Πρωτολογία του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την οικονομία

Αθήνα, 05/07/2018

Κύριε Μητσοτάκη, θέλω να σας ευχαριστήσω θερμά γι’ αυτή την ευκαιρία που μου δίνετε σήμερα. Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί που σας συμβουλεύουν να μου κάνετε τέτοια δώρα, αλλά θα δεχθώ με μεγάλη ευχαρίστηση να έχουμε σήμερα αυτή την ευκαιρία ενός ουσιαστικού διαλόγου, διεξοδικά, για τα ζητήματα της οικονομίας, μόλις λίγες μέρες μετά τη μεγάλη και ιστορική επιτυχία της χώρας στο προηγούμενο Eurogroup στις 21 Ιουνίου.

Και βεβαίως, δεν θα μπορούσα παρά να εκφράσω τη χαρά μου, διότι νομίζω ότι ιδίως τα τελευταία οκτώ χρόνια δεν υπήρξε άλλοτε ευκαιρία σε Πρωθυπουργό της χώρας να έχει τη δυνατότητα να αναφερθεί διεξοδικά σε μία συζήτηση για την οικονομία σε τόσες πολλές μαζεμένες θετικές εξελίξεις στην ελληνική οικονομία.

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά, λοιπόν. Ας ξεκινήσουμε να συγκρίνουμε σε τι κατάσταση βρισκόταν η χώρα, η ελληνική οικονομία, όταν παραδώσατε την εξουσία εσείς, τον Ιανουάριο του 2015, και πού βρισκόμαστε σήμερα.

Παραλάβαμε μία κατάσταση δραματική, σύμφωνα με τους κοινωνικούς δείκτες, και πρώτα από όλα με την ανεργία να βρίσκεται στο 27% και μάλιστα επί των ημερών σας να έχει φτάσει στο ντροπιαστικό ιστορικό ρεκόρ του 28% και την ίδια στιγμή την ανεργία των νέων να προσεγγίζει τότε το 60%, ρεκόρ που πιθανά θα μείνει ακατάρριπτο στην ιστορία της Ευρώπης. Ένας στους τρεις Έλληνες πολίτες ήταν άνεργος και δύο στους τρεις νέους ήταν άνεργοι. Μέσα στα πέντε χρόνια των δύο πρώτων προγραμμάτων, υπήρξαν οκτακόσιες πενήντα χιλιάδες χαμένες θέσεις εργασίες, από το 2010 έως το 2014.

Επίσης, εκεί που υποτίθεται ότι θα χτίζατε το success story στα δημοσιονομικά, πετύχατε το απόλυτο διπλό φιάσκο. Από τη μία, είχατε βάλει φαρδιά πλατιά την υπογραφή σας για πλεονάσματα ύψους 4,5% του ΑΕΠ ως το 2018 και από την άλλη, ως φυσικό επακόλουθο, δεν καταφέρατε ποτέ ούτε καν να τα προσεγγίσετε. Ακόμα και την πρώτη χρονιά, που ο στόχος ήταν 1,5%, φτάσατε, αγκομαχώντας και με σκληρά μέτρα, στο 0,2%.

Επομένως, τι είχατε καταφέρει; Να φτιάξετε μια οικονομία, η οποία με βάση την έκθεση των Θεσμών τον Μάιο του 2014, ήταν, όπως έλεγαν τότε επί λέξει,  «αναντίστρεπτα εκτός πορείας».

Την ίδια στιγμή, όμως, είχατε το θράσος να προαναγγέλλετε τάχα το τέλος των μνημονίων και κραδαίνατε, ως κατόρθωμα, τη δοκιμαστική και απολύτως προστατευόμενη τότε έξοδο στις αγορές τον Μάιο του 2014.

Για πείτε μας, όμως, τι απέγινε η επόμενη απόπειρά σας τότε να βγείτε στις αγορές; Ήταν καταστροφή, γιατί όχι μόνο δεν είχατε πάρει καμία ρύθμιση για το χρέος, αλλά δεν είχατε προχωρήσει και σε καμία ουσιαστική διαρθρωτική μεταρρύθμιση, παρά μόνο σε περικοπές που και αυτές, ανορθολογικά δομημένες, δεν ήταν ικανές να οδηγήσουν σε δημοσιονομική ισορροπία.

Κι ενώ εσείς συνειδητά τότε παραμυθιάζατε τους Έλληνες πολίτες ότι είμαστε λίγους μήνες πριν την έξοδο, οι δανειστές έλεγαν ότι η ελληνική οικονομία έχει εκτροχιαστεί, οι αγορές συνέχιζαν να θεωρούν τα ελληνικά ομόλογα σκουπίδια και οι επενδυτές αντιμετώπιζαν την Ελλάδα ως «failed state».

Φυσικά, όταν καταλάβατε ότι αυτή η επικοινωνιακή εκστρατεία βυθίζεται αύτανδρη και η εκλογική ήττα ήταν αναπόφευκτη, τι κάνατε; Ασχοληθήκατε μονάχα με το πώς θα ναρκοθετήσετε περισσότερο τις προοπτικές της χώρας και με το πώς θα οργανώσετε αποθεματικά το σχέδιο του εγκλωβισμού της επόμενης κυβέρνησης, ώστε να βρεθεί αυτή μπροστά σε άδεια ταμεία και απέναντι στο ενδεχόμενο της χρηματοπιστωτικής ασφυξίας.

Τι ακριβώς θέλετε, λοιπόν, να συγκρίνουμε, σε σχέση με το τι παραλάβαμε το 2015 και πού βρισκόμαστε σήμερα; Πρόκειται για τη μέρα με τη νύχτα. Στις 20 Αυγούστου, σε λίγες μέρες από σήμερα, για μεγάλη σας στενοχώρια, απ’ ό,τι φαίνεται, η Ελλάδα βγαίνει καθαρά, οριστικά, αμετάκλητα και με ασφάλεια από τα μνημόνια που οι δικές σας κυβερνήσεις οδήγησαν τον τόπο.

Εκεί που απέτυχαν τρεις δικές σας κυβερνήσεις, η δική μας Κυβέρνηση πέτυχε. Και αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο στα χαρτιά. Έχει αλλάξει και η εικόνα της χώρας άρδην, τόσο εντός, όσο και εκτός.

Η ανεργία έχει μειωθεί σε μία τριετία κατά επτά μονάδες. Η ανεργία των νέων έχει μειωθεί κοντά στις είκοσι μονάδες. Εσείς χάσατε οχτακόσιες πενήντα χιλιάδες θέσεις εργασίας. Εμείς δημιουργήσαμε τριακόσιες πενήντα χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Και αυτός ο αριθμός αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά τόσο φέτος, όσο και τα επόμενα χρόνια. Οι δημοσιονομικοί στόχοι για κάθε χρονιά του τρίτου προγράμματος υπερκαλύφθηκαν κατά πολύ. Μάλιστα, αυτό συνέβη χωρίς να χρειαστούν νέοι γύροι αβάσταχτων περικοπών για την κοινωνική πλειοψηφία.

Επίσης, μετά από σχεδόν μια δεκαετία, η Ελλάδα καταγράφει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Το 2017 έκλεισε με αύξηση του ΑΕΠ κοντά στο 1,5% και ήδη, το πρώτο τρίμηνο του 2018 καταγράφηκε αύξηση του ΑΕΠ κατά 2,3%, δηλαδή σχεδόν εξαπλάσιο από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης που έκλεισε με 0,4% για το πρώτο τρίμηνο.

Την ίδια στιγμή, τα ελληνικά ομόλογα καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, ευρισκόμενα σήμερα σε επίπεδα προ κρίσης, σε επίπεδα 2006, ενώ οι διεθνείς οίκοι αξιολόγησης διεθνώς αναβαθμίζουν τη θέση και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας.

Η θετική εικόνα αποτυπώνεται και στους βασικούς δείκτες της εγχώριας παραγωγής. Πιο συγκεκριμένα, είχαμε ετήσια αύξηση 6,7% του δείκτη κύκλου εργασιών στη βιομηχανία τον Απρίλιο του 2018. Είχαμε ετήσια αύξηση σχεδόν 30% των καθαρών εισροών ξένων άμεσων επενδύσεων στην Ελλάδα για το 2017 που ανήλθαν σε 3,6 δισεκατομμύρια ευρώ, το υψηλότερο της τελευταίας δεκαετίας με ακόμα ανοδικότερη τάση για το 2018. Είχαμε ετήσια αύξηση της συνολικής αξίας των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών τον Απρίλιο του 2018 κατά 11,6%. Και φυσικά, όσον αφορά τον τουρισμό, τα πρόσφατα στοιχεία τον Απρίλη έδειξαν αύξηση 11% σε σχέση με πέρσι, χρονιά που θυμίζω ότι καταγράφηκε ιστορικό ρεκόρ με πάνω από τριάντα εκατομμύρια επισκέπτες στη χώρα μας.

Και όλα αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι μονάχα η αρχή μιας πορείας, που διαρκώς από εδώ και στο εξής θα επιταχύνεται, ιδιαίτερα μετά την καθοριστική -και τολμώ να το πω με την έννοια της λέξης- ιστορική απόφαση του Eurogroup της 21ης του Ιούνη, μια απόφαση που χωρίζεται σε τρία σκέλη. Το πρώτο αφορά την οριστική ολοκλήρωση του τρίτου προγράμματος και, φυσικά, την παραδοχή ότι η Ελλάδα δεν έχει ανάγκη πλέον τον δανεισμό από τον επίσημο τομέα, αλλά μπορεί αυτοδύναμα να επιστρέψει στην κανονικότητα του δανεισμού από τις αγορές.

Το δεύτερο σκέλος αφορά τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, που τη διεκδικούμε από τότε που έγινε η μεγάλη καταστροφή, η μεγάλη ζημιά, που πήγαμε από το 120% στο 180% του ΑΕΠ με το PSI. Πρόκειται για μια απόφαση, η οποία επαναφέρει το ελληνικό δημόσιο χρέος σε τροχιά βιωσιμότητας και το πλέον σημαντικό είναι ότι διαμορφώνει έναν καθαρό διάδρομο για την ελληνική οικονομία για την επόμενη δεκαπενταετία.

Όπως γνωρίζετε, άλλωστε, η επιτυχία ή μη αυτής της απόφασης, ό,τι και να λέμε εμείς στον εσωτερικό πολιτικό διάλογο, κρίνεται από τις αγορές. Την επόμενη μέρα, μάλιστα, αυτής της απόφασης, το καθοδικό ράλι που κατέγραψαν οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων από τις 22 του Ιούνη και μετά αποδεικνύει -ό,τι και να λέμε εμείς μεταξύ μας- ότι η λύση αυτή έγινε δεκτή με ικανοποίηση από τις αγορές και, βεβαίως, αποδεικνύει ότι ανοίγει τον δρόμο για τη σταθερή πρόσβαση της χώρας σε αυτές και την επιστροφή στην κανονικότητα.

Εκτός αν, κύριε Μητσοτάκη, πιστεύετε ότι μετά τον κ. Μοσκοβισί και τους Ευρωπαίους αξιωματούχους είναι και οι αγορές κομμάτι αυτής της διεθνούς συνωμοσίας υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ και εναντίον της Νέας Δημοκρατίας.

Το τρίτο σκέλος της απόφασης του Eurogroup, όμως, αφορά τη μεταμνημονιακή παρακολούθηση. Και τι δεν ακούσαμε σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα! Για παράταση της ασφυκτικής επιτροπείας, για νέα μνημόνια, για εκχώρηση κυριαρχίας μέχρι το 2060, για το περιβόητο τέταρτο μνημόνιο, που, απ’ ό,τι φαίνεται, δεν είναι μόνο η κρυφή σας φαντασίωση, αλλά και είναι και η απεγνωσμένη σας επιθυμία.

Τι συνέβη, όμως, τελικά; Αυτό το οποίο επανειλημμένα είχαμε περιγράψει, τόσο εγώ όσο και ο Υπουργός Οικονομικών, ότι η παρακολούθηση της ελληνικής οικονομίας θα γίνεται υπό τη μορφή εκθέσεων για την πορεία της και πιθανά να εισηγούνται και κάποιες παρεμβάσεις, αν κριθεί απαραίτητο, όπως ακριβώς γίνεται με όλες τις χώρες που βρεθήκαν σε μνημόνια και βγήκαν από αυτά, όπως η Ιρλανδία, η Κύπρος, η Πορτογαλία. Τα στοιχεία αυτών των εκθέσεων η ελληνική Κυβέρνηση θα τα λαμβάνει υπ’ όψιν της. Όμως, ο πρώτος και ο τελευταίος λόγος για τις παρεμβάσεις που θα γίνουν θα ανήκει στις εκλεγμένες από τον ελληνικό λαό κυβερνήσεις της χώρας. Και αυτή είναι η μεγάλη αλλαγή, η τεράστια αλλαγή, τα τελευταία οχτώ χρόνια.

Με δυο λόγια, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η Ελλάδα θα έχει και πάλι τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το παρόν και το μέλλον της και κανένας άλλος, πέραν των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού.

Η κατάσταση που βίωσε η χώρα για μια οχταετία τελειώνει οριστικά και αμετάκλητα και αυτό είναι, τελικά, που δυσκολεύεστε να χωνέψετε και αντιδράτε εντελώς σπασμωδικά, για να γελάει ο κόσμος δηλαδή.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν αναφέρθηκα σε όλες αυτές τις θετικές εξελίξεις για τη χώρα και το μέλλον της και για την ελληνική οικονομία για να πείσω τον κ. Μητσοτάκη. Νομίζω ότι έχει τραβήξει τον δρόμο του μακριά από τις πραγματικές αγωνίες και τις ανάγκες των πολιτών. Αναφέρθηκα, όμως, σ’ αυτές απευθυνόμενος στον ελληνικό λαό που μας ακούει αυτήν τη στιγμή και βλέπει ότι μετά από πολλά χρόνια υπάρχει, επιτέλους, προοπτική για τον τόπο, που βλέπει ότι όλα όσα κάναμε για να φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, είχαν έναν σκοπό.

Δεν προχωρήσαμε σε έναν δύσκολο συμβιβασμό τρία χρόνια πριν, απλά και μόνο για να μην επιστρέψουν αυτοί που λεηλάτησαν και χρεοκόπησαν τη χώρα σε θέσεις εξουσίας, αλλά προχωρήσαμε με σχέδιο για την ανάκαμψη της οικονομίας και με διαρκή αταλάντευτο στόχο να επουλώσουμε τις πληγές της κρίσης, να δημιουργήσουμε τις συνθήκες για να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο των συμπολιτών μας, να κάνουμε την Ελλάδα μια κανονική, σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα.

Γι’ αυτό πιστεύω ότι η περίοδος που ανοίγεται από εδώ και στο εξής μπροστά μας είναι η πιο κρίσιμη για εμάς περίοδος. Γι’ αυτό και επεξεργαζόμαστε από τώρα τις απαραίτητες παρεμβάσεις που σταδιακά θα επαναφέρουν τη χώρα στην κανονικότητα, αλλά και θα βελτιώσουν το επίπεδο ζωής, την καθημερινότητα των πολιτών.

Το σχέδιό μας είναι σαφές, να λάβουμε τις απαραίτητες πρωτοβουλίες ώστε να ενισχυθεί περαιτέρω η αναπτυξιακή δυναμική της ελληνικής οικονομίας, να προστατεύσουμε τον κόσμο της εργασίας, να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζόμενων, να βελτιωθούν οι συνθήκες δουλειάς, να αυξηθούν οι μισθοί, να περιοριστεί η εργοδοτική αυθαιρεσία, να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο το κοινωνικό κράτος, να μην μείνει κανένας συμπολίτης μας ποτέ ξανά μόνος του απέναντι στην κρίση, μόνος του στο περιθώριο, να έχουν όλοι οι Έλληνες πολίτες πρόσβαση σε ένα υψηλής ποιότητας δημόσιο Εθνικό Σύστημα Υγείας –αυτό θέλουμε- να αναβαθμίσουμε τη λειτουργία του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης, να μην μπορεί ποτέ κανείς στο μέλλον να διανοηθεί να παίξει στα ζάρια την ομαλή λειτουργία των σχολείων, αφήνοντάς τα να λειτουργούν χωρίς δασκάλους, χωρίς βιβλία, όπως συνέβαινε τα πέντε πρώτα χρόνια των μνημονίων.

Το σχέδιό μας είναι να πάρουμε ακόμα περισσότερα μέτρα για την αντιμετώπιση και του ιδιωτικού χρέους, να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να στηρίξουμε τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τους επαγγελματίες που υπέστησαν θυσίες και πήραν πολύ μεγάλο βάρος στα χρόνια της κρίσης.

Και μιας και μιλώ για αυτό, να το πω ξεκάθαρα: Θα πρέπει και οι τράπεζες, που φέρουν υψηλό –πιστεύω- μέρος της ευθύνης, από εδώ και στο εξής με ακριβώς αυτό το αίσθημα ευθύνης που απαιτούν οι καιροί να συμβάλλουν σε αυτή την προσπάθεια, να γίνουν και αυτές από μέρος του προβλήματος μέρος της λύσης για τα επόμενα χρόνια.

Αυτά, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συνιστούν για εμάς ένα καθαρό μήνυμα προς τον ελληνικό λαό, ότι το τέλος των μνημονίων δεν είναι ένα σύνθημα, δεν είναι κάτι αόριστο, αλλά μετουσιώνεται σε συγκεκριμένες πολιτικές παρεμβάσεις.

Και αυτός είναι ο σκοπός μας το αμέσως επόμενο διάστημα: Κάθε Έλληνας και κάθε Ελληνίδα θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να δει απτά στην καθημερινότητά του σταδιακή βελτίωση. Αυτό είναι που χρειάζεται σήμερα η πατρίδα μας, να ανακτήσει τη συλλογική δύναμη των ανθρώπων της, οι οποίοι για χρόνια «έβαλαν πλάτη», πληρώνοντας άδικα τα σπασμένα ενός χρεοκοπημένου πολιτικού και οικονομικού συστήματος.

Ξέρω καλά, κύριε Μητσοτάκη, ότι σας ενοχλεί μια τέτοια προοπτική, γιατί δεν αποτελεί κριτήριό σας η βελτίωση των συνθηκών ζωής του ελληνικού λαού. Για τον λόγο αυτό θέλετε διαρκώς να ανακυκλώνεται η μιζέρια και η καχεξία, η καταστροφή και το έρεβος.

Όμως, είμαι βέβαιος ότι είστε νοήμων άνθρωπος και κατανοείτε τις θετικές προοπτικές που υπάρχουν πλέον για τη χώρα. Απλώς, εκτός από νοήμων, θα έπρεπε να είστε και στοιχειωδώς θαρραλέος, αλλά εσείς ουδέποτε υπήρξατε θαρραλέος και σήμερα το επιβεβαιώνετε ξανά. Διότι δεν έχετε το πολιτικό σθένος να αναγνωρίσετε ότι τα πράγματα στη χώρα όντως πάνε καλύτερα.

Και ξέρετε, όποιος δεν διαθέτει πολιτικό σθένος, συνήθως αντικαθιστά αυτή την απώλεια με πολιτικό θράσος. Το αποδείξατε αυτό χθες και προχθές με την επίθεσή σας –την αδιανόητη επίθεσή σας- στον Επίτροπο Οικονομικών, τον κ. Μοσκοβισί.

Θυμώσατε, κύριε Μητσοτάκη και κύριοι της Νέας Δημοκρατίας, γιατί ο Ευρωπαίος Επίτροπος αναφέρθηκε στα πραγματικά δεδομένα στην Αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής, απευθυνόμενος στην Επιτροπή Οικονομικών.

Θυμώσατε γιατί είπε ότι τα περί τετάρτου μνημονίου, που αποτελούν την προπαγανδιστική σας «καραμέλα», είναι λόγια του αέρα, χονδροειδές ψέμα και μαύρη προπαγάνδα.

Θυμώσατε, γιατί τα όσα είπε κατεδάφισαν το πολιτικό αφήγημα που στήσετε εδώ και μία τριετία.

Και τι κάνατε; Τον βγάλατε ψεύτη. Αφού ψεύτης ο Τσίπρας που λέει «τέλος τα μνημόνια», ψεύτης και ο Μοσκοβισί, που λέει το ίδιο. Και αφού είναι ψεύτης ο Μοσκοβισί, είναι ψεύτες και όλοι όσοι αμέσως μετά το Eurogroup είπαν ακόμη πιο καθαρά όσα είπε προχθές στην Ελληνική Βουλή ο Ευρωπαίος Επίτροπος. Και αφού ψεύτης ο Μοσκοβισί, ψεύτης και ο Γιούνκερ, γιατί τα ίδια είπε. Σε αυτήν εδώ την Αίθουσα μάλιστα μίλησε για καθαρή, για πεντακάθαρη έξοδο από τα μνημόνια. Μόνο που σε αυτόν, είτε από ευγένεια είτε από τακτ, δεν επιτεθήκατε.

Ψεύτες όλοι, λοιπόν. Ψεύτρα και η πραγματικότητα, όταν δεν σας αρέσει, ψεύτες και οι Ευρωπαίοι ηγέτες, που στη Σύνοδο Κορυφής μας έδιναν ο ένας μετά τον άλλο, συγχαρητήρια, ψεύτες τα στελέχη του ESM, ψεύτες οι επικεφαλής των οίκων αξιολόγησης, που μας αναβαθμίζουν, ψεύτρες οι αγορές! Ψεύτες όλοι!

Πολύ ωραία γραμμή, κύριε Μητσοτάκη, έχετε αναλάβει να εκπροσωπήσετε και να διατηρήσετε το επόμενο διάστημα! Συγχαρητήρια σε εσάς και όσους σας συμβουλεύουν!

Είπαμε, κύριε Μητσοτάκη, ότι έχετε μία προφανή -δεν είναι ανάγκη να το πω εγώ, το βλέπει όλος ο ελληνικός λαός- επικοινωνιακή υπεροπλία -ας το πω έτσι- μέσων ενημέρωσης και μέσων προπαγάνδας στην Ελλάδα. Έχετε διάφορους φίλους της οικογένειάς σας με διάφορα τραβήγματα με τη Δικαιοσύνη -τώρα τελευταία είναι η αλήθεια-, που για χάρη σας, όμως, έχουν αγοράσει μια ντουζίνα εφημερίδες για να κάνουν προπαγάνδα. Το να πείσετε, όμως, ότι ο ήλιος ανατέλλει από τη δύση, κομματάκι δύσκολο, κύριε Μητσοτάκη! Δεν νομίζετε; Δεν είναι εύκολο.

Το εντυπωσιακότερο όλων, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν είναι μόνο η στάση της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με την απέλπιδα προσπάθεια να υπερασπιστεί το ψέμα περί τετάρτου μνημονίου. Το πιο ενδιαφέρον είναι η πρεμούρα που τους έχει πιάσει σχετικά με το ζήτημα των συντάξεων. Τι πράγμα είναι αυτό! Κρατήστε τουλάχιστον και λίγο τα προσχήματα. Τέτοιος θυμός πια, τέτοιος πανικός, να μην μπορείτε να κρυφτείτε με τίποτα;

Βγήκε, λοιπόν, ο ένας εκ των δύο Αντιπροέδρων, ο μετριοπαθής, ο κ. Χατζηδάκης -φαντασθείτε να έβγαινε ο άλλος, ο μη μετριοπαθής!- στην ενημέρωση του κ. Μοσκοβισί στην Αίθουσα της Γερουσίας και έσπευσε να «μαλώσει» τον Ευρωπαίο Επίτροπο. Να τον «μαλώσει» που μίλησε για ανελαστικές δεσμεύσεις -αυτό τον πείραξε!- στον βαθμό που πιάνονται οι στόχοι και τα πλεονάσματα. Να τον «μαλώσει» γιατί είπε το αυτονόητο, αυτό που λέμε και εμείς -μάλλον, όμως, από την πολλή αυθυποβολή σας δεν τα πιστεύετε κιόλας, έχετε πειστεί για τα αντίστροφα- ότι από εδώ και στο εξής οι ελληνικές κυβερνήσεις θα αποφασίζουν αυτές για το μείγμα της πολιτικής, αρκεί να πιάνουν τους συμφωνημένους δημοσιονομικούς στόχους. Είπε δηλαδή τα αυτονόητα. Εσάς, όμως, μάλλον «σας τσίμπησε μύγα».

Ακούγοντας τη ρητορική σας και τις επιθέσεις σας τις τελευταίες μέρες, το συμπέρασμα είναι ένα: ότι τελικά επιθυμείτε διακαώς την περικοπή των συντάξεων και τρέμετε η πιθανότητα αυτή στο τέλος να μην εφαρμοστεί. Αυτός είναι ο μεγάλος σας φόβος.

Εμείς έχουμε συνηθίσει στον κυνισμό σας, αλλά αυτό ήταν πραγματικά αποκαλυπτικό. Αυτές τις δύο ημέρες αποδείξατε όχι σε εμάς, αλλά στους Έλληνες πολίτες, στον κάθε συνταξιούχο ποιες είναι οι πραγματικές σας προθέσεις. Δεν σας ενδιαφέρει το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών. Δεν σας αφορούν οι ανάγκες των ανθρώπων.

Το μόνο που σας αφορά είναι η πολιτική σας επιβίωση, η δίψα σας για επιστροφή στην εξουσία. Πορεύεστε με ένα και μόνο δόγμα: Όσο χειρότερα για τον λαό τόσο καλύτερα για σας. Όταν βλέπετε ότι δεν διαφαίνεται η πιθανότητα να πάνε τα πράγματα χειρότερα για τον λαό, αλλά πηγαίνουν καλύτερα, χάνετε απολύτως την ψυχραιμία σας και εκτίθεσθε.

Η αλήθεια είναι, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι δεν χρειαζόταν ο κ. Μοσκοβισί για να αποκαλυφθεί ο κ. Μητσοτάκης και η Νέα Δημοκρατία. Είναι καιρός τώρα που φαίνεται ότι τους τρώει αυτό το σαράκι σχετικά με τις περικοπές και όπως μάθαμε σήμερα από ένα εντυπωσιακό, θα έλεγα, αποκαλυπτικό δημοσίευμα της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ, ο κ. Μητσοτάκης οργάνωσε ολόκληρο ταξίδι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες.

Θα έπρεπε να ντρέπεστε γι’ αυτό και όχι να φωνάζετε. Πήγατε μέχρι το Βερολίνο για να ζητήσετε διαβεβαιώσεις ότι η Γερμανία θα πιέσει, ώστε να εφαρμοστεί το μέτρο.

Ντροπή σας, κύριε Μητσοτάκη! Είναι ντροπή αυτό που κάνετε! Ντροπή, ντροπή, ντροπή! Πρέπει να ντρέπεστε απέναντι στους Έλληνες πολίτες, απέναντι στον ελληνικό λαό, απέναντι στους συνταξιούχους, απέναντι και στην παράταξή σας, να βγαίνετε στο εξωτερικό και αντί να υπερασπίζεστε τα συμφέροντα της Ελλάδας, τα συμφέροντα των συνταξιούχων και των κοινωνικών δυνάμεων, να υπερασπίζεστε τα στενά κομματικά σας συμφέροντα.

Επειδή μας δώσατε αυτό το μεγάλο δώρο αυτής της συζήτησης στη Βουλή, θα τα πούμε όλα, χαρτί και καλαμάρι.

 Θα σας πάρει χαμπάρι και ο τελευταίος Έλληνας πολίτης.

Επειδή, όμως, το θράσος σας και ο κυνισμός σας δεν έχουν όρια, την ίδια ντροπιαστική στάση έχετε πάρει και σε σχέση με όσα έχουν να κάνουν με την ευρωπαϊκή αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης. Ουσιαστικά, τι κάνατε; Βγήκατε και κατηγορήσατε χωρίς αιδώ την Καγκελάριο Μέρκελ και εμένα ότι κάνουμε παζάρια και βρώμικες συναλλαγές, ότι δήθεν ανταλλάξαμε τη διατήρηση μειωμένου ΦΠΑ στα πέντε νησιά με τη δημιουργία νέων hot spots.

Κύριε Μητσοτάκη, σε αυτόν τον κατήφορο που οδηγείτε την πολιτική αντιπαράθεση, αλλά και την παράταξή σας δεν θα σας ακολουθήσουμε. Καθοδηγείστε πια μόνο από την κυνική σας επιθυμία να γυρίσετε εκεί όπου εσείς γεννηθήκατε και μεγαλώσατε, στις καρέκλες της εξουσίας. Καθοδηγείστε από ορισμένους νεόκοπους συμβούλους, καιροσκόπους και από τους ακροδεξιούς του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού, που έχουν γίνει οι ιδεολογικοί καθοδηγητές στο κόμμα σας, έχουν αποκτήσει την πλήρη ιδεολογική ηγεμονία.

Για σας μιλάω, κύριε Γεωργιάδη, κύριε Βορίδη! Συγχαρητήρια! Τα συγχαρητήριά μου! Το καταφέρατε!

Αναρωτιέμαι, όμως, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα για τη χώρα, αλλά και πόσο διαφορετική θα ήταν η στάση μιας πολύ σημαντικής παράταξης για τον τόπο, της συντηρητικής παράταξης, πόσο διαφορετική θα ήταν και η πορεία της χώρας, αν δεν είχατε καταφέρει τότε να αναβάλετε λόγω τεχνικής ανεπάρκειας την εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση, κύριε Μητσοτάκη και εκλεγόταν από τον πρώτο γύρο τότε -γιατί έτσι διαφαινόταν- Πρόεδρος του κόμματος ο κ. Μεϊμαράκης.

Με τον κ. Μεϊμαράκη είχα έντονη πολιτική αντιπαράθεση. Αντιπαρατεθήκαμε -δυνατά, είναι αλήθεια- στις εκλογές του Σεπτέμβρη, πάντοτε όμως με πολιτικά επιχειρήματα. Και του αναγνωρίζω και εγώ –οφείλω να το αναγνωρίσω, όπως και όλοι στην Ευρώπη- ότι στη δύσκολη στιγμή για τη χώρα έβαλε μπροστά αυτό που καταλάβαινε ως εθνικό και όχι ως προσωπικό συμφέρον.

Είμαι βέβαιος, λοιπόν, πως σε αντίθεση με αυτή τη ντροπιαστική στάση που κρατάτε εσείς σήμερα, και για εσάς και για την παράταξή σας, όχι μόνο δεν θα εξευτελίζονταν πηγαίνοντας στο Βερολίνο να παρακαλάει για σκληρή στάση απέναντι στην Ελλάδα, αλλά θα μου έλεγε: «Εμείς βάζουμε πλάτη πρώτοι για τις συντάξεις, γιατί εάν εσύ το καταφέρεις, θα είναι κέρδος για την Ελλάδα και για κάθε Κυβέρνηση, όχι μόνο για τη σημερινή».

Αυτό το απλό αυτονόητο δεν καταλαβαίνετε εσείς, κύριε Μητσοτάκη, μπροστά στην παραζάλη σας να επιστρέψετε στην εξουσία. Είστε εγκλωβισμένος σε μια αδιέξοδα καταστροφική στάση, εν τέλει επιζήμια για τη χώρα. Και λυπάμαι που το λέω, αλλά εννοώ τις φράσεις που λέω: επιζήμια για τη χώρα.

Και ένας από τους λόγους που βεβαίως οδηγείστε σε αυτή τη στάση είναι ότι το τέλος των μνημονίων σάς κάνει να αισθάνεστε ότι φεύγει η γη κάτω από τα πόδια σας, γιατί ξέρετε ότι αυτό που έχετε φτιάξει εσείς με τους συνεργάτες σας ως πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας για να απευθυνθείτε στον ελληνικό λαό στις επόμενες εκλογές, δεν μπορεί να σταθεί δίχως μνημόνια. Οι καταστροφικές και αντικοινωνικές πολιτικές σας δεν μπορούν να δικαιολογηθούν χωρίς το άλλοθι του μνημονιακού καταναγκασμού, διότι τώρα χωρίς το μνημόνιο οι διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στις πολιτικές δυνάμεις γίνονται ακόμη πιο καθαρές. Και τώρα έρχεται η ώρα να μιλήσουμε όχι για το χθες, αλλά για το αύριο, να μιλήσουμε για την Ελλάδα του μέλλοντος.

Και τα διλήμματα ενώπιον του ελληνικού λαού είναι σαφή: Με το οκτάωρο ή με το δωδεκάωρο του κ. Κουρτς, που θα τον συναντήσετε σε λίγες ημέρες στην Αυστρία, του ομοϊδεάτη σας;

Με το κοινωνικό κράτος ή με τις απολύσεις που είναι η αγαπημένη σας συνήθεια και ως Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης; Με την προστασία της εργασίας ή με τη συντριβή της εργασίας; Με τις συλλογικές διαπραγματεύσεις ή με τη ζούγκλα της εργασιακής απορρύθμισης; Με ασφαλιστικό σύστημα ισχυρό και βιώσιμο ή με την κατάρρευσή του στο βωμό της ιδιωτικής ασφάλισης; Με στοχευμένες φοροελαφρύνσεις σε όσους πραγματικά έχουν ανάγκη ή με την φοροασυλία του μεγάλου πλούτου και με τα δωράκια στις επιχειρηματικές ελίτ των off-shore, που αποτελεί άλλωστε και ειδικότητά σας οικογενειακή; Αυτά είναι τα διλλήματα που αφορούν το αύριο της χώρας και του ελληνικού λαού στα οποία θα κληθείτε να πάρετε θέση, θέλετε, δεν θέλετε.

Και επειδή ξέρετε πολύ καλά ποιον δρόμο επιλέγει ο ελληνικός λαός για το μέλλον του, τι κάνετε; Επιμένετε να στρουθοκαμηλίζετε, επιμένετε στο ψέμα και στη διαστρέβλωση. Και ταυτόχρονα, ανοίξατε και ένα άλλο μέτωπο, ίσως πιο επικίνδυνο, το επικίνδυνο παιχνίδι που παίζετε το τελευταίο διάστημα παρασυρόμενος από την ακροδεξιά ομάδα που ηγείται του Κόμματός σας, αποφασίσατε σε ένα κρίσιμο εθνικό θέμα να διχάσετε τους Έλληνες, προκειμένου να μην διχάσετε και να κρατήσετε ενωμένο το Κόμμα σας.

Σπείρατε όμως ανέμους και φοβάμαι ότι θα θερίσετε και εσείς θύελλες, γιατί με τη στάση σας στο θέμα της Συμφωνίας με την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας παίρνετε οριστικά διαζύγιο με ό,τι ονομάσατε «φιλελευθερισμό» και «κεντροδεξιά», όπου ήταν η ταυτότητά σας το προηγούμενο διάστημα.

Προσωπικά ουδόλως με ενδιαφέρει και με αφορά το πώς θα αποφασίσετε εσείς ποιος θα είναι ο πολιτικός σας προσανατολισμός. Αυτό, όμως, που με αφορά εν συνόλω και αφορά το μέλλον της χώρας, γιατί αφορά τη δημοκρατία μας, γιατί αφορά την πολιτική ζωή του τόπου, είναι ότι υιοθετώντας τον λόγο και τις πρακτικές μιας νέας εθνικοφροσύνης, προσφέρετε πολιτική κάλυψη στον φασισμό.

Δώσατε την ευκαιρία στις προηγούμενες ημέρες σε κάθε λογής εθνικιστικές και φασιστικές ομάδες να βγουν από τις κρυψώνες τους στο προσκήνιο, να απειλούν, να προπηλακίζουν, να βιαιοπραγούν, να οργανώνουν αυτοσυγκεντρώσεις σε πολιτικές συγκεντρώσεις άλλων Κομμάτων, πράγματα που είχαμε να δούμε από την δεκαετία του ’60.

Ξέρουμε, ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι οι δεκαεπτάχρονοι σήμερα οφείλουν να μην γνωρίζουν ποιος ήταν ο Λαμπράκης και τι έγινε τη δεκαετία του ’60. Αλλά δεν είναι ανάγκη όταν σας τα θυμίζουμε, να εξανίσταστε κιόλας.

Και να φωνάζουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι -ακούστε, γιατί είναι σοβαρό, αφορά τη δημοκρατία μας- σε αυτές τις αντισυγκεντρώσεις δήθεν για να εκφράσουν την αγανάκτησή τους για τη συμφωνία, τα εξής συνθήματα: «Μαχαίρι στην καρδιά του κάθε αντιφασίστα» και «στα όπλα, στα όπλα να μπούμε μέσα στα Σκόπια».

Αυτά τα συνθήματα φωνάζουν σε αυτές τις συγκεντρώσεις.

Θα μου πείτε τώρα: «Εντάξει, γιατί μας κατηγορείς; Δεν τις οργανώνουμε εμείς». Δεν λέω αυτό. Δεν λέω αυτό, κύριε Μητσοτάκη. Λέω, όμως, ότι έχετε εσείς ευθύνη γι’ αυτόν τον επιχειρούμενο διχασμό και γι’ αυτήν την έξαρση της ακροδεξιάς ρητορικής και πρακτικής. Διότι θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι όταν η Αξιωματική Αντιπολίτευση πολιτεύεται δανειζόμενη τη ρητορική της ακροδεξιάς και των εθνικιστών, είναι δεδομένο ότι θα δώσει αφορμή στους πιο σκληρούς φορείς αυτού του ιδεολογικού χώρου να βγουν στο προσκήνιο.

Γνωρίζω ότι όσα λέω ενοχλούν τους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας, αλλά έτσι είναι ο πολιτικός διάλογος. Κάποιες φορές οφείλει να γίνεται σκληρός, πάντοτε όμως, ειλικρινής. Θα πω, λοιπόν, αυτά που έχω να πω και ας τα αντικρούσει ο Αρχηγός σας. Έχει την ικανότητα να τα αντικρούσει, νομίζω. Δεν τον εμπιστεύεστε; Μην με διακόπτετε συνεχώς.

Λέω, λοιπόν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι με αυτόν τον τρόπο ένα πράγμα δεν καταλαβαίνετε, ότι υποθηκεύετε και το δικό σας πολιτικό μέλλον, τη δική σας φυλακή χτίζετε.

Είχατε μια ιστορική ευκαιρία, κύριε Μητσοτάκη, σε ένα κρίσιμο θέμα που αφορά το μέλλον της Ευρώπης, στο κύριο θέμα που συζητάει σήμερα η Ευρώπη, το προσφυγικό, να διαλέξετε τη σωστή πλευρά της ιστορίας, να τιμήσετε τη φιλελεύθερη και ευρωπαϊκή παράδοση της παράταξής σας. Δεν την αξιοποιήσατε αυτήν την ευκαιρία. Το αντίθετο μάλιστα, συνεχίζετε την αγαστή σύμπλευση με την ακροδεξιά εντός, αλλά και εκτός συνόρων.

Ταυτίζεστε, λοιπόν, στο προσφυγικό με τις απόψεις του κ. Όρμπαν και του κ. Κούρτς, της Ευρώπης φρούριο που υψώνει τείχη σε κυνηγημένους, της Ευρώπης που αρνείται τη συνευθύνη και την αλληλεγγύη. Την Ευρώπη, δηλαδή, των λαϊκιστών και των εθνικιστών που δεν απειλούν μονάχα τις αξίες μας, απειλούν ευθέως την ίδια την ύπαρξη της Ευρώπης. Ταυτιστήκατε, λοιπόν, με αυτούς στο προσφυγικό και στο Μακεδονικό συμπλέετε απόλυτα με τον κ. Γκρουέφσκι και τους υπερεθνικιστές στην πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Λέτε ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα με αντίθετη φορά. Με δυο λόγια, λοιπόν, έχετε επιλέξει στρατόπεδο στη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης και του κόσμου, μόνο που είστε με τη λάθος μεριά της ιστορίας.

Μέχρι πρότινος χαρακτηριζόσασταν και αυτοχαρακτηριζόσασταν ως φιλελεύθερος, νεοφιλελεύθερος λέγαμε εμείς. Σήμερα με τη στάση σας στο Μακεδονικό και το προσφυγικό χαρακτηρίζεστε και από διεθνή Μέσα Ενημέρωσης ως ο Έλληνας Όρμπαν, κάθε άλλο δηλαδή παρά φιλελεύθερος.

Πουλάτε αξίες, πουλάτε ιδανικά, πουλάτε οράματα, πουλάτε τις θέσεις σας, την παρακαταθήκη της παράταξης σας, γιατί βλέπετε ότι ο Όρμπαν πήρε 49%. Και γίνεστε ακροδεξιοί, πιο πολύ και από τον Άδωνι. Συγχαρητήρια! Μόνο που εδώ είναι Ελλάδα και ο ελληνικός λαός έχει ιστορία, έχει αγώνες, έχει αξίες, έχει παρακαταθήκη και δεν θα σας δώσει ούτε 1% παραπάνω από αυτήν τη στάση που κρατάτε, την υποκριτική, την καιροσκοπική, την απαράδεκτη.

Έλεγα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ότι με τους φιλελεύθερους και τους νεοφιλελεύθερους, μας χωρίζει ιδεολογική άβυσσος. Όμως, με αρκετούς από αυτούς υπάρχει έδαφος για σκληρή πολιτική σύγκρουση, στη βάση όμως θέσεων και επιχειρημάτων. Μια σύγκρουση, όμως, που ενέχει το σεβασμό απέναντι στη διαφορετική άποψη, γιατί εκκινεί από μια συγκεκριμένη τεκμηριωμένη πολιτική θέση. Με κανέναν ακροδεξιό δεν ισχύει αυτό ούτε τώρα ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον θα ισχύει. Διότι η ακροδεξιά, κύριε Μητσοτάκη, είναι το τελευταίο καταφύγιο των πολιτικών απατεώνων που βασίζονται μόνο στο ψέμα, στην προπαγάνδα και στον διχασμό. Και εσείς, δυστυχώς, αποδεικνύετε ότι ακολουθείτε αυτόν το δρόμο. Και εσείς αποδεικνύετε ότι θέλετε να καταγραφείτε στη συνείδηση των πολιτών ως ένας πολιτικός απατεώνας.

Διότι την ώρα που σκορπάτε τον διχασμό, την ώρα αυτή ψεύδεστε ανερυθρίαστα ενώπιον του ελληνικού λαού. Εσείς ο υπερασπιστής των εθνικών δικαίων, ο τιμητής της αλήθειας απέναντι σε όσους ρίχνουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού για τα δεινά που έρχονται, είστε απλά -και θα το πω ευθέως, εδώ με την ευκαιρία που μου δίνετε σήμερα, ενώπιον του ελληνικού λαού- ένα πολιτικό κατασκεύασμα των πολιτικών ελίτ της χώρας, μεταξύ των οποίων και του φίλου σας, όπως αποκαλύφθηκε προχθές, του κ. Φρουζή της NOVARTIS.

Του κατηγορούμενου, δηλαδή, για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του ελληνικού κράτους, που μας λέγατε δίχως ντροπή ότι δεν γνωρίζετε ποιος είναι. Ο άνθρωπος που δεν γνωρίζετε λοιπόν ποιος είναι, είναι αυτός που διοργάνωνε, προφανώς εν αγνοία σας, δείπνα προς τιμήν σας, και προφανώς σε απευθείας συνεννόηση μαζί σας. Και σε απευθείας συνεννόηση μαζί σας συμμετείχε ενεργά στην εκστρατεία σας για την εκλογή σας στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Και είχατε και το θράσος να μας λέτε από αυτό εδώ το Βήμα ότι στήσαμε και σκευωρία στο θέμα της NOVARTIS, για να σπιλώσουμε αθώους. Και πάλι ντροπή σας, κύριε Μητσοτάκη!

Πείτε μου όμως, αλήθεια, όταν ανοίγατε σαμπάνιες με τον κ. Φρουζή, για πόσο καιρό νομίζατε ότι θα πίνατε εις υγείαν των κορόιδων; Και αλήθεια, τι σας υποσχέθηκαν όλοι αυτοί; Σε πόσο καιρό σας είχαν υποσχεθεί τότε ότι θα σας έβγαζαν Πρωθυπουργό και βιαζόσασταν τότε και ζητάγατε εκλογές από την πρώτη μέρα που γίνατε Αρχηγός; Αυτό, όμως, που έχει σημασία για τον ελληνικό λαό είναι κυρίως με τι ανταλλάγματα σας το υποσχέθηκαν αυτό.

Θα σας το πω ακόμα μια φορά και κλείνω με αυτό. Κύριε Μητσοτάκη, η χώρα δεν είναι πια τσιφλίκι ούτε του κ. Φρουζή ούτε του κ. Χριστοφοράκου ούτε κανενός επιχειρηματικού παράγοντα, που παριστάνει τον αντιστασιακό στα μπουζούκια, δίπλα στα μπουκάλια με τις σαμπάνιες νομίζοντας ότι το πορτοφόλι του και ο τραπεζικός του λογαριασμός αρκούν για να ανεβοκατεβάζει κυβερνήσεις. Αυτή η Ελλάδα τελείωσε, κύριε Μητσοτάκη.

Τον επίλογο αυτής της Ελλάδας του χθες τον έχει γράψει ο ελληνικός λαός που είναι ο μόνος απόλυτος κυρίαρχος σε αυτόν τον τόπο. Η Ελλάδα του χθες, της χρεοκοπίας, της διαπλοκής, της διαφθοράς, τελείωσε. Η Ελλάδα του σήμερα και του αύριο είναι το ζήτημα, που στέκεται ξανά στα πόδια της, που είναι ξανά περήφανη, που μπορεί να κοιτάξει με αισιοδοξία, που βρίσκει ξανά τη χαμένη της αξιοπρέπεια, που βρίσκει ξανά τη χαμένη της δύναμη και γίνεται μια ισχυρή οικονομική και γεωπολιτική δύναμη στον ευρωπαϊκό χώρο και μαζί με τη μεγάλη εθνική προσπάθεια για την οικονομική και κοινωνική ανασυγκρότηση, βάζει τάξη στα του οίκου της και κόβει τους δεσμούς με τα συστήματα του παρελθόντος, τη διαπλοκή, τη διαφθορά, την ασυδοσία ενός πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου, που περιφρονούσε για χρόνια τις ανάγκες και τις θυσίες του ελληνικού λαού.

Πάρτε το, λοιπόν, απόφαση, κύριε Μητσοτάκη και σας παρακαλώ να το μεταφέρετε αυτό και στους φίλους σας τους «Φρουζήδες» και τους άλλους επιφανείς επιχειρηματικούς παράγοντες που νομίζουν ότι η χώρα τούς ανήκει. Δεν τους ανήκει η Ελλάδα. Η Ελλάδα ανήκει στον ελληνικό λαό που κυρίαρχα αποφασίζει. Η Ελλάδα δεν θα γυρίσει πίσω. Η Ελλάδα στάθηκε στα πόδια της και φεύγει προς τα εμπρός. Δεν θα καταφέρετε να ξαναγυρίσετε τους Έλληνες στη μιζέρια και στην αναξιοπρέπεια. Βάλτε το καλά στο μυαλό σας και εσείς και αυτοί που σας στηρίζουν!

[ΣΥΡΙΖΑ Βικτώρια]