«Κάποιος επιστρέφει στα μέρη που αγαπούσε κάποτε και τότε μόνο καταλαβαίνει
την απουσία τους».
την απουσία τους».
Στίχοι από ένα παλιό τραγούδι που γράφτηκε για την Ισαβέλα Βάργκας Λιζάνο, τη διάσημη chanteuse Σαβέλα Βάργκας. «Las Simples Cosas», τα Aπλά Πράγματα.
Είναι το τραγούδι που εκείνη αγαπούσε περισσότερο. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι το ερμήνευε με πάθος, αφιερωμένο στον μεγάλο έρωτα που έζησαν με τη Φρίντα Κάλο, στο γαλάζιο σπίτι της ζωγράφου, στο Κογιοακάν, στο Μεξικό.
Σ’ αυτή την ιστορία, δύσκολο να πει κανείς ποια ήταν η πρωταγωνίστρια.
Δύο ερωτικές και ισχυρές γυναίκες που έπεσαν η μια στην αγκαλιά της άλλης, δεν το έκρυβαν, αλλά όσο ζούσαν δεν το παραδέχονταν.
«Μια γυναίκα ελεύθερη. Καταπληκτική! Με ελκύει όλο και περισσότερο. Μου έδωσε όλο τον ουρανό στα χέρια» έγραφε η Σαβέλα.
«Ζω μόνο για σένα και τον Ντιέγκο» αντέτεινε με πάθος η Φρίντα. Είναι αλήθεια, όπως αποκάλυψε πολλά χρόνια αργότερα ο ισπανικός Τύπος, πως παρά τους δεκάδες εραστές κάθε φυλής (Γάλλους, Ρώσους, Ισπανούς, ακόμη και Γιαπωνέζους) και τις αρκετές ερωμένες, τη Φρίντα μέχρι το τέλος της βασανισμένης ζωής της στοίχειωναν δύο άνθρωποι : η ερμηνεύτρια Σαβέλα Βάργκας και ο σύζυγός της, ο διάσημος ζωγράφος Ντιέγκο Ριβέρα. Σε εκείνον πάντοτε επέστρεφε, όπως και αυτός σε εκείνη.
Η Σαβέλα παραδέχθηκε στα 81 της ότι ήταν λεσβία. Είχε κερδίσει τις καρδιές γυναικών, έπινε πολύ και όλη αυτή την εικόνα του ανδρόγυνου συμπλήρωνε ένα πούρο που κρεμόταν διαρκώς από τα χέρια της.
Υπάρχουν πολλές ιστορίες για τη βασίλισσα των μποέμ της πλατείας Γαριβάλδη, όπως την αποκαλούσαν, στην πόλη του Μεξικού. Εκεί όπου επέστρεψε μία ημέρα μετά τον θάνατό της, τον Αύγουστο του 2012. Στην πλατεία αυτή οι μαριάτσι τραγούδησαν πάνω από το άψυχο κορμί της.
Στις ημέρες της δόξας της, λέγεται πως τραγούδησε στον γάμο της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και πως πέρασε εκείνο το βράδυ στο κρεβάτι της Άβα Γκάρντνερ. Είχε ξελογιάσει, μέσα στο γαλάζιο σπίτι, τη σύζυγο του Αντρέ Μπρετόν, Ζακλίν, όταν το ζευγάρι κατέφυγε εκεί για να ξεφύγει από την κατεχόμενη Γαλλία.
Στο ίδιο σπίτι η Φρίντα ζούσε μια σύντομη ερωτική ιστορία με τον Τρότσκι.
Ηλικιωμένη πια, δήλωνε «σύζυγος» του Πέδρο Αλμοδοβάρ, ο οποίος είχε χρησιμοποιήσει τραγούδια της σε ταινίες του, ενώ η ίδια είχε κάνει ένα σύντομο πέρασμα από την ταινία Φρίντα, όπου ερμηνεύει μοναδικά ένα τραγούδι και πίνει ένα ποτό με την Κάλο.
Το 2009, οι Los Angeles Times δημοσίευσαν κομμάτια από ένα ημερολόγιο της Φρίντα Κάλο, στο οποίο η ζωγράφος περιέγραφε την έλξη που ένιωθε για την ερμηνεύτρια, ενώ ο New Yorker έστειλε απεσταλμένο για να μιλήσει με την Βάργκας λίγους μήνες πριν από τον θάνατό της.
H chanteuse δεν είπε τίποτα για τον μεγάλο της έρωτα. Είχε επιστρέψει τότε για λίγο στη γενέτειρά της, στη μικρή πόλη της Χοακίν Ντε Φλόρες, στην Κόστα Ρίκα, για να φροντίσει την άρρωστη αδερφή της. Οι κάτοικοι εκεί δεν είχαν ανάγκη τις διευθύνσεις. «Θα ζητήσεις το σπίτι της Βάργκας» του είπαν. Έτσι και έγινε. Τον υποδέχθηκε φορώντας ένα μπλουζάκι, σορτς και σαγιονάρες.
«Η αγάπη μου είναι το Μεξικό και εκεί θα επιστρέψω» του είπε. Εκείνος είχε στο μυαλό τα λόγια της Κάλο, τον πρώτο καιρό της γνωριμίας τους: «Αν μου το ζητούσε, δεν θα δίσταζα να πετάξω τα ρούχα μου για χάρη της».
«Τα χρόνια δεν μου έμαθαν τίποτα.
Πάντοτε κάνω τα ίδια λάθη.
Για άλλη μια φορά θα τα πίνω με ξένους
και θα κλαίω για τους παλιούς πόνους» τραγουδούσε, με πόνο, η Σαβέλα.
Πάντοτε κάνω τα ίδια λάθη.
Για άλλη μια φορά θα τα πίνω με ξένους
και θα κλαίω για τους παλιούς πόνους» τραγουδούσε, με πόνο, η Σαβέλα.
Πέτρος Γκάτζιας, δημοσιογράφος και συγγραφέας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου