 |
| Με την Εθνική Πρέσβυ της Ελλάδας στο Συμβούλιο της Ευρώπης για τον Αθλητισμό, την Ανοχή και το Ευ Αγωνίζσθαι και Πρόεδρο του Πανελληνίου Αθλητικού Σωματείου Γυναικών Καλλιπάτειρα, κυρία Κατερίνα Παναγοπούλου, συναντήθηκε ο Πρόεδρος του Ελληνικού Οργανισμού Πολιτικών Επιστημόνων (Ε.Ο.Π.Ε.), κύριος Συμεών Σιδηρόπουλος |
8ο INTERNATIONAL FORUM UMANITAS, ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΟΛΥΜΠΟΣ
Ομιλία Κατερίνας Παναγοπούλου με θέμα: «Η χρήση της γνώσης στην καλύτερη διαμόρφωση της γυναικείας προσωπικότητας»
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, 22/10/2016
Ομιλία Κατερίνας Παναγοπούλου με θέμα: «Η χρήση της γνώσης στην καλύτερη διαμόρφωση της γυναικείας προσωπικότητας»
ΠΟΛΕΜΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ, 22/10/2016
Κυρίες και Κύριοι,
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμητική πρόσκληση, να παρευρεθώ και να μιλήσω στο 8ο Forum του Πνευματικού Κέντρου «Όλυμπος», ένα γεγονός, που συμπίπτει και με την επέτειο των 2400 χρόνων από την γέννηση του Αριστοτέλη.
Του φιλοσόφου, που, χωρίς, καμία υπερβολή, έβαλε τα διανοητικά θεμέλια για την εξέλιξη του δυτικού πολιτισμού.
Θα ήθελα, όμως, να σας εκφράσω την έκπληξή μου, για το προτεινόμενο θέμα της ομιλίας μου.
«Η χρήση της γνώσης στην καλύτερη διαμόρφωση της γυναικείας προσωπικότητας» ;
Είμαι βέβαιη, ότι επιλέγοντας αυτόν τον τίτλο, δεν επιθυμούσατε, να διαχωρίσετε την επιρροή που έχει η γνώση στους άνδρες και τις γυναίκες.
Η γνώση, δεν διαμορφώνει διαφορετικά την γυναικεία και την ανδρική προσωπικότητα. Στον 21Ο αιώνα, το γεγονός, αυτό, το γνωρίζουμε όλοι.
Για αυτή την αλήθεια, πολλές γυναίκες έχουν αγωνιστεί και έχουν δώσει ακόμα και την ζωή τους.
Ιδίως, οι γυναίκες, που έχουν κάνει πράξη ζωής, το απόφθεγμα της Simon de Beauvoir: «Γυναίκα δεν γεννιέσαι. Γίνεσαι».
Για την ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση, η νεαρή Μαλάλα Γιουσαφζάι από το Αφγανιστάν έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή της και αφιέρωσε το Νόμπελ Ειρήνης, που κέρδισε, στις 66 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια, που ακόμα και σήμερα, στερούνται το πολύτιμο αυτό αγαθό.
Για αυτόν, ακριβώς, τον λόγο, αγαπητοί φίλοι, θα επικεντρωθώ στην ομιλία μου στο αγαθό της γνώσης. Στην καθοριστική σημασία που έχει η γνώση, διαχρονικά, αλλά, περισσότερο, τώρα, στην εποχή μας, για την ύπαρξη ελεύθερων ανθρώπων, αλλά και δημιουργικών, δίκαιων και ουσιαστικά δημοκρατικών κοινωνιών.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω για την τιμητική πρόσκληση, να παρευρεθώ και να μιλήσω στο 8ο Forum του Πνευματικού Κέντρου «Όλυμπος», ένα γεγονός, που συμπίπτει και με την επέτειο των 2400 χρόνων από την γέννηση του Αριστοτέλη.
Του φιλοσόφου, που, χωρίς, καμία υπερβολή, έβαλε τα διανοητικά θεμέλια για την εξέλιξη του δυτικού πολιτισμού.
Θα ήθελα, όμως, να σας εκφράσω την έκπληξή μου, για το προτεινόμενο θέμα της ομιλίας μου.
«Η χρήση της γνώσης στην καλύτερη διαμόρφωση της γυναικείας προσωπικότητας» ;
Είμαι βέβαιη, ότι επιλέγοντας αυτόν τον τίτλο, δεν επιθυμούσατε, να διαχωρίσετε την επιρροή που έχει η γνώση στους άνδρες και τις γυναίκες.
Η γνώση, δεν διαμορφώνει διαφορετικά την γυναικεία και την ανδρική προσωπικότητα. Στον 21Ο αιώνα, το γεγονός, αυτό, το γνωρίζουμε όλοι.
Για αυτή την αλήθεια, πολλές γυναίκες έχουν αγωνιστεί και έχουν δώσει ακόμα και την ζωή τους.
Ιδίως, οι γυναίκες, που έχουν κάνει πράξη ζωής, το απόφθεγμα της Simon de Beauvoir: «Γυναίκα δεν γεννιέσαι. Γίνεσαι».
Για την ελεύθερη πρόσβαση στην γνώση, η νεαρή Μαλάλα Γιουσαφζάι από το Αφγανιστάν έθεσε σε κίνδυνο τη ζωή της και αφιέρωσε το Νόμπελ Ειρήνης, που κέρδισε, στις 66 εκατομμύρια γυναίκες και κορίτσια, που ακόμα και σήμερα, στερούνται το πολύτιμο αυτό αγαθό.
Για αυτόν, ακριβώς, τον λόγο, αγαπητοί φίλοι, θα επικεντρωθώ στην ομιλία μου στο αγαθό της γνώσης. Στην καθοριστική σημασία που έχει η γνώση, διαχρονικά, αλλά, περισσότερο, τώρα, στην εποχή μας, για την ύπαρξη ελεύθερων ανθρώπων, αλλά και δημιουργικών, δίκαιων και ουσιαστικά δημοκρατικών κοινωνιών.
Κυρίες και Κύριοι,
Η γνώση είναι η καλύτερη ελπίδα της ανθρωπότητας, για να ξεπεράσει τον φόβο και την προκατάληψη,
Η γνώση είναι το θεμέλιο, πάνω στο οποίο χτίζουμε, όλοι οι άνθρωποι, ανεξαιρέτως, τα όνειρά μας.
Η γνώση είναι ο αέρας στα πανιά της ανθρώπινης ιστορίας, στο αέναο ταξίδι της προόδου.
Η γνώση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο, σε μεγάλο βαθμό, διαμορφώνει τη δομή των κοινωνιών μας.
Πάνω από όλα, όμως, αγαπητοί φίλοι, η γνώση είναι αρετή και ελευθερία.
Ελευθερία από την τυραννία της άγνοιας, την τυραννία της αυθαίρετης καταπίεσης,
Ελευθερία, να υπερβούμε τα όρια, που τοποθετεί στην ανθρώπινη θέληση, ο χρόνος και η φύση,
Ο άνθρωπος που αγωνίζεται για την γνώση, για την Σωκρατική γνώση, είναι, διαρκώς, ερωτευμένος, με το καλό και το αγαθό. Δεν συμβιβάζεται με τα δόγματα και την ημιμάθεια. Βρίσκεται, σε διαρκή επανάσταση, με τον ίδιο του τον εαυτό. Αναγνωρίζει, αμέσως, το ωραίο, το όμορφο, αυτό, δηλαδή, που ενώνει την ανθρωπότητα, σε όλη της την ποικιλομορφία και πολυπλοκότητα. Δεν φοβάται, αντιθέτως, επιδιώκει το φως της αυτογνωσίας.
Αγαπητοί φίλοι, ο άνθρωπος, που αγωνίζεται για τη γνώση, είναι πάνω από όλα, ερωτευμένος με την τραγική διαπίστωση του Ηράκλειτου, ότι: «τα πάντα ρει».
Και, όντας ερωτευμένος, με τον αέναο ρυθμό της διαλεκτικής του γίγνεσθαι, ο άνθρωπος που αγωνίζεται, διαρκώς, για την γνώση, είναι ταυτόχρονα ερωτευμένος, με την ανθρωπότητα και τον κόσμο, με αυτό που αλλάζει, αλλά και με τους οικουμενικούς και διαχρονικούς ηθικούς νόμους, που οριοθετούν την ανθρώπινη μοίρα.
H γνώση, που δεν είναι απλώς εργαλείο για την υλική πρόοδο ή την απόκτηση δύναμης και εξουσίας, γεννήθηκε, εδώ, στον τόπο μας.
Την συναντούμε στο μύθο του Προμηθέα. Στην θυσία της Αντιγόνης. Στο οικουμενικό παράδειγμα ζωής του Σωκράτη. Στον κόσμο των ιδεών του Πλάτωνα. Στην επανάσταση του ορθολογισμού, που έφερε ο Αριστοτέλης. Στην επιστημονική περιέργεια του Αρχιμήδη. Στο πάθος της Υπατίας για την αλήθεια. Στην παιδευτική διάσταση της Δημοκρατίας και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Την συναντούμε, ακόμα και στους Πατέρες της Εκκλησίας, όταν, η αληθινή γνώση ταυτίστηκε, για πρώτη φορά, με την αγάπη.
Η γνώση αυτή, που στον πυρήνα της έχει το Αξιακό Σύστημα του ανθρωπισμού, άλλαξε τον κόσμο μας, πολλές φορές και εξακολουθεί να είναι επίκαιρη σήμερα, παρά ποτέ.
Κυρίες και Κύριοι,
Ζούμε σε ένα κόσμο, όπου το 90% των επιστημόνων, που έζησαν, σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, ζουν σήμερα.
Σε ένα κόσμο, όπου, η επεξεργασία και η μετάδοση της πληροφορίας, η ραγδαία επανάσταση στις μεταφορές και η κατάργηση των συνόρων στο εμπόριο, φέρνουν μία έκρηξη εξέλιξης, που ξεπερνά, ίσως, σε ένταση, την εξέλιξη που έφεραν η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός και η Βιομηχανική Επανάσταση μαζί.
Ζούμε σε ένα κόσμο, που η γεννητική αποκωδικοποιεί τα τελευταία μυστικά της ζωής και υπόσχεται ένα πλανήτη ελεύθερο από την απειλή της πείνας,
Σε ένα κόσμο, που προετοιμάζεται για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, την επανάσταση της ρομποτικής, της νανοτεχνολογίας και της εικονικής πραγματικότητας.
Ζούμε σε μία εποχή, που όλα είναι πιθανά, σε ένα κόσμο, που ζει με τον πυρετό της επιστημονικής προόδου και της τεχνολογικής εξέλιξης.
Σε αυτό, το νέο κόσμο, η παραγωγή νέας γνώσης είναι ραγδαία.
Oι μεγάλες μητροπόλεις του πλανήτη, δεν κοιμούνται ποτέ.
Νέα κέντρα έρευνας και καινοτομίας, νέες Silicon Valley ξεπηδούν, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
Και ο ανταγωνισμός, μεταξύ, των κρατών, πέρα, από κάθε αμφιβολία, αφορά στην πρόσβαση στους ανθρώπους, στις ιδέες και στα εργαλεία, που οδηγούν στην καινοτομία.
Και όμως, ποτέ ξανά, στην ανθρώπινη ιστορία, οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι, που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, δεν είχαν, τόσο, υπαρξιακό χαρακτήρα.
Την στιγμή, που κάποιοι έχουν μιλήσει για νέους Διαφωτισμούς και για το «τέλος της ιστορίας».
Την στιγμή που ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει πρόοδο στην επίτευξη των «Στόχων της Χιλιετίας», η ζωή, η ίδια, απειλείται, άμεσα, από την υπερθέρμανση του πλανήτη και ο Ψυχρός Πόλεμος έχει αντικατασταθεί από την σύγκρουση των πολιτισμών.
Η Ευρώπη, η κοιτίδα του Διαφωτισμού, δείχνει ανίκανη, να ενσωματώσει το διαφορετικό, καλλιεργώντας, μέσα, στα γκέτο των μεγαλουπόλεων τις κοιτίδες τρομοκρατίας.
Χιλιάδες μικρά παιδιά χάνουν την ζωή τους στη Μεσόγειο, μαρτυρώντας, με αυτό τον τρόπο, την πρωτοφανή ανικανότητα της διεθνούς κοινότητας, να διαχειριστεί το μεταναστευτικό.
Υπάρχουν περιοχές του πλανήτη, που ζουν κάτω από το διαρκές σκότος της βίας, της τρομοκρατίας και της γενοκτονίας,
Σχεδόν, πλέον, καθημερινά, μαθαίνουμε για το χάσιμο αθώων ψυχών, είτε, από τρομοκράτες, είτε από ψυχασθενείς, που για να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας, αφαιρούν ανθρώπινες ζωές.
Ενώ, η φτώχεια, που αποτελεί τη διαχρονική ρίζα όλων των ανθέων του κακού, υπολογίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα, να μαστίζει ακόμα 1,2 δις ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτόν κόσμο, που επαίρεται για την ανακάλυψη του μποζόνιου του Higgs, έχουμε απωλέσει το μέτρο. Έχουμε χάσει, συνολικά, ως ανθρωπότητα, τον έλεγχο, μίας ξέφρενης πορείας προόδου, που δείχνει, να στρέφεται ενάντια στην ανθρωπότητα.
Κυρίως, όμως, βιώνουμε μία πρωτοφανή κρίση Αξίων, ένα παγκόσμιο ηθικό έλλειμμα, που σχετίζεται, άμεσα, με το είδος της γνώσης και της Παιδείας, που σηματοδότησε το πέρασμα από τον 2ο στον 21ο αιώνα.
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι πολύ εύκολο, για τα δεινά του 21ου αιώνα, να κατηγορούμε τις πολιτικές ηγεσίες της εποχής μας.
Γεγονός είναι, ότι, σε σχέση, με το μέγεθος και την ταχύτητα των εξελίξεων, οι πολιτικές ηγεσίες του κόσμου, είναι πάντα ένα βήμα πιο πίσω.
Πιο πίσω από την επιστημονική κοινότητα. Πιο πίσω από τις αγορές. Πιο πίσω από την κοινωνία των πολιτών.
Το πρόβλημα, όμως, που αντιμετωπίζουμε είναι, πιο βαθύ από την έλλειψη πολιτικής ηγεσίας ή από τις ενδεχόμενες ανεπάρκειες των πολιτικών συστημάτων.
Η άγνοια, ο λαϊκισμός και ο εξτρεμισμός, που επιστρέφουν δυναμικά στην πολιτική των ανεπτυγμένων κοινωνιών, δεν είναι φαινομενικό σύμπτωμα.
Αυτό, κάτι δείχνει, κάτι σημαίνει.
Οι κοινωνίες μας είναι φοβισμένες και θυμωμένες.
Φοβισμένες, όμως και χωρίς πυξίδα, είναι οι κοινωνίες, που δεν έχουν έρθει σε επαφή με την Παιδεία και την γνώση, που δημιουργούν ελεύθερους ανθρώπους.
Οι κοινωνίες, που δεν ήρθαν σε επαφή, με την οικουμενική, διαχρονική, παιδευτική κληρονομιά του Ελληνισμού.
Η διαπίστωση αυτή, δεν είναι εθνοκεντρική, αγαπητοί φίλοι.
Εδώ και δεκαετίες, για να μην πω αιώνες, η ανθρωπότητα έσπασε το δεσμό που ένωνε στην αρχαιοελληνική σκέψη, τον αγώνα για αυτογνωσία, με τον αγώνα για την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Η κοινή λογική νίκησε τον Λόγο και το ταξίδι της γνώσης στράφηκε στην κατάκτηση. Στην κατάκτηση της αλήθειας. Στην κατάκτηση του άγνωστου, του διαφορετικού. Στην κατάκτηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Το ταξίδι της γνώσης έγινε μέθοδος, έγινε εργαλείο, έγινε διαχείριση, έγινε μέσο. Μέσο, αφιερωμένο, κυρίως, στην υλική πρόοδο.
Με αυτόν τον τρόπο, χάσαμε το ανθρώπινο μέτρο της προόδου.
Πλάσαμε κοινωνίες και ηγέτες, χωρίς, ηθικό προσανατολισμό.
Με το δεδομένο, αυτό, δεν είναι δύσκολο να εξηγήσουμε, γιατί, δεν μπορούμε, πλέον, να ανεχτούμε και να φιλοξενήσουμε, αυτό, που είναι πολιτισμικά διαφορετικό,
Γιατί, ενώ, όλες οι επιστημονικές αναλύσεις δείχνουν, ότι η αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι μία κρίση, που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, οι καθοριστικές πολιτικές αποφάσεις αναβάλλονται συνεχώς,
Γιατί, σε μία εποχή, συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό,
Η γνώση είναι η καλύτερη ελπίδα της ανθρωπότητας, για να ξεπεράσει τον φόβο και την προκατάληψη,
Η γνώση είναι το θεμέλιο, πάνω στο οποίο χτίζουμε, όλοι οι άνθρωποι, ανεξαιρέτως, τα όνειρά μας.
Η γνώση είναι ο αέρας στα πανιά της ανθρώπινης ιστορίας, στο αέναο ταξίδι της προόδου.
Η γνώση είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα, το οποίο, σε μεγάλο βαθμό, διαμορφώνει τη δομή των κοινωνιών μας.
Πάνω από όλα, όμως, αγαπητοί φίλοι, η γνώση είναι αρετή και ελευθερία.
Ελευθερία από την τυραννία της άγνοιας, την τυραννία της αυθαίρετης καταπίεσης,
Ελευθερία, να υπερβούμε τα όρια, που τοποθετεί στην ανθρώπινη θέληση, ο χρόνος και η φύση,
Ο άνθρωπος που αγωνίζεται για την γνώση, για την Σωκρατική γνώση, είναι, διαρκώς, ερωτευμένος, με το καλό και το αγαθό. Δεν συμβιβάζεται με τα δόγματα και την ημιμάθεια. Βρίσκεται, σε διαρκή επανάσταση, με τον ίδιο του τον εαυτό. Αναγνωρίζει, αμέσως, το ωραίο, το όμορφο, αυτό, δηλαδή, που ενώνει την ανθρωπότητα, σε όλη της την ποικιλομορφία και πολυπλοκότητα. Δεν φοβάται, αντιθέτως, επιδιώκει το φως της αυτογνωσίας.
Αγαπητοί φίλοι, ο άνθρωπος, που αγωνίζεται για τη γνώση, είναι πάνω από όλα, ερωτευμένος με την τραγική διαπίστωση του Ηράκλειτου, ότι: «τα πάντα ρει».
Και, όντας ερωτευμένος, με τον αέναο ρυθμό της διαλεκτικής του γίγνεσθαι, ο άνθρωπος που αγωνίζεται, διαρκώς, για την γνώση, είναι ταυτόχρονα ερωτευμένος, με την ανθρωπότητα και τον κόσμο, με αυτό που αλλάζει, αλλά και με τους οικουμενικούς και διαχρονικούς ηθικούς νόμους, που οριοθετούν την ανθρώπινη μοίρα.
H γνώση, που δεν είναι απλώς εργαλείο για την υλική πρόοδο ή την απόκτηση δύναμης και εξουσίας, γεννήθηκε, εδώ, στον τόπο μας.
Την συναντούμε στο μύθο του Προμηθέα. Στην θυσία της Αντιγόνης. Στο οικουμενικό παράδειγμα ζωής του Σωκράτη. Στον κόσμο των ιδεών του Πλάτωνα. Στην επανάσταση του ορθολογισμού, που έφερε ο Αριστοτέλης. Στην επιστημονική περιέργεια του Αρχιμήδη. Στο πάθος της Υπατίας για την αλήθεια. Στην παιδευτική διάσταση της Δημοκρατίας και των Ολυμπιακών Αγώνων.
Την συναντούμε, ακόμα και στους Πατέρες της Εκκλησίας, όταν, η αληθινή γνώση ταυτίστηκε, για πρώτη φορά, με την αγάπη.
Η γνώση αυτή, που στον πυρήνα της έχει το Αξιακό Σύστημα του ανθρωπισμού, άλλαξε τον κόσμο μας, πολλές φορές και εξακολουθεί να είναι επίκαιρη σήμερα, παρά ποτέ.
Κυρίες και Κύριοι,
Ζούμε σε ένα κόσμο, όπου το 90% των επιστημόνων, που έζησαν, σε όλη τη διάρκεια της ανθρώπινης ιστορίας, ζουν σήμερα.
Σε ένα κόσμο, όπου, η επεξεργασία και η μετάδοση της πληροφορίας, η ραγδαία επανάσταση στις μεταφορές και η κατάργηση των συνόρων στο εμπόριο, φέρνουν μία έκρηξη εξέλιξης, που ξεπερνά, ίσως, σε ένταση, την εξέλιξη που έφεραν η Αναγέννηση, ο Διαφωτισμός και η Βιομηχανική Επανάσταση μαζί.
Ζούμε σε ένα κόσμο, που η γεννητική αποκωδικοποιεί τα τελευταία μυστικά της ζωής και υπόσχεται ένα πλανήτη ελεύθερο από την απειλή της πείνας,
Σε ένα κόσμο, που προετοιμάζεται για την τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, την επανάσταση της ρομποτικής, της νανοτεχνολογίας και της εικονικής πραγματικότητας.
Ζούμε σε μία εποχή, που όλα είναι πιθανά, σε ένα κόσμο, που ζει με τον πυρετό της επιστημονικής προόδου και της τεχνολογικής εξέλιξης.
Σε αυτό, το νέο κόσμο, η παραγωγή νέας γνώσης είναι ραγδαία.
Oι μεγάλες μητροπόλεις του πλανήτη, δεν κοιμούνται ποτέ.
Νέα κέντρα έρευνας και καινοτομίας, νέες Silicon Valley ξεπηδούν, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
Και ο ανταγωνισμός, μεταξύ, των κρατών, πέρα, από κάθε αμφιβολία, αφορά στην πρόσβαση στους ανθρώπους, στις ιδέες και στα εργαλεία, που οδηγούν στην καινοτομία.
Και όμως, ποτέ ξανά, στην ανθρώπινη ιστορία, οι προκλήσεις και οι κίνδυνοι, που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, δεν είχαν, τόσο, υπαρξιακό χαρακτήρα.
Την στιγμή, που κάποιοι έχουν μιλήσει για νέους Διαφωτισμούς και για το «τέλος της ιστορίας».
Την στιγμή που ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει πρόοδο στην επίτευξη των «Στόχων της Χιλιετίας», η ζωή, η ίδια, απειλείται, άμεσα, από την υπερθέρμανση του πλανήτη και ο Ψυχρός Πόλεμος έχει αντικατασταθεί από την σύγκρουση των πολιτισμών.
Η Ευρώπη, η κοιτίδα του Διαφωτισμού, δείχνει ανίκανη, να ενσωματώσει το διαφορετικό, καλλιεργώντας, μέσα, στα γκέτο των μεγαλουπόλεων τις κοιτίδες τρομοκρατίας.
Χιλιάδες μικρά παιδιά χάνουν την ζωή τους στη Μεσόγειο, μαρτυρώντας, με αυτό τον τρόπο, την πρωτοφανή ανικανότητα της διεθνούς κοινότητας, να διαχειριστεί το μεταναστευτικό.
Υπάρχουν περιοχές του πλανήτη, που ζουν κάτω από το διαρκές σκότος της βίας, της τρομοκρατίας και της γενοκτονίας,
Σχεδόν, πλέον, καθημερινά, μαθαίνουμε για το χάσιμο αθώων ψυχών, είτε, από τρομοκράτες, είτε από ψυχασθενείς, που για να κερδίσουν λίγα λεπτά δημοσιότητας, αφαιρούν ανθρώπινες ζωές.
Ενώ, η φτώχεια, που αποτελεί τη διαχρονική ρίζα όλων των ανθέων του κακού, υπολογίζεται από την Παγκόσμια Τράπεζα, να μαστίζει ακόμα 1,2 δις ανθρώπους, σε όλο τον κόσμο.
Σε αυτόν κόσμο, που επαίρεται για την ανακάλυψη του μποζόνιου του Higgs, έχουμε απωλέσει το μέτρο. Έχουμε χάσει, συνολικά, ως ανθρωπότητα, τον έλεγχο, μίας ξέφρενης πορείας προόδου, που δείχνει, να στρέφεται ενάντια στην ανθρωπότητα.
Κυρίως, όμως, βιώνουμε μία πρωτοφανή κρίση Αξίων, ένα παγκόσμιο ηθικό έλλειμμα, που σχετίζεται, άμεσα, με το είδος της γνώσης και της Παιδείας, που σηματοδότησε το πέρασμα από τον 2ο στον 21ο αιώνα.
Κυρίες και Κύριοι,
Είναι πολύ εύκολο, για τα δεινά του 21ου αιώνα, να κατηγορούμε τις πολιτικές ηγεσίες της εποχής μας.
Γεγονός είναι, ότι, σε σχέση, με το μέγεθος και την ταχύτητα των εξελίξεων, οι πολιτικές ηγεσίες του κόσμου, είναι πάντα ένα βήμα πιο πίσω.
Πιο πίσω από την επιστημονική κοινότητα. Πιο πίσω από τις αγορές. Πιο πίσω από την κοινωνία των πολιτών.
Το πρόβλημα, όμως, που αντιμετωπίζουμε είναι, πιο βαθύ από την έλλειψη πολιτικής ηγεσίας ή από τις ενδεχόμενες ανεπάρκειες των πολιτικών συστημάτων.
Η άγνοια, ο λαϊκισμός και ο εξτρεμισμός, που επιστρέφουν δυναμικά στην πολιτική των ανεπτυγμένων κοινωνιών, δεν είναι φαινομενικό σύμπτωμα.
Αυτό, κάτι δείχνει, κάτι σημαίνει.
Οι κοινωνίες μας είναι φοβισμένες και θυμωμένες.
Φοβισμένες, όμως και χωρίς πυξίδα, είναι οι κοινωνίες, που δεν έχουν έρθει σε επαφή με την Παιδεία και την γνώση, που δημιουργούν ελεύθερους ανθρώπους.
Οι κοινωνίες, που δεν ήρθαν σε επαφή, με την οικουμενική, διαχρονική, παιδευτική κληρονομιά του Ελληνισμού.
Η διαπίστωση αυτή, δεν είναι εθνοκεντρική, αγαπητοί φίλοι.
Εδώ και δεκαετίες, για να μην πω αιώνες, η ανθρωπότητα έσπασε το δεσμό που ένωνε στην αρχαιοελληνική σκέψη, τον αγώνα για αυτογνωσία, με τον αγώνα για την επιστημονική και τεχνολογική πρόοδο.
Η κοινή λογική νίκησε τον Λόγο και το ταξίδι της γνώσης στράφηκε στην κατάκτηση. Στην κατάκτηση της αλήθειας. Στην κατάκτηση του άγνωστου, του διαφορετικού. Στην κατάκτηση του φυσικού περιβάλλοντος.
Το ταξίδι της γνώσης έγινε μέθοδος, έγινε εργαλείο, έγινε διαχείριση, έγινε μέσο. Μέσο, αφιερωμένο, κυρίως, στην υλική πρόοδο.
Με αυτόν τον τρόπο, χάσαμε το ανθρώπινο μέτρο της προόδου.
Πλάσαμε κοινωνίες και ηγέτες, χωρίς, ηθικό προσανατολισμό.
Με το δεδομένο, αυτό, δεν είναι δύσκολο να εξηγήσουμε, γιατί, δεν μπορούμε, πλέον, να ανεχτούμε και να φιλοξενήσουμε, αυτό, που είναι πολιτισμικά διαφορετικό,
Γιατί, ενώ, όλες οι επιστημονικές αναλύσεις δείχνουν, ότι η αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι μία κρίση, που πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα, οι καθοριστικές πολιτικές αποφάσεις αναβάλλονται συνεχώς,
Γιατί, σε μία εποχή, συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης, δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό,
Γιατί, δεν μπορούμε, να προτάξουμε μία βιώσιμη λύση για το διατροφικό ζήτημα, σε ένα πλανήτη, που αντιμετωπίζει το φαινόμενο του υπερπληθυσμού,
Γιατί, τα παιδιά μας, ολοένα και περισσότερο, θυσιάζουν τις χαρές και τα μαθήματα, που προσφέρει η αληθινή ζωή, για την εικονική πραγματικότητα του διαδικτύου,
Γιατί, τέλος, σε μία εποχή, που η Δημοκρατία είναι, σχεδόν, μία οικουμενική πραγματικότητα και η διάδοση της είδησης και της πληροφορίας, περισσότερο ελεύθερη από ποτέ, η γνώση, οι αποφάσεις και η δύναμη συγκεντρώνονται, ολοένα και πιο πολύ, σε λίγα χέρια.
Γιατί, τα παιδιά μας, ολοένα και περισσότερο, θυσιάζουν τις χαρές και τα μαθήματα, που προσφέρει η αληθινή ζωή, για την εικονική πραγματικότητα του διαδικτύου,
Γιατί, τέλος, σε μία εποχή, που η Δημοκρατία είναι, σχεδόν, μία οικουμενική πραγματικότητα και η διάδοση της είδησης και της πληροφορίας, περισσότερο ελεύθερη από ποτέ, η γνώση, οι αποφάσεις και η δύναμη συγκεντρώνονται, ολοένα και πιο πολύ, σε λίγα χέρια.
Κυρίες και Κύριοι,
Ο Αριστοτέλης, πριν από 2400 χρόνια είχε πει, ότι: Παιδεία, χωρίς, Παιδεία της καρδιάς, δεν είναι Παιδεία.
Πόσο αληθινό και πόσο επίκαιρο!
Η παγκόσμια κοινότητα χρειάζεται, για άλλη μία φορά, ακόμα, την παιδευτική ουσία του Ελληνικού Πολιτισμού.
Τις αξίες της γνώσης και της μάθησης, που οδηγούν στην αυτογνωσία και στην αγάπη για τον άνθρωπο και τον κόσμο.
Επιτρέψτε μου, να χρησιμοποιήσω ένα παρεξηγημένο όρο.
Ο 21ος αιώνας έχει ανάγκη από την «Ιδεολογία του Ελληνισμού».
Από την ελληνική στάση και αντίληψη για την ζωή.
Από την γνώση, που, δεν στοχεύει στην κατάκτηση του κόσμου, αλλά, στην πληρέστερη κατανόησή του.
Η μοναδικότητα της κιβωτού αξιών, που έχει κληροδοτήσει ο Ελληνισμός στον κόσμο, είναι, ότι εξακολουθεί, ύστερα, από 3.000 χρόνια και παραμένει ζωντανή και οικουμενική.
Ζωντανή και οικουμενική, όταν, στην Αναγέννηση, οδήγησε την Ευρώπη στην έξοδο από τον Μεσαίωνα,
Όταν, με το Διαφωτισμό και την Γαλλική επανάσταση, άλλαξε το ρου στης ιστορίας,
Όταν, το 19ο αιώνα επηρέασε τα φιλοσοφικά και λογοτεχνικά κινήματα και επαναθεμελίωσε το εκπαιδευτικό ιδεώδες του Ολυμπισμού,
Όταν, με τον πολιτισμό της Δημοκρατίας ένωσε την υφήλιο τον 20ο αιώνα.
Ζωντανή και οικουμενική, όταν, σήμερα, αναζητείται ένα νέο μοντέλο συλλογικής συνύπαρξης, την εποχή, που τα εθνικά σύνορα έχουν χάσει τη σημασία τους και η πρόοδος τον ανθρωποκεντρισμό της.
Ο Αριστοτέλης, πριν από 2400 χρόνια είχε πει, ότι: Παιδεία, χωρίς, Παιδεία της καρδιάς, δεν είναι Παιδεία.
Πόσο αληθινό και πόσο επίκαιρο!
Η παγκόσμια κοινότητα χρειάζεται, για άλλη μία φορά, ακόμα, την παιδευτική ουσία του Ελληνικού Πολιτισμού.
Τις αξίες της γνώσης και της μάθησης, που οδηγούν στην αυτογνωσία και στην αγάπη για τον άνθρωπο και τον κόσμο.
Επιτρέψτε μου, να χρησιμοποιήσω ένα παρεξηγημένο όρο.
Ο 21ος αιώνας έχει ανάγκη από την «Ιδεολογία του Ελληνισμού».
Από την ελληνική στάση και αντίληψη για την ζωή.
Από την γνώση, που, δεν στοχεύει στην κατάκτηση του κόσμου, αλλά, στην πληρέστερη κατανόησή του.
Η μοναδικότητα της κιβωτού αξιών, που έχει κληροδοτήσει ο Ελληνισμός στον κόσμο, είναι, ότι εξακολουθεί, ύστερα, από 3.000 χρόνια και παραμένει ζωντανή και οικουμενική.
Ζωντανή και οικουμενική, όταν, στην Αναγέννηση, οδήγησε την Ευρώπη στην έξοδο από τον Μεσαίωνα,
Όταν, με το Διαφωτισμό και την Γαλλική επανάσταση, άλλαξε το ρου στης ιστορίας,
Όταν, το 19ο αιώνα επηρέασε τα φιλοσοφικά και λογοτεχνικά κινήματα και επαναθεμελίωσε το εκπαιδευτικό ιδεώδες του Ολυμπισμού,
Όταν, με τον πολιτισμό της Δημοκρατίας ένωσε την υφήλιο τον 20ο αιώνα.
Ζωντανή και οικουμενική, όταν, σήμερα, αναζητείται ένα νέο μοντέλο συλλογικής συνύπαρξης, την εποχή, που τα εθνικά σύνορα έχουν χάσει τη σημασία τους και η πρόοδος τον ανθρωποκεντρισμό της.
Αγαπητοί φίλοι,
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ποτέ, ότι ο Ελληνισμός είναι πάνω από όλα προσφορά.
Προσφορά, που έχει εμπνεύσει γενιές και γενιές ανθρώπων, πέρα, από εθνικά, θρησκευτικά και φυλετικά σύνορα.
Για την ενεργοποίηση, της προσφοράς αυτής, αλλά και την ενεργητική συμμετοχή της, στη προώθηση, μίας διαφορετικής σχέσης, μεταξύ, της ανθρωπότητας και της γνώσης, πήρα την πρωτοβουλία, μαζί, με διακεκριμένους ακαδημαϊκούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, για την ίδρυση του «Διεθνούς Κέντρου Επιστημών και Ελληνικών Αξιών.»
Όραμα μας είναι, να ανοίξουμε, σε διεθνές επίπεδο, έναν ουσιαστικό διάλογο, με βάση, τις αξίες και το ζωντανό κληροδότημα του Ελληνισμού, για την κατεύθυνση της προόδου στην εποχή μας.
Να ενώσουμε την επιστημονική κοινότητα, με την κοινωνία των πολιτών, αλλά και την επιχειρηματική κοινότητα, για την προώθηση των εκπαιδευτικών, κοινωνικών, αλλά και πολιτικών Αξιών, που ενυπάρχουν στον Ελληνισμό.
Να επαναφέρουμε την ελληνική αντίληψη, για τη γνώση, τη ζωή και τον κόσμο, στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος,
Να εμπνεύσουμε παραδείγματα ζωής, θάρρους και προσφοράς, για τους μεγάλους στόχους της ανθρωπότητας στον 21ο αιώνα.
Να φέρουμε, με τη γεφυροποιό δύναμη του Ελληνισμού, πιο κοντά, τους πολιτισμούς του κόσμου.
Να ανοίξουμε διαύλους επικοινωνίας, εκεί, που τώρα, υπάρχουν αδιέξοδα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ποτέ, ότι ο Ελληνισμός είναι πάνω από όλα προσφορά.
Προσφορά, που έχει εμπνεύσει γενιές και γενιές ανθρώπων, πέρα, από εθνικά, θρησκευτικά και φυλετικά σύνορα.
Για την ενεργοποίηση, της προσφοράς αυτής, αλλά και την ενεργητική συμμετοχή της, στη προώθηση, μίας διαφορετικής σχέσης, μεταξύ, της ανθρωπότητας και της γνώσης, πήρα την πρωτοβουλία, μαζί, με διακεκριμένους ακαδημαϊκούς από την Ελλάδα και το εξωτερικό, για την ίδρυση του «Διεθνούς Κέντρου Επιστημών και Ελληνικών Αξιών.»
Όραμα μας είναι, να ανοίξουμε, σε διεθνές επίπεδο, έναν ουσιαστικό διάλογο, με βάση, τις αξίες και το ζωντανό κληροδότημα του Ελληνισμού, για την κατεύθυνση της προόδου στην εποχή μας.
Να ενώσουμε την επιστημονική κοινότητα, με την κοινωνία των πολιτών, αλλά και την επιχειρηματική κοινότητα, για την προώθηση των εκπαιδευτικών, κοινωνικών, αλλά και πολιτικών Αξιών, που ενυπάρχουν στον Ελληνισμό.
Να επαναφέρουμε την ελληνική αντίληψη, για τη γνώση, τη ζωή και τον κόσμο, στο επίκεντρο του παγκόσμιου ενδιαφέροντος,
Να εμπνεύσουμε παραδείγματα ζωής, θάρρους και προσφοράς, για τους μεγάλους στόχους της ανθρωπότητας στον 21ο αιώνα.
Να φέρουμε, με τη γεφυροποιό δύναμη του Ελληνισμού, πιο κοντά, τους πολιτισμούς του κόσμου.
Να ανοίξουμε διαύλους επικοινωνίας, εκεί, που τώρα, υπάρχουν αδιέξοδα.
Κυρίες και Κύριοι,
Σε μία χρονική συγκυρία, όπου η φήμη της πατρίδας μας έχει ταυτιστεί, δυστυχώς, με την οικονομική κρίση είναι καιρός, να αναδείξουμε και να επανατοποθετήσουμε, σε διεθνές επίπεδο, τις υπεραξίες που ενυπάρχουν στον Ελληνισμό.
Να μιλήσουμε για μία διαχρονική και οικουμενική κληρονομιά, που έχει μέσα της, για πάντα ,τον σπόρο της αλλαγής.
Να αξιοποιήσουμε, ότι καλύτερο διαθέτει, ένα έθνος 20 εκατομμύριων ανθρώπων.
Να δικτυώσουμε ανθρώπους και προσωπικότητες, από όλον τον κόσμο, που σκέπτονται και δρουν, με γνώμονα τις Αξίες του Ελληνισμού.
Και να το κάνουμε με όραμα και εξωστρέφεια.
Με πνεύμα προσφοράς, πιστεύοντας, ότι ο Ελληνισμός είναι το καλύτερο σχολείο, που είχε, ποτέ, η ανθρωπότητα,
Με εξωστρέφεια, πιστεύοντας, ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από μία νέα φιλοσοφική και Αξιακή σχέση, με την παραγωγή νέας γνώσης,
Έχοντας για πάντα στο μυαλό μας, αυτό, που είχε πει ο Πλάτωνας:
«Μπορούμε, εύκολα, να συγχωρέσουμε ένα παιδί, που φοβάται το σκοτάδι. Η αληθινή, όμως, τραγωδία στην ζωή είναι, όταν, οι άνθρωποι φοβούνται το φως».
Ας συνεχίσουμε, λοιπόν, με συνέπεια, το κληροδότημα, που μας έχουν αφήσει οι πρόγονοί μας, για μια ανθρωπότητα, με περισσότερο φως.
Σε μία χρονική συγκυρία, όπου η φήμη της πατρίδας μας έχει ταυτιστεί, δυστυχώς, με την οικονομική κρίση είναι καιρός, να αναδείξουμε και να επανατοποθετήσουμε, σε διεθνές επίπεδο, τις υπεραξίες που ενυπάρχουν στον Ελληνισμό.
Να μιλήσουμε για μία διαχρονική και οικουμενική κληρονομιά, που έχει μέσα της, για πάντα ,τον σπόρο της αλλαγής.
Να αξιοποιήσουμε, ότι καλύτερο διαθέτει, ένα έθνος 20 εκατομμύριων ανθρώπων.
Να δικτυώσουμε ανθρώπους και προσωπικότητες, από όλον τον κόσμο, που σκέπτονται και δρουν, με γνώμονα τις Αξίες του Ελληνισμού.
Και να το κάνουμε με όραμα και εξωστρέφεια.
Με πνεύμα προσφοράς, πιστεύοντας, ότι ο Ελληνισμός είναι το καλύτερο σχολείο, που είχε, ποτέ, η ανθρωπότητα,
Με εξωστρέφεια, πιστεύοντας, ότι ο κόσμος έχει ανάγκη από μία νέα φιλοσοφική και Αξιακή σχέση, με την παραγωγή νέας γνώσης,
Έχοντας για πάντα στο μυαλό μας, αυτό, που είχε πει ο Πλάτωνας:
«Μπορούμε, εύκολα, να συγχωρέσουμε ένα παιδί, που φοβάται το σκοτάδι. Η αληθινή, όμως, τραγωδία στην ζωή είναι, όταν, οι άνθρωποι φοβούνται το φως».
Ας συνεχίσουμε, λοιπόν, με συνέπεια, το κληροδότημα, που μας έχουν αφήσει οι πρόγονοί μας, για μια ανθρωπότητα, με περισσότερο φως.
Σας ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου