Κώστας Καρούσος Πρόεδρος ΕΕΛ ΄΄Ανθρώπων Δρώμενα από το Α στο Ω΄΄

 Κώστας Καρούσος, Η ομιλία μου 19/4/2023 στην ΕΕΛ στο ποιητικό ΄΄Ανθρώπων Δρώμενα από το Α στο Ω΄΄ εκδ.΄΄ΑΤΤΙΚΟΣ΄΄ Αθήνα 2023 της Ι..Ω..Α..Ν..Ν..Α.Σ.....Π..Ε..Τ..Σ..Α.

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι φίλες και φίλοι σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Γράφει η ποιήτρια σελ. 19. ΄΄Με τόλμη άρπαξα τις ηλιαχτίδες // κόσμους έφτιαξα φωτός // Η ελπίδα ζωγράφιζε ανεμοστρόβιλους αγάπης// ...Ο χορός των συναισθημάτων με ζάλιζε...// Μύριζε μοσχοκάρυδο και δυόσμο // ένα φεγγάρι κόκκινο // δοκίμαζε νέες πόζες στο στερέωμα ΄΄. Ο καταιγισμός των φυσικών αλλαγών, σε μια ιδιότυπη διαφορετικότητα συναισθήματος, συμβαδίζει και συμπορεύεται με το ανθρώπινο πάθος, τις μεταπτώσεις και το στοχαστικό μέτρο σύγκρισης των φυσικών δυνάμεων με το ερωτικό παιχνίδι της ζωής, είτε με φρεσκαρισμένες ελπίδες, είτε με όνειρα καλλιτεχνήματα, είτε με την περίσσια χάρη της φύσης που δεσπόζει και καθορίζει τις ψυχικές μας συνιστώσες. Η ποίηση κινείται στο μεταίχμιο μιας αναγεννημένης ελπίδας και μιας κοινωνικής ελεγείας θαυμάτων και ανατάσεων. Ό έρωτας εναλλάσσεται σε μια πρωτοτυπία κοινωνικής ανταπόκρισης και προσωπικής ένωσης, φυλάσσοντας τη δύναμη της επικοινωνίας, να ενωθεί με το απλό και με το άμεσο καθημερινό γεγονός. Ο έρωτας συνταξιδεύει σε μια ζωντανή κι΄ ελεύθερη πραγματικότητα, πότε λυγμός και λύτρωση και πότε ΄΄Απόδραση από την παράνοια΄΄, με τις αποσκευές της ελπίδας ΄΄για ένα καλύτερο αύριο΄΄ σελ. 32. ΄΄Η μάνα μου΄΄-΄΄Η πηγής της ζωής΄΄-Η θεραπεία της αγάπης΄΄[ τίτλοι ποιημάτων ] καταδεικνύουν το ευσυγκίνητο αίσθημα προς αγαπημένα πρόσωπα, αλλά και την ανάγκη της επιβράβευσης της ώριμης επικοινωνίας στα δρώμενα. Μια ελπίδα πηγάζει πάντα και καταυγάζει όλες τις αισθητικές κεραίες και τις καλόγνωμες διαθέσεις προς τη ζωή, τη συντροφικότητα, την οικογένεια, στο ΄΄μονοπάτι της ζωής΄΄ που είναι ανοιχτό πέρασμα ψυχικής λάμψης, ερωτικής διάθεσης, βάπτισμα νοηματοφόρας ανάτασης ΄΄στο ιερό άδυτο της ψυχής΄΄ σελ. 41. ΄΄Από το Α στο Ω΄΄ τα δρώμενα των ανθρώπων αγγίζουν όλες τις πτυχές του κοινωνικού μας χώρου, από τη ματαιότητα, την αγνωμοσύνη, την αδειοσύνη των ταξιδιών της καθημερινότητας, τις λαβωμένες ψυχές των ανθρώπων, ως την αίσθηση της αθανασίας, της ευθύνης, της υπομονής και της επίμονης αναζήτησης. Από το Α στο Ω, πορεύεται συνεχώς η ποιήτρια Ιωάννα Πέτσα, στο αείρροο ταξίδι της ζωής, πότε ακροβατώντας και πότε ευθύς κωπηλάτης της αλήθειας. Μετατρέπει -ποιητικά- την κόλαση της καθημερινότητας σε αγγελιοφόρα μηνύματα δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Μέσω της ποίησης καλλιεργεί το στοιχείο της βαθιάς επικοινωνίας, στο προσωπικό αγκυροβόλι της Ιθάκης, και το βίωμα γίνεται πυξίδα, όπως΄΄΄Ενας Οδυσσέας πολεμιστής // πραγματευτής και εραστής // της Ζωής και της Μάχης΄΄ σελ 51, κριτής και ανταποκριτής της ζωής, της πάλης και του πόνου, της ανασύνταξης και της αγάπης. Γράφει σελ. 54-55, ΄΄Αποφύγαμε τις φλόγες του μίσους // Ξεχασμένοι από θεούς και ανθρώπους // Αγκαλιασμένοι τρεφόμασταν // με ελπίδα, αγάπη και υπομονή // ...προχωρούσαμε // από δέος και ευγνωμοσύνη // ...πάντα ο παράδεισος έχει ανάγκη από Αγγέλους΄΄..Συγκινεί ο τρόπος που πλησιάζει τα δρώμενα, παρηγορεί και γεφυρώνει τις αποστάσεις. ένα ζωντάνεμα ψυχής κυοφορεί το χαμόγελο της αυριανής μέρας. Ένα τραγούδι αγαλλίασης ξυπνά το θαύμα της συνέχειας, στον αγώνα της επιβίωσης. Νοηματίζει την ανάγκη της ύπαρξης, που γαληνεύει ακόμα και στο ελάχιστο της ελπίδας, στο κοινωνικό μας χώρο. Η ποίηση αποπνέει αύρα ζωτικότητας, αντοχής και προσμονής. Εύχεται ΄΄ήσυχα και γαλήνια // για πάντα να βαδίσω ΄΄σελ. 57 και καλοδέχεται τη ζωή με όποιο στροβίλισμα συναισθημάτων λαχτάρησαν οι πόθοι, οι επιθυμίες και τα όνειρα. Άτομο ενθουσιαστικό, ζωντανό και επιμελημένο με τις ανθρώπινες σχέσεις, ένας ενεργός ταξιδευτής της αμεσότητας, της συγνώμης και της συναισθηματικής πληρότητας.. Η ποιήτρια Ιωάννα Πέτσα κάνει τα ΄΄Δρώμενα των Ανθρώπων...΄΄ μέσο αισθητικής επικοινωνίας. Το βίωμα πρωτοπορεί άλλοτε ΄΄με άγνοια κινδύνου΄΄ και άλλοτε ΄΄χωρίς να λογαριάσει το κόστος΄΄. Ο πέλεκυς της ζωής, χτυπά την απερισκεψία, το ΄΄σκοτάδι της λήθης΄΄,και τη νοσταλγία της μνήμης, χωρίς διακρίσεις και επιλογές. Συχνά η αυτοκριτική γίνεται σωσίβιο δακρύων, άλγος και πονεμένες θύμησες. Οι αισθήσεις της ζωής, σε εγρήγορση, οι ευπρόσδεκτες δοκιμασίες την αφυπνίζουν, το στοιχείο της ανανέωσης του στίχου προ οφθαλμών. Αναριγεί μέσω της κοινωνικής στάσης, και κάνει το βίωμα ευχή και προσάναμμα της ζωής Ο ύπνος είναι ΄΄ονειραφέντης΄΄και βαθύς νοσταλγός της ανάπαυσης, η αγάπη το μυρωμένο λιμάνι του έρωτα, η ελπίδα μια φωτεινή σπίθα νίκης και κατακτημένης πράξης, η μνήμη διαφεντεύτρα της ζωής, που ενώνει το χτες με το σήμερα και πυροδοτεί την αναζήτηση, ο πόνος κι΄ ο πόθος της έκφρασης, το υπαρκτικό εφαλτήριο για ανατάσεις ψυχής και νου, κι η ποίηση το απάγκιο του χωροχρόνου που φωτίζει το ιερό πέρασμα στο ΄΄αιώνιο συμβόλαιο της ειρήνης΄΄. Στην ποίηση υπάρχει η έκπληξη, η αστραπή του βιώματος, ο δρόμος του ανεξόφλητου πάθους, το πρόσωπο του χτες που σαρκώνεται σε ποίηση ψυχής, η μορφή κι΄ ο στεναγμός του βιώματος που θησαυρίζει τον αγώνα και το χαμόγελο της ζωής. Φιλτάτη Ιωάννα Πέτσα καλοτάξιδο το πόνημά σου ΄΄Ανθρώπων Δρώμενα από το Α στο Ω.

Κώστας Καρούσος Πρόεδρος ΕΕΛ---Αθήνα -19 / 4 / 2023.