Μιας που προσκλήθηκα να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο, θα μιλήσω για το πρωτάκουστο και βέβηλο παιχνίδι της αξιοποιημένης ευκαιρίας τού να μπορείς να μιλήσεις στο πρώτο πρόσωπο κάποιου άλλου, να μιλάς εσύ χωρίς να είσαιεσύ που μιλάς, να μιλάς ως το πρώτο πρόσωπο που μιλάει για το πρώτο πρόσωπο ενός πρώην αγνώστου σου, ενός αγνώστου που εσύ διεκδικείς να τον κάνεις γνωστό σου, να τον οικειοποιηθείς κατανοώντας τα επίπεδα που φαντάζεσαι ότι τον συνιστούν και αναδημιουργώντας τον, να τον χειριστείς –με ιερό δέος και αναπόφευκτο ατομικισμό– και να αφεθείς στον δικό σου χειρισμό του άλλου προσώπου ώστε να το ακούσεις να μιλά τα δικά σου λόγια. Με άλλα λόγια, θα μιλήσω για την ώρα που θα βρεθείς να σε χειρίζεται αυτός που ξεκίνησες να χειρίζεσαι.
Εξουσιοδοτημένη από τη δημιουργική κατάχρηση, προφανώς λοιπόν χωρίς εξουσιοδότηση (πέραν εκείνης του σκηνοθέτη), θα μιλήσω για εκείνη που μιλάει σε πρώτο πρόσωπο, αφότου εγώ της έδωσα τα λόγια για να το κάνει (αφότου –φυσικά– εκείνη μου είχε δώσει λόγο να το κάνω), για το πλάσμα που λέγεται Κλάρα Σούμαν και ήταν μια γυναίκα που ποθούσε να δημιουργήσει αλλά κατάφερε να επανα-δημιουργήσει, δηλαδή να ερμηνεύσει τις δημιουργίες των άλλων και άρα να εμφυσήσει τη ζωή. Θα μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο για τη μαριονέτα που ξεπέρασε τον δημιουργό της. Για εκείνη που άρπαξε το όνομά της, το οποίο σημαίνει διαύγεια και φήμη, και το έσπειρε στις χορδές για να ανθίσει στα πλήκτρα. Την Κλάρα. Την Κλάρα Γιοζεφίνε Βικ Σούμαν. Την Κλάρα, θυγατέρα και μαθήτρια Φρίντριχ. Την Κλάρα, σύζυγο Ρόμπερτ. Την Κλάρα, που σταμάτησε να συνθέτει. Την Κλάρα, μητέρα οκτώ τέκνων. Την Κλάρα, ανάδοχη κόρη πιάνου. Την Κλάρα, ερμηνεύτρια που όργωσε τη μουσική με τη συγκλονιστική σιγουριά που χαρακτηρίζει μόνο εκείνον που νιώθει ότι τον κινεί κάποιος ή κάτι de facto ισχυρότερο από τον ίδιο.
Θα μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο για τη μαριονέτα που ξεπέρασε τον δημιουργό της. Για εκείνη που άρπαξε το όνομά της, το οποίο σημαίνει διαύγεια και φήμη, και το έσπειρε στις χορδές για να ανθίσει στα πλήκτρα. Την Κλάρα. Την Κλάρα Γιοζεφίνε Βικ Σούμαν.
Μιας που προσκλήθηκα να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο, θα μιλήσω για το παιχνίδι του θεάτρου, όπου ο θαυματοποιός-ηθοποιός είναι το αληθινό πρώτο πρόσωπο που μιλάει σε πρώτο πρόσωπο για λογαριασμό του ρόλου, τον οποίο έγραψα πρωτοπροσωπικά. Πάντα ο ερμηνευτής, πάντα αυτό το πλάσμα που σκορπά το ταλέντο του (το εκπνέει ψηλά στη σκηνή κι αυτό ξαναπέφτει σαν κομφετί από σύννεφο) σε έναν τόπο χωρίς χρόνο, σε ένα αυτοσχέδιο νεφέλωμα που διατηρεί για λίγο το σχήμα του στον ουρανό (στήνει ο σκηνοθέτης από το τίποτα μια αβυσσαλέα κόγχη για να χωθείς και να απωλέσεις για μιάμιση ώρα το πρώτο σου πρόσωπο)∙ πάντα ο ερμηνευτής, ο μάγος που με κάνει να κλαίω από λύπη για το θνησιγενές του μεγαλείο και να φουσκώνω από θαυμασμό για τον χρόνο και τη δουλειά που δαπάνησε για να φτιάξει ένα τέλειο πρώτο πρόσωπο από ένα κομμάτι πλαστελίνη, το οποίο ξαναγίνεται άμορφο στο τέλος των παραστάσεων.
Για όλα αυτά αξίζει να μιλήσω σε πρώτο πρόσωπο και ίσως κάποτε να το κάνω.
Η παράσταση Κλάρα Σούμαν σε σκηνοθεσία Μιλτιάδη Φιορέντζη, κείμενο Μαρίας Γιαγιάννου και με τους Μαρία Όλγα Αθηναίου και Μιλτιάδη Φιορέντζη στους ρόλους της Κλάρα και του Ρόμπερτ Σούμαν, θα παίζεται στο Θέατρο της Οδού Κυκλάδων έως τις 27/03.
Κλάρα Σούμαν
Τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας
Μαρία Γιαγιάννου
Μελάνι
80 σελ.
ISBN 978-960-591-104-1
Τιμή: €7,00
Τα χαρισματικά πρόσωπα μιας υπερμαριονέτας
Μαρία Γιαγιάννου
Μελάνι
80 σελ.
ISBN 978-960-591-104-1
Τιμή: €7,00
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου