Οι ιστορίες με τις οποίες καταπιάνεται η συγγραφέας από την Τουρκία Σινέ Εργκιούν σχετίζονται με την αποξένωση του ατόμου από τον εαυτό του και την κοινωνία, και την αναζήτηση του αληθινού μας εαυτού. Η συλλογή διηγημάτων Τσικαντί τιμήθηκε με το Βραβείο Λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης 2017 και πλέον κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Βακχικόν, σε μετάφραση της Αλεξάνδρας Παπαμανώλη. Η Σινέ Εργκιούν με αφορμή την κυκλοφορία του μας μιλά για τη διττή σημασία του τίτλου, τις ιστορίες της, τα όσα σκέφτεται και τη βράβευσή της.
Το βιβλίο σας Τσικαντί είναι πλέον διαθέσιμο στα ελληνικά. Πώς νιώθετε που μπορείτε να επικοινωνήσετε αυτό το κομμάτι της δουλειάς σας με το ελληνικό αναγνωστικό κοινό;
Νομίζω ότι τα θέματα των ιστοριών μου δεν είναι άγνωστα στους Έλληνες αναγνώστες και θα μπορούν να ταυτιστούν. Δε θέλω να καταχραστώ τον χρόνο σας εξετάζοντας τους ιστορικούς και πολιτιστικούς λόγους πίσω από αυτό. Η Ελλάδα ήταν πάντα μια από τις χώρες που θα ήθελα να δω το Τσικαντί (Baştankara) να εκδίδεται. Φαντάζομαι το βιβλίο μου σε ένα σπίτι στην Ελλάδα, στα χέρια ενός αναγνώστη. Και εύχομαι να μπορούσα να το διαβάσω μαζί του. Γιατί κάθε μετάφραση σημαίνει μια νέα γλώσσα, μια νέα αφήγηση.
Πώς προέκυψε ο τίτλος του βιβλίου και τι συμβολίζει;
Χρειαζόμουν μια αντίθεση. Ήθελα να μιλήσω για δύο διαφορετικά είδη, όπου το ένα προσπαθεί να προσαρμοστεί στο άλλο. Δεν ήξερα για το τσικαντί. Ξεκινάω πάντα τη μέρα διαβάζοντας το λεξικό. Έτσι συνάντησα τη λέξη: Baştankara, τσικαντί, σημαίνει ένα εντελώς άλλο, έντονο πράγμα όταν γράφεται με ένα κενό ενδιάμεσο, όπως «baştan kara» (σκοτεινό από την αρχή). Αυτή η διπλή ιδέα ταιριάζει στην ψυχή του βιβλίου. Έτσι αποφάσισα να το ονομάσω Baştankara.
Η πολιτική εκτίθεται ακόμη περισσότερο στα έργα συγγραφέων όπως εγώ, που επικεντρώνονται στο ανθρώπινο.
Τι δένει τις ιστορίες του Τσικαντί;
Τα πάντα για την ανθρώπινη υπόστασή μας. Τι μας κάνει η κοινωνία, τι κάνουμε στον εαυτό μας. Η ζημιά που κάνουμε και παθαίνουμε όσο προσπαθούμε να χωρέσουμε σε ένα καλούπι. Το γεγονός ότι έχουμε πληγωθεί τόσο πολύ, που δεν μπορούμε καν να δούμε ή να ακούσουμε ο ένας τον άλλο πια.
Οι ιστορίες σας, ακόμα και οι πιο σύντομες, είναι βαθιά πολιτικές κατά κάποιον τρόπο. Συνειδητά; Πώς επιλέγετε τα θέματά σας και πώς εργάζεστε όταν γράφετε;
Η πολιτική γίνεται σχετική σε κάθε κατάσταση στην οποία συναντώνται δύο άνθρωποι. Παρόλο που η επιρροή της πραγματικής πολιτικής είναι παρούσα στο βιβλίο μου, δε νομίζω ότι η πολιτική περιορίζεται σε αυτό. Από την άλλη πλευρά, ο κόσμος περνάει μια δύσκολη κατάσταση. Οι προκλήσεις είναι πιο κυρίαρχες σε ορισμένους πολιτισμούς και χώρες. Αυτό αναπόφευκτα αντικατοπτρίζεται και στη λογοτεχνία. Η πολιτική εκτίθεται ακόμη περισσότερο στα έργα συγγραφέων όπως εγώ, που επικεντρώνονται στο ανθρώπινο.
Τι θέλατε να μεταδώσετε στους αναγνώστες σας ενώ γράφατε αυτό το βιβλίο;
Δεν μπορώ να πω ότι σκεφτόμουν τον αναγνώστη όσο έγραφα το βιβλίο. Θα χαιρόμουν αν ο αναγνώστης μπορέσει να συνδεθεί με το βιβλίο μετά την έκδοση. Ωστόσο, ο αναγνώστης δεν εμπλέκεται στη δημιουργική μου διαδικασία.
Το βιβλίο σας έχει βραβευτεί με το Βραβείο Λογοτεχνίας της ΕΕ. Πώς αισθάνεστε γι’ αυτό;
Υπέροχα μα και λυπημένη. Επιτρέψτε μου να εξηγηθώ. Έλαβα το Βραβείο Λογοτεχνίας της ΕΕ. Οι ευκαιρίες που παρέχει το βραβείο στους βραβευθέντες του ως προς την προβολή τους είναι πολύ σημαντικές. Χάρη σε αυτό, οι συγγραφείς που λαμβάνουν το βραβείο ΕΕ μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες. Αυτό δεν ίσχυε για μένα, επειδή η Τουρκία αποσύρθηκε από το πρόγραμμα «Δημιουργική Ευρώπη» λίγο πριν λάβω το βραβείο.
Πιστεύετε ότι η λογοτεχνία είναι ο καλύτερος διάλογος μεταξύ των ανθρώπων;
Όλα τα καλλιτεχνικά είδη ευνοούν την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Ας πούμε ότι είναι ένα φυσικό αποτέλεσμα της τέχνης.
Τσικαντί
Σινέ Εργκιούν
μετάφραση: Αλεξάνδρα Παπαμανώλη
Εκδόσεις Βακχικόν
σ. 92
ISBN: 978-960-638-282-6
Τιμή: 10,60€
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου