Είναι αλήθεια πως η Αγκάθα Κρίστι ευθύνεται για πολλούς θανάτους. Μυθιστορηματικούς, βέβαια. Τα «θύματά» της πέθαναν με δεκάδες ευρηματικούς τρόπους, όμως τον πρώτο λόγο είχαν τα δηλητήρια. Αρσενικό, κυάνιο, ακόμη και υψηλή δόση νικοτίνης. Η θρυλική συγγραφέας, άλλωστε, τα γνώριζε πολύ καλά, καθώς είχε εργαστεί και ως βοηθός αποθηκάριου σε νοσοκομείο κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ωστόσο, ένα δηλητήριο, το θειικό θάλλιο, έγινε ξαφνικά πρωταγωνιστής.
Το 1961, κυκλοφόρησε το διάσημο πλέον μυθιστόρημά της Φόνοι υπό εχεμύθειαν (The Pale Horse), στο οποίο οι δολοφονίες γίνονται με το συγκεκριμένο δηλητήριο, που μπορεί να ανακαλύφθηκε μεν το 1861, έγινε όμως γνωστό από το βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι.
Εκείνη την εποχή, ένας 14χρονος σε προάστιο του Λονδίνου, ο Γκράχαμ Γιανγκ, άρχισε να πειραματίζεται με δηλητήρια, γιατί όπως είπαν αργότερα οι ψυχολόγοι, αυτό του έδινε μια υπεροχή και μια αίσθηση εξουσίας – και, βέβαια, άρχισε να χρησιμοποιεί και το θάλλιο, γιατί είναι δύσκολα ανιχνεύσιμο και λίγοι γνώριζαν την ύπαρξή του. Του άρεσε να διαβάζει ποίηση και ιατρικά συγγράμματα και γι’ αυτό στα 11, ο πατέρας του έκανε το λάθος –όπως αποδείχθηκε αργότερα– να του χαρίσει ένα μικρό εργαστήριο χημείας, για να κάνει πειράματα.
Πρώτα, άρχισε να δηλητηριάζει ποντίκια και έντομα, αλλά σύντομα έκανε το ίδιο σε έναν φίλο του και τελικά δηλητηρίασε με θάλλιο τον πατέρα του, την αδερφή του και τη μητριά του, η οποία τελικά πέθανε με φριχτούς πόνους.
Ο Γιανγκ οδηγήθηκε σε άσυλο για ψυχοπαθείς και όταν πήρε εξιτήριο, το 1971, άρχισε να εργάζεται σε εταιρεία παραγωγής φωτογραφικών ειδών. Εκεί προσπάθησε να δηλητηριάσει τους συναδέλφους του με θάλλιο, κάνοντας αρχικά όλους να πιστέψουν ότι εργάζονταν σε τοξικό περιβάλλον. Στη δίκη που ακολούθησε δεν υπήρχαν αποδείξεις, όμως ένας από τους γιατρούς που παρακολουθούσε τους ασθενείς έτυχε να έχει διαβάσει το βιβλίο της Αγκάθα Κρίστι και πρότεινε στο δικαστήριο να γίνουν τα ανάλογα τεστ. Η συγγραφέας, άλλωστε, είχε περιγράψει τα πάντα με κάθε λεπτομέρεια.
Η αστυνομία έψαξε το σπίτι του Γιανγκ, ο οποίος τελικά οδηγήθηκε στη φυλακή, όπου πέθανε από ανακοπή το 1990. Δεν αποκάλυψε ποτέ, όμως, αν είχε διαβάσει ή όχι το βιβλίο. Η υπόθεση Γιανγκ απασχόλησε και την Αγκάθα Κρίστι, καθώς φοβόταν μήπως είχε «δημιουργήσει» έναν πραγματικό κατά συρροήν δολοφόνο.
Το 1977, η αστυνομία ωστόσο παραλίγο να ζητήσει τη βοήθειά του σε μια άλλη υπόθεση, εκμεταλλευόμενη τις τεράστιες γνώσεις του στα δηλητήρια. Δεν χρειάστηκε, όμως, καθώς μία νοσοκόμα, φανατική αναγνώστρια της Αγκάθα Κρίστι, αναγνώρισε τα συμπτώματα δηλητηρίασης με θάλλιο σε έναν ασθενή που νοσηλευόταν στην πτέρυγά της.
Το ίδιο συνέβη και το 1975 στη Λατινική Αμερική, όπου μια γυναίκα κατάλαβε ότι η φίλη της δηλητηριάζεται από τον σύζυγό της με θάλλιο, επειδή το είχε διαβάσει στο βιβλίο.
Ακόμη και σχετικά πρόσφατα, το 2005, σε μια μικρή πόλη της Ιαπωνίας, η αστυνομία έφθασε στα ίχνη μιας 16χρονης που δηλητηρίαζε τη μητέρα της συστηματικά με θάλλιο, έχοντας ως οδηγό το μυθιστόρημα της Κρίστι. Η κοπέλα αναγκάστηκε να ομολογήσει. Στο σπίτι της, οι αρχές ανακάλυψαν ένα ημερολόγιο όπου κατέγραφε τα πάντα, ένα αντίτυπο της βιογραφίας του Γιανγκ και, βέβαια, το Φόνοι υπό εχεμύθειαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου