Πέμπτη 11 Απριλίου 2019

Εγκύκλιος 25ης Μαρτίου 1821 Μητροπολίτη Σωτηρίου

Ευλαβεστάτους Ιερατικώς Προϊσταμένους,
Εντιμοτάτους Προέδρους και Αξιότιμα Μέλη των Δ.Σ.,
Φιλοπτώχους Αδελφότητες,
Διδασκάλους, Διδασκάλισσε­­­ς, Μαθητές και Μαθήτριες,
Νεολαία των Κοινοτήτων και άπαν το ευλαβές πλήρωμα
της Ελληνικής Ορθοδόξου Μητροπόλεως Τορόντο (Καναδά)

Το Φυλάξασθαι…

Εγκύκλιος 25ης Μαρτίου 1821


Οι αρχαίοι πρόγονοί μας, σοφοί και πανέξυπνοι είπαν. «Χαλεπώτερον εστί το φυλάξασθαι τα αγαθά του κτήσασθαι».

Οι ήρωες πρόγονοί μας, νηστικοί, αγράμματοι, ρακένδυτοι, σκλάβοι, σοφοί και συνετοί, κατάλαβαν την αξία της ελευθερίας και των τόσων άλλων αγαθών τα οποία είχαν χάσει και πραγματοποίησαν την επανάσταση του 1821. Ξεσηκώθηκαν και πέτυχαν το ακατόρθωτο. Απέκτησαν ελευθερία. Πατρίδα. Οικογένεια. Ορθοδοξία.

Ελευθερία δεν είχαν. Ήσαν σκλάβοι στους Τούρκους. Δεν υπήρχαν τότε ανθρώπινα δικαιώματα. Ο σκλάβος ήταν σκλάβος και η θέση του ήταν κατώτερη από τη θέση των ζώων. Γι’ αυτό και έλεγαν: «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα (40) χρόνια σκλαβιά και φυλακή». Πολέμησαν και απέκτησαν την ελευθερία τους.

Πατρίδα δεν είχαν. Απέκτησαν μία μικρή πατρίδα. Σιγά-σιγά την μεγάλωσαν. Και τώρα έχουμε μία πατρίδα που πράγματι είναι μεγάλη, καίτοι πολλά μέρη της είναι ακόμη ανελεύθερα.

Οικογένεια δεν είχαν. Είχαν, αλλά δεν την όριζαν. Με το σατανικό σχέδιο των γενίτσαρων, οι Τούρκοι έπαιρναν τα παιδιά τους, τα εξισλάμιζαν και τα εκτούρκευαν και τα έβαζαν να σκοτώνουν τους ίδιους τους γονείς τους και τα αδέλφια τους. Με την ελευθερία και την πατρίδα απέκτησαν και οικογένεια.

Ορθοδοξία είχαν και δεν είχαν. Οι Τούρκοι έκαναν ό,τι ήθελαν και δεν σέβονταν την πίστη των χριστιανών. Τους ονόμαζαν γκιαούρηδες, δηλαδή άπιστους. Δεν σέβονταν τίποτε από τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Με την ελεύθερη πατρίδα, μπορούσαν πλέον να εξασκούν τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.

Όλα πήγαιναν πολύ καλά μέχρι που μας βρήκαν άλλα κακά. Αρχίσαμε, αυτά που αποκτήσαμε να μην μπορούμε να τα φυλάξουμε. Σιγά-σιγά αρχίσαμε να χάνουμε την πίστη μας. Την Ορθοδοξία. Επεκράτησε η θεωρία, ότι ο άνθρωπος είναι ανώτερος από τον Θεό. Πολλοί ξέχασαν τα ορθόδοξα χριστιανικά ιδεώδη.

Η οικογένεια άρχισε να διαλύεται. Καταργείται σιγά-σιγά ο θρησκευτικός γάμος. Αντικαθίσταται με τον πολιτικό. Τα διαζύγια πληθαίνουν. Και ήλθε και ένα καινούργιο πράγμα. Ο γάμος των ομοφυλόφιλων. Το αγαθό της οικογένειας που αποκτήσαμε αρχίζει να χάνεται.

Η πατρίδα μας υποφέρει. Απειλείται από όλες τις μεριές. Εάν δεν προσέξουμε, θα αρχίσουμε να χάνουμε κομμάτια της. Αυτό σημαίνει, πως το αγαθό της πατρίδας που αποκτήσαμε, είναι δυσκολότερο να το φυλάξουμε. Να το διατηρήσουμε. Καθήκον μας, όμως, είναι να ελευθερώσουμε και τα τμήματα εκείνα της πατρίδας μας που είναι ακόμη σκλαβωμένα.

Με όλα αυτά αρχίζουμε να χάνουμε και το πολυτιμότερο αγαθό που είναι η ελευθερία μας. Και η ελευθερία μας απειλείται από παντού. Απειλείται από εξωτερικούς, αλλά και εσωτερικούς εχθρούς. Όλοι γνωρίζουμε τις διαθέσεις των γειτόνων μας στην πατρίδα μας Ελλάδα. Κι εμείς χρειάζεται να επαγρυπνούμε. Να μη φοβόμαστε κανένα. Να είμαστε έτοιμοι να θυσιαστούμε για να υποστηρίξουμε την ελευθερία μας. Την πατρίδα μας. Την οικογένειά μας. Την πίστη μας.

Πως θα το κάνουμε αυτό εμείς εδώ στον Καναδά; Πολύ απλά.

Θα είμαστε καλοί Καναδοί πολίτες, αλλά συγχρόνως θα μείνουμε και Έλληνες στην ψυχή και στην καρδιά. Θα υποστηρίζουμε τον Καναδά, αλλά και την πατρίδα μας Ελλάδα. Θα ζούμε και θα υποστηρίζουμε την ελευθερία μας, αλλά και την ελευθερία όλων των άλλων ανθρώπων. Θα κρατήσουμε την οικογένειά μας αγνή. Τίμια. Ορθόδοξη.

Καλά όλα αυτά, αλλά δεν φτάνουν. Το παρόν είναι εδώ, αλλά και το μέλλον έρχεται. Εάν πράγματι θέλουμε να διατηρήσουμε τα αγαθά που αποκτήσαμε ή που απέκτησαν οι πρόγονοί μας πρέπει να φροντίσουμε, ώστε και τα παιδιά μας να μείνουν με τα ίδια ιδανικά και να κάνουν το ίδιο. Να γαλουχούνται μέσα στο πνεύμα της ελευθερίας. Στο πνεύμα των ελληνοχριστιανικών ιδεωδών. Στο πνεύμα της πραγματικής οικογένειας.

Με αυτές τις σκέψεις και με απόφαση να ζούμε τα ανωτέρω, ας γιορτάσουμε και φέτος την επέτειο της 25ης Μαρτίου 1821.

Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΤΟΡΟΝΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΣ


Reverend Fathers, Honourable Presidents,
Esteemed Members of the Community Councils,
Philoptochos Societies, Teachers, Students and Youth,
And to the Entire Plenitude of our Greek Orthodox Metropolis of Toronto (Canada)

On the Importance of Preserving…

Encyclical for March 25th 1821


Our ancient forebears, wise and brilliant as they were, stated that, “It is more difficult to preserve one’s goods than to acquire them.”

Our heroic forefathers, famished, illiterate, dressed in rags, but wise and prudent, understood the value of freedom and the many other goods they had lost, and carried out the revolution of 1821. They rose up and succeeded in the impossible. They won their freedom, their homeland, their family, their Orthodox faith.

They did not possess freedom. They were slaves to the Turks. There were no human rights at that time. Slaves were slaves and their place in society was inferior to that occupied by animals. That is why they said: “Better to have an hour of living free than forty years of slavery and imprisonment.” They fought and gained their freedom.

They did not have a homeland. They acquired a small homeland, which slowly grew larger. And now we have a homeland which is very large, though many parts of it are still not free.

They did not have a family. Or rather, they did have families, but no control over their destiny. Through the Satanic plan of the Janissaries, the Turks took their children, islamicized and turkified them, and put them to kill their own parents and their siblings. With their freedom and their homeland, they also reacquired their families.

Their Orthodox faith, they had it but not fully. The Turks did what they wanted and did not respect the faith of the Christians. They were derogatorily called Gawures, meaning infidels. They did not respect any of their religious beliefs. With their free homeland, they could now freely practice their faith.

Everything was going well until other evil things fell upon us. We started not to be able to conserve that which we had acquired. We slowly began to lose our faith, our Orthodox Christian faith. The theory that man was superior to God became dominant. And many forgot the most basic of Orthodox Christian ideals.

The family began to dissolve. The religious marriage is slowly being eliminated and replaced with civil marriage. Divorces are increasing. And then came a new thing, marriage between persons of the same gender. We are beginning to lose the good of the family which we had acquired.

Our homeland suffers. It is threatened on all sides. If we do not pay attention, we will start losing some of its component parts. This means that the good of the homeland which we had acquired is becoming more difficult to maintain and to preserve. It is our duty, however, to work towards the freedom of even those parts of our homeland which are still enslaved.

With all of these things, we begin to lose the most precious good that is our freedom. And our freedom is being threatened from everywhere. It is threatened by external as well as internal enemies. We all know the temperament of our neighbors of our homeland of Greece. And we need to be vigilant. Not to be afraid of anyone. To be ready to sacrifice in order to support our freedom, our homeland, our family, our faith.

How can we do this here from Canada? Very simply.

We shall be good Canadian citizens, but at the same time we will also seek to preserve ourselves as Hellenes in our hearts and souls. We will support Canada, but also our homeland of Greece. We will live and support our freedom, but also the freedom of all other people. We will keep our family pure, upright and Orthodox.

All this is well, but it is not enough. The present is here, but the future is also coming. If we really want to preserve the goods we have acquired or which have been acquired by our ancestors, we must ensure that our children are filled with the same ideals and do the same. They need to be nurtured in the spirit of freedom. In the spirit of the Greek-Christian ideals. In the spirit of the real family.

With these thoughts and the commitment to put the above into practice, let us celebrate this year’s anniversary of March 25, 1821.

With fatherly love and fervent prayers,

Metropolitan Archbishop Sotirios of Toronto (Canada)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου