Η επιστροφή μου στην Ελλάδα το 2011 ήταν σχεδόν όπως την είχα φανταστεί. Ύστερα από οχτώ χρόνια σε παγωμένες πόλεις, όπου η θερμοκρασία τον χειμώνα κυλούσε με μια ανεξήγητη για μένα κανονικότητα σε αρνητικά πρόσημα, βρέθηκα και πάλι εν μέσω φίλων και παρηγορητικών αγκαλιών. Ο ήλιος, που τόσο πολύ μου είχε λείψει, κατάφερε επιτέλους να κανακέψει τον κακοπαθημένο μου μεσογειακό οργανισμό.
Έγραφα, θυμάμαι τότε, το προηγούμενο μυθιστόρημά μου και δεν πρέπει να είχε περάσει ούτε το πρώτο τρίμηνο από την πολυπόθητη επιστροφή μου, όταν άρχισα να παρακολουθώ πιο διερευνητικά τις –καθόλου, όπως διαπίστωσα– τυχαίες αλλαγές στον κοινωνικό ιστό, στις σχέσεις των ανθρώπων, στην οικογένεια.
Μπορεί ο ήλιος να εξακολουθούσε να λάμπει τις περισσότερες μέρες του χρόνου, όπως ακριβώς το θυμόμουν, το τοπίο όμως ήταν εξαιρετικά ομιχλώδες και οι ερμηνείες σκοτεινές και διφορούμενες. Οι παθογένειες, που ταχυδακτυλουργικά κρύβαμε κάτω από το χαλί τα προηγούμενα χρόνια, άρχισαν τώρα να ανεβαίνουν στην επιφάνεια σαν «καϊμάκι» πικρό και δυσκολοχώνευτο. Οι κοινωνικές αγκυλώσεις, μια χωρίς εκτόνωση αναταραχή, οι βεβαιότητες που σαν ντόμινο άρχισαν να πέφτουν μπροστά στα μάτια μας και κυρίως η ανωριμότητα σε προσωπικό επίπεδο να αντιμετωπίσουμε αυτό που μας συμβαίνει αποτέλεσαν τα βασικά συστατικά της ιστορίας του Placebo.
«Placebo» στα λατινικά σημαίνει «θα ευχαριστήσω». Κατά τη διάρκεια της συγγραφής αποζητούσα, λοιπόν, την επούλωση του τραύματος και όχι το ξύσιμο της πληγής.Κι αν μάτωσε λιγάκι, δεν πειράζει. Τα έχει αυτά η ζωή.
Αν και τα ερεθίσματα ήταν εξ ορισμού αρνητικά, απώτερος στόχος μου δεν ήταν να δημιουργήσω ένα δυστοπικό σύμπαν για τους ήρωες του βιβλίου μου. Αντίθετα, ήθελα ο Μπίλλυ, που είναι μόλις είκοσι δύο χρονών και με πολλά ταλέντα, να φάει τα μούτρα του, αλλά να καταφέρει να σηκωθεί, να τινάξει το πέτο του και σε πείσμα μιας κοινωνίας που σιωπηλά θεωρεί τις απαιτήσεις των νέων πολυτέλεια, να ανακαλύψει τον δρόμο που θα τον φέρει πιο κοντά στο όνειρό του. Ήλπιζα η Μαρίνα, που είναι δεκαεπτά, να κοιτάξει επιτέλους κατάματα τους δαίμονες που την παραλύουν από τον φόβο και να κάνει την υπέρβασή της. Έδωσα την ευκαιρία στην Άννα και τον Γιάννη να θυμηθούν πώς είναι να είσαι νέος και να σταθούν ως γονείς στο ύψος των περιστάσεων. Δεν ξέρω αν τα κατάφερα. Όταν οι ήρωες αποκτήσουν φωνή, αποκτούν αυτόματα και ελευθερία κινήσεων. Τι απερίγραπτη χαρά δίνει όμως αυτή η ελευθερία!
«Placebo» στα λατινικά σημαίνει «θα ευχαριστήσω». Κατά τη διάρκεια της συγγραφής αποζητούσα, λοιπόν, την επούλωση του τραύματος και όχι το ξύσιμο της πληγής.
Κι αν μάτωσε λιγάκι, δεν πειράζει. Τα έχει αυτά η ζωή.
Placebo
Σαρίτα Χαΐμ
Μίνωας
520 σελ.
ISBN 978-618-02-0883-2
Τιμή: €16,99
Σαρίτα Χαΐμ
Μίνωας
520 σελ.
ISBN 978-618-02-0883-2
Τιμή: €16,99
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου