Διάλεξα το χθες και όχι το τώρα και πήγα νοερά εκτός Ελλάδας, σε μέρη όπου δεν είχα ξαναπάει. Βρέθηκα στην Αγία Πετρούπολη το 1941, τότε που η πανέμορφη αυτή ιστορική πόλη, το κόσμημα της Βαλτικής, πολιορκήθηκε και χτυπήθηκε αλύπητα από τις δυνάμεις των Ναζί. Φόρεσα τη στολή του Ρώσου υπολοχαγού Σεργκέι Παυλώφ, παντρεμένος με παιδί, και έμεινα στο αιματοβαμμένο χαράκωμα με το όπλο στο χέρι υπερασπιζόμενος τους φίλους, την οικογένεια και την πατρίδα όπου γεννήθηκα. Όχι, ποτέ ξανά πρόσφυγας! Με το όπλο στο ένα χέρι και στο άλλο το μολύβι συνέχισα να πολεμάω γράφοντας, μέχρι που ξαφνικά αισθάνθηκα πως πρέπει να γνωρίσω και τον εχθρό. Ντύθηκα τη στολή του Γερμανού ανθυπολοχαγού της Βέρμαχτ Ντίτερ Μπεκ και βρέθηκα στο Βερολίνο την ώρα που φιλούσε τη γυναίκα και τον μικρό του γιο και κινούσε για το φονικό Ανατολικό μέτωπο, μόνο που αυτός δεν ήταν Ναζί αλλά καταγόταν από δημοκρατική οικογένεια.
Οι δύο μου ήρωες βρέθηκαν στα χαρακώματα της Αγίας Πετρούπολης να πολεμούν λυσσασμένα ο ένας απέναντι στον άλλον, ο Ρώσος σαν εξαγριωμένος λύκος για τον χαμό τόσων αθώων και ο Γερμανός από καθήκον στην πατρίδα του. Μια μέρα έπεσε μία βόμβα στα χαρακώματα, σκότωσε τον Γερμανό και με περίεργο τρόπο έστειλε τον τραυματισμένο Ρώσο στη θέση του πίσω στη Γερμανία. Εδώ το θύμα έγινε θύτης! Ο ήρωάς μου υπηρετούσε τώρα σε δύο πατρίδες, δύο οικογένειες, δύο θεωρίες, όλα διπλά! Αναγκάστηκα να στήσω την κάμερά μου από μέσα, να εγκαταλείψω το τρίτο πρόσωπο και να μιλάω εκ μέρους του σε πρώτο, γιατί τώρα μιλούσε η ψυχή του! Ζορίστηκα. Απάντηση έψαχναν ερωτήματα, όπως: «Πότε κάποιος λέγεται εγκληματίας πολέμου; Πόσο πιστοί πρέπει να παραμένουμε σε έναν στόχο; Τι ρόλο παίζει η θρησκεία, η οικογένεια, η κουλτούρα στην ψυχοσύνθεση του ατόμου;» Και το πιο δύσκολο: «Τι είναι τρομοκρατία; Μπορεί ο καθένας να γίνει τρομοκράτης;» Αυτό το τελευταίο ήταν η εφηβική μου απορία και έπρεπε τώρα να δώσω εγώ την απάντηση!
Όχι, ποτέ ξανά πρόσφυγας! Με το όπλο στο ένα χέρι και στο άλλο το μολύβι συνέχισα να πολεμάω γράφοντας, μέχρι που ξαφνικά αισθάνθηκα πως πρέπει να γνωρίσω και τον εχθρό.
Το έργο μου Όταν δακρύζει ο λύκος είναι ένα αντιπολεμικό μυθιστόρημα, μια κραυγή αγωνίας και αντίστασης στα αυτιά των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που αποφασίζουν για την τύχη των λαών. Δε χρειάζεται να είσαι προφήτης, αρκεί να ρίξεις μια ματιά εδώ στη γειτονιά μας, να δεις τις στρατιές προσφύγων, την πανωλεθρία που προκάλεσε η Αραβική Άνοιξη στην Αφρική και τα παιδικά κορμάκια που ξεβράζει το Αιγαίο στα νησιά μας.
Οι Έλληνες έχουμε τη λέξη «συγγραφέας» (συν-γραφέας), που σημαίνει πως δε γράφεις μόνος, αλλά με κάποιον άλλον, αόρατη παρέα. Το μόνο που χρειάζεται είναι να μην τον φιμώσεις και να αφήσεις αυτόν τον άλλο να οδηγήσει το χέρι σου την ώρα που γράφεις. Αυτή είναι η γνώμη μου και σε αυτό το πνεύμα κινούνται τα έργα που έχω εκδώσει μέχρι τώρα επίσημα. Είναι η έμμετρη θεατρική μετάφραση Αντιγόνη του Σοφοκλή και το CD Μεταμόρφωση με δώδεκα τραγούδια σε στίχους δικούς μου και συνθέτη τον Γιώργο Τσιριγώτη, εξαιρετικό συνθέτη και τραγουδιστή.
Όταν δακρύζει ο λύκος
Πρόδρομος Κοσμίδης
Φίλντισι
σ. 338
ISBN: 978-618-5456-50-4
Τιμή: 14,84€
https://diastixo.gr/aprosopo-2/18673-prodromos-kosmidis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου