Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018

Ομιλία του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών κ. Χρήστου Σπίρτζη επί της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης που υπέβαλε ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης και 75 βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας

Αθήνα, 15 Ιουνίου 2018. Αξιότιμοι κυρίες και κύριοι συνάδερφοι, να εκφράσω την ικανοποίησή μας με τη συζήτηση που γίνεται, για την ανάκτηση της ιστορικής μνήμης έστω εν μέρει της Νέας Δημοκρατίας. Θυμηθήκατε σήμερα τον Κύριλλο και τον Μεθόδιο, θυμηθήκατε τον Καπετάν Κώττα, τον Παύλο Μελά, παρότι δεν είχατε γεννηθεί τότε. Σιγά, σιγά, θα θυμηθείτε και άλλους: Θα θυμηθείτε τον Γρηγόρη Λαμπράκη, θα θυμηθείτε τον Τσαρουχά, θα θυμηθείτε όσους έλεγαν ότι σε δέκα χρόνια δε θα θυμάται κανείς τίποτα για το όνομα Μακεδονία. Μου φαίνεται ότι είχε το ίδιο επώνυμο με τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας αυτός που το έλεγε… Αλλά, μετά την έκφραση της δικής μας ικανοποίησης απέναντι σας, να πούμε ότι ζούμε πραγματικά κρίσιμες και ιστορικές στιγμές, ζούμε ενα ρευστό διεθνές περιβάλλον και οικονομικά και γεωπολιτικά, μία Ευρώπη που δεν έχει βρει συγκεκριμένη κατεύθυνση, υπάρχουν πολλές εστίες πολέμων και εντάσεων στην περιοχή μας.
Για λίγα λεπτά θα έλεγα να αφήσουμε την πρόταση δυσπιστίας, να αφήσουμε τις σκοπιμότητες που έχει, να απομειωθεί δηλαδή η επιτυχία της ιστορικής συμφωνίας της χώρας μας με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, να αφήσουμε τη σκοπιμότητα να απομειωθεί η τελευταία ψηφοφορία πριν λίγες ώρες για τα προαπαιτούμενα, για τη λήξη του προγράμματος, για την ανάκτηση της εθνικής κυριαρχίας που τα κόμματα που
στηρίζουν τη δυσπιστία έδωσαν στους δανειστές, να αφήσουμε την επικράτηση της ακροδεξιάς στη Νέα Δημοκρατία, να αφήσουμε στην άκρη τις ακροδεξιές των δύο χωρών που χτυπάνε τη συμφωνία, να αφήσουμε τη σκοπιμότητα ότι θέλατε να δημιουργήσετε πρόβλημα στην κυβέρνηση για τους ΑΝΕΛ, αλλά δημιουργήσατε πρόβλημα στους δικούς σας συμμάχους μέσα στο Κοινοβούλιο από ότι διαβάζετε…
Να τα αφήσουμε όλα αυτά για λίγα λεπτά και να δούμε μια οραματική εικόνα για τη γειτονιά μας, για τα Βαλκάνια, δηλαδή, τι θα θέλαμε όλοι να έχουμε στην περιοχή που έχει βασανιστεί από πολέμους, αντιθέσεις, ψυχροπολεμικές κατευθύνσεις πολλές δεκαετίες και εκατοντάδες χρόνια.
Πιστεύω λοιπόν, ότι θα ήταν θεμιτό από όλους, να θέλαμε στις βαλκανικές χώρες να έχουν δημιουργηθεί ή να προσπαθούμε όλοι να δημιουργήσουμε τις συνθήκες των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Δηλαδή, να περνάς από τη μία χώρα στην άλλη χωρίς να αντιλαμβάνεσαι που είναι τα σύνορα να υπάρχουν συνεργασίες, κοινές παραγωγικές δράσεις, καθημερινές μετακινήσεις, λίγα έξοδα για τους εξοπλισμούς, να μην υπάρχουν απομονωμένες περιοχές στα σύνορα χωρών, ό, τι δηλαδή βλέπουμε όταν πηγαίνουμε στις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης. Και εκεί υπάρχουν και αντιθέσεις και αντιπάθειες και ιστορικές έτσι αν θέλετε συγκρούσεις.
Άρα τι θα θέλαμε να κάνουμε; Θα θέλαμε σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα να ολοκληρώσουμε τους κάθετους άξονες στην Εγνατία που συνδέουν τη Βόρεια Ελλάδα με τις γειτονικές μας χώρες, δηλαδή να ολοκληρώσουμε τον κάθετο άξονα στη Ροδόπη, τον κάθετο άξονα στον Εβρο, να ξεκινάμε τον τρίτο κάθετο άξονα της Θράκης στη Ξάνθη, να κάνουμε τον δρόμο της Δράμας-Αμφίπολης εκεί που είχατε ανακαλύψει τον Μέγα Αλέξανδρο -για να λέμε και για την ιστορική σας μνήμη-, θα θέλαμε επίσης να αναβαθμίζουμε το δρόμο από τη Θεσσαλονίκη προς την Βουλγαρία, προς τον Προμαχώνα, προς την FYROM, να έχουμε τελειώσει το δρόμο στην Κρυσταλλοπηγή, στην Καστοριά. Τι θα θέλαμε λέμε, οραματικά. Θα θέλαμε να συνεχίζουμε το δρόμο από τα Γιάννενα στην Κακαβιά, θα θέλαμε να προετοιμάζουμε το δρόμο από την Ηγουμενίτσα στη Σαγιάδα, θα θέλαμε σε αυτήν την οραματική εικόνα μία Βόρεια Ελλάδα που τα σύνορα της δε θα ήταν οι εσχατιές της χώρας αλλά θα ήταν η αρχή της ενδοχώρας των Βαλκανίων. Θα θέλαμε η μισή Βόρεια Ελλάδα να μην είχε καταντήσει όπως είχε καταντήσει τις προηγούμενες
δεκαετίες: ερειπωμένες περιοχές, χωριά φαντάσματα, δυσπρόσιτα, εγκαταλελειμμένα! θα θέλαμε τον Οκτώβρη του 2018 να τελειώνει η σιδηροδρομική σύνδεση Θεσσαλονίκη-Ειδομένη με ηλεκτροκίνηση, να συνδέεται η Θεσσαλονίκη με την Αθήνα με ηλεκτροκίνηση, να συνδέεται με τη FYROM, τη Σερβία και την Κεντρική Ευρώπη, θα θέλαμε να γίνεται η γραμμή Θεσσαλονίκη-Βέροια-Φλώρινα,να προετοιμαζόταν για υλοποίηση το Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας που είναι ο δεύτερος άξονας, να γίνει η σιδηροδρομική και οδική σύνδεση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης, θα θέλαμε να προετοιμάζεται η ηλεκτροκίνηση για Θεσσαλονίκη-Βέροια-Έδεσσα και η σύνδεση Γιαννιτσών και Αριδαίας, θα θέλαμε να υπάρχει συμφωνία και να υλοποιείται για το Θεσσαλονίκη-Φλώρινα-Κρυσταλλοπηγή-Πόδαγρετς. Θα θέλαμε να υπάρχει άξονας στα δυτικά Βαλκάνια, θα θέλαμε οι τέσσερις χώρας (Αλβανία, Βουλγαρία, FYROM, Ελλάδα) για υλοποίηση κοινών συστημάτων παρακολούθησης των οδικών δικτύων, για διαλειτουργικότητα, για δίκτυο υδατοδρομίων, για συνεργασία και παροχής τεχνογνωσίας και ευρωπαϊκής νομοθεσίας για να ενταχθούν οι άνθρωποι, να κάναμε κοινά συνέδρια το Φθινόπωρο για τις συνδυασμένες μεταφορές, θα θέλαμε να έχουμε τηλεπικοινωνιακές συνδέσεις και να υλοποιούσαμε τις συνδέσεις με οπτικές ίνες.
Θα θέλαμε, λοιπόν, σε αυτήν την οραματική κατάσταση, η Θεσσαλονίκη να είναι οικονομικό, παραγωγικό και πολιτιστικό κέντρο των Βαλκανίων, να έχει αντί για στρατόπεδα, πάρκα, να έχει εμπορευματικό κέντρο, να συνδέεται με την Αθήνα, να έχει σιδηροδρομικές υποδομές, να έχει ιστορική μνήμη και μουσείο Ολοκαυτώματος, να έχει συνδέσεις με την Κεντρική Ευρώπη, να έχει Μετρό για να μπορεί να παίξει αυτόν το ρόλο και αστικές συγκοινωνίες, ό, τι δηλαδή παλέψατε εσείς όλα αυτά τα χρόνια να μην υπάρχει!
Αυτή λοιπόν είναι μια οραματική εικόνα, για να ζήσουν τα παιδιά μας σε μια χώρα που δεν θα έχει ανασφάλεια που θα έχει ανάπτυξη, που θα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην περιοχή, που οι γειτονικές χώρες και οι γειτονικοί λαοί θα έχουν συμφέρον να βαθαίνουν και να διατηρούν τη συνεργασία, την ειρήνη και τη φιλία μαζί μας.
Αυτή είναι η δική μας πολιτική, αυτά που κάνουμε τρία χρόνια, είναι ο δικός μας πατριωτισμός. Υπάρχει και άλλος: Να έχουμε κλειστά σύνορα, να έχουμε μονοπάτια που συνδέουν τη χώρα μας, να μη συνδέονται τα λιμάνια, τα
σιδηροδρομικά δίκτυα, ούτε καν με την Εγνατία, να διοργανώνουμε ομιλίες με κληρικούς, με πρώην στρατιωτικούς, με άλογα, με χλαμύδες -σκεφτείτε να τα έκαναν στην Κωνσταντινούπολη αυτά τι θα λέγαμε-, να τραμπουκίζονται δήμαρχοι και πολιτικοί που δε συμφωνούν, να ξεχνάμε τις δολοφονίες και το παρακράτος της Θεσσαλονίκης γιατί δεν είχαμε γεννηθεί τότε. Υπάρχει ο δικός σας πατριωτισμός, αυτό που προτείνετε, δηλαδή να διατηρείται η αντίθεση και οι διενέξεις με τους γειτονικούς λαούς ώστε κάποιοι να συνεχίσουν τη δοκιμασμένη συνταγή της ακροδεξιάς, τον από βορρά κίνδυνο, να επανέλθουμε τον κομμουνιστικό κίνδυνο που έτσι… μας απειλεί, στην εμφυλιοπολεμική λογική που χώρισε τον ελληνικό λαό σε πατριώτες και μειοδότες, στου Γκοτζαμάνηδες, σε όλα αυτά που έχει ζήσει η χώρα και τα Βαλκάνια για δεκατίες. Σε αυτά που απαξιώνουν, απομονώνουν, ξεχνούν τη μισή Βόρειο Ελλάδα, τις μπάρες λίγα χιλιόμετρα έξω από την Ξάνθη, λίγα χρόνια πριν που σπούδαζα εγώ και πολλά άλλα. Εναν δήθεν πατριωτισμό που συντηρούσε και ευνοούσε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, συντηρούσε παλαιοκομματικούς μηχανισμούς, συντηρούσε παρακρατικούς μηχανισμούς και ανακύκλωνε συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα. Και άντε η Νέα Δημοκρατία έχει την ακροδεξιά πλευρά η οποία έχει επικρατήσει, με γεια της και χαρά της. Οι άλλοι οι μεταρρυθμιστές που τη στηρίζουν και στηρίζουν και την πρόταση δυσπιστίας; Είναι πραγματικά λυπηρό. Εμείς τον πατριωτισμό μας δε τον βάζουμε στο πολιτικό παιχνίδι που θέλετε. Εμείς τον πατριωτισμό μας τον τιμάμε και με αγώνες και με ιστορικές συμφωνίες και με οικοδόμηση της ειρήνης, των συνεργασιών, της ιστορίας της χώρας μας, του προοδευτικού κόσμου και της Αριστεράς. Κι αυτήν την πολιτική την χειροκροτεί όλος ο προοδευτικός κόσμος σε όλη την Ευρώπη, σε όλον τον πλανήτη. Τη χειροκροτεί γιατί τιμά την ιστορία μας, τιμά όσους έχασαν τη ζωή τους, για τη χώρα, την ειρήνη και το μέλλον των παιδιών μας.


[ΣΥΡΙΖΑ Βικτώρια]

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου