Μετά τη Μόσχα, το Ουλιάνοσκ, την Ελλάδα (Αθήνα και Καλαμάτα), η «Αντιγόνη» μας ταξίδεψε στη Γη της Ταυρίδας, στην Κερσούντα (Κερτς), το αρχαίο Παντικάπαιον (Ανατολική Κριμαία), που ιδρύθηκε περί τα τέλη του 7ου αι. π.Χ. από Μιλήσιους αποικιστές.
Κατόπιν πρόσκλησης των οργανωτών του 17ου Διεθνούς Φεστιβάλ «Αγώνες Βοσπόρου», την Κυριακή 7 Ιουνίου 2015 παρουσιάσαμε την «Αντιγόνη» μας στο αρχαίο Πρυτανείο του 4ου αι. π.χ., στους πρόποδες του βουνού «Μυθριδάτης» , ενώπιον της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ, που αποτελείτο από ιερά τέρατα της σοβιετικής και ρωσικής τέχνης, όπου οι διακεκριμένοι «καλλιτέχνες του λαού» Βασίλιι Λανοβόι, Βλαντίμιρ Κόρενεβ, Αριστάρχ Λιβάνοβ, Αλεξάντρ Γκολομπορόντκο, Κονσταντίν Φρολόβ, Σβετλάνα Σερσνιόβα, Αλεβτίνα Κονσταντίνοβα, Οξάνα Κολέσνικοβα, Σβετλάνα Ακίμενκο, Γκαλίνα Μιχαϊλένκο, Βέρα Φρολόβα-Πετρόβσκαγια, Λαρίσα Αλεξάντροβα, Εβγκένιι Βοσκρεσένσκι.
Παρά τα αντικειμενικά προβλήματα (καθυστέρηση άφιξης εξοπλισμού λόγω υψηλών βαρομετρικών και τρικυμίας, αδυναμία στησίματος σκηνικών εξαιτίας υψηλών ανέμων) – φαίνεται ότι οι θεοί και το πεπρωμένο μάς ευνοούσαν εκείνη τη βραδιά και η απόφασή μας να παρουσιάσουμε την παράσταση με φόντο τις κολόνες του αρχαίου Πρυτανείου του 4ου αι. π.χ. δικαιώθηκε δραματουργικά; ενταχθήκαμε αρμονικά στο φυσικό περιβάλλοντα χώρο.
Με τη λήξη της παράστασης δεν μπορούσαμε να μην αναφερθούμε στο δημιουργό της, στο σκηνοθέτη μας Αλέξανδρο Σμολιακόβ, ο οποίος πρόωρα μάς εγκατέλειψε εντελώς πρόσφατα (3/05/2015). Επρόκειτο για ένα νέο, ταλαντούχο, ευαίσθητο άνθρωπο, βαθύ γνώστη του αρχαίου ελληνικού δράματος, έναν καλλιτέχνη που αγαπούσε τον ελληνικό κόσμο (είχε ρίζες από τη Σεβαστούπολη της Κριμαίας), αλλά και τους ηθοποιούς του, τους οποίους ένιωθε και βοηθούσε. Του αφιερώσαμε την παράστασή μας. Είμαστε σίγουροι ότι ο Αλέξανδρος ήταν μαζί μας αυτή τη βραδiά στη Γη της Ταυρίδας, μάς παρακολουθούσε από κοντά και μοιράζονταν την αγωνία και τη χαρά μας...
Οι δύο ομόδοξοι λαοί μας, Έλληνες και Ρώσοι, συνδέονται με κοινές σελίδες ιστορίας, με μακραίωνους δεσμούς ιστορικής, πολιτισμικής, πνευματικής εγγύτητας, με κοινή νοοτροπία και αντίληψη για τον άνθρωπο και τον κόσμο, που βασίζονται στις πανανθρώπινες, διαχρονικές και καθολικές αξίες και ιδανικά της συνέπειας, της πίστης στο χρέος, της αγάπης, της πραγματικής αρετής.
Η άφιξή μας στο Παντικάπαιον και η συμμετοχή μας στους "Αγώνες του Βοσπόρου" αποτελεί, κατά την άποψή μας, φυσική νομοτέλεια στην εξέλιξη των λαών μας, επιβεβλημένη από την πάγια ανάγκη για αποκατάσταση της ιστορικής δικαιοσύνης.
Δραττόμεθα της ευκαιρίας για να εκφράσουμε τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη μας σε εκείνους τους ανθρώπους και φορείς που πίστεψαν στο εγχείρημά μας και συνέβαλαν, ώστε η παρουσία της παράστασής μας στην Κριμαία να γίνει πραγματικότητα, και συγκεκριμένα στον Αναπληρωτής Πρόεδρο του Υπουργικού Συμβουλίου της Κριμαίας και Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Κριμαίας στην προεδρεία της Ρωσικής Ομοσπονδίας, Πρέσβυ Γκεόργκιι Μουράντοβ και τους συνεργάτες του, στηΔιεύθυνση Κρατικής Στήριξης των Τεχνών και της Λαϊκής Δημιουργίας του Υπουργείου Πολιτισμού της Ρωσικής Ομοσπονδίας, στην Υπουργό Πολιτισμού της Κριμαίας Αρίνα Νοβοσέλσκαγια. Επίσης επιθυμούμε να ευχαριστήσουμε θερμά τη Γενική Δ/ντρια του Μουσείου Ιστορίας και Πολιτισμού Ανατολικής Κριμαίας Τατιάνα Ουμρίχινα και τη Διευθύντρια του Φεστιβάλ Έλενα Κλιμένκο για τη φιλοξενία τους και τη μέριμνά τους ώστε η παραμονή μας στο Παντικάπαιον να εμπλουτισθεί από ξεναγήσεις στα μνημεία της περιοχής, πράγμα που μας έδωσε τη δυνατότητα να μυηθούμε στο ένδοξο παρελθόν της περιοχής και να αισθανθούμε το ελληνικό πνεύμα που πέρασε από αυτή και άφησε ανεξίτηλα τα σημάδια του και τις επιρροές του.
Αισθανθήκαμε την αγάπη και την αποδοχή του κοινού, των κατοίκων του Κερτς αλλά και ολόκληρης της Κριμαίας, που ήρθαν από διάφορες περιοχές της χερσονήσου για να παρακολουθήσουν την παράστασή μας, μεταξύ άλλων και Ελλήνων, εκπροσώπων της ομογένειάς μας. Αισθανθήκαμε, επίσης, ότι στα πλαίσια αυτού του εγχειρήματος συσπειρωθήκαμε περισσότερο, όλοι οι συντελεστές της παράστασης, αντιμετωπίζαμε κοινά προβλήματα, αναζητούσαμε λύσεις, βρεθήκαμε πιο κοντά ο ένας με τον άλλο.
Για την υπογράφουσα είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι βρέθηκα στο αρχαίο Παντικάπαιον 22 χρόνια μετά την πρώτη επίσκεψή μου στην περιοχή, ότι το 1993 στο Αρχείο της πόλης αναζητούσα και κατέγραφα υλικό για τον Ελληνισμό στην περιοχή, μεταξύ άλλων για την οικογένεια καπνεμπόρων «Μεσαξούδη», σε ένα εκ των οικημάτων των οποίων εδρεύει σήμερα το Μουσείο Ιστορίας και Πολιτισμού της Ανατολικής Κριμαίας και η διεύθυνση του Φεστιβάλ «Αγώνες Βοσπόρου».
Λόγω τεχνικών και οργανωτικών δυσχερειών, δεν κατέστη δυνατή η ενωρίτερα προβλεπόμενη παρουσίαση της παράστασής μας στη Συμφερούπολη.
Επισυνάπτονται φωτογραφίες από την παράσταση και τη διαμονή μας στο Παντικάπαιον, σχόλια για την παράσταση, καθώς και ιστορική επισκόπηση της περιοχής.
Με εκτίμηση
Δώρα Γιαννίτση,
διευθύντρια Κέντρου Ελληνικού Πολιτισμού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου