Scroll down for English
//
Σημείωση: Η έκθεση είναι στον 7ο όροφο. Για την είσοδό σας θα χτυπήσετε το κουδούνι και σας παρακαλούμε να χρησιμοποιήσετε το αριστερό ασανσέρ.
//
The exhibition is on the 7th floor. To enter please ring the bell and take the lift on the left
//
Η θετική ανταπόκριση του “Δωματίου” στην πρόσκληση για συμμετοχή στο Athens Art Core προσέφερε μια ευκαιρία να στηθεί μια έκθεση αντίστοιχη της λογικής του φεστιβάλ. H επιλογή των καλλιτεχνών γίνεται με αισθητικά κριτήρια. Το ζητούμενο είναι τα έργα να βρεθούν σε ισορροπία και συνλειτουργία, δίνοντας ρυθμό στην κίνηση του θεατή, ο/η/το οποίος/α/ο βιώνει το χώρο σαν ολική αισθητική εμπειρία, όπως θα βίωνε μια εγκατάσταση. Κάθε έργο πρέπει να διατηρήσει τη δυναμική του και σαν το μέτρο μιας μουσικής σύνθεσης να οδηγήσει στην αίσθηση της πληρότητας του όλου. Σαν ποίημα συνοδεύεται από τον τίτλο αλλά χωρίς μακροσκελείς αναλύσεις για τα επιμέρους.
Ο αρχικός τίτλος ήταν κοινός με τον τίτλο του φεστιβάλ. Πρόκειται για την φράση “Death in Athens”, μια παραφθορά του τίτλου “Θάνατος στην Βενετία”. Όπως ο Τομας Μανν, αλλά και ο Λουκίνο Βισκόντι στην κινηματογραφική μεταφορά, έτσι και αυτή η έκθεση-συγκέντρωση έργων πραγματεύεται την ανθρώπινη κατάσταση. Το τέλμα, ο πόθος, η αντίληψη του εαυτού, ο μεγάλος τελικός θάνατος αλλά και οι μικροί καθημερινοί θάνατοι, ο εσώτερος ζόφος, η διαφορετικότητα και η απόρριψη είναι σκέψεις που όλοι μας αντιμετωπίζουμε από καιρό σε καιρό. Η ιδιαιτερότητα των καλλιτεχνών είναι πως το τραύμα που σχετίζεται με τα προαναφερθέντα γίνεται μέσο έκφρασης ή/και επικοινωνίας. Μέσα από την όχι πάντα λεκτική κι αισθητική διαχείρηση τα αναδιοχετεύει στο κοινό, ενίοτε με στόχο την επικοινωνία κι άλλοτε σαν προσωπική ανάγκη ή ακόμα και στοίχημα με τον εαυτό.
Παρ' όλ' αυτά οι συγκυρίες που βιώσαμε όλοι μας και που οδήγησαν στην αναβολή της έκθεσης έκαναν και τον τίτλο να έχει έναν ιδιαιτέρως αρνητικό απόηχο. Εξάλλου, η Τέχνη μιλάει εξίσου για την επιβίωση, οπότε ο νέος τίτλος είναι “Surviving in Athens”.
Η Τέχνη μας είναι τόσο πολυεπίπεδη όσο και η σκέψη μας. Οι προεκτάσεις της εικαστικής σκέψης δημιουργούν ένα αχαρτογράφητο αισθητηριακό περιβάλλον. Με αυτήν τη λογική γίνεται και η επιλογή των έργων και καλλιτεχνών για αυτή την έκθεση, με αμιγώς αισθητικά κριτήρια και σκοπεύουν στην συγκίνηση (με την έννοια της ψυχολογικής κίνησης, όχι του μελό) του θεατή, στο μέρος της αντίληψής του που δεν σχετίζεται με τον λόγο.
Υπάρχει Τέχνη που να είναι μεγαλειώδης κι ειλικρινής και να μην είναι αυτοβιογραφική; Είναι εντυπωσιακό πως αυτή η διαδικασία που μοιάζει με αποπροσωποποίηση, αυτή η διαχείριση του τραύματος έχει συχνά αποτέλεσμα με θετικό πρόσιμο. Σαν θεατές αναγνωρίζουμε στα έργα τους δικούς μας περιορισμούς, τη δική μας σκοτεινιά αλλά η εμπειρία είναι θετική, συνδέεται με συναισθήματα ευχαρίστησης, αντίστοιχα της αριστοτελικής κάθαρσης. Παράλληλα, συχνά οι ίδιοι οι καλλιτέχνες παράγουν, αν μου επιτραπεί η έκφραση, “χαρούμενα” έργα σαν αποτέλεσμα αρνητικών βιωμάτων.
Σαν καλλιτέχνες σας καλούμε να αναγνωρίσετε μέσα στα έργα μας τον εαυτό σας.
Βρυττιά Γρηγορία, εικαστικός/επιμελήτρια
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Αγαθού Αναστασία, Βρυττιά Γρηγορία, Βολκώβ Ιάκωβος, Γιακουμάκης Λεφτέρης, Γιανναράκη Νατάσα, Ζήνας Χρίστος, Κοντομηνάς Γιώργος, Λαδιανός Κων/νος, Μπότουλας Βασίλης, Μπουζίκα Ιωάννα, Πανάγου-Παπαδάκη Σταυρούλα, Παρλαμάς Μιχάλης, Πρωτόπαπας Δημήτρης, Ρουσιώτη Μαίρη, Σμακ Γιώργος, Στεφάνου Μαίρη, Χαϊδαλής Κων/νος, Χαρωνίτη Αριστέα, Νταραρά Εύα, Φορνάρο Έλενα.
//
The positive response of the Domatio Team to the invitation for participation to the Athens Art Core offered an opportunity to set up a show in a similar perspective as the whole festival. The choice of the artists, from our point of view, happened with aesthetic criteria. The scope is for the works to find the ideal balance, creating a visual rhythm for the visitor, that will experience the space as a full aesthetic experience, as they would perceive an installation. Each work should retain its dynamic and as a part of a musical composition it shall contribute to a sensation of completeness. Like a poem it has a title but not extended analysis for each part.
The title was the same as this year’s title of the festival and this is DEATH IN ATHENS, a reference to Death in Venice. As Thomas Mann and Lucino Visconti, this exhibition, this collection of works of art, deals with the human condition. Stagnation, lust, the perception of the self, the final death and the daily small ones, inner darkness, feeling different and rejection are thoughts that torment all of us from time to time. Yet, the artist uses trauma as raw material for expression and communication and through a not always verbal and aesthetic manipulation it is emitted to an audience, occasionally as a personal need or even as a bet with one’s self.
We felt, though, that after the latest collective experience, this title curried a weirdly ominous undertone, so it changed to “Surviving in Athens”, alluding thus to another great quality of Art, that of helping one survive.
Our art is as multilayered as our thoughts. Visual thinking creates an obscure sensory environment. This also describes how the works of art were chosen for this show. We aim to a sort of psychological movement from the side of the visitor that will derive from a state of perception that is not necessarily connected to speech.
We ask, is is possible to create Fine- and honest- works of Art that is not self-referential? Because the process of making is similar to depersonalization but it has a positive outcome. As spectators we see in some works of art our own limitations, our own darkness but the whole experience remains positive, it is connected with feelings of relief in not pleasure, as is described in Aristotle’s catharsis. It is also quite possible for an artist to make joyful art an outcome of a negative experience.
Grigoria Vryttia, art-practitioner/ curator
As artists, we invite you to get to know yourself better, through our work.
Participating artists: Agathou Anastasia, Botoulas Vasilis, Bouzika Ioanna, Chaidalis Constantinos, Charoniti Aristea, Darara Eva, Fornaro Elena, Giannaraki Natasha, Kontominas Giorgos, Ladianos Konstantinos, Panagou-Papadaki Stavroula, Parlamas Michail, Protopapas Dimitris, Roussioti Mary, Smak George, Stefanou Mary, Volkov Iakovos, Vryttia Grigoria, Yakoumakis Lefteris, Zinas Christos
https://www.facebook.com/events/720898051980633/
//
Σημείωση: Η έκθεση είναι στον 7ο όροφο. Για την είσοδό σας θα χτυπήσετε το κουδούνι και σας παρακαλούμε να χρησιμοποιήσετε το αριστερό ασανσέρ.
//
The exhibition is on the 7th floor. To enter please ring the bell and take the lift on the left
//
Η θετική ανταπόκριση του “Δωματίου” στην πρόσκληση για συμμετοχή στο Athens Art Core προσέφερε μια ευκαιρία να στηθεί μια έκθεση αντίστοιχη της λογικής του φεστιβάλ. H επιλογή των καλλιτεχνών γίνεται με αισθητικά κριτήρια. Το ζητούμενο είναι τα έργα να βρεθούν σε ισορροπία και συνλειτουργία, δίνοντας ρυθμό στην κίνηση του θεατή, ο/η/το οποίος/α/ο βιώνει το χώρο σαν ολική αισθητική εμπειρία, όπως θα βίωνε μια εγκατάσταση. Κάθε έργο πρέπει να διατηρήσει τη δυναμική του και σαν το μέτρο μιας μουσικής σύνθεσης να οδηγήσει στην αίσθηση της πληρότητας του όλου. Σαν ποίημα συνοδεύεται από τον τίτλο αλλά χωρίς μακροσκελείς αναλύσεις για τα επιμέρους.
Ο αρχικός τίτλος ήταν κοινός με τον τίτλο του φεστιβάλ. Πρόκειται για την φράση “Death in Athens”, μια παραφθορά του τίτλου “Θάνατος στην Βενετία”. Όπως ο Τομας Μανν, αλλά και ο Λουκίνο Βισκόντι στην κινηματογραφική μεταφορά, έτσι και αυτή η έκθεση-συγκέντρωση έργων πραγματεύεται την ανθρώπινη κατάσταση. Το τέλμα, ο πόθος, η αντίληψη του εαυτού, ο μεγάλος τελικός θάνατος αλλά και οι μικροί καθημερινοί θάνατοι, ο εσώτερος ζόφος, η διαφορετικότητα και η απόρριψη είναι σκέψεις που όλοι μας αντιμετωπίζουμε από καιρό σε καιρό. Η ιδιαιτερότητα των καλλιτεχνών είναι πως το τραύμα που σχετίζεται με τα προαναφερθέντα γίνεται μέσο έκφρασης ή/και επικοινωνίας. Μέσα από την όχι πάντα λεκτική κι αισθητική διαχείρηση τα αναδιοχετεύει στο κοινό, ενίοτε με στόχο την επικοινωνία κι άλλοτε σαν προσωπική ανάγκη ή ακόμα και στοίχημα με τον εαυτό.
Παρ' όλ' αυτά οι συγκυρίες που βιώσαμε όλοι μας και που οδήγησαν στην αναβολή της έκθεσης έκαναν και τον τίτλο να έχει έναν ιδιαιτέρως αρνητικό απόηχο. Εξάλλου, η Τέχνη μιλάει εξίσου για την επιβίωση, οπότε ο νέος τίτλος είναι “Surviving in Athens”.
Η Τέχνη μας είναι τόσο πολυεπίπεδη όσο και η σκέψη μας. Οι προεκτάσεις της εικαστικής σκέψης δημιουργούν ένα αχαρτογράφητο αισθητηριακό περιβάλλον. Με αυτήν τη λογική γίνεται και η επιλογή των έργων και καλλιτεχνών για αυτή την έκθεση, με αμιγώς αισθητικά κριτήρια και σκοπεύουν στην συγκίνηση (με την έννοια της ψυχολογικής κίνησης, όχι του μελό) του θεατή, στο μέρος της αντίληψής του που δεν σχετίζεται με τον λόγο.
Υπάρχει Τέχνη που να είναι μεγαλειώδης κι ειλικρινής και να μην είναι αυτοβιογραφική; Είναι εντυπωσιακό πως αυτή η διαδικασία που μοιάζει με αποπροσωποποίηση, αυτή η διαχείριση του τραύματος έχει συχνά αποτέλεσμα με θετικό πρόσιμο. Σαν θεατές αναγνωρίζουμε στα έργα τους δικούς μας περιορισμούς, τη δική μας σκοτεινιά αλλά η εμπειρία είναι θετική, συνδέεται με συναισθήματα ευχαρίστησης, αντίστοιχα της αριστοτελικής κάθαρσης. Παράλληλα, συχνά οι ίδιοι οι καλλιτέχνες παράγουν, αν μου επιτραπεί η έκφραση, “χαρούμενα” έργα σαν αποτέλεσμα αρνητικών βιωμάτων.
Σαν καλλιτέχνες σας καλούμε να αναγνωρίσετε μέσα στα έργα μας τον εαυτό σας.
Βρυττιά Γρηγορία, εικαστικός/επιμελήτρια
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Αγαθού Αναστασία, Βρυττιά Γρηγορία, Βολκώβ Ιάκωβος, Γιακουμάκης Λεφτέρης, Γιανναράκη Νατάσα, Ζήνας Χρίστος, Κοντομηνάς Γιώργος, Λαδιανός Κων/νος, Μπότουλας Βασίλης, Μπουζίκα Ιωάννα, Πανάγου-Παπαδάκη Σταυρούλα, Παρλαμάς Μιχάλης, Πρωτόπαπας Δημήτρης, Ρουσιώτη Μαίρη, Σμακ Γιώργος, Στεφάνου Μαίρη, Χαϊδαλής Κων/νος, Χαρωνίτη Αριστέα, Νταραρά Εύα, Φορνάρο Έλενα.
//
The positive response of the Domatio Team to the invitation for participation to the Athens Art Core offered an opportunity to set up a show in a similar perspective as the whole festival. The choice of the artists, from our point of view, happened with aesthetic criteria. The scope is for the works to find the ideal balance, creating a visual rhythm for the visitor, that will experience the space as a full aesthetic experience, as they would perceive an installation. Each work should retain its dynamic and as a part of a musical composition it shall contribute to a sensation of completeness. Like a poem it has a title but not extended analysis for each part.
The title was the same as this year’s title of the festival and this is DEATH IN ATHENS, a reference to Death in Venice. As Thomas Mann and Lucino Visconti, this exhibition, this collection of works of art, deals with the human condition. Stagnation, lust, the perception of the self, the final death and the daily small ones, inner darkness, feeling different and rejection are thoughts that torment all of us from time to time. Yet, the artist uses trauma as raw material for expression and communication and through a not always verbal and aesthetic manipulation it is emitted to an audience, occasionally as a personal need or even as a bet with one’s self.
We felt, though, that after the latest collective experience, this title curried a weirdly ominous undertone, so it changed to “Surviving in Athens”, alluding thus to another great quality of Art, that of helping one survive.
Our art is as multilayered as our thoughts. Visual thinking creates an obscure sensory environment. This also describes how the works of art were chosen for this show. We aim to a sort of psychological movement from the side of the visitor that will derive from a state of perception that is not necessarily connected to speech.
We ask, is is possible to create Fine- and honest- works of Art that is not self-referential? Because the process of making is similar to depersonalization but it has a positive outcome. As spectators we see in some works of art our own limitations, our own darkness but the whole experience remains positive, it is connected with feelings of relief in not pleasure, as is described in Aristotle’s catharsis. It is also quite possible for an artist to make joyful art an outcome of a negative experience.
Grigoria Vryttia, art-practitioner/ curator
As artists, we invite you to get to know yourself better, through our work.
Participating artists: Agathou Anastasia, Botoulas Vasilis, Bouzika Ioanna, Chaidalis Constantinos, Charoniti Aristea, Darara Eva, Fornaro Elena, Giannaraki Natasha, Kontominas Giorgos, Ladianos Konstantinos, Panagou-Papadaki Stavroula, Parlamas Michail, Protopapas Dimitris, Roussioti Mary, Smak George, Stefanou Mary, Volkov Iakovos, Vryttia Grigoria, Yakoumakis Lefteris, Zinas Christos
https://www.facebook.com/events/720898051980633/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου