ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ ΖΕΙ στη συνείδηση του Λαού σαν Πανεθνικό Σύμβολο Θυσίας-Κοινωνικής ισορροπίας και συνοχής. Δεν μπορεί μια πανδημία να πισογυρίζει τη Δημοκρατία, και τον Πολιτισμό. Χτυπήθηκε ανελέητα η Οικονομία, η Ελευθερία, η Παιδεία, η Υγεία και το Ιστορικό Γίγνεσθαι της Χώρας. Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ στη συνείδηση του Λαού σαν μια επαναλαμβανόμενη-ιστορική- αφετηρία Ύπαρξης και Συνέχειας. Η πανδημία εξάρθρωσε τα θεμέλια αυτής της Ιστορικής μας Πορείας. Υπάρχουμε ως Λαός, πάντα στο όνομα της Ελευθερίας, του Υπάρχειν και του Συνέρχεσθαι, κάτι που μήνες τώρα υποθηκεύτηκε. Κατανοούμε το πρόβλημα της πανδημίας, δεν κατανοούμε τις ανιστόρητες αποφάσεις φίμωσης της κοινωνικότητας του λαού και της ελεγχόμενης επιχειρηματικότητας, όπως και τα ανυπέρβλητα προβλήματα Υγείας, Παιδείας, Πολιτισμού και της ευρύτερης κοινωνικής συνοχής του Λαού. Η πανδημία έφερε τη μοναχικότητα, τον ευτελισμό και την εξάρθρωση της προσωπικής και κοινωνικής δημιουργίας. Το ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ θα ΖΕΙ πάντα και θα ενδυναμώνει τη θέληση του Λαού για Ελευθερία-Ισονομία-Δικαιοσύνη-Ελεύθερη Έκφραση και ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, χωρίς ιδεοληψίες και τα συναφή.----Α.Φ.Ι.Ε.Ρ.Ω.Μ.Ε.Ν.Ο.--το ποίημά μου--στην θυσία του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ--για ένα ΚΑΛΥΤΕΡΟ. Α.Υ.Ρ.Ι.Ο-στη ΖΩΗ-στην ΙΣΤΟΡΙΑ- και στον .ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ.. ΜΑΣ...
.........------Κ...Α...Π...Ο...Ι...Ο...Ι....------
Κάποιοι λιγοστεύουν χωρίς ανάγνωση
τ΄ ανοιχτό μέτωπο του κήπου,
την εσπέρα της τριαντάφυλλης ακολουθίας,
την αυτόχθονη μυσταγωγία του ήχου
και τον ασίγαστο ψίθυρο της μικρής Ευδοκίας,
που μερόνυχτα διαβάζει τον ορίζοντα
στο φρύδι της μέρας.
Κάποιοι περιφέρουν ακόμη
την επιτύμβια σμίλη της ποίησης
και τ΄αμυγδαλωτά μάτια της Πηνελόπης.
Κάποιοι αφομοιώθηκαν τις αιχμηρές
παραστάδες του λευκού τοίχου
ή το γλαυκό πλήρωμα του απείρου
και λιγοστεύουν αγόγγυστα
τον άνθρωπο μέσα τους. Κάποιοι,
της εράσμιας νιότης το σκάφανδρο
κρεμάσανε στο αίολο ρεύμα της ουτοπίας.
Κάποιοι μετάλλαξαν τη ψυχή τους
--ανερυθρίαστοι νεοσσοί τροπαιούχοι--
με νήπια στενάγματα χορικά,
--τ΄ανιστόρητου χτες καλαμάρηδες--
χωρίς αιδώ κι΄ανάγνωση,
χωρίς το δίχτυ του χρόνου
και χωρίς λυχνοστάτες.
Από το βιβλίο μου ΄΄ΕΡΩΤΉΜΑΤΑ ΨΥΧΗΣ΄΄εκδ.ΔΡΟΜΩΝ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου