Το έργο Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων πρωτοκυκλοφόρησε το 1990 (Εκδόσεις Καστανιώτη) και καθιέρωσε τον Βασίλη Γκουρογιάννη στον χώρο του βιβλίου. Μέσα σε αυτό, 16 μικρά διηγήματα και το επίμετρο, να αποδεικνύει την αρχιτεκτονική της σκέψης του. Εξ αυτών, μόνο τα: 1, 7 και 11 συμπεριλαμβάνονται στις Αυθεντικές ιστορίες παραφυσικών φαινομένων από την Πίνδο, που επιμελήθηκε ο γλωσσολόγος Αντώνης Δ. Μπουσμπούκης. Ωστόσο, στο σύνολο των αφηγήσεων, αερικά και αλαφροΐσκιωτοι σμίγουν με ποιητικότητα κάτω από την πένα του συγγραφέα, όπου αόρατες ενέργειες/παρουσίες μεσολαβούν ακυρώνοντας τους φυσικούς νόμους.
Οι ευφάνταστες αυτές ιστορίες μεταφέρουν τον αναγνώστη στην ύπαιθρο, εκεί που βρίσκουν χώρο και συμβαίνουν όλα: στις σαράντα ημέρες, στις δώδεκα τα μεσάνυχτα, στο αλώνι, στο κοιμητήρι του χωριού, στο τρίστρατο, στο σταυροδρόμι, στο σημείο όπου κόπηκε το νήμα της ζωής των αυτοχείρων και μένουν προσκολλημένες οι ψυχές τους, σε χώρους φορτισμένους με διαφορετικό ή επιβαρυμένο μαγνητικό πεδίο. Οι παρουσίες γίνονται αισθητές με ανατριχίλα, βοή και ήχους που προηγούνται ή έπονται. Χώροι και μέρη αποκτούν λατρευτικές, θεραπευτικές ιδιότητες, με το ιερό του ναού να γίνεται ταυτόχρονα και το άβατο στις δυνάμεις του κακού. Επίσης, γίνεται μουσική συνακρόαση με παραφυσικές υπάρξεις, ενώ το λάλημα του πετεινού –ο ερχομός του φωτός– αποδιοργανώνει τις αόρατες παρουσίες, οι οποίες δεν θέλουν να αποκαλύψουν τον κόσμο τους στον ορατό. Συνθήκες εμφάνισης παραφυσικών φαινομένων, τόποι με εγκλωβισμένο συναισθηματικό φορτίο, προχωρημένη νυχτερινή ώρα, εκεί που σμίγει ο θάνατος και η γέννηση της νέας μέρας, στιγμές τυφλής απόλαυσης ορατού κόσμου –μέθη, ερωτισμός, κόπωση, ανύποπτη συνείδηση χώρου/χρόνου–, ενώ εμείς οι ζωντανοί σπουδάζουμε τις πληγές μας και βγάζουμε συμπεράσματα. Αυτό αφηγούνται οι θρύλοι.
Οι Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων του Γκουρογιάννη χωρίζονται σε δύο βιβλία: την αφήγηση των θρύλων της ελληνικής υπαίθρου και την «επιστημονική» ερμηνεία τους. Στο ένα είναι η εξιστόρησή τους, με επώνυμες τις αφηγήσεις των ανθρώπων, καθώς και τις περιοχές όπου διαδραματίστηκαν. Σε κάθε επόμενη σελίδα, το δεύτερο βιβλίο. Οι δικές του «επιστημονικές» τοποθετήσεις –τα δικά του «στασίματα»– που λειτουργούν σαν επεξηγηματικές ερμηνείες, αλλά και σαν ξόρκι των φαινομένων αυτών. Ταυτόχρονα, είναι και η υπόγεια προσπάθειά του να γοητεύσει και να παγιδεύσει τον αναγνώστη μέσα στις ιστορίες του. Και το καταφέρνει άριστα.
Άνθρωποι φοβισμένοι της υπαίθρου κάνουν τους θρύλους πραγματικότητα. Μοιάζει να μην είναι αρκετό αυτό το οποίο βιώνουν στην καθημερινότητά τους, ή ίσως να θυμούνται ή να θέλουν να αισθάνονται κάποιες στιγμές την παρουσία αγαπημένων δίπλα τους, αποδεικνύοντας και το σημαντικότερο: πως η ζωή τους είναι και άλλη, δεν είναι μόνο αυτή! Κι όταν το σαρκίο τους έχει ενταφιαστεί, μετατρέπονται σε παραφυσικές παρουσίες που συνομιλούν/συνυπάρχουν με τους ζώντες. Ακόμη και οι αδικίες μοιάζουν σαν ένα κομμάτι της δημιουργίας που δεν αλλοιώνει το φέγγος της, αλλά υποδηλώνει την πληρότητά της και τη δικαιοσύνη του Σύμπαντος με την ύπαρξη των αντιθέτων –ευτυχίας, δυστυχίας, τύχης, κακοτυχίας, του καλού και του κακού, του πραγματικού και του φανταστικού–, με την ύπαρξη ενός άλλου, παράλληλου κόσμου, που δεν γίνεται αντιληπτός από τις ανθρώπινες αισθήσεις, καθώς και με την απόδοση της δικαιοσύνης σε μια επόμενη ζωή. «Το βιολογικό γνώρισμα του ανθρώπου είναι να παράγει παρελθόν. Ωστόσο, χθόνια μουσική αναδεύει το μουσικό τοπίο, ενώ τα ζώα μαντεύουν το θάνατο από την οσμή των καμένων αστεριών», μας λέει ο συγγραφέας και τοποθετείται ιδεολογικά προσθέτοντας πως η πίστη ελπίζει στη φωτιά, την ανάσταση και την προφητεία πως αυτό το σπυρί θα επιζήσει. Έτσι και ο άνθρωπος θα επιζήσει από τη φωτιά της ζωής. Ωστόσο, ο χρόνος στις αφηγήσεις του, άλλοτε στο παρόν και άλλοτε στο μέλλον, έρχεται για να ενδυναμώσει τη θέση του ανθρώπου μέσα στη δημιουργία, καθώς επίσης και τη μοίρα ενός εκάστου εντός αυτής. Συμπληρώνοντας πως το μέλλον είναι μια συσπείρωση χρόνου.
«Γλαφυρός και εξαιρετικά εμπνευσμένος στη σύλληψη αυτού του βιβλίου, εμφανίζεται τόσο πειστικός ώστε, φτάνοντας στις τελευταίες σελίδες, ο αναγνώστης υποκλίνεται στην ευφυή, γόνιμη, γοητευτική και ασυνήθιστη φαντασία και γραφή του.»
Αυτές οι δοξασίες, πασπαλισμένες με μαγεία και το άγνωστο του θανάτου, που μοιάζει να είναι μια πόρτα γι’ αλλού, γίνονται η βάση όπου ο Γκουρογιάννης χτίζει το βιβλίο του αυτό. Με γλώσσα ποιητική και ταυτόχρονα με τη δόση του μεταφυσικού να ελλοχεύει, μεταφέρει την οσμή του βουνού και του κάμπου, δείχνοντας τους ανθρώπους του χωριού να ζουν μύθους μέσα από την καθημερινότητά τους και αυτός σαν γιατρός κάνει τις γνωματεύσεις του ή, καλύτερα, σαν νομικός βγάζει το πόρισμά του. Με γλώσσα μαγική στη χρήση της αποτυπώνει τις ντοπιολαλιές που ηχούν οικείες, ποιητικές κι απόλυτα ρεαλιστικές, παράγοντας ήχους και εικόνες υψηλού κάλλους, μέσα από την προσπάθειά του να ερμηνεύσει τα γεγονότα μεταξύ ορατού και αόρατου κόσμου. Γλαφυρός και εξαιρετικά εμπνευσμένος στη σύλληψη αυτού του βιβλίου, εμφανίζεται τόσο πειστικός ώστε, φτάνοντας στις τελευταίες σελίδες, ο αναγνώστης υποκλίνεται στην ευφυή, γόνιμη, γοητευτική και ασυνήθιστη φαντασία και γραφή του.
Ο Βασίλης Γκουρογιάννης, γνώστης της φύσης και των νόμων της, καταγράφει ένα μικρό αριστούργημα. Μέσα από έναν διττό τρόπο γραφής, με τις ντοπιολαλιές των αφηγήσεων και τη μοναδική ερμηνευτική του διάθεση των συμβάντων, σαν ένας τέλειος σκηνοθέτης μαγεύει τον αναγνώστη με τα μάγια των δικών του ερμηνειών και με τις εικόνες του, ονειρικές και ταυτόχρονα φρικώδεις, όπου όλα μοιάζουν σαν αποτύπωση της ζωής, χθόνιων και υποχθόνιων υπάρξεων που παλεύουν να παραμείνουν προσκολλημένα στη γήινη ματαιοδοξία της κυριαρχίας τους.
Μη χάσετε την ευκαιρία να διαβάσετε τις Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων – θα σας μαγέψουν!
Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων
Βασίλης Γκουρογιάννης
Μεταίχμιο
104 σελ.
ISBN 978-618-03-1414-4
Τιμή €8,80
Μεταίχμιο
104 σελ.
ISBN 978-618-03-1414-4
Τιμή €8,80
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου