Ο Θάνος Δραγούμης είναι λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Θοδωρή Παπαθεοδώρου. Με αυτό το ψευδώνυμο έχει εκδώσει τα αστυνομικά μυθιστορήματα Σφαγείο Σαλονίκης και Μαύρη αυγή από τις εκδόσεις Ψυχογιός, καθώς και το πρόσφατο Εντιμότατα λαμόγια από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Με το πραγματικό του όνομα έχει εκδώσει το ιδιότυπο αστυνομικό μυθιστόρημα Καβαφικοί φόνοι, φόρος τιμής στον αγαπημένο του Αλεξανδρινό.
Ποια ήταν η αφορμή για να γραφεί το βιβλίο Εντιμότατα λαμόγια;
Όλη η ζοφερή κατάσταση που βιώνουμε συλλογικά ως χώρα. Όχι μόνο στα τελευταία χρόνια της οικονομικής κρίσης, αλλά και στα ασυστόλως σπάταλα στην επονομαζόμενη «εποχή της αστακομακαρονάδας», τα τελευταία τριάντα χρόνια πάνω κάτω. Δεν ήθελα όμως να γράψω ένα δοκίμιο ή ένα βιβλίο που να ομοιάζει με άρθρο η καταγγελία. Έχει λεχθεί πως το αστυνομικό μυθιστόρημα είναι επί της ουσίας το κοινωνικό μυθιστόρημα της εποχής μας. Αυτή η ρήση και η αγάπη μου για τα αστυνομικά και πολιτικά θρίλερ με οδήγησαν στη συγγραφή του συγκεκριμένου βιβλίου. Επί της ουσίας όμως, δεν είναι ένα μυθιστόρημα καταγγελίας, είναι ένα καθαρό θρίλερ αγωνίας.
Ο τίτλος που διαλέξατε είναι συμβολικός ή προσδιορίζει κάποιο πρόσωπα;
Ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιο. Όλοι γνωρίζουμε πάνω κάτω ποιους αφορά. Νεόκοπους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες, ευρωπαϊστές των ρουσφετιών, σοσιαλιστές με «υ» στην τρίτη συλλαβή, αριστερούς με μεγάλη καρδιά και μεγάλη τσέπη, ροπαλοφόρους εθνοπατέρες, ρασοφόρους της αρπαχτής, ανώνυμους νεόπλουτους, ένας συρφετός που απομύζησε κάθε πόρο της δόλιας πατρίδας. Δυστυχώς, πλειστάκις με δική μας ανοχή, συγκατάθεση ή ψήφο.
Γιατί οι δημοσιογράφοι πληρώνουν καμιά φορά άσχημα την πρόθεσή τους να αποκαλύψουν κάποιες υποθέσεις;
Γιατί είναι στη φύση της δουλειάς τους. Αν την κάνουν σωστά, βεβαίως και ξύνουν τις κακοφορμισμένες πληγές της κοινωνίας. Δυστυχώς, όμως, πολλοί (ολοένα και περισσότεροι) είναι αυτοί που τις επουλώνουν ή τις συγκαλύπτουν. Οι άλλοι, αυτοί που αγωνίζονται, αξίζουν κάθε έπαινο και δικαιώνουν τον τίτλο τιμής που συνοδεύει τη σωστή δημοσιογραφία: τον έλεγχο της εξουσίας και την προστασία της κοινωνίας.
Κάποιος εξαφανίζεται και ο Μίλτος Μαρνέρης προσπαθεί να τον ανακαλύψει. Ποιος είναι ο τρόπος να ψάξεις κάποιον που εξαφανίζεται;
Ο ίδιος και στη ζωή, ο ίδιος και στα μυθιστορήματα. Ακολουθείς τα ίχνη. Αν είσαι τυχερός και υπάρχουν.
Στο μυθιστόρημα, οι χαρακτήρες έχουν κάποια στοιχεία από άλλους ήρωες αστυνομικών μυθιστορημάτων ή είναι δικές σας επινοήσεις;
Θέλω να ελπίζω ότι είναι δικές μου επινοήσεις. Παρά τούτο, εάν συνέβη κάτι τέτοιο, συνέβη υποσυνείδητα από τα πολλά αστυνομικά που καταβρόχθιζα παιδιόθεν. Από την εποχή των αλήστου μνήμης ΒΙΠΕΡ που, παρεμπιπτόντως, έχουν εκδώσει και κρεμάσει πολλά αναγνωστικά διαμάντια στα μανταλάκια των περιπτέρων.
Μέσα στην ιστορία υπάρχει το πρόσωπο της μοιραίας γυναίκας. Η παρουσία της γοητεύει περισσότερο τους αναγνώστες;
Θεωρώ πως η παρουσία μιας femme fatale είναι εκ των ων ουκ άνευ στα νουάρ μυθιστορήματα και στις ταινίες. Προσθέτει και γοητεύει. Λειτουργεί και σε επίπεδο αισθητικής, αλλά εξελίσσει και την πλοκή. Κοντολογίς, μια μοιραία (ή ακόμη κι ένας μοιραίος, γιατί όχι;) είναι παραπάνω από απαραίτητη/ος.
Το βιβλίο σας μοιάζει με πολιτικό θρίλερ. Παρ’ όλα αυτά εκθειάζετε τη φιλία, την αλληλεγγύη και την αγάπη. Αυτά τα στοιχεία γιατί είναι απαραίτητα στη σημερινή κοινωνία μας;
Γιατί είναι οι βάσεις που πάνω της μπορούν να χτιστούν οι ευτυχισμένες ζωές των ανθρώπων. Είναι οι μεγάλες αξίες. Και για τον κάθε άνθρωπο χωριστά, μα και για την κοινωνία ολόκληρη. Πολύ φοβάμαι όμως πως το δεύτερο αγγίζει τα όρια της ουτοπίας, αρκεί να κοιτάξουμε τον κόσμο γύρω μας, την εκτεταμένη διαφθορά, τη δίψα για ανεξέλεγκτο πλουτισμό, τον ηθικό, πολιτικό και κοινωνικό ξεπεσμό. Εάν τα πράγματα ήταν αλλιώς δεν θα χρειαζόταν να γράφονται πολιτικά, καταγγελτικά θρίλερ, τα επονομαζόμενα polar στη Γαλλία, στην οποία και αναπτύχθηκε αυτό το είδος αστυνομικού με σημαίνοντες εκπροσώπους τον Jean-Claude Izzo και τον Jean-Patrick Manchette, τους οποίους θαυμάζω απεριόριστα.
Προσωπικά μου αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα που δεν είναι απλώς ένας γρίφος, ούτε εστιάζουν στο «τι είδε ο μπάτλερ πίσω από τις πικροδάφνες». Μου αρέσουν όσα ανατέμνουν την κοινωνία και την πραγματικότητα, έχουν κι άλλες διαστάσεις πέρα από τα προφανή του εγκλήματος και της αναζήτησης του ενόχου.
Πρέπει οι συγγραφείς να εκφράζουν τη γνώμη τους για σοβαρά κοινωνικά προβλήματα;
Ναι, όπως και κάθε πολίτης. Ναι, μα δεν μπορούν να το κάνουν εύκολα. Εξάλλου δεν έχουν και τον χώρο ή το μικρόφωνο για να το πραγματοποιήσουν σε ευρεία κλίμακα, κανείς δεν τους τα δίνει. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλοι που παρελαύνουν από τα τηλεοπτικά παράθυρα, έχουν πολύ εγκυρότερη γνώμη και συντριπτική κοινωνική αποδοχή. Οι παίκτες του Survivor, επί παραδείγματι.
Κάνετε παρέα με άλλους συγγραφείς; Πού σας αρέσει να τους συναντάτε;
Με ελάχιστους, όπως και στη ζωή μου πριν ασχοληθώ με τη συγγραφή. Παλαιότερα σε μπαρ, τώρα πλέον σε καφέ.
Ποια εποχή σάς εμπνέει περισσότερο για να γράφετε;
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη εποχή. Η δημιουργία είναι μια εσωτερική διαδικασία και μπορεί να ανθίσει ακόμη και καταμεσής στον χειμώνα. Συνήθως απροειδοποίητα.
Θα σας ενδιέφερε να εκδώσετε κάποιο μυθιστόρημά μόνο σε ψηφιακή μορφή; Διαβάζετε μυθιστορήματα σε ψηφιακή μορφή;
Ασφαλώς και διαβάζω σε ψηφιακή μορφή. Τώρα πλέον, με την πρεσβυωπία να επελαύνει, νομίζω πως η ψηφιακή μορφή με διευκολύνει ολοένα και περισσότερο. Για εμένα, σημασία πρωτίστως έχει το κείμενο, όχι το χαρτί ή το εξώφυλλο (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων). Εξάλλου, ένα μυθιστόρημα, ένα βιβλίο εν γένει, είναι κυρίως άυλη, πνευματική περιουσία.
Ποια αστυνομικά μυθιστορήματα θα μας προτείνατε να διαβάσουμε;
Προσωπικά μου αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα που δεν είναι απλώς ένας γρίφος, ούτε εστιάζουν στο «τι είδε ο μπάτλερ πίσω από τις πικροδάφνες». Μου αρέσουν όσα ανατέμνουν την κοινωνία και την πραγματικότητα, έχουν κι άλλες διαστάσεις πέρα από τα προφανή του εγκλήματος και της αναζήτησης του ενόχου. Θα πρότεινα λοιπόν όλα τα βιβλία του Ιζό και του Μανσέτ από τα παλαιότερα. Και από την πρόσφατη εκδοτική παραγωγή τα μυθιστορήματα: Κόνδωρ του Karyl Ferey, Τελευταία έξοδος του Φεντερίκο Αξάτ και Ο προσκυνητής του Hayes Terry.
Τι θα απευθύνατε στους αναγνώστες που διαβάζουν τη συνέντευξή σας;
Τίποτα. Ούτε πολιτικάντης είμαι ούτε ιεροκήρυκας. Θα ήθελα όμως να απευθύνω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αναγνώστες που με τίμησαν όλα αυτά τα χρόνια διαβάζοντας τα έργα μου. Τόσο τα αστυνομικά που έχω γράψει ως Θάνος Δραγούμης όσο και τα ιστορικά ως Θοδωρής Παπαθεοδώρου. Τέλος, ευχαριστώ θερμά κι εσάς, κύριε Ιντζέμπελη, καθώς και το Diastixo.gr για το ενδιαφέρον σας.
Εντιμότατα λαμόγια
Θάνος Δραγούμης
Μεταίχμιο
458 σελ.
ISBN 978-618-03-1108-2
Τιμή: €16,60
Θάνος Δραγούμης
Μεταίχμιο
458 σελ.
ISBN 978-618-03-1108-2
Τιμή: €16,60
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου