
«… για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη»
Γ. Σεφέρης

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης σημειώνει σχετικά: «Μια ομάδα 9 αφηγητών αναλαμβάνει να διερευνήσει το ζήτημα "Ελένη". Η Ελένη και η πολλαπλότητα της. Το αδικημένο πρόσωπο, το εγκαταλελειμμένο από θεούς και ανθρώπους σε μια χορική-χορωδιακή αντιμετώπιση που παλεύει να ψάξει και να παρακολουθήσει το "τραγικό πρόσωπο" και να το δικαιώσει ή να το απορρίψει.
Ο Ευριπίδης παίζοντας με τρομερή ελευθερία με τις δομές του αρχαίου δράματος – από την τραγωδία, περνάει στη σάτιρα, μετά στη φάρσα για να καταλήξει στην απόλυτη υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου – φέρνει στο επίκεντρο το όνομα "Ελένη" και δίνει αφορμή να διερευνηθεί ενδελεχώς το ζήτημα της πίστης, της ταυτότητας και της ύπαρξης ή μη κάποιας – οποιασδήποτε – ανώτερης δύναμης»
.
.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου