Ο τόπος? Η Βρετανία – η χώρα με την πιο αινιγματική στάση στο σύγχρονο πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι, που ουσιαστικά παίζει τον ρόλο του μόνιμου Yes στις προσταγές της Υπερδύναμης – που βρίσκεται κάτω από την σκιώδη διακυβέρνηση του Καγκελάριου Σάτλερ, ο οποίος έχει καταφέρει με την βοήθεια των Media και την αστυνομίας να πείσει τους ανυποψίαστους πολίτες, πως βρίσκονται μια ανάσα από τον όλεθρο της απειλής ενός θανατηφόρου ιού. Ο χρόνος? Όχι και πολύ μακριά από το σήμερα, κινείται η ιστορία του V, του ψυχωμένου εκείνου εξτρεμιστή, που εξαπολύει επίθεση, οφθαλμόν αντί οφθαλμού, κόντρα σε εκείνους που κατάστρεψαν το είναι του, αλλά και τις ζωές χιλιάδων ακόμη αθώων συμπατριωτών του, με πρόσχημα τις εργαστηριακές δοκιμές για το καλό του κοινωνικού συνόλου.
Βασισμένο κατά κύριο λόγο στο κόμικ της Vertigo, με τον ομώνυμο τίτλο, που φαντάστηκαν πριν από δύο περίπου δεκαετίες οι Alan Moore και David Lloyd, είναι το σεναριακό θέμα του φιλμ, που μας παρουσιάζουν οι αδελφοί Wachowski, δια μέσου της σκηνοθετικής πένας του πρωτόπειρου James McTeigue. Στην πραγματικότητα το V for Vendetta, ακολουθεί την ίδια, λίγο ως πολύ, σκεπτική των προηγούμενων του, Matrix, που κατάφεραν να πνίξουν τον όποιο ιδεαλισμό τους, στον βούρκο της εμπορικότητας, με την ανούσια τριλογία που θα μπορούσε να είχε ολοκληρωθεί ακόμη και πριν λήξει το επεισόδιο νούμερο ένα… Το τοπίο δράσης βρίσκεται κάτω από την ομίχλη της αβεβαιότητας, της απορίας, που κανείς πολίτης όμως δεν είναι διατεθειμένος να εκφράσει, φοβούμενος την κατακραυγή και την τιμωρία από την μη ανεκτική διοίκηση. Τα πάντα παρακολουθούνται και σε περιπτώσεις έξαρσης κάποιων φαινομένων, η λύση των μαζικών προσαγωγών και συλλήψεων, είναι το βασικό αντίδοτο.
Τα δε μέσα ενημέρωσης, κατέχουν τον δικό τους σκοπό, στο καθημερινό γαϊτανάκι της πλύσης εγκεφάλου των αστών. Μέσω πομπωδών διακηρύξεων από τον ιεραπόστολο της διοίκησης, οι τηλεθεατές ενημερώνονται μόνο για τα θετικά πεπραγμένα μιας δικτατορικής κυβέρνησης. Κι εδώ εισχωρεί η λεπίδα του V, που αρνείται να παραμείνει σαν ένας ακόμη κρίκος αυτού του παρανοϊκού συστήματος και δρώντας εκτός των νόμιμων αρχών να βάλει τα θεμέλια για μια επανάσταση ή τουλάχιστον για μια αντίδραση στα ισχύοντα. Είναι όμως αυτή η σωστή λύση? Δηλαδή το V for Vendetta νομιμοποιεί μέσα από τις κινηματογραφικές σελίδες του την αναρχία, τον εξτρεμισμό και την τρομοκρατία. Φυσικά και όχι. Υπάρχουν άλλωστε πλάνα και δευτερεύουσες ιστορίες στις οποίες ο V απεικονίζεται σαν ένα καθαρόαιμο κτήνος. Ένα κτήνος όμως δημιούργημα της ίδιας της κοινωνίας που μεγάλωσε. Τα περισσότερα στοιχεία στο φιλμ, με τον τρόπο που εμφανίζονται είναι αλληγορικά. Η μάσκα του τρομοκράτη, κρύβει ένα πρόσωπο, που όπως αναγνωρίζει και ο ίδιος ο V, δεν είναι αυτό το πραγματικό του, αλλά αυτό που του έχουν αποδώσει οι κυβερνήτες, οι διοικητές. Το Κοινοβούλιο, είναι το σύμβολο της ισχύος, το καπιταλιστικό σημάδι, όπως πρώτοι το αντελήφθησαν οι Άραβες επιτιθέμενοι στα σύμβολα των ΗΠΑ, προ μιας πενταετίας. Η κοπέλα που έχει περάσει τα πάνδεινα και όμως ζει προσαρμοσμένη στις προσταγές των δολοφόνων της οικογένειας της, είναι ο απλός κόσμος, ο λαουτζίκος, που διαρκώς δέχεται επιθέσεις από εκείνους, που ανά τετραετία διατηρεί με αποκρουστικό τρόπο στην εξουσία, μόνο και μόνο για να έχει δικαίωμα στην ζωή, άλλα κάποια στιγμή θα καταφέρει να έλθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον θάνατο και τίποτα δεν θα μπορέσει να κρατήσει την οργή του την ώρα της επανάστασης.
Δίχως τις πολυτέλειες μιας υπερπαραγωγής επιπέδου Matrix, το V στηρίζεται σκηνοθετικά από τα ευρήματα του δημιουργού του και των περιβόητων πλέον συνεργατών του, διατηρώντας έναν εκπληκτικό ρυθμό, με τις εναλλαγές άλλοτε σε ένα πραγματικό και άλλοτε σε ένα φανταστικό παρελθόν, προσφέροντας ένα απίθανο πινγκ πονγκ με τον χρόνο. Κύριος πρωταγωνιστής του έργου, είναι η μάσκα του επαναστάτη Guy Fawkes, που απουσιάζει από ελάχιστα μόνο πλάνα, ενώ όσο προχωρούμε στο φινάλε, η οθόνη γεμίζει με την παρουσία του. Οι υπεύθυνοι της Γουόρνερ υποστηρίζουν πως πίσω από την μάσκα υπάρχει ο million face των Matrix, Hugo Weaving, τίποτα όμως δεν αποδεικνύει κάτι τέτοιο, εκτός από την ομοιότητα στις φωνητικές χορδές, αφού από τον αντι-ήρωα της υπόθεσης, ουδέποτε αποσπάται το προσωπείο. Δίπλα του η Νάταλι Πόρτμαν ως Ίβι, διατηρεί δίχως σκαμπανεβάσματα την μόνιμα ανοδική της πορεία – που κανείς δεν ξεχνά πως ξεκίνησε και πάλι σαν ο θηλυκός ρόλος σύμπτωση, στο πλάι του μαχητικού εκτελεστή Leon – δείχνοντας ρόλο με τον ρόλο, ολοένα και νέες δυνατότητες. Σεβαστές τέλος είναι οι παρουσίες των τόσο έμπειρων βετεράνων της Εθνικής Αγγλίας, John Hurt, ως Καγκελάριου Σάτλερ, του Stephen Rea, ως έντονα προβληματισμένου υψηλόβαθμου αστυνόμου Φιντς και του απολαυστικού Stephen Fry, που παίζει εκείνον που πρώτος δημοσίως υποστήριξε με το βαριετέ του, το έργο του V!
από το cinegr
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ - ΘΑ ΤΗΡΗΘΕΙ ΑΥΣΤΗΡΑ ΣΕΙΡΑ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑΣ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
Δευτέρα 17/8 στις 8:30 μ.μ. – 10:30 μ.μ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου