρου και σε εκτέλεση του Δεινοκράτη.

Σύμφωνα με τον αρχιτέκτονα της ανασκαφής στην Αμφίπολη, Μιχάλη Λεφαντζή, ο Μέγας Αλέξανδρος έδωσε την παραγγελία για την κατασκευή του μνημείου στον Δεινοκράτη. «Όπως φανερώνουν οι επιγραφές, το ταφικό μνημείο ήταν αφιερωμένο στον αδελφικό φίλο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Ηφαιστίωνα», ανέφερε.

Η αρχαιολόγος και προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Σερρών παρουσίασε μέρος της ζωγραφιστού επιστυλίου, που ήταν τοποθετημένο στον τάφο της Αμφίπολης, το οποίο δείχνει έναν Μακεδόνα ιππέα, σε σκηνή μάχης και ακριβώς δίπλα απεικονίζεται μία υπερμεγέθης λεοντοκεφαλή, σαν αυτή που είχε στο κράνος του ο Μέγας Αλέξανδρος. Σε άλλο σημείο φαίνονται δύο υδρίες και μία Σφίγγα σαν αυτή που είναι γλυπτή στην είσοδο του τάφου που τις φυλάει.

Η κα Περιστέρη - μεταξύ άλλων - ανέφερε ότι βρέθηκε το μονόγραμμα του Αντίγονου του Μονόφθαλμου και του Ηφαιστίωνα, ενώ για ακόμα μια φορά επισήμανε ότι ο τύμβος έχει υποστεί πολυάριθμες λεηλασίες μέχρι τον καιρό των τελευταίων Μακεδόνων. Υπογράμμισε, επίσης,  ότι τα στοιχεία αποκαλύπτουν την ύπαρξη λατρευτικού χώρου εντός του μνημείου για μεγάλο ήρωα.

Τελικά όμως όπως φαίνεται το μυστικό της Αμφίπολη μπορεί να μην σταματάει μόνο στον Ηφαιστίωνα.

Aς δούμε τώρα τι λένε αρχαίες μαρτυρίες, διότι πριν ακούσουμε τους "ειδικούς" καλό ειναι να βλέπουμε από μόνοι μας τι λένε οι αρχαίες πηγές.

Μια προσεκτική ματιά στον Παυσανία που αποτελεί πηγή της εποχής θα δέιξει ότι υπάρχει η πιθανότητα αυτή καθώς ο ιστορικός αναφέρει σαφέστατα ότι ο Μ.Αλέξανδρος ετάφη σύμφωνα με τον Μακεδονικό νόμο από τον Πτολεμαίο. Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος αποτεφρώθηκε και εν συνεχεία κάποια στιγμή η σορός επέστρεψε στα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας.

Η σορός του Αλεξάνδρου αναχωρώντας από την Βαβυλώνα είχε προορισμό  τις Αιγές όπως μας αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Πτολεμαίος όμως υφαρπάζει την σωρό την οποία και θάβει προσωρινά στην Μέμφιδα με βάση τον Παυσανία και το Πάριο Χρονικό αποτεφρώνοντας την λόγω της αναφοράς του Παυσανία ότι τηρήθηκε  ο Μακεδονικός νόμος κατά την ταφή, και μετά από λίγους μήνες, μετά από κοινή συμφωνία των διαδόχων στην διάσκεψη στον Τριπαράδεισο, τα οστά του Αλεξάνδρου μεταφέρονται μαζί με τους δύο βασιλείς (Φίλιππο Αριδαίο και Αλέξανδρο Δ’) στην Μακεδονία όπου θάβεται στον ήδη ετοιμασμένο τάφο που κατασκευαζόταν την διετία κατά την οποία η σορός του Αλεξάνδρου ήταν σε «αναμονή» στην Βαβυλώνα.

Ο Αλέξανδρος, πάντα σε ένα μυστικό μέρος της καρδιάς του, εκτός από την μεγάλη αγάπη στην μητέρα του, κρατούσε και την εικόνα του σπουδαίου, επιτυχημένου και δολοφονημένου πατέρα του, που ένιωθε σαν χρέος του να τιμήσει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, τότε ιδίως που είχε καταφέρει να συντρίψει τους Πέρσες και να προχωρά από νίκη σε νίκη και από κατάκτηση σε κατάκτηση, απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα από την σκλαβιά, την αμορφωσιά, τη δουλεία και την φτώχεια!

Την επιθυμία του αυτή καταγράφει ο ιστορικός Διόδωρος Σικελιώτης, αναφέροντας ότι βασιλιάς μας, καθώς πέθανε πρόωρα, δεν είχε προλάβει να πραγματοποιήσει κάποια μεγάλα σχέδιά του, για τα οποία έδινε μάλιστα γραπτές οδηγίες στον Στρατηγό και φίλο του Κρατερό, τον οποίο έστελνε πίσω στη Μακεδονία σαν Αντιβασιλέα του (Επίτροπο), για να αντικαταστήσει τον Επίτροπο Αντίπατρο, πατέρα του Κάσσανδρου και του Ιόλα.

Ο Αντίπατρος είχε πέσει σε δυσμένεια και είχε συνεχείς προστριβές με την βασιλομήτορα Ολυμπιάδα. Ο δε Αντίπατρος του παραπονιόταν με γράμματα για τις συνεχείς παρεμβάσεις της. Και ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε τότε  «δεν ξέρει ότι ένα δάκρυ της μάνας μου σβήνει δέκα χιλιάδες τέτοια γράμματα»;

Στο τέλος λοιπόν αποφάσισε να στείλει αντικαταστάτη τον Κρατερό, μαζί με τις γραπτές οδηγίες για τα μεγάλα έργα που θα έκανε για λογαριασμό του. Καθώς όμως ο Κρατερός γύριζε στη Μακεδονία μαζί με χιλιάδες παλαίμαχους που επέστρεφαν σπίτι και ενώ είχε φτάσει ήδη στην Κιλικία, έμαθε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πεθάνει. Λέγεται δε πως ο Αντίπατρος φοβούμενος πια για τη ζωή του, είχε ήδη στείλει δηλητήριο εναντίον του Αλέξανδρου, το οποίο έριξε στο κρασί του  ο οινοχόος Ιόλας, γιος του Αντίπατρου...

Ο Κρατερός μη γνωρίζοντας τα γεγονότα (εάν συνέβησαν έτσι) συμμάχησε τελικά με τον Αντίπατρο κατά των άλλων διαδόχων και μάλιστα νυμφεύθηκε και την κόρη του Αντίπατρου, την Φίλα.

Ένα λοιπόν από τα σχέδια-διαταγές  του Μεγαλέξανδρου που δόθηκαν στον Κρατερό, ήταν και αυτό, όπως το καταγράφει ο Διόδωρος:
«Ένας τάφος για τον πατέρα του Φίλιππο ήταν να κατασκευαστεί, ο οποίος θα ήταν τόσο μεγάλος όσο οι  μεγαλύτερες πυραμίδες της Αιγύπτου, που ορισμένοι συγκαταλέγουν ανάμεσα στα Επτά Θαύματα του Κόσμου!»

Δηλαδή ο νέος Μεγάλος Τάφος του Φιλίππου, δεν θα ήταν κρυφός και ασημείωτος όπως στις Αιγές (και γι΄ αυτό γλύτωσε την σύληση), αλλά ολοφάνερο Μνημείο σαν τις Πυραμίδες!

Κάτι τέτοιο δείχνει ο εξαιρετικής ποιότητας περίβολος στην Αμφίπολη, με τα λευκά περίτεχνα μάρμαρα Θάσου, ο οποίος μάλιστα ήταν σκεπασμένος με επίσης εξαιρετικής τέχνης και διακόσμησης μαρμάρινες πλάκες με κλίση υδρορροών!

Φυσικά ο κύριος τάφος θα ήταν σφραγισμένος και φρουρούμενος, επειδή ήταν διακριτός και από τον περίβολο και από τον μαρμάρινο βασιλικό λέοντα στην κορυφή...

Ο Κρατερός, ως πολύ καλός παιδικός φίλος του Μεγαλέξανδρου, που τον βλέπουμε μαζί του να κυνηγούν λιοντάρι στο γνωστό ψηφιδωτό της Πέλλας, ίσως δεν ξέχασε την επιθυμία του Βασιλιά του και ξεκίνησε το έργο, σε μικρότερες από την μεγάλη πυραμίδα διαστάσεις, αλλά και πάλι σε πελώριες για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα, χωρίς όμως τελικά να προφτάσει να μεταφέρει τον Φίλιππο από τις Αιγές και ο Μεγάλος Τάφος ή Τάφοι της Αρχαίας Αμφίπολης χρησιμοποιήθηκε-αν για να ενταφιαστούν άλλα μέλη της οικογένειας του Αλέξανδρου όπως η Ρωξάνη και ο γιος της Αλέξανδρος Δ΄, που φαίνεται όμως να τάφηκε ή να μεταφέρθηκε στις Αιγές (τάφος δίπλα στου Φιλίππου), ή ο Φίλιππος Αρριδαίος (που είχε οριστεί αυθαίρετα διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Κρατερός προστάτης του και έπειτα τον ανέλαβε υπό την προστασία του ο Αντίπατρος και ο Κάσσανδρος), ενώ αργότερα μπορεί να τάφηκε εκεί και ο Φίλιππος Ε΄, ώστε ο τύμβος Καστά να γίνει η Βασιλική "Νεκρόπολη" της Αμφίπολης!

Ίσως πάλι το έργο του μεγάλου νέου Τάφου του Φιλίππου, να το είχε κιόλας αρχίσει ο Μέγας Αλέξανδρος, αναθέτοντάς το ήδη στον Δεινοκράτη, το περίφημο αρχιτέκτονά του που έχτιζε Αλεξάνδρειες! Και τον μόνο ικανό να φέρει εις πέρας τέτοιο τεράστιο έργο...

Φυσικά ο Τάφος του Φιλίππου Β΄ είναι αναντίρρητα στις Αιγές. Αλλά ο Αλέξανδρος ήθελε να φτιάξει έναν πολύ μεγαλύτερο και να μεταφέρει εκεί από τον Τάφο των Αιγών τον πατέρα του!

Είναι άγνωστο εάν επιθυμούσε να μεγαλώσει τον ήδη υπάρχοντα τάφο των Αιγών ή ήθελε να φτιάξει έναν νέο σε άλλο μέρος.

Σε μια τέτοια περίπτωση ίσως δεν υπήρχε καλύτερο και πιο εύκολα προσβάσιμο μέρος από το κεντρικό λιμάνι του, την Αρχαία Αμφίπολη, την οποία γνώριζε ο ίδιος καλά και από την οποία αναχώρησε ο στόλος του για την εκστρατεία κατά των Περσών!

Η Μεγάλη τώρα Πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο, την οποία ήθελε να ξεπεράσει σαν Βασιλικό Τάφο του πατέρα του Φίλιππου ο Αλέξανδρος, έχει μήκος πλευράς 230,4 μέτρα και ύψος 146,5 μ.

Δηλαδή επί της ουσίας, ο Ταφικός λόφος της Αρχαίας Αμφίπολης είναι 5 περίπου φορές μικρότερος της Μεγάλης Πυραμίδας και πάνω από 10 φορές μεγαλύτερος από τον Τάφο των Αιγών!

Όταν λοιπόν πέθανε ο Αλέξανδρος, τις διαταγές προς τον Κρατερό έμαθε ο Περδίκκας, επίσης φίλος του Βασιλιά και επειδή είδε πως απαιτούνταν για όλα μαζί τα σχέδια του Αλέξανδρου υπέρογκα ποσά, θέλησε να τα ματαιώσει, αλλά πάλι δεν τολμούσε μόνος του να πάρει μια τέτοια απόφαση και θέλοντας συνειδησιακά να μη θεωρηθεί προσωπικά υπεύθυνος, έφερε τα 5 μεγάλα σχέδια στη Συνέλευση των Μακεδόνων, όπου η πλειοψηφία αποφάσισε να τα ματαιώσει...

    Όμως είναι βέβαιο, ότι κάποιοι θα στεναχωρήθηκαν από αυτή την απόφαση, κάποιοι που αγαπούσαν πραγματικά τον Αλέξανδρο και τον Φίλιππο, όπως ο Ναύαρχος Νέαρχος π.χ., που είχε μεγαλώσει στην Αμφίπολη και την θεωρούσε πατρίδα του! Και είχε μάλιστα πάρει υπό την προστασία του την ανεπίσημη γυναίκα του Αλέξανδρου, τη Βαρσίνη και τον γιο του Αλέξανδρου από εκείνη, τον Ηρακλή! Ή ο Κρατερός που συμμάχησε με τον Αντίπατρο, ή ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος. Οπότε το μνημείο χτίστηκε, αλλά ποιος μπήκε μέσα σε αυτό;

Kαι όμως ακόμα και στους αρχαίους καιρούς δεν γνώριζαν  ποιος ήταν θαμμένος στο συγκεκριμένο Τύμβο Καστά, γνώριζαν όμως την υπαρξη του ταφικού μνημείου, και ήξεραν ότι  επρόκειτο για κάποιον πολύ σπουδαίο άντρα.

 Ο Έλληνας συγγραφέας και ποιητής Αντίπατρος ο Σιδώνιος, γεννημένος το 280 περίπου π.Χ, κάνει την γνωστή αναφορά του στον λέοντα της Αμφίπολης λέγοντας: "Ειπέ Λέον, φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας , βουφάγε; Τις τασ άξιος ην αρετάς;". 

Η μετάφραση είναι η εξής:"Πες, λέοντα, ποιανού τον τάφο φυλάς , εσύ που τρως τα βουβάλια; Ποιος ήταν άξιος των αρετών σου;"

 (Υπενθυμίζεται ότι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος ήταν γνωστός για τον κατάλογο που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Μάλιστα λέγεται ότι τα επισκέφτηκε όλα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν άξιζε να συμπεριληφθούν στον κατάλογό του.) 
Όπως φαίνεται το ταφικό μνημείο ολοκληρώθηκε. Και αφού αποδεδειγμένα μέσα δεν κρύβεται η σορός του Φιλίππου, τότε ποιανού κρύβεται; Και εάν το όνομα αυτού είναι ιδιαιτέρως βαρύ, θα έχει το θάρρος η ελληνική Πολιτεία να το αποκαλύψει;

Τι είπε πριν ένα χρόνο ο Μητροπολίτης Άνθιμος από τον άμβωνα; "Η πατρίδα μας, η Ελλάδα και η πίστη μας. Οι Μακεδόνες Ελληνες έχουν μια αξίωση από τους πολιτικούς, ποτέ δε θα δοθεί το όνομα της Μακεδονίας στο κράτος των Σκοπίων. Γιατί είναι επικίνδυνο κράτος. Πρέπει να είναι ξεκάθαρη θέση. Την πατρίδα μας δεν την πουλάμε. Μιλήστε καθαρά τι γίνεται στην Αμφίπολη. Γιατί κρύβονται ευρήματα που φωνάζουν ότι εδώ είναι Μακεδονία; Είτε είναι σκελετοί είτε οτιδήποτε άλλο" δηλαδή ο Άνθιμος γνώριζε για τα ευρήματα πριν ανακοινωθούν;

Γιατί ανακοινώθηκαν τώρα λίγες μόλις ημέρες πριν τις εκλογές; Για να αλλάξει η ατζέντα που οδηγούσε σε συντριβή; Άλλη μια "επιτυχία" της κυβέρνησης λίγο πριν την κάλπη; Eλπίζουν να αλλάξουν κάτι στην επερχόμενη συντριβή;

Όμως ο Άνθιμος λέει κάτι πιο βαρύ ακόμα.Πιστεύει ότι δεν ανακοινώνονται τα ευρήματα για να μην πάθουν ζημιά τα Σκόπια. Και όπως φάινεται συμφωνεί με τον Κυριάκο Βελόπουλο, στο ότι ακόμα και έαν πρόκειται για τον Μ.Αλέξανδρο θα έχουν το θάρρος οι κυβερνωντες να το αποκαλύψουν στον πλανήτη; Αυτό θα σημάνει το τέλος των Σκοπίων και δεν το θέλουν ουτε οι Αμερικανοί, αλλά ούτε και οι Γερμανοί.

Σημειώνεται ότι και οι δύο είναι "πολυαγαπημένοι" μας "σύμμαχοι".

Ελπίζουμε, εάν όντως βρισκόμαστε μπροστά σε μια τέτοια τεράστια ανακάλυψη να υπάρχει το ανάλογο θάρρος.
του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου

pronews.gr

http://amfipolinews.blogspot.gr/2016/01/blog-post_5047.html

Ο ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΡΟΥΣΟΥ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΤΗΣ ΣΟΡΒΟΝΝΗΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

ΟΜΙΛΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ UNESCO ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΚΑΙ ΝΗΣΩΝ
Paris-Sorbonne University

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ ΤΟΥ ΑΙΣΧΥΛΟΥ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΡΟΥΣΟΣ
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2016
Αμφιθέατρο Richelieu (Σορβόννη)
17 rue de la Sorbonne, 75005 Παρίσι, Γαλλία/ 8:30μ.μ. Με πρόσκληση
Προμηθέας: Βασίλης Ασημακόπουλος 
Ιώ: Ειρήνη Κώνστα
Ωκεανός/Ερμής: Φίλιππος Μοδινός 
Βία/Ωκεανίδα/Αθηνά: Κασσάνδρα Δημοπούλου
Ήρα: Βανέσσα Καλκάνη 
Victoria Kiazimi, πιάνο 
Παρουσίαση: Ιωάννης Μαρωνίτης, UNESCO 
Παράσταση αφιερωμένη στην επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στο Μουσείο Ακρόπολης
Théâtre Démodocos, Service culturel de l'université Paris-Sorbonne, festival des Dionysies.
Προμηθέας: Βασίλης Ασημακόπουλος 

Μονόπρακτη λυρική τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης» του Παναγιώτη Καρούσου

Ιστορικό του έργου Προμηθεύς: Ο Προμηθέας πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μόντρεαλ του Καναδά, στο Place desArts, και παιζόταν κατά διαστήματα στα Γαλλικά μέχρι το 2000. Το έργο είναι βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου «Προμηθέας Δεσμώτης» σε μετάφραση Γρυπάρη. Το 2008 ανέβηκε στην Νέα Υόρκη και στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ υπό την διεύθυνση του μαέστρου Grant Gilman. Στην Ελλάδα ο Προμηθέας ανέβηκε στα Δημοτικά Θέατρα του Χολαργού, Κορινθίων, Χαλκίδας, Σαλαμίνας, Καλλιθέας, Αργοστολίου, Ιθάκης, στην αίθουσα συναυλιών Παρνασσός, στην Παλαιά Βουλή, στο Θέατρο Βεάκειο, στον Πολυχώρο του Δήμου Αθηναίων, στο Θέατρο της Αρχαίας Μεσσήνης, στην Αρχαία Αγορά, στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο και στο Μικρό Θέατρο της Αρχαίας Επιδαύρου.
Το Μάρτη του 2014 η όπερα «Προμηθέας Δεσμώτης» με πρωταγωνιστή τον Βασίλη Ασημακόπουλο παρουσιάστηκε στο Queens’ Mamie Fay Auditorium και στον ΟΗΕ στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στο Μανχάταν εκπροσωπώντας την Ελλάδα στην UNESCO. Ηταν η πρώτη φορά στην ιστορία της Ελληνικής όπερας που ταξιδέψε έργο από την Ελλάδα στην Αμερική. Υπό την διεύθυνση του μαέστρου Ελευθέριου Καλκάνη παρουσιάστηκε στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΝΕΡΙΤ και στην Αίθουσα Συναυλιών «Παρνασσός». Η μελωδική δύναμη του Προμηθέα έχει κάμει να μιλούν με ενθουσιασμό μεγάλες προσωπικότητες, μεταξύ άλλων ο πρωθυπουργός του Καναδά PierreTrudeau. 
Ειρήνη Κώνστα, σοπράνο - Βασίλης Ασημακόπουλος, μπάσος 
Ο Ελληνοκαναδός συνθέτης κ. Παναγιώτης Καρούσος, έχει διαπρέψει στον Καναδά από τον οποίο και έχει βραβευτεί για την προσφορά του στην τέχνη. Το 1994 πρωτοπαρουσίασε την όπερα Προμηθεύς. Στο ρόλο του Ωκεανού ο διάσημος Καναδός μπάσος, πρώην συνεργάτης της Μαρίας Κάλλας, κ. Josephe Rouleau, και στο ρόλο της Βίας η πρωταγωνίστρια της Σκάλας του Μιλάνου μεσόφωνος Maria Popescu. Η όπερα έκανε εντύπωση και ξαναπαρουσιάζεται με κυβερνητική επιχορήγηση το 1996 στα Γαλλικά στο theatre Maisonneuve, της Place des Arts. Την παράσταση προλογίζει ο Κυβερνήτης του Κεμπέκ, και ο κ. Καρούσος αναγνωρίζεται ως ένας νέος συνθέτης κλασικής μουσικής. Ο Προμηθέας είναι το πρώτο έργο της Ελληνικής Τριλογίας, με κύριο θέμα την φλόγα, που είναι το Αρχαίο Ελληνικό Πνεύμα. Στον Προμηθέα η φλόγα έχει την μυστικιστική μορφή, στο δεύτερο έργο Η Ολυμπιακή Φλόγα, την μορφή του πολιτισμού, και στον Μεγαλέξανδρο την εκπολιτιστική διεύρυνση του πνεύματος. Η «Ολυμπιακή Φλόγα», παρουσιάσθηκε το 2005, με τεράστια επιτυχία στην Βασιλική Notre-Dame de Montreal, με πρωταγωνιστές από την Όπερα του Μόντρεαλ, την Συμφωνική Ορχήστρα Laval-Laurentides και μαέστρο τον Andre Gauthier. Τον Μάρτιο του 2006 στην Νέα Υόρκη παρουσίασε με την Συμφωνική Ορχήστρα Αστόρια και την χορωδία Queensborough στο Long Island υπό την διεύθυνση του μαέστρου Silas Huff την Συμφωνία της Ελευθερίας προς τιμήν του Αρχιεπισκόπου Αμερικής Δημητρίου.Το 2007 ο Παναγιώτης Καρούσος ανεβάζει την Ολυμπιακή Φλόγα στην Νέα Υόρκη στα Αγγλικά με πρωταγωνιστές από την όπερα της Νέας Υόρκης υπό την διεύθυνση του μαέστρου Grant Gilman. Το 2007 το χορωδιακό της Ολυμπιακής Φλόγας επιλέχτηκε και παρουσιάστηκε στην Χάγη της Ολλανδίας από την Συμφωνική Ορχήστρα και χορωδία Gunst wat'n Kunst υπό την διεύθυνση του μαέστρου Ραφαήλ Πυλαρινού. 
Προμηθέας: Βασίλης Ασημακόπουλοςμπάσος 
Το 2008 ο Προμηθέαςανέβηκε στην Νέα Υόρκη και στην Ουάσιγκτον ΗΠΑ. Ο Παναγιώτης Καρούσος έχει ανεβάσει με επιτυχία όλες τις όπερες του στην Βόρειο Αμερική, ιδιαίτερα ο Μέγας Αλέξανδρος έχει παρουσιαστεί στο Μόντρεαλ, Σικάγο, Νέα Υόρκη, Greensborough Βόρεια Καρολίνα, Bristol, Toronto και Μπουένος Άιρες της Αργεντινής.
Επίσης έχει βραβευτεί από την Ομοσπονδιακή Κυβέρνηση του Καναδά για τα έργα του Συμφωνία της ΕλευθερίαςΠιάνο Κονσέρτο και από την Δημαρχεία του Μόντρεαλ για την Μοντρεαλίτικη Σουίτα
Το 2014 η Συμφωνική Ορχήστρα της Αθήνας ερμήνευσε την Συμφωνία Νο.4 «της Γης», υπό την διεύθυνση του μαέστρου Ελευθέριου Καλκάνη. Επίσης ο Αρχιμουσικός των Αθηνών Ελευθέριος Καλκάνης διηύθυνε έργα του σε συναυλία στην Αίθουσα Συναυλιών «Παρνασσός» και στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΝΕΡΙΤ. 




ΝΕΕΣ ΨΗΦΙΑΚΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΓΑΝΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ FM RECORDS!!!

Νέες και παλιές ορχηστρικές συνθέσεις της σολίστ του ακορντεόν, συνθέτιδος και performer Ζωής Τηγανούρια, κυκλοφορούν ψηφιακά από την FM Records.
Πρόκειται για τρεις (3) καινούριες συλλογές με τίτλους "Two Red Lips", "Sweet Daughter" και "Nostalgia".
Στο "Two Red Lips" ακούμε νέες συνθέσεις και παλιότερες διασκευές, με το Tango ως κυρίαρχο στοιχείο και Latin-Jazz επιρροές.
Στο "Sweet Daughter", μετά τη σαφή αναφορά στο εξώφυλλο για τη Νίκη της Σαμοθράκης (τόπος καταγωγής της), ακούμε τη Ζωή Τηγανούρια όχι μόνο σαν συνθέτη αλλά και σαν ενορχηστρωτή, σε παλιά και καινούρια κομμάτια της με easy listening ενορχηστρώσεις για σύνολο εγχόρδων, συμφωνική ορχήστρα, αλλά και pop-rock ήχο.
Στο "Nostalgia" ακούμε και τη σολιστική της πλευρά, καθώς η συλλογή αποτελείται από συνθέσεις ενορχηστρωμένες ειδικά για ακορντεόν και πιάνο από την ίδια (οι οποίες έχουν κυκλοφορήσει και σε βιβλία με παρτιτούρες) σε ένα ηχόχρωμα στο οποίο κυριαρχεί το μινιμαλισμός και η απλότητα.
. . .
. . .


Ζωή Τηγανούρια: Σολίστ του Ακορντεόν - Συνθέτις - Performer

"Αν ζούσε σε άλλη εποχή, σίγουρα θα ήταν μία από τις νύμφες της Άρτεμις, καθώς όταν την ακούς μαγεύεσαι… Με τα κατάμαυρα μαλλιά της θυμίζει λίγο τις νεράιδες των παραμυθιών. Έχει μισόκλειστα τα μάτια όταν παίζει, κι η μουσική της περνάει μέσα στο σώμα σου εκτοξεύοντας τις αισθήσεις σου στα ύψη"...

Στον πραγματικό κόσμο, είναι η σπάνια περίπτωση γυναίκας σολίστ του ακορντεόν, Ελληνίδα συνθέτις και perfomer, κι επίσης η κλασική περίπτωση Έλληνα καλλιτέχνη με μεγάλη αναγνώριση εκτός Ελλάδας καθώς  οι επιδόσεις της στο εξωτερικό είναι εντυπωσιακές:
Ο λόγος, φυσικά για τη Ζωή Τηγανούρια.
Συμμετέχει σε μεγάλα Ευρωπαϊκά φεστιβάλ, ορχηστρικές συνθέσεις της εμπεριέχονται σε διεθνείς συλλογές όπως το “Buddha Bar”, συγκίνησε στο Βατικανό στα Διεθνή Βραβεία Giuseppe Sciacca, εμφανίστηκε στο Αρχαίο Θέατρο Stadio di Domiziano στη Ρώμη.
Έχει δώσει εκατοντάδες συναυλίες, από το Μέγαρο Μουσικής Αθήνας και Θεσσαλονίκης, το  Ίδρυμα Ευγενίδου - Πλανητάριο  για τα “91 Χρόνια Μαρία Κάλλας”, τον Λυκαβηττό, το Ηρώδειο, την Αθηναϊκή Λέσχη, το Ίδρυμα Θεοχαράκη, το Μέγαρο Γκύζη της Σαντορίνης, το Μουσείο αρχείο Ύδρας, το Μουσείο Μπουμπουλίνας στις Σπέτσες, την Αρχαία Επίδαυρο (μικρό θέατρο), στον Αρχαιολογικό χώρο της Σαμοθράκης και σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους, στην εκδήλωση της AIMS "Best Marathon Runner 2015" που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με τον ΣΕΓΑΣ (ένα γεγονός σε παγκόσμια αναμετάδοση από την ΕΡΤ), καθώς και σε πολλά ακόμη κέντρα Πολιτισμού στην Ελλάδα, μέχρι το Carl Orff Saal στο Μόναχο, το Διεθνές Φεστιβάλ Ακορντεόν στο Ικαάλινεν της Φινλανδίας όπου έχει λάβει Τιμητική διάκριση από τους παγκόσμιους “κολοσσούς” του ακορντεόν, τη Διεθνή Έκθεση Μουσικής Φρανκφούρτης, το Λουξεμβούργο, τη Κωνσταντινούπολη και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην μακρινή Σαμοθράκη, σε οικογένεια Παραδοσιακών μουσικών και έχει συνεργαστεί ως συνθέτις και ως σολίστ του ακορντεόν με όλα τα μεγάλα ονόματα της Ελληνικής δισκογραφίας, αλλά και με διεθνείς καλλιτέχνες όπως ο James Brown, o Al Di-Meola, Omar Faruk Tekbilek, Goran Bregovic, Chico Freeman, Zulfu Livaneli, κ.ά..
Με μεγάλη προσωπική δισκογραφία από το 2006 έως και σήμερα, διακόσιες-και-πλέον συνθέσεις από το 1999, εκατοντάδες ηχογραφήσεις και  μουσικές επενδύσεις σε τηλεοπτικές σειρές και ντοκιμαντέρ.
Της έχει απονεμηθεί Μετάλλιο Τιμής από την UNESCO για τη συνεισφορά της στην Πολιτιστική κληρονομιά του Νομού Έβρου από το Ιστορικό Μουσείο Αλεξανδρούπολης.
Γνωστή ως "Zoe" στο εξωτερικό, την έχουν αποκαλέσει “η σύγχρονη Νίκη της Σαμοθράκης” αλλά και “Πρόσωπο της Αρσινόης”.
Είναι μία καλλιτέχνις που δεν περιορίζεται από γεωγραφικά σύνορα και όπως δηλώνει και η ίδια:
"η Μουσική είναι ένα Σύμπαν γεμάτο από αισθήσεις…"
. . .
Κατεβάστε ψηφιακά το "Two Red Lips":
Ακούστε ψηφιακά το "Two Red Lips":
Κατεβάστε ψηφιακά το "Sweet Daughter":
Ακούστε ψηφιακά το "Sweet Daughter":
Κατεβάστε ψηφιακά το "Nostalgia":
Ακούστε ψηφιακά το "Nostalgia":
Μάθετε περισσότερα για τη Ζωή Τηγανούρια:
Official Site

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2016

Σεμινάριο Πιάνου με τη Δόμνα Ευνουχίδου


Το Εθνικό Ωδείο Νέας Σμύρνης έχει τη χαρά να σας προσκαλέσει στο Σεμινάριο Πιάνου με τη διακεκριμένη πιανίστα και παιδαγωγό Δόμνα Ευνουχίδου.

Συμμετοχή
Απαραίτητη προϋπόθεση Μέση Σχολή . Υπάρχουν δύο ομάδες συμμετεχόντων, οι ενεργά συμμετέχοντες και οι ακροατές. Οι ακροατές παρακολουθούν απλά το σεμινάριο δίχως συμμετοχή στα δρώμενα.
Οι θέσεις για τους ενεργά συμμετέχοντες είναι περιορισμένες οπότε θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
Για τη συμμετοχή στο σεμινάριο πρέπει να σταλεί η αίτηση που θα βρείτε εδώ: http://www.ethnikoodeio.gr/?p=1461 με την ένδειξη Σεμινάριο Πιάνου Ενεργός ή Σεμινάριο Πιάνου Κοινό στο e-mail: info@ethnikoodeio.gr

Η Δόμνα Ευνουχίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1948. Αποφοίτησε από το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης (τάξη του Α. Κοντού) με άριστα παμψηφεί και πρώτο βραβείο. Πήρε το δίπλωμα της Ecole Normale de Musique στο Παρίσι, όπου σπούδασε στην τάξη της Joanne Blancard. Ήταν μαθήτρια του Aldo Ciccolini από το 1968 ως το 1972 και τελείωσε τις σπουδές της στο Conservatoire National Superieur de Musique του Παρισιού με πρώτο βραβείο στο πιάνο και τη μουσική δωματίου (τάξη Jean Hubend). Μελέτησε επίσης με το Ludwig Hoffman στη Musichoschule της Φραγκφούρτης. Εργάστηκε σε σεμινάρια και καλοκαιρινές ακαδημίες με τους Pollini, Rostropovich, Wuhrer, Sebok, Fleischer, Kabos και τον Neuhaus. Έχει εμφανιστεί ως σολίστ με όλες τις ελληνικές ορχήστρες, με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Βουδαπέστης, τη Φιλαρμονική της Μαδρίτης, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Νοτιοδυτικής Γερμανίας, την Ορχήστρα Pro-Musica της Οξφόρδης και τη Φιλαρμονική της Κωνσταντινούπολης. Συμμετείχε σαν σολίστ σε φεστιβάλ στην Ελλάδα (Αθηνών, Σαντορίνης, Σύμης, Πατρών, Ηρακλείου, Δημήτρια κ.α.) καθώς και στο εξωτερικό (Aix-en-Provence, Donauesehingen, Sion, Οχρίδας και Midern-Cannes). Στο Midern-Cannes, η Ευνουχίδου ήταν η μόνη εκπρόσωπος της Federation Internationale des Jeunesses Musicales, επιλεγμένη από ακροάσεις πολλών υποψηφίων πιανιστών από 35 χώρες. Η δισκογραφία της περιλαμβάνει όλα τα έργα για πιάνο του Γιάννη Κωνσταντινίδη, καθώς και έργα του Αιμιλίου Ριάδη, Μανώλη Καλομοίρη και Maurice Ravel. Έχει επίσης ηχογραφήσει πολλά προγράμματα για την Ελληνική και διεθνή ραδιοφωνία και τηλεόραση. Το 1974 ίδρυσε το Ελληνικό Τρίο, μαζί με τους Γιώργο Δεμερτζή (βιολί) και Βύρωνα Φιδετζή (τσέλο). Το 1998 ίδρυσε το Piandaemomium, ένα συγκρότημα δώδεκα πιανιστών σε έξι πιάνα. Το Piandaemomium παίζει κυρίως σύγχρονη μουσική και περιλαμβάνει συνθέσεις γραμμένες ειδικά γι’ αυτό. Το ρεπερτόριό της αποτελείται από 40 κοντσέρτα και μια μεγάλη επιλογή έργων για σόλο πιάνο, από το Μπαχ μέχρι σήμερα. Διδάσκει στο Μουσικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης, και στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και δίνει συχνά σεμινάρια. Η Δόμνα Ευνουχίδου έχει παίξει αποφασιστικό ρόλο στην οργάνωση νέων μουσικών θεσμών στη Βόρεια Ελλάδα, όπως είναι η Εβδομάδα Νέων Καλλιτεχνών, η Βαλκανική Εβδομάδα Νέων Καλλιτεχνών και οι Διεθνείς Μουσικές Ημέρες και διοργανώνει κάθε χρόνο η Hellexpo. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος του Διεθνούς Διαγωνισμού Μουσικής Δωματίου – Hellexpo της Θεσσαλονίκης. Τέλος, με δική της πρωτοβουλία οργανώθηκε πρόσφατα το Φεστιβάλ "Μουσική στη Σαμοθράκη", που συνδιάζει την κλασσική με τη δημοτική μουσική.

Διάρκεια και Ωράριο Σεμιναρίου
Το Σεμινάριο Πιάνου θα είναι τριήμερο.
Αναλυτικότερα το ωράριο είναι:
Παρασκευή και Σάββατο 4 & 5 Μαρτίου 2016, 10:30 – 13:30 και 17:30 – 21:30
Κυριακή 6 Μαρτίου 2016 10:30 – 13:30 και 17:00 – 20:00
Κυριακή 6 Μαρτίου 2016 20:30 Συναυλία

Κόστος

Ενεργοί συμμετέχοντες (διάρκεια 1 ώρα): 85€
Ενεργοί συμμετέχοντες (διάρκεια μισή ώρα): 50€
Κοινό: 25€

Στο τέλος του σεμιναρίου θα δοθεί βεβαίωση.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να απευθύνεστε στην γραμματεία του Ωδείου στα τηλέφωνα: 2019345928,2109335481 ή με e-mail στην διεύθυνση:info@ethnikoodeio.gr

https://www.facebook.com/events/447906228738310/