Ομιλία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στη Βουλή, επί του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Υγείας, για τη Μεταρρύθμιση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, παρατηρώ το εύθυμο κλίμα που επικρατεί, το οποίο δεν οφείλεται, πιστεύω, μονάχα στο γεγονός ότι βρισκόμαστε κοντά στην ανάπαυλα την καλοκαιρινή για τις εργασίες του Κοινοβουλίου, αλλά και χάρη στο γεγονός ότι σήμερα συζητάμε και ψηφίζουμε εδώ στη Βουλή μια πολύ σημαντική μεταρρύθμιση, μια εμβληματική μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας, παρά τις διαφορές που βεβαίως υπάρχουν.

Ξέρετε, είναι σπάνιο, δυστυχώς για την κοινοβουλευτική μας δημοκρατία, τα τελευταία επτά χρόνια να έρχεται στη Βουλή μια μεταρρύθμιση με το ιδεολογικό πρόσημο της μίας ή της άλλης πλευράς, που να βρίσκεται έξω από το αυστηρό πλαίσιο της επιτροπείας και να ανοίγει τη δυνατότητα ενός ουσιαστικού διαλόγου και αντιπαράθεσης ιδεών έξω από το πλαίσιο του καταναγκασμού.

Θα μου πείτε ότι αυτό δεν έγινε σχεδόν ποτέ την περίοδο 2010-2014, όχι μόνο, γιατί δεν το διεκδίκησαν οι τότε κυβερνήσεις, αλλά και γιατί τα μνημόνια σε μεγάλο βαθμό υπήρξαν μια συμπύκνωση ιδιαίτερα επώδυνη, μιας συγκεκριμένης αντίληψης, νεοφιλελεύθερης αντίληψης, όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για πολλές πτυχές της κοινωνικής ζωής.

Ως εκ τούτου, δεν υπήρξε από την άλλη πλευρά ποτέ η επιθυμία, η προσδοκία, η πρόθεση να καταθέσουν κάτι το διαφορετικό, διότι σε πολλές πτυχές, ιδίως σ' ό,τι αφορά την υγεία και την παιδεία, τους κοινωνικούς τομείς δηλαδή -πέρα από το δημοσιονομικό σκέλος, που εκεί υπάρχουν αριθμοί και πρέπει να πιαστούν οι στόχοι- ο πυρήνας της ιδεολογίας των μνημονίων συνέπιπτε πολλές φορές με τον πυρήνα μιας νεοφιλελεύθερης αντίληψης που η σημερινή τουλάχιστον ηγεσία -όχι όλες οι ηγεσίες της συντηρητικής παράταξης- την εκφράζουν επί της ουσίας και την υπερκαλύπτουν.

Ερχόμαστε, λοιπόν, σήμερα να συζητήσουμε για μια εμβληματική μεταρρύθμιση στον χώρο της υγείας που αποτελεί, θα έλεγα, μια αναγκαία θεσμική συμπλήρωση της κορυφαίας μεταρρύθμισης που έγινε τη δεκαετία του ’80 και αφορούσε το Εθνικό Σύστημα Υγείας.

Τα επακόλουθα αυτής της πρακτικής λειτουργίας είναι η κατακερματισμένη και ασυνεχής υγειονομική φροντίδα, η ανεπαρκής πρόληψη και αγωγή υγείας, η αρνητική εξέλιξη των δεικτών υγείας του πληθυσμού, σε αντίθεση με άλλες χώρες της Ευρώπης που επένδυσαν στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, η διεύρυνση του ζωτικού χώρου για την επιχειρηματική παρέμβαση του ιδιωτικού τομέα, ιδιαίτερα στον χώρο της διάγνωσης, αλλά και σ’ αυτόν της θεραπείας και της αποκατάστασης, και βεβαίως, εν τέλει, η δημιουργία μιας εκτεταμένης ζώνης υγειονομικής φτώχειας στον πληθυσμό, υγειονομικής φτώχειας στην ελληνική κοινωνία.

Η κατάσταση αυτή έφτασε στο μη παρέκει, όταν το κενό πρωτοβάθμιας φροντίδας, το οποίο ατελώς κάλυπταν τα ιατρεία του ΙΚΑ και μετέπειτα του ΕΟΠΥΥ, έφτασε στο αποκορύφωμά του μέσα από τις διαρκείς παρεμβάσεις, διαλυτικές παρεμβάσεις, μνημονιακές παρεμβάσεις στην πενταετία 2010-2014.

Σήμερα, λοιπόν, επιχειρούμε τόσο τις απαραίτητες διορθώσεις στην αρχιτεκτονική του Εθνικού Συστήματος Υγείας όσο, όμως, και μια συνολική αλλαγή του υποδείγματος στον προσανατολισμό και τη λειτουργία του συστήματος. Επιδιώκουμε, δηλαδή, μια προσέγγιση που αναβαθμίζει την έγκαιρη διάγνωση και πρόληψη, αντί να μένουμε μονάχα στην ενίσχυση του τελευταίου σταδίου που αφορά την αντιμετώπιση του προβλήματος του ασθενή. Αυτή ακριβώς είναι, θα έλεγα, και η θεμελιώδης αρχή πίσω από τη μεταρρύθμιση που σήμερα ψηφίζουμε, δηλαδή, ο πολίτης μέσα από την άμεση επαφή του με το πρώτο επίπεδο του συστήματος υγείας να έχει τη δυνατότητα μιας έγκαιρης επιστημονικής διάγνωσης, τη δυνατότητα να αποφεύγει χρόνιες αναμονές που πιθανά να οξύνουν ένα απολύτως αντιμετωπίσιμο πρόβλημα υγείας και, φυσικά, να μην αναγκάζεται να απευθύνεται σε αμφιβόλου ποιότητας και αμφιβόλου επάρκειας διαγνωστικά κέντρα, πληρώνοντας από την τσέπη του για εξετάσεις, οι οποίες είναι πάρα πολύ απλές και μπορούν να του παρασχεθούν δωρεάν.

Και τώρα επιτρέψτε μου να σας πω και να το αντιπαραβάλω και θεωρητικά. Γιατί είναι ωραίο πράγμα, όταν συζητάμε εδώ για παρεμβάσεις που αφορούν την καθημερινότητα του πολίτη, να αναδεικνύουμε και τις ιδεολογικές και τις πολιτικές μας διαφορές. Και είμαι ευτυχής, διότι έχουμε από την άλλη πλευρά, στην Αξιωματική Αντιπολίτευση, μια ηγεσία που –αυτό δεν το κρύβω- μας ευνοεί. Ευνοεί αυτή την ιδεολογική αντιπαράθεση. Και είναι καλό πράγμα για τους πολίτες. Διότι αυτό που σας περιέγραψα ως τώρα, τη δυνατότητα δηλαδή μιας ισότιμης πρόσβασης και κάλυψης του συνόλου του πληθυσμού, τη δυνατότητα η πρόληψη, η διάγνωση να γίνεται στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας και όχι στα ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα, αυτό είναι το δικό μας όραμα για την υγεία. Το δικό σας ποιο ακριβώς είναι;

Για να δούμε το αντίστοιχο όραμα της Νέας Δημοκρατίας. Βλέπω εδώ στην πρώτη σειρά τον Τομεάρχη Υγείας και τον Αναπληρωτή, δύο μεταγραφές της Νέας Δημοκρατίας. Δεν ξέρω, βέβαια, αν είναι επιπέδου Μέσι και Νεϊμάρ, που τώρα είναι στο μεταγραφικό παζάρι, αλλά βοηθάνε με τις δηλώσεις τους οι μεταγραφές να γίνεται ένας διάλογος ουσιαστικός και να αντιπαρατίθενται με σαφήνεια οι απόψεις.

Για να έχουμε όλοι μια εικόνα του ποια είναι η εκδικητική αντίληψη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ιδιαίτερα στον χώρο της υγείας, θα θυμηθώ τις δηλώσεις του Τομεάρχη από αυτό εδώ το Βήμα, ότι θα έρθει η Νέα Δημοκρατία και θα βάλει «χ» σε όσους προσελήφθησαν με διαδικασίες κανονικές, με διαδικασίες ΑΣΕΠ: στους διοικητές, που για πρώτη φορά βρέθηκαν στη θέση τους με διαδικασία συνεντεύξεων, ουσιαστική, ανοιχτή, αδιάβλητη και όχι με διορισμούς με το σύστημα «τέσσερα-δύο-ένα». Θα βάλετε, λοιπόν, «χ». Ευτυχώς, ο ελληνικός λαός δεν θα σας δώσει αυτή τη δυνατότητα.

Σήμερα είδα και τον Αναπληρωτή Τομεάρχη της Υγείας να βγαίνει με μεγάλη σαφήνεια -ένα καινούργιο μεταγραφικό απόκτημα της Νέας Δημοκρατίας- και να λέει: «Είναι ουτοπική η προσπάθεια της Κυβέρνησης να θέλει να δημιουργήσει κέντρα υγείας σε κάθε πόλη. Αντί η Κυβέρνηση να φτιάξει Τοπικές Μονάδες Πρωτοβάθμιας Υγείας, θα μπορούσαν να γίνουν συμβάσεις με ιδιωτικά νοσοκομεία και ιδιώτες γιατρούς, προκειμένου να κινηθεί το χρήμα στην οικονομία και να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Ο τρόπος για να αποσυμφορηθούν τα δημόσια νοσοκομεία είναι να διοχετευθούν οι ασθενείς σε ιδιωτικές κλινικές». Μάλιστα. Αυτή είναι η άποψή σας.

Μας βοηθάτε, κύριε Φωτήλα. Είναι η συνέντευξή σας στον Ραδιοφωνικό Σταθμό «24/7», αν δεν κάνω λάθος. Είναι η απομαγνητοφώνηση. Δεν μπορείτε να με διαψεύσετε. Και δεν πρέπει να με διαψεύσετε. Να γίνεται η αντιπαράθεση με ειλικρίνεια. Χαιρόμαστε.

Εσείς, λοιπόν, είσαστε το κόμμα εκείνο που σήμερα υπηρετεί με σαφήνεια και με σταθερότητα τα ιδιωτικά συμφέροντα στον χώρο της παιδείας, στον χώρο της υγείας, στον χώρο της κοινωνικής πρόνοιας. Εμείς έχουμε μια άλλη αντίληψη. Έχουμε την αντίληψη της ισότητας, της δικαιοσύνης, της καθολικότητας. Γι’ αυτό, λοιπόν, και δεν μπορεί ο Αρχηγός σας να έρχεται εδώ, σ’ αυτό το Βήμα, και να κάνει αναφορά στους πολίτες της Δυτικής Αττικής. Τι έχετε να πείτε εσείς σ’ αυτούς τους ανθρώπους που έμειναν άνεργοι στα χρόνια της κρίσης, που είδαν τα εισοδήματά τους να λεηλατούνται στα χρόνια της κρίσης; Θα έχετε τη δυνατότητα να ανέβετε κι εσείς να πείτε την άποψή σας. Είναι ρητορικού χαρακτήρα τα ερωτήματα και πιστεύω ότι έχει ενδιαφέρον να τα ακούσετε.

Πώς, λοιπόν, να ομιλήσετε εσείς γι’ αυτούς τους ανθρώπους που στα χρόνια σας είδαν τα εισοδήματά τους είτε να μηδενίζονται είτε να υποβαθμίζονται, την αξιοπρέπειά τους να χάνεται και ταυτόχρονα το πάρτι να συνεχίζεται στον χώρο της υγείας; Είδαν να ξεπουλιούνται δημόσια νοσοκομεία. Το πάρτι του ΚΕΕΛΠΝΟ και της NOVARTIS. Και σήμερα, την ώρα που εμείς φέρνουμε σε συνθήκες πράγματι δημοσιονομικής δυσκολίας μια μεταρρυθμιστική τομή για να επαναφέρουμε την κοινωνική φροντίδα, την κοινωνική προστασία σε επίπεδα αξιοπρέπειας, ευρωπαϊκά επίπεδα, έρχεστε και λέτε ότι η λύση είναι να διοχετεύσουμε τους ασθενείς σε ιδιωτικές κλινικές. Δεν μπορείτε να κρυφτείτε. Ακόμη και αν θέλετε, η χαρά σας δεν σας αφήνει να κρυφτείτε. Λέτε τα πράγματα με το όνομά τους. Και χαιρόμαστε πολύ γι’ αυτό.

Και το ίδιο συνέβη πριν από δύο ημέρες στη συζήτηση εδώ για την παιδεία. Έχετε υιοθετήσει πλήρως την εκσυγχρονιστική και νεοφιλελεύθερη αντίληψη της κυρίας Διαμαντοπούλου, την οποία ψηφίσατε στη Βουλή ΠΑΣΟΚ, Νέα Δημοκρατία και ΛΑΟΣ. Και αναφερθήκατε σε έγκλημα πολιτικό, διότι φέραμε ένα νομοσχέδιο, στο οποίο δίνεται η δυνατότητα στους νέους ανθρώπους που δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να κάνουν μεταπτυχιακά χωρίς να πληρώνουν. Αυτό είναι το έγκλημά μας.

Και προχωράτε ένα βήμα παραπέρα σήμερα σ’ αυτό τον απίστευτο λαϊκισμό -γιατί αυτός είναι ο λαϊκισμός- και κάνετε τεράστιο θέμα, γίνεστε σημαιοφόροι του λαϊκισμού, διότι για σας η αριστεία είναι αν στα παιδάκια των επτά και των οκτώ ετών το εθνικό μας σύμβολο θα το κρατάνε μόνο αυτά που έχουν τον καλύτερο βαθμό ή όχι. Αυτή είναι για εσάς η αριστεία. Εσείς που κλείσατε σχολεία, που κάνατε τα σχολεία μας να μην έχουν βιβλία και να λειτουργούν με φωτοτυπίες μέχρι τον Δεκέμβρη και χωρίς καθηγητές, που καταντήσατε τα δημόσια πανεπιστήμια να λειτουργούν με φωτοτυπίες και μειώσατε τη χρηματοδότησή τους κατά 40% και που με την πολιτική σας οδηγήσατε τη μεγάλη πλειοψηφία των νέων επιστημόνων έξω από τη χώρα μιλάτε για την αριστεία. Και την εντοπίζετε εκεί.

Ενώ για εμάς αριστεία και βοήθεια στην αριστεία αντιθέτως δεν είναι το ποιος θα κρατάει τη σημαία στα επτά ή στα οκτώ χρόνια. Διότι το εθνικό σύμβολο έχουν όλοι τη δυνατότητα να το κρατούν και όχι η διάκριση αυτού του χαρακτήρα, προβάλλοντας τα πρότυπα του σκληρού ανταγωνισμού στα οκτώ χρόνια.

Για εμάς αριστεία και άνοιγμα δρόμου προς την αριστεία είναι τα σχολεία να ανοίγουν στην ώρα τους, είναι το να ανοίγουμε αντί να κλείνουμε βιβλιοθήκες, είναι το να δίνουμε τη δυνατότητα στους νέους επιστήμονες να μπορούν να μένουν στη χώρα, αυξάνοντας τον προϋπολογισμό για την έρευνα στο 1% του ΑΕΠ, ενώ εσείς τον είχατε συρρικνώσει. Είναι το να δίνουμε πεντακόσιες υποτροφίες σε νέους με υψηλή ειδίκευση και μεταπτυχιακές σπουδές για να μείνουν στη χώρα. Είναι να προσπαθούμε να στήνουμε τη δημόσια εκπαίδευση στα πόδια της, γιατί αυτό κάνουμε όλο αυτό το διάστημα.

Έρχομαι όμως στα θέματα της υγείας και στο νομοσχέδιο.

Μετά από εκτεταμένη μελέτη όλων των στοιχείων προκύπτει ότι μεγάλες ελλείψεις στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας παρατηρούνται κυρίως στα αστικά κέντρα. Εξ αυτού άλλωστε προκαλείται και η συμφόρηση στα νοσοκομεία και μάλιστα με περιστατικά που κατά 70%-80% θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν από δομές πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Για τον λόγο αυτό με το σημερινό νομοσχέδιο προχωράμε στη δημιουργία διακοσίων τριάντα εννιά ΤoΜΥ, Τοπικών Μονάδων Υγείας, σε εξήντα πέντε αστικές περιοχές της χώρας.

Κάθε μονάδα έχει προσδιοριστεί γεωγραφικά με τέτοιο τρόπο, ώστε να έχει πληθυσμιακή αναφορά περίπου δέκα χιλιάδες με δώδεκα χιλιάδες κατοίκους, γεγονός που θα καλύψει τον μεγαλύτερο αριθμό αναγκών κάθε πόλης, κάθε μεγάλου αστικού κέντρου. Η κάθε Τοπική Μονάδα Υγείας θα στελεχωθεί από δέκα ως δώδεκα άτομα προσωπικού. Περιλαμβάνει τρεις βασικές ειδικότητες γιατρών, παιδιάτρους, παθολόγους και γενικούς γιατρούς, οι οποίοι θα πλαισιώνονται από το απαραίτητο νοσηλευτικό και ερευνητικό προσωπικό, ώστε να παρέχουν μια ολοκληρωμένη φροντίδα στον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Επιτυγχάνεται έτσι η εγγυημένη πρόσβαση των πολιτών σε αυτό που ονομάζουμε Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας: Ο ασθενής να έχει μια σταθερή και διαρκή φροντίδα. Ο γιατρός να έχει τη δυνατότητα μιας διαρκούς παρακολούθησης του ασθενούς και μέριμνα για την πορεία του ασθενούς, ενισχύοντας έτσι την ενδεδειγμένη και έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος.

Πολλοί, φυσικά, έσπευσαν να αμφισβητήσουν κατά πόσο είναι εφικτό ένα τόσο διευρυμένο σχέδιο στον χώρο της υγείας με δεδομένους τους δημοσιονομικούς περιορισμούς. Αυτό, όμως, που ξεχνούν όσοι κάνουν αυτή την κριτική είναι ότι η Κυβέρνησή μας έχει την πολιτική βούληση αλλά και το σχέδιο, ώστε να εξασφαλίσει τους πόρους που θα κατευθυνθούν για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών. Έτσι, λοιπόν, καταφέραμε αυτό το πρόγραμμα, το οποίο στην πρώτη φάση θα έχει τετραετή διάρκεια, να καλυφθεί κατά κύριο λόγο από τους κοινοτικούς πόρους. Στόχος είναι σταδιακά να αντικαθίσταται το τμήμα της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης από πόρους που εγγράφονται στον κρατικό προϋπολογισμό, ώστε η πρωτοβάθμια φροντίδα μετά το πέρας των τεσσάρων χρόνων να συνεχίσει να υφίσταται ως αναπόσπαστο κομμάτι του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ανάμεσα στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, την προοδευτική πολιτική με κοινωνικό πρόσωπο και την πολιτική της Νέας Δημοκρατίας, τη συντηρητική πολιτική με νεοφιλελεύθερο πρόσημο, υπάρχουν τεράστιες ιδεολογικές, πολιτικές αλλά και πρακτικές διαφορές, που όσο περνάει αυτή η μεγάλη περιπέτεια η λαίλαπα των μνημονίων θα ξεδιπλώνονται στην καθημερινή αντιπαράθεση.

Στον χώρο της υγείας θα έλεγα ότι αυτές οι διαφορές είναι ακόμα πιο εμφανείς. Ο τομέας της υγείας -είναι και ιστορικά αποδεδειγμένο άλλωστε- είναι ενδεικτικός για τον τρόπο με τον οποίον μια κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τον ρόλο αλλά και τα κοινωνικά συμφέροντα που υπηρετεί. Το δικό μας αξιακό φορτίο, η δική μας πολιτική ταυτότητα, οι δικές μας αρχές είναι εγγεγραμμένες σε κάθε μας παρέμβαση στον χώρο της υγείας. Και θέλω με την ευκαιρία αυτή να σταθώ μονάχα σε ορισμένα σημεία από τα πολλά θετικά σημεία του νομοσχεδίου.

Προχωράμε στην ίδρυση ενός ακόμα νέου νοσοκομείου επί των ημερών μας. Ιδρύεται το Γενικό Νοσοκομείου Καρπάθου, το οποίο θα καλύπτει την παροχή πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας όλων των πολιτών τόσο της Καρπάθου όσο και των κοντινών της νησιών.

Προχωράμε στην στελέχωση των τμημάτων επειγόντων περιστατικών των δημόσιων νοσοκομείων με τετρακόσιες εξήντα πέντε νέες θέσεις εξειδικευμένων γιατρών, τις οποίες συστήνουμε καθώς αυτές δεν προβλέπονταν στους υπάρχοντες οργανισμούς των νοσοκομείων. Στόχος μας είναι η αποτελεσματική αντιμετώπιση των επειγόντων περιστατικών που προσέρχονται στα νοσοκομεία και αυτό θα επιτευχθεί μέσω της ανάπτυξης αυτόνομων διοικητικά και λειτουργικά τμημάτων επειγόντων περιστατικών που θα στελεχώνονται με γιατρούς εξειδικευμένους στην επείγουσα ιατρική. Αυτές οι προσλήψεις είναι κομμάτι της στρατηγικής μας για τη στοχευμένη αντιμετώπιση της υποστελέχωσης του ΕΣΥ.

Θέλω να θυμίσω ότι μέχρι σήμερα έχουν προσέλθει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας από τότε που αναλάβαμε πάνω από εννιά χιλιάδες άτομα, γιατροί, νοσηλευτικό και λοιπό παραϊατρικό και διοικητικό προσωπικό, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαδικασίες για τη στελέχωση με επιπλέον εννιάμισι χιλιάδες άτομα το επόμενο διάστημα.

Προχωράμε, επίσης, στην επέκταση της θητείας των επικουρικών γιατρών και του λοιπού επικουρικού προσωπικού, η οποία και έληγε στις 30 Σεπτεμβρίου. Μέριμνά μας είναι η εύρυθμη και αδιατάρακτη λειτουργία των νοσοκομείων της χώρας και για τον λόγο αυτό παρατείνονται οι συμβάσεις όλου του επικουρικού προσωπικού, αναγνωρίζοντας παράλληλα το μεγάλο έργο που έχουν προσφέρει αυτοί οι άνθρωποι στο να κρατηθούν όρθια τα νοσοκομεία της χώρας μας.

Θέλω, επίσης, να αναφερθώ και σε μια εξόχως σημαντική παρέμβαση που αγγίζει τη συνολικότερη αντίληψή μας στο κομμάτι των σχέσεων εργασίας στον χώρο της υγείας. Για μας, όλες οι σχέσεις εργασίας στην υγεία οφείλουν να είναι πλήρεις και σταθερές τόσο για λόγους νομιμότητας στην αγορά εργασίας, όσο όμως και για λόγους σεβασμού απέναντι σε όσους ασκούν αυτό το λειτούργημα. Για τον λόγο αυτό προχωράμε στη μετατροπή των σχέσεων εργασίας, συνάπτοντας συμβάσεις πλήρους εργασίας των γιατρών, των οδοντιάτρων και των φαρμακοποιών του ΕΟΠΥΥ.

Κατανοεί, λοιπόν, κανείς την άβυσσο, θα έλεγα, που μας χωρίζει από προηγούμενες παρεμβάσεις στον τομέα της υγείας μόνο και μόνο αν συγκρίνει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία με τα όσα έφερε ο ν. 4238/2014, όταν με την ψήφισή του το σύνολο του μόνιμου και με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ ιατρικού και οδοντιατρικού προσωπικού των μονάδων υγείας του οργανισμού τέθηκε αυτοδίκαια σε καθεστώς διαθεσιμότητας και αποχώρησε από τους υγειονομικούς σχηματισμούς του ΕΟΠΥΥ.

Να, λοιπόν, γιατί πράγματι οι διαφορές μας είναι πολύ μεγάλες. Να γιατί, λοιπόν, πράγματι είμαστε η μέρα με τη νύχτα στον τομέα της υγείας. Παραλάβαμε νοσοκομεία υπερχρεωμένα με τεράστιες ελλείψεις ακόμα και σε στοιχειώδη υλικά. Καταφέραμε να νοικοκυρέψουμε τα οικονομικά τους. Έχουμε σήμερα πια πλεονασματικούς προϋπολογισμούς. Αντιμετωπίζουμε πιστεύω με αξιοπρέπεια τις καθημερινές ανάγκες που είναι δύσκολες ανάγκες και σύνθετες. Παραλάβαμε ένα καθεστώς εσκεμμένης απαξίωσης και ημι-ιδιωτικοποιήσης των δημόσιων νοσοκομείων, με 5 ευρώ εισιτήριο, με απαγορευτικό σήμα στους ανασφάλιστους συμπολίτες μας, ακόμα και με υψηλή τηλεφωνική χρέωση σε ιδιωτικά πενταψήφια call centers, προκειμένου ο ασθενής να κλείσει ραντεβού.

Ανοίξαμε ξανά το σύστημα υγείας στους πολλούς. Καταργήσαμε το εισιτήριο. Αντικαταστήσαμε τα ιδιωτικά call centers με την ηλεκτρονική πλατφόρμα για τα ραντεβού, ανοίξαμε το σύστημα στους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Σήμερα προχωράμε ακόμα παραπέρα.

Κύριε Μητσοτάκη, σας καλωσορίζω στην Αίθουσα. Μπήκατε στη διάρκεια της ομιλίας μου. Δεν είστε ώρα εδώ. Τώρα ήρθατε.

Μπήκατε στη μέση της ομιλίας μου και χαίρομαι. Χαίρομαι που σας κρατώ στην Αθήνα, σας κόβω από τα μπάνια σας και από τις διακοπές σας και σας κρατώ εδώ σε εγρήγορση, να έρχεστε να αντιπαρατίθεστε μαζί μου σε επίπεδο ιδεολογικό. Χαίρομαι πάρα πολύ να βλέπει ο λαός και ο κόσμος τις διαφορές μας.

Εσείς, λοιπόν, κύριε Μητσοτάκη, ήρθατε σε αυτό το Βήμα εδώ πριν από λίγες ημέρες και μας είπατε για μια ακόμη φορά ότι λέμε ψέματα πως αποκαταστήσαμε τη δυνατότητα πρόσβασης στους ανασφάλιστους συμπολίτες μας. Ε, λοιπόν, σήμερα όχι μόνο αποκαθιστούμε, αλλά σβήνουμε και τα χρέη που εσείς επιβάλλατε σε όλους αυτούς που δεν είχαν τη δυνατότητα να πληρώσουν και πήγαιναν σε ένα δημόσιο νοσοκομείο.

Αντί, λοιπόν, για κορώνες, θα σας πρότεινα ως ελάχιστη πράξη εντιμότητας σήμερα να ζητήσετε μια συγγνώμη από όλους αυτούς τους 2,5 εκατομμύρια συμπολίτες μας που έχασαν τη δυνατότητα πρόσβασης σε ισότιμες υπηρεσίες κοινής ωφέλειας και κυρίως στην υγεία, εξαιτίας του γεγονότος ότι έμειναν άνεργοι και ανασφάλιστοι και τους εξευτελίζατε. Πήγαιναν σε ένα δημόσιο νοσοκομείο για ένα σοβαρό περιστατικό και τους καλούσατε να πληρώσουν ή τους χρεώνατε τον λογαριασμό στην Εφορία.

Σήμερα, λοιπόν, αυτοί όχι μόνο έχουν δυνατότητα πρόσβασης, αλλά έχουν και τη δυνατότητα να ζουν με αξιοπρέπεια, με υπερηφάνεια, γιατί αυτό σημαίνει δημόσιο σύστημα υγείας, αυτό σημαίνει καθολικό σύστημα υγείας και κοινωνικής περίθαλψης. Ισχυριζόσασταν ότι πρόστιμα δεν υπάρχουν. Σήμερα, λοιπόν, τα διαγράφουμε, για να ανακαλύψετε ότι υπήρχαν και ήταν και πολλά.

Βρισκόμαστε, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, σε μια ιστορική συγκυρία για τη χώρα. Η δυναμική ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας δίνει μια σημαντική ώθηση στο όραμά μας, στην προσπάθειά μας να βγούμε από την κρίση και από τη μεγάλη περιπέτεια των μνημονίων.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι η ανάκαμψη δεν μετριέται μονάχα στους δείκτες και στις στατιστικές των οικονομικών μεγεθών, αλλά μετριέται στην ίδια τη ζώσα πραγματικότητα, στην καθημερινότητα των πολιτών.

Εμείς εργαζόμαστε και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε με πείσμα, με σχέδιο, ώστε η ευημερία των αριθμών να συνοδευτεί και με αυτό που ονομάζουμε πραγματική ευημερία των ανθρώπων. Οι παρεμβάσεις μας στην εργασία, στην παιδεία, στην πρόνοια, στην υγεία, αποδεικνύουν την προσήλωσή μας στην παραπάνω αρχή.

Η Εθνική Αντιπροσωπεία σήμερα καλείται να ψηφίσει μια -θα το επαναλάβω- εμβληματικού χαρακτήρα μεταρρύθμιση στην υγεία, που θα βελτιώσει τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων συμπολιτών μας.

Και είναι σημαντικό, τόσο για την αξιοπιστία των πολιτικών δυνάμεων, όσο και για το κύρος της Βουλής, οι συζητήσεις στην Ολομέλεια να μην γίνονται είδηση μονάχα, όταν εδώ έρχονται δύσκολα μέτρα ή όταν οξύνεται η πολιτική σύγκρουση, αλλά και όταν έρχονται μεταρρυθμίσεις με σαφές πρόσημο και θα έλεγα με σαφή την ιδιοκτησία των μεταρρυθμίσεων αυτών, είτε αφορά το προοδευτικό πρόσημο και την ιδιοκτησία των προοδευτικών δυνάμεων είτε αφορά τους συντηρητικούς.

Εγώ θα κλείσω, λέγοντας το εξής. Είμαστε δύο φορές περήφανοι που φέρνουμε αυτό το νομοσχέδιο τώρα. Γιατί το κάνουμε πράξη σε συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας και επιτροπείας. Θα μπορούσαν όλα αυτά να είχαν έρθει στις συνθήκες της ανάπτυξης, της ευμάρειας, πολύ παλαιότερα. Το κάνουμε εμείς τώρα και γι’ αυτό είμαστε δυο φορές περήφανοι. 

Θα είμαστε, όμως ακόμα πιο περήφανοι, αν σε δύο χρόνια από σήμερα, όταν αυτό θα έχει γίνει νόμος του κράτους, θα λειτουργήσει μέσα στην κοινωνία, θα έχει καταλάβει την αξία του ο πολίτης στην καθημερινότητά του, αυτός ο πολίτης -που έχασε εδώ και εφτά χρόνια την αξιοπρέπειά του στα χρόνια της κρίσης, που είδε τη δουλειά του να χάνεται, το εισόδημά του να συρρικνώνεται, τα όνειρά του να τσαλακώνονται- μπορεί τότε να συγκρίνει και να πει με σιγουριά, «ναι, αυτοί πάλεψαν με εντιμότητα και αποφασιστικότητα και παρά τις δυσκολίες, έφτιαξαν υποδομές που αφορούν τη δική μας τη ζωή, τη δική μας την αξιοπρέπεια».

Όταν κάποιοι άλλοι μοίραζαν τα ιμάτια του Εθνικού Συστήματος Υγείας στους ιδιώτες, όταν έκαναν πάρτι με το ΚΕΕΛΠΝΟ και τη Novartis, όταν αξιοποιούσαν το «Ντυνάν» για να νοσηλεύονται τζάμπα εκεί και να παίρνουν αργομισθία οι συγγενείς τους, όταν τα έκαναν όλα αυτά, ήρθαν κάποιοι και είπαν ότι θα μπει ένα τέλος στην κατασπατάληση δημόσιου χρήματος, στη διαπλοκή και θα ενδιαφερθούμε για πρώτη φορά για τον απλό πολίτη.

Ενδιαφερόμαστε για τους πολίτες και όχι για τους πελάτες των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων, κύριοι της Νέα Δημοκρατίας, για τους πολίτες, για τους άνεργους, τους χαμηλόμισθους, τους χαμηλοσυνταξιούχους, τους φτωχούς, για τους πολλούς. Αυτή είναι η δική μας περηφάνια, αυτό είναι το δικό μας όραμα και θα το κάνουμε πράξη, παρά τις δυσκολίες.

Τ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ Πλατείας Βικτωρίας-Αχαρνών