Ο Γρηγόρης Ιωαννίδης είδε την παράσταση και γράφει για την Εφημερίδα των Συντακτών.
Η παράσταση του Αρη Μπινιάρη είναι μια κατάκτηση του θεάτρου μας. Τολμά να παραβιάσει συνειδητά και επανειλημμένα ορισμένα θέσφατα του αρχαίου δράματος πηγαίνοντας πέρα από τον «Καύκασο» και τον «χρόνο», στις πηγές ενός κόσμου που φαντάζει απόλυτα ξένος, άγριος και «απάνθρωπος», σε ένα σύμπαν τερατώδους βίας και παραλογισμού, χάους και τρόμου, με τον Προμηθέα (Γιάννης Στάνκογλου) να αντιστέκεται με μόνο όπλο την κατανόηση και τη λογική. [...] Υπάρχει πράγματι κάτι το άγριο και απόμακρο στον χώρο, που επιβεβαιώνεται αμέσως με την είσοδο των μορφών του Κράτους (Αρης Μπινιάρης), της Βίας (Κωνσταντίνος Γεωργαλής) και του Ηφαιστου (Δαυίδ Μαλτέζε). Κουβαλούν πίσω τους τον Προμηθέα του Γιάννη Στάνκογλου αλυσοδεμένο, κακοποιημένο, ταπεινωμένο. [...] Χωρίς αμφιβολία υπάρχει στην παράσταση η μελέτη της αντίστασης στην τυραννία και το στοιχείο της παραβολής. Ομως το κύριο, επαναλαμβάνω, είναι η επίδρασή της. Οπως συμβαίνει με την κίνηση του Χορού, όσο δε για την απαγγελία του, ασφαλώς επιβάλλεται μια εντατική μελέτη στο μέλλον του τρόπου διδασκαλίας του (Δήμητρα Βήτα, Αντριάνα Αντρέοβιτς, Κατερίνα Δημάτη, Φιόνα Γεωργιάδη, Νάνσυ Μπούκλη, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Δώρα Ξαγοράρη, Γρηγορία Μεθενίτη και Αλεξία Σαπρανίδου). [...] Η άμοιρη Ιώ, με την Ηρώ Μπέζου, φτάνει μεταλλαγμένη σε κτήνος και περπατά σε ξυλοπόδαρα, αποδίδοντας την αιωνίως περιπλανώμενη, αενάως φυγάδα κόρη. [...] Εβδομήντα πέντε λεπτά πυκνού και δραστικού θεάτρου. Κι ένα κοίλον που συμμετέχει πνευματικά και ψυχικά σε κάτι αληθινά μεγάλο, μα και μεγαλειωδώς απλό. Και ελπιδοφόρο. [...]
Ο Γρηγόρης Ιωαννίδης είδε την παράσταση και γράφει για την Εφημερίδα των Συντακτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου