Παρασκευή 5 Νοεμβρίου 2021

Μπιμπιλολό


 Μαρκ Μοννέ / Αρνό Φαμπρ

Μπιμπιλολό
Όπερα δωματίου σε 12 εικόνες για χειριζόμενα αντικείμενα
και ηλεκτρονικά πληκτροφόρα
5, 6, 7 Νοεμβρίου 2021
Ώρα έναρξης: 20.30 (Κυριακή 11.00, 19.30)
Εναλλακτική Σκηνή Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος
Τιμή εισιτηρίου: 12€, 15€
Φοιτητικό, παιδικό: 10€
Προπώληση: Ταμεία της ΕΛΣ στο ΚΠΙΣΝ (2130885700, καθημερινά 09.00-21.00), https://www.ticketservices.gr/event/gno-bimpilolo/?lang=el
Συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Μονακό), GRAME – Centre national de création musicale (Γαλλία), Cerise Music
Η βασισμένη στο βραβευμένο μουσικό έργο του Μαρκ Μοννέ ακαταμάχητη φαντασμαγορία του Αρνό Φαμπρ με τον παιδιάστικο και απίθανο τίτλο Μπιμπιλολό καταφθάνει στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος για τέσσερις παραστάσεις στις 5, 6 και 7 Νοεμβρίου.
Πρόκειται για μια «όπερα» χωρίς τραγουδιστές, ένα «μπαλέτο» χωρίς χορευτές – αλλά, αντίθετα, με πλαστικά ζώα, ηλεκτρικά τρενάκια, τηλεκατευθυνόμενες μπουλντόζες, ρομπότ-εξολοθρευτές, μηχανές καπνού, τροχαλίες, ηλεκτρικά μοτέρ, καλώδια και επιβλητικές σκιές. Ένα ποιητικό και ονειρικό θέαμα που προσφέρει μια σαγηνευτικά παιγνιώδη και «βέβηλη» εισαγωγή στο καλειδοσκοπικό ηχοτοπίο της σύγχρονης μουσικής.
Το Μπιμπιλολό, συμπαραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ με C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Μονακό), GRAME – Centre national de création musicale (Γαλλία) και Cerise Music, είναι ένα ιδιότυπο έργο για μικρούς και μεγάλους που επιθυμούν να αφεθούν σε ένα φαντασιακό τοπίο χωρίς σύνορα, ταυτόχρονα ανάλαφρο, χαρούμενο και, ενίοτε, ακόμη και τραγικό!
Η παραγωγή υλοποιείται με τη στήριξη της δωρεάς του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος (ΙΣΝ) [www.SNF.org] για την ενίσχυση της καλλιτεχνικής εξωστρέφειας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής.
Λίγα λόγια για το Μπιμπιλολό
Μπιμπιλολό σημαίνει να αναποδογυρίζεις τα κουτιά με τα παιχνίδια στη μέση της σκηνής, να κρεμάς τον πολυέλαιο της θείας ανάμεσα στο εκκρεμές και στο πιάνο, να ανάβεις κεριά μέσα στο προϊστορικό διακοσμημένο σπήλαιο και να ξεμοντάρεις το πλοίο για να προσελκύσεις την καταιγίδα… Ένα καυστικό, ποιητικό και ονειρικό θέαμα, εντελώς αλλόκοτο, στα μισά του δρόμου ανάμεσα στη σύγχρονη όπερα, τη μηχανική περφόρμανς και το θέατρο αντικειμένων.
Παρά τον υπότιτλό του –«όπερα δωματίου σε 12 εικόνες για χειριζόμενα αντικείμενα και ηλεκτρονικά πληκτροφόρα»–, το Μπιμπιλολό δεν είναι στ’ αλήθεια όπερα, δεν υπάρχει λιμπρέτο, ούτε υπόθεση, ούτε τραγουδιστές. Δεν είναι ούτε μπαλέτο, δεν υπάρχουν χορευτές, παρά την υπολογισμένη στο χιλιοστό χορογραφία για χειριστές-μηχανικούς σκηνής, που εκτελείται πάνω σε μουσική. Δεν είναι συναυλία, ωστόσο έχει τρεις δεξιοτέχνες πιανίστες που παίζουν σύγχρονη μουσική. Δεν είναι τσίρκο, παρότι μοιάζει με θέαμα με «νούμερα» και τα μουσικά κομμάτια έχουν ονόματα κλόουν. Δεν είναι στ’ αλήθεια κουκλοθέατρο, παρότι υπάρχει τουλάχιστον μια μαριονέτα, ίσως και δύο. Δεν είναι παιδικό δωμάτιο, όμως θα μπορούσε και να μοιάζει. Δεν είναι όνειρο, όμως αυτό ακριβώς θυμίζει πιο πολύ απ’ όλα.
«Αυτό το κομμάτι το έκανα με μεγάλη ελευθερία, ήθελα στ’ αλήθεια να διασκεδάσω, δηλαδή να μην απαγορεύσω τίποτε στον εαυτό μου», γράφει ο συνθέτης Μαρκ Μοννέ για το έργο του, που απέσπασε το βραβείο Grand prix lycéen des compositeurs το 2003. Ο Μοννέ συνέθεσε την αρχική εκδοχή του Μπιμπιλολό βασισμένος σε μια συλλογή από πάνω από τετρακόσιους «παλιομοδίτικους» ηλεκτρονικούς ήχους που παρήχθησαν με ένα συνθεσάιζερ Yamaha TG77 της δεκαετίας του ’90. Πρόκειται για μια σύνθεση πυκνή, ανεξάντλητη και χιμαιρική, της οποίας οι ήχοι υποβάλλουν έναν ασφυκτικά πλούσιο κόσμο πυρετώδους και αδιάκοπης δραστηριότητας, όπου το χιούμορ στέκεται πλάι πλάι με τον τρόμο, όπως σε έναν πίνακα του Ιερώνυμου Μπος.
Γνωστός για τις ηχητικές του εγκαταστάσεις, ο καλλιτέχνης Αρνό Φαμπρ υπογράφει εδώ την πρώτη του σκηνοθεσία με ένα θέαμα αταξινόμητο. Ο Φαμπρ οραματίζεται έναν σκηνικό χώρο ονειρικό και παράλογο, κάτι σαν τεράστιο παιδικό δωμάτιο πρόσφορο σε συνειρμικές μεταμορφώσεις, ξεκαρδιστικές όσο και εφιαλτικές: έναν χώρο όπου «τα λούτρινα τεμαχίζονται, οι κούκλες μακιγιάρονται και χτενίζονται, οι ανεμιστήρες παίζουν βόλεϊ, τα μεκανό είναι υπέροχα πουλιά και τα κουνέλια της “Ντούρασελ” φθάνουν στην άκρη του κόσμου και αυτοκτονούν συλλογικά πηδώντας στο κενό, ενώ συνεχίζουν να παίζουν τα ταμπούρλα τους ατάραχα»…
Μουσική: Μαρκ Μοννέ
Σκηνοθεσία: Αρνό Φαμπρ
Κατασκευή και χειρισμός αντικειμένων: Λατιφά Λε Φορεστιέ, Ερίκ Ντυμπέρ, Αρνό Φαμπρ
Σχεδιαστής φωτισμών, ζωντανό βίντεο: Φρεντερίκ Μπλεν
Έρευνα και σχεδιασμός βίντεο: Φρεντερίκ Μπλεν, Ζορίς Γκυμπέρ
Προγραμματισμός: Τιερρύ Κοντυΐ, Συλβαίν Νουγκιέ
Διεύθυνση παραγωγής και συντονισμός: Λωράνς Λαρρουί, Μυριέλ Ντυτραί
Λετισιά Γκριζί, Στέφανος Θωμόπουλος, Ζυλιέν Μαρτινώ (πληκτροφόρα)


///

Marc Monnet / Arno Fabre
Bibilolo
Chamber opera in 12 tableaux for manipulated objects and electronic keyboards
5, 6, 7 November 2021
Starts at: 20.30 (Sunday 11.00, 19.30)
Greek National Opera Alternative Stage
Stavros Niarchos Foundation Cultural Center
Ticket prices: 15, 20€
Students, children: 10€
Book your tickets at the GNO Box Office at the SNFCC (+30 2130885700, daily 09.00-21.00), https://www.ticketservices.gr/event/gno-bimpilolo/?lang=en
A co-production of the GNO Alternative Stage with C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Monaco), GRAME – Centre national de création musicale (France), Cerise Music
Based on the musical work by Marc Monnet, Arno Fabre’s irresistible phantasmagoria with the childlike and improbable title Bibilolo arrives at the GNO Alternative Stage at SNFCC on 5, 6, 7 November 2021.
It is an “opera” without singers and a “ballet” without dancers – but with plastic animals, electric trains, remote-controlled bulldozers, exterminator robots, smoke machines, pulleys, electric motors, cables and long cast shadows. A dreamlike poem, offering a seductively ludic, demystified introduction to the kaleidoscopic soundscape of contemporary music.
Bibilolo, a co-production of the GNO Alternative Stage with C15D, Printemps des Arts de Monte-Carlo (Monaco), GRAME – Centre national de création musicale (France), Cerise Music, is a sui generis work for all audiences who wish to let themselves enter an imaginary landscape without frontiers, graceful, euphoric and even tragic at the same time!
The production is made possible by a grant from the Stavros Niarchos Foundation (SNF) [www.SNF.org] to enhance the Greek National Opera’s artistic outreach
Bibilolo; it’s as if somebody had overturned the toy boxes in the middle of the stage, hung Aunt Germaine's chandelier between the grandfather clock and the piano, lit candles in the decorated cave and dismantled the boat to invite the storm ... An acidic, poetic and dreamlike show, resolutely atypical, halfway between contemporary opera, machinic performance and object theatre.
Despite its subtitle, this is not really an opera, there is no libretto, no story, no singers. It is not a ballet either, there are no dancers, despite a millimetric choreography of manipulator-machinists performed on music. It’s not a concert, yet there are three virtuoso pianists playing contemporary music. It is not circus, although the musical compositions are named after clowns and it looks like a “number” show. It's not really a puppet show, although there is at least one, maybe two, and lots of threads. It's not a kid's room, but it might look like it. It’s not a dream, but it’s the closest thing to it.
The composer Marc Monnet, who wrote the original version of Bibilolo based on a collection of more than 400 “old-fashioned” electronic sounds created with a Yamaha TG77 synthesizer from the ’90s, writes about his award-winning work: “This piece, I made it with great freedom, I really wanted to have fun, that is to say not to forbid myself anything…”. It is a dense, inexhaustible and chimerical composition, whose sounds evoke an overpopulated world of feverish, incessant activity where humour stands next to terror, like in a painting by Hieronymus Bosch.
Well-known for his sonic installations, the artist Arno Fabre signs here his first stage direction with an unclassifiable spectacle. Arno Fabre imagined a dreamlike and absurd set, a kind of huge child’s bedroom expedient to free-associative transformations, exhilarating as well as nightmarish; a space where, in his own words, “stuffed animals are being cut up, dolls made up and combed (when not tortured and dissected), fans play volleyball, Meccano toys are splendid birds and ‘Duracell’ bunnies reach the end of the world and jump collectively to their death, while still impassively beating their little snare drums”…

Music: Marc Monnet
Stage director: Arno Fabre
Object construction and manipulation: Latifa Le Forestier, Eric Dubert, Arno Fabre
Lighting designer, live video: Frédéric Blin
Video research and creation: Frédéric Blin, Joris Guibert
Computer programming: Thierry Coduys, Sylvain Nouguier
Production and coordination: Laurence Larrouy, Muriel Dutrait
Lætitia Grisi, Julien Martineau, Stéphanos Thomopoulos (keyboards)
Ιδρυτικός Δωρητής Εναλλακτικής Σκηνής & Δωρητής παράστασης / Founding donor of the Alternative Stage & Production donor: Stavros Niarchos Foundation (ΙΣΝ) ) [www.SNF.org]
NOV 5 AT 8:30 PM – NOV 7 AT 9 PM

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου