Eίναι παραδεκτό απ’ όλους, ότι πολυτιμότερο αγαθό απ’ την ελευθερία δεν υπάρχει. Άνθρωπος χωρίς ελευθερία υποφέρει. Τυραννιέται. Δεν λογίζεται καν άνθρωπος.
Για ποια όμως ελευθερία μιλάμε; Κυρίως και πρωτίστως για την προσωπική, ατομική ελευθερία. Και βεβαίως για την εθνική ελευθερία. Για την θρησκευτική ελευθερία. Για την πολιτική ελευθερία.
Ο πραγματικά ελεύθερος άνθρωπος είναι αυτός που είναι κυρίαρχος του εαυτού του. Κυβερνά τον εαυτό του και δεν κυβερνιέται από τα πάθη του. Όποιος νικά τον εαυτό του, απολαμβάνει όλες τις άλλες νίκες.
Η εθνική ελευθερία είναι βασική. Ήλθε όμως στο προσκήνιο, όχι από την αρχή, αλλά αργότερα. Όταν ιδρύθηκαν τα έθνη.
Η θρησκευτική ελευθερία, έγινε και αυτή αργότερα αναγκαία. Όταν ιδρύθηκαν οι θρησκείες. Όταν ο άνθρωπος εγκατέλειψε την πίστη στο Θεό και ίδρυσε θρησκείες. Όταν ο άνθρωπος έχασε την προσωπική του σχέση με τον Θεό.
Η πολιτική ελευθερία είναι υψίστης σημασίας. Έχεις εθνική ελευθερία, δηλαδή ελευθερία του έθνους, αλλά δεν έχεις πολιτική ελευθερία. Δηλαδή ελευθερία του πολίτη. Δεν είναι σκλαβωμένο το έθνος σε αλλοεθνείς, αλλά είναι σκλαβωμένος ο πολίτης στον δικτάτορα ή στον κακό κυβερνήτη.
Πραγματική ελευθερία είχε ο άνθρωπος όταν βγήκε από τα χέρια του Δημιουργού του. Δυστυχώς, απεμπόλησε την ελευθερία του αυτή αντί πινακίου φακής. Υποδουλώθηκε στον εαυτό του. Στα πάθη του.
Είναι παράδοξο, αλλά ο άνθρωπος έχει πραγματική ελευθερία όταν υπακούει στον Θεό. Ο Θεός δεν έχει καμία ανάγκη για τον εαυτό του. Και όταν σκέπτεται για τον άνθρωπο, έχει πάντοτε στο νου Του, το καλό του ανθρώπου.
Με την πτώση του ο άνθρωπος σκλαβώθηκε στον εαυτό του. Στα πάθη του. Στην αμαρτία του. Μόνος του δεν μπορούσε να ελευθερωθεί. Ήλθε ο Δημιουργός του στο πρόσωπο του Χριστού. Ο Μονογενής Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος. Φόρεσε την ανθρώπινη σάρκα, για να ελευθερώσει τον άνθρωπο. Εικοσιπέντε του Μάρτη, ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, φανερώνει στην Παναγία το θέλημα του Θεού. Ενσαρκώνεται ο Θεός. Θυσιάζεται ο Χριστός για τον άνθρωπο. Δίδει ξανά στον άνθρωπο την ελευθερία του. Του ανοίγει διάπλατα τις πόρτες του Παραδείου. Και πλέον ο άνθρωπος, κάνοντας χρήση της ελευθερίας του, μπορεί να γίνει κάτοικος του Παραδείσου για πάντα.
Το περιμένει αυτό ο Θεός. Θα γίνει όμως πραγματικότης, εάν ο άνθρωπος κάνει καλή χρήση της ελευθερίας του. Εάν δεν επανασκλαβωθεί στα πάθη του. Εάν δεν χάσει στο διάβα της ζωής του την προσωπική του σχέση και επαφή με τον Θεό.
Η 25η Μαρτίου του 1821 είναι ορόσημο για την δική μας εθνική ελευθερία. Την χάσαμε στις 29 του Μάη του 1453. Την χάσαμε γιατί μας ζήλεψαν και μας πολέμησαν άνθρωποι όχι καλοί. Και ήσαν πολλοί οι εχθροί. Οι βασικότεροι όμως ήσαν δύο. Οι Σταυροφόροι και οι Σαρικοφόροι. Και οι ίδιοι δεν ήμασταν άμοιροι ευθύνης.
Επανακτήσαμε την εθνική μας ελευθερία με την Επανάσταση του 1821. Με τις πραγματικές θυσίες των προγόνων μας της εποχής εκείνης. Με την επιστροφή των προγόνων εκείνων στην πραγματική ελευθερία, στην προσωπική σχέση με τον ίδιο τον Θεό. Επολέμησαν και θυσιάστηκαν για του Χριστού την πίστη την αγία και για της Πατρίδας την ελευθερία.
Η Ελλάδα σήμερα είναι εθνικά ελεύθερη. Έχει όμως ο κάθε Έλληνας όπου κι αν βρίσκεται, θρησκευτική ελευθερία, πολιτική ελευθερία, προσωπική ελευθερία;
Η οικονομική κρίση στην Πατρίδα μας Ελλάδα, αποδεικνύει ότι κάπου ο Έλληνας έχασε και την πολιτική του ελευθερία και την θρησκευτική του ελευθερία και την προσωπική του ελευθερία. Το πάθημα θα γίνει μάθημα. Όταν ο κάθε Έλληνας αποκτήσει την προσωπική του ελευθερία, δηλαδή ελευθερωθεί από τα πάθη του, όταν όλοι οι Έλληνες έχουν την προσωπική τους ελευθερία, τότε συνολικά και η Ελλάδα, θα απολαμβάνει την ελευθερία της και την ευημερία της.
Μη προσπαθούμε να ρίξουμε την ευθύνη όλη στους άλλους. Οι εχθροί βέβαια υπάρχουν. Όχι μόνον υπάρχουν, αλλά και καραδοκούν. Καραδοκούν να μας ιδούν να χάσουμε την προσωπική μας ελευθερία και ύστερα εκείνοι να μας αρπάξουν κάθε ελευθερία. Την μεγαλύτερη ευθύνη, την φέρνομε εμείς. Και όταν έχομε την εθνική μας ελευθερία και δυσπραγούμε, ολόκληρη την ευθύνη την φέρνομε εμείς.
Γιορτάζοντας εφέτος την 25η Μαρτίου σαν θρησκευτική γιορτή και σαν εθνική γιορτή, καλώ όλους σας να ανανήψομε. Να συνειδητοποιήσομε τα είδη της ελευθερίας που ανέφερα παραπάνω. Να συγκρίνομε την ελευθερία που είχαμε όταν δεν είμαστε δούλοι των παθών μας. Την ελευθερία και την ευτυχία την οποία είχαμε πριν χάσομε την εθνική μας ελευθερία. Να γιορτάσομε, γιατί έχομε την εθνική μας ελευθερία. Να επαγρυπνούμε για να έχομε την θρησκευτική ελευθερία, την πολιτική ελευθερία, την προσωπική ελευθερία και ποτέ να μη χάσομε την εθνική μας ελευθερία.
Εμείς που ζούμε στον Καναδά, έχομε εθνική και θρησκευτική και πολιτική ελευθερία. Το άν έχομε προσωπική ελευθερία, ο καθένας το ξέρει μόνος του.
Εύχομαι, η Παρθένος Μαρία, πάντοτε να μεσιτεύει για μας. Ο Σαρκωθείς Χριστός, να ζει μέσα μας. Η Πατρίδα μας Ελλάδα να έχει πάντοτε εθνική, θρησκευτική, πολιτική και προσωπική ελευθερία για τον πολίτη. Όλοι μας να ζούμε ελεύθεροι. Να ευγνωμονούμε τους ήρωες προγόνους μας που θυσιάστηκαν και μας έδωκαν την εθνική μας ελευθερία. Να ζούμε συμφιλιωμένοι με τον Θεό. Να έχομε προσωπική σχέση μαζί του. Να είμαστε πραγματικοί άνθρωποι. Να αναπνέομε και να ζούμε την ελευθερία μας. Να συνειδητοποιούμε, ότι βάση κάθε άλλης ελευθερίας, είναι η προσωπική μας ελευθερία.
Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΤΟΡΟΝΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου