Τετάρτη 10 Ιουνίου 2020

ΘΕΑΤΡΟ ΔΕΥΤΕΡΑΣ__Δον Καμίλο__Σωτήρη Πατατζή

ΟΣΟ ΜΕΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ
ΠΑΛΙ και ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ !!!
ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΑΓΡΥΠΝΗΣΗ ΜΑΣ, ΔΙΕΥΡΥΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΜΑΣ !!!
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ
10η προτεινόμενη παράσταση –

 «Δον Καμίλο» του Σωτήρη Πατατζή


Μόσχα, 10 Ιουνίου 2020
Αγαπητοί φίλοι,
Όσο μένουμε σπίτι, το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. σάς προτείνει να μην χάνουμε την επαγρύπνησή μας, διευρύνουμε τους ορίζοντές μας και το γνωστικό μας πεδίο, παραμένουμε σε φόρμα, μυούμεθα στην πολιτισμική κληρονομιά του Ελληνικού Κόσμου, στον πλούτο της Ελληνικής Γλώσσας, του Ελληνικού Πολιτισμού.
Στο πλαίσιο αυτό εγκαινιάζουμε ένα νέα εγχείρημα, την παρακολούθηση, στην ελληνική, των εξαιρετικών παραστάσεων του αξιολογότατου προγράμματος της  «EΡT» Тο ΘΕΑΤΡΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ.
Το ΘΕΑΤΡΟ της ΔΕΥΤΕΡΑΣ υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πολιτιστικές δράσεις της «ΕΡΤ». Επί 16 χρόνια, από το 1976 έως το 1992, παρουσιάστηκαν στο πρόγραμμα περισσότερα από 500 θεατρικά έργα ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου, που απευθύνονταν στο κοινό που διψούσε για καλό θέατρο, αλλά δεν είχε την ευκαιρία να το παρακολουθήσει, κυρίως το κοινό της επαρχίας. Πρόκειται για σπουδαίες και σπάνιες παραστάσεις από κορυφαιους ηθοποιούς και σκηνοθέτες, πολλοί εκ των οποίων δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή.
 
Στο πλαίσιο του καινούριου μας αυτού εγχειρήματος, ως δέκατη παράσταση, προτείνουμε στο κοινό μας να παρακολουθήσει την σάτιρα του πολιτικού φανατισμού «Δον Καμίλο» του   συγγραφέα Σωτήρη Πατατζή.
Πρόκειται για μια αξιοθαύμαστα μαστορεμένη (καλοφτιαγμένοι χαρακτήρες, ευφάνταστη πλοκή, χυμώδης γλώσσα) σατιρική κωμωδία, μια πολιτική σάτιρα. Το θεατρικό έργο του Σωτήρη Πατατζή «Δον Καμίλο» γράφτηκε για τον αξέχαστο μεγάλο μας ηθοποιό και αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Μίμη Φωτόπουλο. Ο Σωτήρης Πατατζής εμπνέεται από τα ευθυμογραφήματα του Ιταλού συγγραφέα Τζοβάνι Γκουαρέσκι αλλά δημιουργεί τη δική του πλοκή και τους δικούς του χαρακτήρες. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1958 στο θέατρο “Άλφα” από το θίασο του Μ. Φωτόπουλου και γνωρίζει μεγάλη επιτυχία μέχρι τις μέρες μας όπου κι αν παίζεται.
Ένα κείμενο γεμάτο σαρκασμό και αυτοσαρκασμό, που μέσα από το χιούμορ αναδεικνύει την πολιτική αντιπαράθεση ανάμεσα στην κρατούσα συντηρητική εξουσία και την ελπιδοφόρα κομμουνιστική, τις υπόγειες διασυνδέσεις της επίσημης Εκκλησίας με την εξουσία, καθώς και την εμπλοκή της στα πολιτικά δρώμενα, αλλά και τη μεγάλη δύναμη της γνήσιας και ειλικρινούς φιλίας και του έρωτα…
Η παράσταση πρωτοπροβλήθηκε στην τηλεόραση (ΕΡΤ2) το 1982, σε σκηνοθεσία Αλέξη Μίγκα και Σταύρου Ζερβάκη. Εμφανίζονται οι ηθοποιοί: Μίμης Φωτόπουλος, Ρένα Βενιέρη, Δημήτρης Βυζάντιος, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Γιάννης Μαλούχος,  Χρήστος Μωραΐτης, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Σταμάτης Τζελέπης, Ράσμη Τσόπελα, Κώστας Χαλκιάς:
«Εθνική Αντίσταση έκαναν και ο ιταλικός και ο ελληνικός λαός, με πρωτοπόρους, ως γνωστόν, τους κομμουνιστές. Συμπαραστάτες στον αντιφασιστικό αγώνα τους ήταν και αρκετοί λαϊκοί κληρικοί, ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Το όραμα του απελευθερωτικού ελληνικού και ιταλικού αγώνα για μια καλύτερη μεταπολεμική κοινωνία, βέβαια, δε δικαιώθηκε. Η άρχουσα τάξη και τα όργανά της – μεταξύ των οποίων και η Εκκλησία – κι εκεί κι εδώ, μηχανορραφούσε και μηχανορραφεί για να διατηρεί παντού την εξουσία της – λ.χ., και ενάντια στην εκλογή κομμουνιστών δημάρχων. Αλλά κι ο λαός μπορεί να καταπολεμήσει τα σχέδιά της. Αυτό είναι το διαχρονικό «μήνυμα» της κωμωδίας του Πατατζή, με κεντρικούς ήρωες τον, συντηρητικό αλλά τίμιο, φτωχό λαϊκό ιερέα δον Καμίλο και τον φίλο του, κομμουνιστή – αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Πεπόνε, που εκλέγεται δήμαρχος, παρά τα «κόλπα» και τις απειλές του καρδιναλίου και του «αρπακτικού» υποψηφίου των Χριστιανοδημοκρατών. Ο Πατατζής, πλάθοντας αγαπητικά τον δον Καμίλο, τον βάζει να «μιλά» με το Χριστό, ουσιαστικά με τη συνείδησή του, καθιστώντας τον «φωνή» της λογικής και της κοινωνικής συνείδησης κάθε τίμιου λαϊκού ανθρώπου».
Τζοβανίνο Γκουαρέσκι
Το βιβλιο του Ιταλού λογοτέχνη Τζοβαννίνο Γκουαρέσκι «Ο μικρός κόσμος του Δον Καμίλο» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στην Ιταλία το 1948 με τίτλο «Don Camillo». Πρόκειται για μία συλλογή 40 αφηγημάτων, που δημοσιεύθηκαν στο εβδιομαδιαίο περιοδικό «Candido» το 1946,  σαράντα (40) αριστουργημάτων, που συνοδεύονται από 38 εμπνευσμένα και όμορφα σκίτσα του πολυτάλαντου συγγραφέα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των αφηγημάτων (στα 37 από τα 40) οι κεντρικοί ήρωες είναι ίδοι. Ο Δον Καμίλο, ένας λεβέντης καθολικός ιερέας, που αντιπροσωπεύει την εκκλησία και την αντικομμουνιστική μερίδα του λαού. Άλλος βασικός ήρωας – ο Πεπόνε, κομμουνιστής, επίσης λεβεντάνθρωπος και δήμαρχος του ιταλικού χωριού, στο οποίο διαδραματίζονται οι ιστορίες. Το τρίτο βασικό πρόσωπο, ή μάλλον φωνή των αφηγημάτων, είναι ο Χριστός, η φωνή του, δηλαδή, που συνομιλεί με τον Δον Καμίλο και τον «κρατάει» όσο είναι δυνατόν, στα όρια της νομιμότητας και της εκκλησιαστικής πρακτικής.
Στις σελίδες του βιβλίου αυτού συναντάμε τους ήρώες μας, τον Δον καμίλο και τον Πεπόνε να μάχονται ο ένας τον άλλο, αλλά ταυτόχρονα να αγωνίζονται για το καλό των κατοίκων του χωριού τους. Ο καθένας από αυτούς χρησιμοποιεί διάφορα τεχνάσματα, προκειμένου να μειώσει το γόητρο και την δύναμη του άλλου, χαρίζοντας σε εμάς άφθονο γέλιο, μιας και οι κωμικές καταστάσεις πλημμυρίζουν τις σελίδες του βιβλίου. Αυτό που συγκινεί, όμως, είναι η αγάπη, που στο βάθος νιώθει ο ένας για τον άλλο. Και δεν θα μπορούσε να είναι δοαφορετικά, αφού πάνω απ΄όλα τοποθετούν την ευημερία των συνανθρώπων τους. Μια αγάπη, που γίνεται φανερή την στιγμή που ο δήμαρχος πηγαίνει να αποχαιρετήσει τον ιερέα, όταν ο τελευταίος αναγκάζεται να αποχωριστεί για λίγο την ενορία του, αλλά και όταν ο ιερέας προσφέρει στο Δημιουργό του κεριά και προσεύχεται για να γίνει καλά το άρρωστο παιδί του δημάρχου.
Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου μεταφέρουμε:
Ο Τζοβαννίνο Γκουαρέσκι γεννήθηκε στις Φοντανέλλε της Ροκαμπιάνκα την 1η Μαϊου 1908. Από τα δεκαοκτώ του χρόνια ασχολείται ανελλιπώς με τη δημοσιογραφία και, περιστασικά, εργάζεται ως σκιτσογράφος, ηλεκτρολόγος, σκηνογράφος, γελοιογράφος, αλλά και σχεδιαστής σε εργοστάσιο παστερίωσης γάλακτος. Κατά καιρούς έκανε και το φοιτητή, αλλά μέχρι τώρα δεν έχει δείξει καμμία διάθεση να πάρει πτυχίο. Είναι παντρεμπένος και έχει στ΄ αλήθεια δύο παιδιά, για τα οποία μιλάει στα βιβλία του.
Σπουδαιότερα έργα του: «Η ανακάλυψη του Μιλάνου», «Το πεπρωμένο λέγεται Κλοτίλδη», «Προσωρινή Ιταλία», «Χριστουγεννιάτικο Παραμύθι», «Μυστικό Ημερολόγιο», «Ο σύντροφος Δον Καμίλο».
Υπήρξε χρονογράφος μιας επαρχιακής εφημερίδας, έπειτα αρχισυντάκτης του ενδομαδιαίου “Bertoldo”, και τέλος διευθυντής σύνταξης του ”Candido”. Ο Μικρός Κόσμος του Δον Καμίλο είναι συλλογή αφηγημάτων, που δημοσιεύθυηκαν με τον ίδιοο τίτλο στο εβδομαδιαίο “Candido”, και στο σημείωμμα που προτάσσεταιν στο βιβλίο ο αναγνώστης θα βρει όσα του χρειάζονται, για να τοποθετήσει τις αφηγήσεις χρονικά και, από μια άποψη, να τις δικαιώσει.       

Τζοβανίνο Γκουαρέσκι
«Ο μικρός κόσμος του Δον Καμίλι» είναι μία σειρά ιστοριών, οιονεί αυτοτελών, που εκτυλίσσονται σε ένα χωριό της πεδιάδας του Πάδου από τον Δεκέμβριο του 1946 έως τον Δεκέμβριο του 1947, δηλαδή στην κορύφωση της πόλωσης μεταξύ χριστιανοδημοκρατών και κομμουνιστών στην πρώιμη μεταπολεμική Ιταλία. Το έργο εκδόθηκε το 1948 και γρήγορα προσέλκυσε την προσοχή της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης. Ευρύτερα γνωστή είναι η κινηματογραφική μεταφορά του, στη Γαλλία, με πρωταγωνιστή τον Φερναντέλ –αν και μεταγενέστερες ανάλογες προσπάθειες δεν υπήρξαν εξίσου επιτυχημένες. Η ευφυής σύλληψη και τα απολαυστικά ευρήματα του Γκουαρέσκι εγγυήθηκαν εξ αρχής τη «διεθνοποίηση» του πονήματός του, που αναφερόταν άλλωστε σε ένα πολιτικό ανταγωνισμό ήδη οικείο σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες.
Οι ιστορίες του "Δον Καμίλλο" πρωτάρχισαν να δημοσιεύονται το 1946 στο εβδομαδιαίο περιοδικό του Μιλάνου "Candido" και σημείωσαν ευθύς εξ αρχής καταπληκτική επιτυχία. Η επιτυχία τους αυτή, σύντομα ξεπέρασε τα σύνορα της Ιταλίας και μέχρι σήμερα δημοσιεύτηκαν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα στις ιστορίες αυτές, είναι το γεγονός ότι μπορούν να σταθούν και σαν αυτοτελή δημοσιεύματα, αλλά και συγκεντρωμένες σ έναν ξεχωριστό τόμο, ν αποτελούν μιαν εξαίρετη σύνδεση μέσ από την οποία προβάλλουν ανάγλυφοι οι χαρακτήρες-τύποι των δυο κεντρικών ηρώων του "Μικρού Κόσμου", του Δον Καμίλλο, του παπά του χωριού και του κομμουνιστή Δήμαρχου Πεππόνε.
Οι ιστορίες αυτές χωρίστηκαν από τον συγγραφέα τους και δημοσιεύτηκαν σε τρία αυτοτελή βιβλία, που όχι μόνο, καθώς προαναφέρθηκε, η κυκλοφορία τους σε όλο τον κόσμο στάθηκε καταπληκτική, αλλά βρήκαν παράλληλα ξεχωριστή αναγνώριση και στη γνώμη της διεθνούς κριτικής.
Φινέτσα ύφους, ενάργεια, εκπληκτική αίσθηση του κωμικού και του σατιρικού στοιχείου, λεπτότητα ψυχολογική, ευρηματικότητα, φαντασία, δεξιοτεχνία περιγραφική, συνδετική τελειότητα, είναι τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του "Μικρού κόσμου του Δον Καμίλλο" που τον καθιστούν ένα έργο μοναδικό στο είδος του: Μια λεπτή μυθιστορηματική σάτιρα χαρακτήρων και καταστάσεων, με σοβαρές λογοτεχνικές αξιώσεις.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι, κριτική και κοινό σ όλον τον κόσμο, βρέθηκαν σύμφωνοι για την αξία του έργου και οι εγκυρότεροι κριτικοί των σοβαρών φιλολογικών επιθεωρήσεων της κεντρικής Ευρώπης, θεώρησαν το "Μικρό κόσμο του Δον Καμίλλο" μαζί με τον "Καλό στρατιώτη Σβέικ", σαν τα πιο χαριτωμένα βιβλία του Αιώνα.
Εξάλλου, χαρακτηριστικότερο ακόμα είναι το γεγονός ότι ο κινηματογράφος, που με εξαιρετική επιτυχία ευτύχησε να ερμηνεύσει το έργο και ν αποδώσει αριστοτεχνικά τα επιμέρους περιστατικά και τα ευρηματικά επεισόδιά του, παρ όλη την εξαιρετική ερμηνεία των ηθοποιών του, στάθηκε ανίκανος να υπογραμμίσει τη λεπτότητα του σατιρικού στοιχείου που αναβλύζει μέσ από τις σελίδες του βιβλίου, γεγονός που συνηγορεί για την εξαιρετική ποιότητα του έργου.
Ο Σωτήρης Πατατζής (1917 - 7 Ιουνίου 1991) ήταν Έλληνας λογοτέχνης, με καταγωγή από τη Μεσσήνη Μεσσηνίας. Σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Εργάστηκε ως δημοσιογράφος σε εφημερίδες και περιοδικά. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα. Στην αντίσταση εντάχτηκε στο ΕΑΜ.
Ορφάνεψε από πατέρα σε ηλικία έξι χρόνων και πέρασε στερημένα παιδικά χρόνια. Τέλειωσε το γυμνάσιο στην Καλαμάτα το 1932 και γράφτηκε στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αναγκάστηκε ωστόσο για λόγους οικονομικής ανέχειας να διακόψει τις σπουδές του και να δώσει εξετάσεις στη Σχολή Χωροφυλάκων. Υπηρέτησε στη Λιβαδειά με το βαθμό του ενωμοτάρχη, μετά την επιβολή της γερμανικής κατοχής όμως λιποτάκτησε και κατέφυγε στο αντάρτικο, στρατεύτηκε στην οργάνωση Ε.Λ.Α.Σ. Στην Αθήνα, όπου έζησε ως το θάνατό του, επέστρεψε μετά την απελευθέρωση.
 
Συνεργάστηκε με τα περιοδικά «Ο Ταχυδρόμος» και «Οικογένεια», και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη λογοτεχνική μετάφραση. Υπήρξε μέλος της Εταιρείας Θεατρικών Συγγραφέων και της Εταιρείας Συγγραφέων. Τιμήθηκε με το βραβείο Εθνικής Αντίστασης (1946 για τα Ματωμένα χρόνια), το βραβείο του παγκόσμιου διαγωνισμού διηγήματος του εκδοτικού οίκου New Herald Tribune (1950-1951 για το διήγημα Νεράιδα του βυθού) και το Α’ κρατικό βραβείο διηγήματος (1981 για το Στο χάος). Ο Σωτήρης Πατατζής ανήκει στη μεταπολεμική γενιά της ελληνικής πεζογραφίας. Με σημείο εκκίνησης τα «Ματωμένα χρόνια», ενδεικτικό παράδειγμα της ελληνικής πεζογραφικής παραγωγής με θέμα την Εθνική Αντίσταση, και κορύφωση της δημιουργικής του πορείας το μυθιστόρημα «Μεθυσμένη Πολιτεία», αφιέρωσε το σύνολο του έργου του στον προβληματισμό γύρω από την επίδραση που άσκησαν τα γεγονότα της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου στη μεταπολεμική κοινωνική πραγματικότητα στη χώρα μας, στα πλαίσια μιας ιδιαίτερα προσωπικής γραφής με χαρακτηριστικά στοιχεία τη λεπτή ειρωνεία και την απαισιόδοξη οπτική του μέλλοντος. (Πηγή ΕΚΕΒΙ)
Η συλλογή διηγημάτων του «Ματωμένα Χρόνια» τιμήθηκε με το Α΄ Βραβείο Εθνικής Αντίστασης (1945). Το διήγημά του «Νεράιδα του βυθού» πήρε μιά από τις δεύτερες θέσεις στον «Παγκόσμιο διαγωνισμό διηγήματος» (1950 – 51) του «Νοιυ Γιορκ Χέρλαντ Τρίμπιουν» και έχει ανθολογηθεί στη «Μοραΐτικη Πεζογραφία» του Νίκου Καράμπελα. Το ίδιο διήγημα μεταφρασμένο στα γαλλικά, αγγλικά και ινδικά ανθολογήθηκε σε μια επιλογή με τίτλο «Τα καλύτερα διηγήματα του κόσμου».
Μετέφρασε Ντοστογιέφσκυ, Τσβάιχ, Κρόνιν, Μωρουά, Μωριάκ, Στάιμπεκ, Μπροντέ κ.ά. Εργάσθηκε ως δημοσιογράφος στις εφημερίδες «Δημοκρατικός Τύπος», «Ελληνική Ημέρα» κ.ά. Συνεργάσθηκε στα περ. «Νέα Εστία», «Φιλολογική Πρωτοχρονιά», «Οικογένεια», «Λογοτεχνικό Ημερολόγιο», «Ταχυδρόμος» κ.ά. Διασκεύασε επίσης με πολλή επιτυχία, για το θέατρο, το έργο του Γ. Χάσεκ «Ο καλός στρατιώτης Σβέικ» και τον «Δον Καμίλλο» του Γκουαρέσκι. Άλλα έργα του θεατρικά είναι «Επιστροφή από το Μπούχεβαλντ» (1946), «Η χρυσή φυλακή» (1959) «Ο Διάκος» (1961) και το ιστορικό δοκίμιο «Ι. Σοφιανόπουλος – ένας επαναστάτης χωρίς επανάσταση» (1962). Ενώ έχει προηγηθεί το πασίγνωστο μυθιστόρημά του «Μεθυσμένη Πολιτεία» (1948) ακολουθούν η συλλογή διηγημάτων του «Ο Χαμένος Παράδεισος» (1965), το «Πένθιμο Εμβατήριο» (1978), τα θεατρικά του «Ο Λεγεωνάριος» και «Κάτω οι γυναίκες» και θεατρικές διασκευές του από έργα Ντοστογιέφσκι, Τσέχωφ, και άλλων. Έργα του έχουν μεταφραστεί και κυκλοφορήσει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Το λογοτεχνικό του έργο έχει, γενικά, κοινωνιστικό χαρακτήρα, ο ρεαλισμός του όμως δεν είναι ποτέ πεζός, δεν ξεπέφτει στο νατουραλισμό ούτε, πολύ περισσότερο, στον κοινωνικό βερμπαλισμό. Διαπνέεται πάντοτε από μια ποιητική διάθεση και διανθίζεται με λεπτό και πικρό χιούμορ που φθάνει ως τον σαρκασμό. Αντλεί τα θέματά του κυρίως από τη ζωή της ελληνικής επαρχίας και η συμπάθειά του στρέφεται προς τους αδύναμους και τους αδικημένους από την κοινωνία ή τη φύση που βασανίζονται είτε από τους άλλους είτε από τον ίδιο τους τον εαυτό, από την πλήξη της επαρχίας, από τη φτώχεια, τη σεξουαλική πείνα και την εξαθλίωση.

Βασισμένο στο Λεξικό Νίκου Καράμπελα
Εκδόσεις «ΝΕΣΤΩΡ», Καλαμάτα 1962.
Αναλυτικότερα για τον συγγραφέα:
Θέατρο τη Δευτέρα: «Δον Καμίλο» του Σωτήρη Πατατζή (1982)
Ο αξέχαστος Μίμης Φωτόπουλος πρωταγωνιστεί στο «Δον Καμίλο» του Σωτήρη Πατατζή (Θέατρο της Δευτέρας, 1982).
«Δον Καμίλο» του Σωτήρη Πατατζή.
Πρεμιέρα: 20 Σεπτεμβρίου 1982
Διάρκεια: 106′
Σκηνοθεσία: Αλέξης Μίγκας, Σταύρος Ζερβάκης
Ηθοποιοί: Μίμης Φωτόπουλος, Ρένα Βενιέρη, Δημήτρης Βυζάντιος, Δημήτρης Καλλιβωκάς, Γιάννης Μαλούχος, Χρήστος Μωραϊτης , Αλεξάνδρα Παντελάκη, Σταμάτης Τζελέπης, Ράσμη Τσόπελα, Κώστας Χαλκιάς
Πλοκή: Ιταλία: Ο εν ενεργεία Δήμαρχος Φλουράτος, του χριστιανοδημοκρατικού κόμματος, διεκδικεί γι’ άλλη μία τετραετία το Δημαρχιακό θώκο με αντίπαλο του τον -αριστερών πεποιθήσεων- υποψήφιο Δήμαρχο, Πεπόνε. Κινδυνεύοντας οι χριστιανοδημοκράτες να χάσουν τις εκλογές, μηχανεύονται και θέτουν σε εφαρμογή διάφορα πολιτικά κόλπα. Συμπαρασύρουν με το μέρος τους και τον Δον Καμίλο, εκπρόσωπο της εκκλησίας, ώστε να συμβάλλει στη νίκη τους, επισείοντας τον κίνδυνο της από βορράν εισβολής. Τα γεγονότα και οι κωμικές καταστάσεις, εναλλάσσονται τόσο ραγδαία και απρόβλεπτα, που για πρώτη φορά, Δήμαρχος εκλέγεται ο Πεπόνε. Αποτέλεσμα όλων αυτών των εχθροτήτων και αντιπαλοτήτων, είναι να γεννηθεί ένας μεγάλος έρωτας ανάμεσα στο γιο του Πεπόνε και στην ανιψιά του Δον Καμίλο. Και ό,τι δεν καταφέρνει να κάνει η πολιτική και κομματική αντιπαλότητα, το πετυχαίνει ο έρωτας των δύο παιδιών.
Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1958 στο θέατρο “Άλφα” από το θίασο του Μίμη Φωτόπουλου και γνώρισε μεγάλη επιτυχία όπου κι αν ξαναπαίχτηκε. Πρόκειται για σάτιρα του πολιτικού φανατισμού που παραμένει πάντα επίκαιρος στη σύγχρονη κοινωνία.
Την παράσταση δύνασθε να παρακολουθήσετε στους εξής συνδέσμους στο Aρχείο της ΕΡΤ στο Διαδίκτυο:
https://archive.ert.gr/23126/  - Μέρος 1ο
https://archive.ert.gr/8098/  -   Μέρος 2ο 
Παρατίθεται βίντεο - μήνυμα της διευθύντριας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π  Δώρας Γιαννίτση για το έργο και την παράσταση.
http://www.hecucenter.ru/gr/videoarc/vinteominima_tis_dieithintrias_toi_kentroi_ellinikoi_politismoi__kep_doras_giannitsi_theatro_tis_deiteras__don_kamilo_toi_sotiri_patatzi.html
Σάς ευχόμαστε καλλιτεχνική και ψυχική απόλαυση !!!
2020-04-16_11-18-54  
Σάς καλούμε να στηρίξετε τον κοινωνικό μας φορέα Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π. (www.hecucenter.ru ). To K.Ε.Π. αναπτύσσει μία σφαιρική, πολυεπίπεδη εκπαιδευτική-διαφωτιστική-πολιτιστική δράση. Ο οβολός σας, οιαδήποτε βοήθεια δύνασθε να παράσχετε, είναι εξαιρετικά πολύτιμη και χρήσιμη για όλους μας! 
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!! 
ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ – ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ – Κ.Ε.Π.
ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΙΣΦΟΡΑ
Παρατίθεται βίντεο - μήνυμα της διευθύντριας του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π  Δώρας Γιαννίτση για τις δράσεις του Κ.Ε.Π.
ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΑΖΙ !!!
ΜΑΖΙ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΜΕ ΔΥΝΑΤΟΙ & ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ !!! ΜΑΖΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΥΝΑΤΟΤΕΡΟΙ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΟΙ !!!
Εις το επανιδείν, φίλοι μας !
Ειλικρινώς υμετέρα, με εκτίμηση και φιλικούς χαιρετισμούς,
Δρ. Δώρα Γιαννίτση,
δ/ντρια Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού – Κ.Ε.Π.
Αναλυτικό απολογισμό δράσεων του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) έτους 2019 δύνασθε να αντλήσετε στον εξής σύνδεσμο στο Διαδίκτυο:
Σύντομο απολογισμό δράσεων του Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού (Κ.Ε.Π.) έτους 2019, τον οποίο δύνασθε να αντλήσετε στον εξής σύνδεσμο στο Διαδίκτυο: http://www.hecucenter.ru/gr/reports/
ГРЕЧЕСКИЙ КУЛЬТУРНЫЙ ЦЕНТР                     ΚΕΝΤΡΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Москва, Алтуфьевское шоссе,  44                     Altufyevskoe shosse, 44, office No 9, 2nd floor
офис № 9, 2 этаж                                                           127566 Moscow, Russia
Тел.: 7084809 – Тел./Факс: 7084810                      Tel.: +7 495 7084809; Tel./Fax:  +7 495 7084810

skype: hellenic.cultural.center
στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)