Η ομιλία μου στο ποιητικό ΄΄Θρόισμα σιωπής΄΄ εκδ. ΚΟΥΡΟΣ Αθήνα 2022 της εκλεκτής φίλης-ποιήτριας Σ..Ο..Φ..Ι..Α..Σ.... Σ..Κ..Λ..Ε..Ι..Δ..Α . ΕΕΛ 21/12/2022.
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι φίλες-οι σας ευχαριστώ για την παρουσία σας.
Η ποίησή της ανθεί μέσω της ένθερμης προσέγγισης της ζωής και των ανθρωπίνων, γιατί γίνεται άμεσος τρόπος αυτο προσέγγισης, ελπίδας και συνέχειας στα δρώμενα, μέσω της ποίησης αναστοχάζεται το πρακτέο με συνεχή αυτο πραγμάτωση στόχων και οράματος, μέσω της ποίησης γίνεται δοτική, ερευνώντας τις κοινωνικές της συνιστώσες. Ευσυγκίνητο άτομο με πολλά ψυχικά αποθέματα άμυνας, στις αμφίδρομες βολές της ζωής. Ευπροσήγορη πάντα στις ανάγκες παρουσίασης του έργου φίλων ομοτέχνων. Σε μια πορεία δημιουργικής έρευνας. και έντονης κοινωνικής σχέσης, ενεργεί με στοχασμό και πρακτικότητα. Άλλοτε αυτοσκιτσάρεται θαρρετά και πεισματικά, όπως στους στίχους, ΄΄Ακροβατώ τη σκέψη μου // στο ασυνεχές του παρόντος χρόνου σου΄΄ και ΄΄Αγνάντεψα το πορφυρό χρώμα του ορίζοντα // το αχανές ουρανοθάλασσο // εξαγνίζοντας τον ευρύτερο κόσμο μου΄΄. Ακολουθεί σιωπηλά τον ευέλικτο δρόμο της αυτο βύθισης, με γνώμονα το συνεχές ταξίδι και τη ΄΄φωτοδόχο λαμπάδα // του ψυχολατρικού πνεύματος΄΄. Έτσι λάτρισσα του λυρισμού, της περιεκτικής έκφρασης, της έξαρσης και του συναισθήματος, αναζητά την ώριμη λύση, την κάθαρση και την διέξοδο στα δρώμενα. Η ποίησή της είναι βίωμα, αισθητικής παιδείας και ολοκλήρωσης, ένα μακρύ μονοπάτι εξαγνηστικής θωπείας, λυρικής και αισθητικής αναμέτρησης με το χρόνο. Ο εικαστικός χώρος του βιβλίου, σαν παραπλήσιος ποταμός γνώσης και σύζευξης, λόγου και εικαστικής απεικόνισης, με έργα της Ασπασίας Σταυροπούλου, αποτελούν πολύ αξιόλογη συμβολή στην εξερεύνηση του βάθους, της ποιητικής ιδέας του βιβλίου. Ο ιστορικός αυτός εναγκαλισμός, συναισθηματικής προέκτασης και αδελφοποίησης ονείρου και οράματος, εικόνας και ιδέας, με γόνιμα στοιχεία ιστορίας-πολιτισμού-παράδοσης, πολιτισμικής ομοιογένειας και ψυχόρμητων ανατάσεων του ανθρώπου, ενεργοποιούν πολλές πνευματικές και οραματικές εξάρσεις και καταγραφές όλων των υποκειμενικών στοιχείων της δημιουργού, και προσδιορίζουν όλο το εύχυμο πάθος της συνεχούς δημιουργίας και της σύνδεσής της με το κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής της. Οι εποχές εδώ αλληλοεξαρτώνται και παράλληλα συνεκφράζονται. Ο χρόνος ταξιδεύει με λυρικές πνοές βιώματος, πότε στο γαλήνεμα της ΄΄άκρατης εφηβικότητας΄΄, και πότε ΄΄παρασύροντας το δισταγμό και την αμηχανία της στιγμής // σηκώνοντας όλα τα βάρη του κόσμου΄΄. Η ποίησή της εμπεριέχει φυλλαγμένο αλλά πασίδηλο το ερωτικό της στοιχείο. Ανατέμνει το βίωμα μέσω της ενόρασης, της θύμησης ή της ΄΄λυγμικής χρονικής σύμβασης΄΄ ή της ανακωχής ή της αναζωπύρωσης της ελπίδας. πάντα στο πνεύμα της συνεχούς δημιουργίας και γείωσης με τα δρώμενα ΄΄για να νιώσω [ γράφει ] της ψυχής΄΄ το ΄΄εφάμιλλον πάθος του άυλου καρδιακού πλούτου΄΄,με συνεχείς υπερβάσεις και ταλαντώσεις συναισθηματικής ολοκλήρωσης. Ποίηση εξαγνιστική, πολλών πολύτροπων οριζόντων, αισθητικής και κοινωνικής άνθισης. και συλλεκτικών παραστάσεων της ζωής, άλλοτε δακρυρροούσα και άλλοτε βαθιά επικοινωνιακή και ζωηφόρος. Το κάλεσμα της μνήμης λειτουργεί αισιόδοξα και παρηγορητικά, όπως γράφει ΄΄το απέραντο γαλάζιο γαληνεύει το ζωηρό σφρίγος΄΄ της προσωπικής της δημιουργίας, ή ΄΄ξεκλειδώνει το αμπάρι του χρόνου΄΄. Ποίηση με ελεγχόμενη παρόρμηση έκφρασης και συναισθήματος. Ένα εκλεκτικό και ποιητικό ΄΄Θρόισμα σιωπής΄΄ με πολλές εικαστικές-ψυχικές και φιλοσοφικές προσμετρήσεις. Ο άνθρωπος -από τη φύση του-πάντα θα ενσαρκώνει τα κοινωνικά δρώμενα, κι΄ η τέχνη, ως αφτάδελφη μούσα, θα κοινωνεί και θα ουσιώνει το έργο του, κι η ποίηση, είτε λιγόστιχη, είτε λυρική δροσοσταλίδα της αγάπης, είτε ΄΄θυμίαμα της μνήμης // που ευωδιάζει΄΄, είτε ανακομιδή μνήμης, είτε ΄΄θύελλα πάθους΄΄, είτε ΄΄ψυχικά δεσμά΄΄ της καθημερινότητας, είτε νίκη δακρύων και φλόγινο κάνιστρο της αγάπης, είτε κυοφορία και αντιφώνηση έργου-δράσης-φρόνησης και ψυχικής ανάδυσης, πάντα στα σπλάχνα της θα γεννιέται η γλυπτική συμπόρευση της ποικίλης έκφρασης και της διαφορετικότητας. Η ποιήτρια Σοφία Σκλείδα, μέσα από τη δίνη και το βάθος αυτής της περιεκτικότητας, μας κερδίζει ψυχικά και αισθητικά. Ο έλλογος λόγος, της σύντομης αυτής τεχνικής, συνθέτει το βίωμα, τη σκέψη, το πνεύμα, τη σοφία της στιγμής, το εικαστικό χάδι της φύσης, τη στόχαση και τον λυγμό της μέρας, όπως αποδόθηκαν στο χρόνο. Γράφει ΄΄Ώρες άστοχες // που κυλούν φυγόπονα // Χρόνος δραπέτης΄΄--΄΄Με ιεροπρέπεια // η συνείδηση μετρά // ατοπήματα΄΄--΄΄Αστραποβόλα // τα ενδύματα Αγγέλων // Ώσμωση χαράς΄΄. Στο έργο της η αυτο εμψύχωση αποτελεί προτέρημα. Το νοητικό βάδισμα του στίχου κινείται στο πλάι της βιωμένης αλήθειας. που κρύβουν, ο προσωπικός της χρόνος, η εξέλιξη και η διάρθρωση των εικόνων της ζωής και η συμπύκνωση των παραστάσεων που εισπράττει. Το συναίσθημα κυλάει στην αισθητική διάπλαση του στίχου και ολοκληρώνεται στο λυρικό και δονητικό του αποτέλεσμα. Το ερωτικό πάθος διυλίζεται και αποκαθαίρεται στην πράξη, η ΄΄ζωηφόρος ανάμνηση΄΄ υπάρχει και πραγματεύεται τη ζώσα πραγματικότητα, κι΄ η ποιήτρια ενδυναμώνεται στο έργο της κοινωνικής ηθικής. Η ποίησή της ικανοποιεί πλήρως τον αναγνώστη, αφού ΄΄Τα λόγια μας αιώνιες προσευχές // οι ώρες, τελετές θυσίας΄΄.Η ποίησή της εμβαπτίζεται στη λύτρωση της απλότητας και της βαθιάς και ειλικρινούς επικοινωνίας. Γράφει, ΄΄Τι κι αν πορεύεσαι μοναστικά // και κατευνάζεις πεισματικά τις ενδόμυχες ανησυχίες; // Θα γίνουν επιθυμίες // και αυτές προσδοκίες // Ειρηνικές διαμαρτυρίες // Οσίες κοινωνίες΄΄ Ποίηση κατευόδιο στην αγάπη, διανθρώπινη-αισιόδοξη και εξομολογητική, με συναισθηματική ένταση, κορύφωση και στοχασμό. Ποίηση της προσέγγισης, του πάθους, της κοινωνικής άμιλλας και της προσφοράς.
Φιλτάτη Σοφία Σκλείδα Καλοτάξιδο το ΄΄Θρόισμα [της] σιωπής΄΄ σου.
Κώστας Καρούσος Πρόεδρος Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών ΕΕΛ 21/12/2022.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου