Η Φλόγα της αγάπης και του έρωτα. Ενας ύμνος στο δράμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Η όπερα «Ολυμπιακή Φλόγα» σε σκηνοθεσία της Ειρήνης Κώνστα

Τετάρτη 13 Σεπτεμβρίου 2017. Ο Δήμος Περιστερίου πάντα πρωτοπόρος παρουσίασε με τεράστια επιτυχία πλαίσια των πολιτιστικών εκδηλώσεων «Πολιτιστικός Σεπτέμβρης 2017» την σύγχρονη αριστουργηματική όπερα «Ολυμπιακή Φλόγα» του Παναγιώτη Καρούσου. Η όπερα «Ολυμπιακή Φλόγα» του Παναγιώτη Καρούσου βασισμένη στην τραγωδία «Τραχίνιες» του Σοφοκλή, έκανε το θριαμβευτικό της ντεμπούτο στο Lincoln Center της Νέας Υόρκης στις 26 Μαρτίου 2016 με αμερικανούς ερμηνευτές υπό την διεύθυνση του μαέστρου Jestin Pieper.

Η όπερα συγκλόνισε το κοινό στο Θέατρο «Τέχνη στην Πέτρα» του Άλσος Περιστερίου που από νωρίς κατέκλυσε το θέατρο για να παρακολουθήσει την εκπληκτική παράσταση. Την παράσταση έκλεψε η σκηνοθεσία της ντίβας της ελληνικής όπερας σοπράνο Ειρήνης Κώνστα η οποία μάγεψε τους θεατές, με την ωραία της θεατρική εμφάνιση την ηθοποιία της και την εκπληκτική φωνή της. Στις Τραχίνιες, περιγράφονται τα βάσανα του Ηρακλή και η εξιλέωση της Δηιάνειρας, με τον τραγικό θάνατό της. Το έργο άρχισε με την Εισαγωγή ερμηνευμένη από τον πιανίστα Παντελή Λεγάκη.

Στην σκηνή παρουσιάζεται η Δηιάνειρα και μπαίνει ο Ηρακλής στεφανωμένος.

Ο Ηρακλής έχοντας αφιερωθεί στον ανώτερο σκοπό της επιτυχίας των Δώδεκα Άθλων, έχει βάλει σε δεύτερη μοίρα τα οικογενειακά του καθήκοντα, με αποτέλεσμα η γυναίκα του Διηάνειρα να υποφέρει από μοναξιά περιμένοντας. Με το επιτυχές τέλος των Άθλων ο ήρωας Ηρακλής αποφασίζει να ευχαριστήσει τους θεούς για την συμπαράσταση τους στον μεγάλο αγώνα που επιτέλεσε, ιδρύοντας αγώνες προς τιμήν των και ιδιαίτερα στον πάτερα του Δια, τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Διηάνειρα τον βρίσκει μπροστά στο Στάδιο και τον εκλιπαρεί και γυρίσει στο σπίτι. Μάταια όμως, ο Ηρακλής αφοσιωμένος στους ηρωικούς του αγώνες την στέλνει στο σπίτι με την υπόσχεση ότι γρήγορα θα επιστρέψει και αυτός κοντά της. Το υπέροχο ντουέτο Ηρακλής και Δηιάνειρα ερμηνευμένο με έντονο πάθος και φωνητικά χρώματα από τον μπάσο Βασίλη Ασημακόπουλο και την Ειρήνη Κώνστα μας υποβάλει ακέραια στο μουσικό δράμα που θα ακολουθήσει. Ο Ηρακλής φεύγει και η Δηιάνειρα ερμηνεύει μια εντυπωσιακή άρια που αναδεικνύει την πηγαία μουσικότητα της. 

Η δράση μεταφέρεται στην Τραχίνα, το παλάτι του Ηρακλή. Η Αλκμήνη, μητέρα του Ηρακλή διαισθάνεται ότι κάτι κακό θα συμβεί στο σπίτι, άλλα βάζοντας μπροστά την λογική και και την πείρα της ζωής παρηγορεί την Δηιάνειρα ευχόμενη όλα να πάνε καλά.

Η άρια της Αλκμήνης ερμηνευμένη άρτια από την σοπράνο Δήμητρα Καμίτση μας εισάγει σε μια άλλη μουσική ατμόσφαιρα, αυτή της νοσταλγίας και της συμπόνιας.

Οι δυο γυναίκες αποφασίζουν να στείλουν τον Ύλλο, τον γιο της Δηιάνειρας και του Ηρακλή να βρει τον πάτερα του και να τον φέρει στο σπίτι. Ο Ύλλος σε μια δραματικότατη άρια ερμηνευμένη εκπληκτικά από τον Βασίλη Ασημακόπουλο αναφέρει ότι στον ύπνο του είδε τον παππού του τον Δια που και αυτός τον παρακινούσε να πάει να βρει τον πάτερα του. Ο Ύλλος φεύγει και οι δυο γυναίκες τραγουδούν ένα ντουέτο, Ύμνο στην θέα Αφροδίτη, εξευμενίζοντας την να φέρει τον Ηρακλή στην οικογενειακή εστία και ευτυχία. Όμως η τραγική μοίρα των ηρώων της όπερας έχει άλλη εξέλιξη. Μαθαίνουν ότι ο Ηρακλής έχει ερωμένη την Ιόλη την οποία και σκοπεύει να παντρευτεί.

Όλα ανατρέπονται, στην απόγνωση της η Διηάνειρα θυμάται ότι ο Κένταυρος Νέσσος πριν πεθάνει από το φαρμακερό βέλος του Ηρακλή την συμβούλεψε να πάρει λίγο αίμα από την πληγή του και να το φυλάξει ως ερωτικό φίλτρο αν ποτέ ο Ηρακλής απιστήσει.

Η Δηιάνειρα βρίσκει το φίλτρο, αλείφει ένα χιτώνα και τον στέλνει στον Ηρακλή να τον φορέσει νομίζοντας ότι έτσι θα γυρίσει κοντά της.

Ξανασκεπτόμενη όμως την πράξη της αναρωτιέται πως ο άγριος Κένταυρος  θα ήθελε το καλό της και το καλό εκείνου που τον σκότωσε. Στο σημείο αυτό της όπερας η Ειρήνη Κώνστα ερμηνεύει μια άρια πλημμυρισμένη από έντονη ρομαντική θέρμη που μεταφέρει τον ακροατή στο βάθος των μύχιων και σκοτεινών συναισθημάτων. Η μουσική τροπή της όπερας μας οδηγεί σε έναν ωκεανό πληθωρικού ρομαντισμού, όλο και πιο μακριά στον δρόμο χωρίς επιστροφή. Οι μηχανισμοί του ανθρωπίνου δράματος έχουν πια ενεργοποιηθεί, δεν υπάρχει επιστροφή πάρα μονό εξιλέωση και κάθαρση. 

Ο Ύλλος επιστρέφει φέρνοντας τα άσχημα νέα της δηλητηρίασης του Ηρακλή από τον χιτώνα, το φίλτρο ήταν ποτισμένο από το δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας, και ο υπαίτιος είναι η Δηιάνειρα. Στα ξαφνικά και αναπάντεχα νέα ο Ύλλος και η Αλκμήνη αποστρέφονται την Δηιάνειρα που είναι χαμένη, κατακεραυνωμένη από την ανθρωπινή τραγική μοίρα που η ίδια προσπάθησε να αλλάξει. Τώρα βυθισμένη στην άβυσσο του ωκεανού πνίγεται στις τύψεις. Η φλόγα της ζωής χάνετε από τα μάτια της όσο βυθίζεται μέσα στην άβυσσο χωρίς επιστροφή. Η τελευταία άρια ερμηνευμένη από την Ειρήνη Κώνστα συγκλονίζει τον θεατή ως αποκορύφωμα της τραγικότητας. Η Δηιάνειρα αυτοκτονεί με ένα μαχαίρι μπροστά στα έντρομα μάτια της Αλκμήνης και του Ύλλου.

Οι ήρωες, Ειρήνη Κώνστα, Δηιάνειρα, Βασίλης Ασημακόπουλος, Ηρακλής, Δήμητρα Καμίτση, Αλκμήνη, Βασίλης Ασημακόπουλος, Ύλλος, καταχειροκροτήθηκαν και κέρδισαν το κοινό. Τους συνόδεψε ο πιανίστας Παντελής Λεγάκης. Το έργο προλόγισε ο συνθέτης Παναγιώτης Καρούσος. Ηταν μια βραδιά επιτυχίας της ελληνικής όπερας.