ρεσιτάλ πιάνου του Κωνσταντίνου Δεστούνη Konstantinos Destounis με έργα Ελλήνων συνθετών.
Πρόγραμμα
Γιάννης Κωνσταντινίδης: Οκτώ Ελληνικοί Νησιώτικοι Χοροί (1954)
Σόλων Μιχαηλίδης: Ελληνική Σουίτα (1964)
Θεόδωρος Αντωνίου: Entrata (1983)
Θεόδωρος Αντωνίου: Συλλαβές (1965)
Κώστας Τσούγκρας: 12 Παραλλαγές (1995)
Γιάννης Ψαθάς: Jettatura (1999)
Ανδρέας Παπαρούσος: 1•2 (2014)
Ήχος Νίκος Θεοδωρακόπουλος
Για να παρακολουθήσει κάποιος τη συναυλία από κοντά, χρειάζεται κράτηση θέσης με ένα μήνυμα στην ηλεκτρονική διεύθυνση trito@ert.gr
Κωνσταντίνος Δεστούνης
Ανάμεσα στη δισκογραφία του Κωνσταντίνου Δεστούνη ξεχωρίζει η πρώτη παγκόσμια ηχογράφηση του πλήρους πιανιστικού έργου του Θεόδωρου Αντωνίου, η οποία κυκλοφορεί από τη σειρά ‘Grand Piano’ της Naxos. Η καλλιτεχνική του δραστηριότητα περιλαμβάνει εμφανίσεις σε σημαντικά μουσικά κέντρα, όπως το Royal Albert Hall του Λονδίνου, την όπερα La Fenice της Βενετίας, την Glocke Saal της Βρέμης, το Llewellyn Hall της Καμπέρα, το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και Θεσσαλονίκης κ.ά. Ως σολίστ έχει συμπράξει με πλήθος ορχηστρών σε Ελλάδα, Αγγλία, Γερμανία, Ισπανία και Αυστραλία.
Ο Κωνσταντίνος Δεστούνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1991. Έχει βραβευθεί σε πολλούς διεθνείς διαγωνισμούς πιάνου, ανάμεσα στους οποίους οι ‘Grand Prix Maria Callas’ στην Αθήνα, ‘Southern Highlands’ στην Καμπέρα της Αυστραλίας, ‘Γιώργος Θυμής’ στη Θεσσαλονίκη και ο πανευρωπαϊκός διαγωνισμός πιάνου της Βρέμης. Ως νικητής του Πανελλήνιου Διαγωνισμού της ΕΡΤ εκπροσώπησε την Ελλάδα στην «Eurovision Young Musicians 2010» στη Βιέννη. Έχει τιμηθεί από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο «Ελένης Τ. Μυκονίου» της Τάξης των Γραμμάτων & Καλών Τεχνών, με το Χρυσό Μετάλλιο της UNESCO και με το Βραβείο “Τζίνα Μπαχάουερ” του ισπανικού σωματείου “Κόσμος εν Αρμονία”.
Σπούδασε πιάνο με την Αγάθη Λεϊμονή στο Ελληνικό Ωδείο και τον Ιγκόρ Πέτριν στο τμήμα Μουσικής Επιστήμης και Τέχνης του Πανεπιστημίου Μακεδονίας. Στη συνέχεια απέκτησε Master στο πιάνο από το Πανεπιστήμιο Mozarteum του Salzburg και Post-Master από το Royal College of Music του Λονδίνου. Είναι επίσης πτυχιούχος αρμονίας, αντίστιξης και φούγκας. Επί του παρόντος εκπονεί τη διδακτορική του διατριβή στο Royal College του Λονδίνου, με θέμα τα έργα για πιάνο του Θεόδωρου Αντωνίου.
http://destounispiano.com/
Γιάννης Κωνσταντινίδης (1903-1984)
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, από τις πιο διακεκριμένες προσωπικότητες της Ελληνικής Μουσικής του 20ού αι. γεννήθηκε στην Σμύρνη το 1903 και πέθανε στην Αθήνα το 1984. Ήταν συνθέτης, πιανίστας και μαέστρος. Γόνος εύπορης οικογένειας (με καταγωγή από τη Ζαγορά Πηλίου), πήρε πολύ μικρός τα πρώτα μαθήματα πιάνου και αρμονίας στη Σμύρνη από τον Δημοσθένη Μιλανάκη. Τις παραμονές της Μεγάλης Καταστροφής του 1922 κατέφυγε με περιπετειώδεις συνθήκες στη Γερμανία και επί δεκαετία σπούδασε μουσική, αρχικά στη Δρέσδη και μετά στο Βερολίνο. Στο Βερολίνο συνδέεται φιλικά με τον Ν. Σκαλκώτα, ενώ αναγκάζεται για λόγους βιοπορισμού να παίζει πιάνο σε καμπαρέ, θέατρα, “ντάνσιγκ”, κινηματογράφους (εποχή “βωβού”) και ραδιόφωνο. Το 1931 επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου υπό το ψευδώνυμο Κώστας Γιαννίδης έκανε την εμφάνισή του στον χώρο του ελαφρού τραγουδιού, της οπερέττας, της μουσικής για τον κινηματογράφο και της επιθεώρησης με μεγάλη επιτυχία. Παράλληλα όμως δραστηριοποιήθηκε και στον τομέα της έντεχνης δημιουργίας, με μια σειρά έργων που βασίζονται αποκλειστικώς σε παραδοσιακό μουσικό υλικό. Το 1962 αποσύρθηκε οριστικά από τον ελαφρό χώρο και ασχολήθηκε με το κλασικό του έργο που, βασισμένο στο δημοτικό τραγούδι, εμπλούτισε την ελληνική μουσική με σελίδες αριστουργηματικής σαφήνειας και ομορφιάς. Το 1984 έσβησε σεμνά και αθόρυβα, όπως ακριβώς είχε ζήσει. Στο ενεργητικό του περιλαμβάνονται ολιγάριθμες συνθέσεις για ορχήστρα, μουσική δωματίου, έργα για πιάνο, τραγούδια σολιστικά και χορωδιακά.
Σοφία Παφτούνου
8 Ελληνικοί Νησιώτικοι Χοροί (1954)
Μετά τα 22 Τραγούδια και χορούς από τα Δωδεκάνησα (1943-46), τα 44 Παιδικά Κομμάτια (1948-51), και τις τρεις Σουίτες για πιάνο (1952), ο Κωνσταντινίδης έγραψε το 1954 τους Οκτώ Ελληνικούς Νησιώτικους Χορούς. Πρόκειται για μια σουίτα από οκτώ λαϊκούς νησιώτικους σκοπούς (Τα ματάκια σου τα μαύρα, Θαλασσάκι, Πεντοζάλης κ.ά.) που ο Κωνσταντινίδης επεξεργάζεται θαυμαστά στις διάφορες αρμονικές τους παραλλαγές, έχοντας πλέον όλη τη γνώση και την πείρα από τις προηγούμενες συνθέσεις του. Άλλη μια αριστοτεχνική αντιπαράθεση του αραιού με το πυκνό, του φωτεινού με το σκοτεινό, του απλού με το διανθισμένο από ποικίλματα κάθε λογής. Τους χορούς αυτούς –από τα πιο πολυπαιγμένα έργα του συνθέτη- τους μετέγραψε και για δύο πιάνα το 1971.
Λάμπρος Λιάβας
Σόλων Μιχαηλίδης (1905-1979)
Γεννήθηκε στη Λευκωσία και απέθανε στην Αθήνα. Στα 25 του χρόνια πήγε στο Παρίσι για σπουδές, αφού περάτωσε τις σπουδές του στο Trinity College of Music του Λονδίνου. Σπούδασε διεύθυνση, σύνθεση, πιάνο και βιολί με τους μεγάλους δασκάλους της εποχής μεταξύ άλλων την Nadia Boulanger και τον Alfred Cortot και Guy de Lioncourt. Το 1934, περατώνοντας τις σπουδές του επέστρεψε στην Κύπρο και εγκαταστάθηκε στη Λεμεσό. Το πέρασμα του από την Λεμεσό άφησε εποχή για τα Κυπριακά δεδομένα. Με τη διδασκαλία του στο Ωδείο Λεμεσού, τις συναυλίες με την ορχήστρα του, την χορωδία του Άρη και την διδασκαλεία στο Λανίτιο Γυμνάσιο, μετέδωσε την αγάπη για την μουσική σε χιλιάδες ανθρώπους. Το πέρασμα του από τη Θεσσαλονίκη 1956- 1970 σαν διευθυντής του Κρατικού Ωδείου και αργότερα ιδρυτής και διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης άφησε επίσης εποχή για την πόλη. Έκανε διεθνή καριέρα σαν μαέστρος, σαν μουσικολόγος σε συνέδρια και κριτής σε διαγωνισμούς. Άφησε ένα πλούσιο συνθετικό έργο που καλύπτει όλες τις μουσικές φόρμες. Συμφωνικά έργα, Καντάτες, Όπερα, Μουσική δωματίου και Τραγούδια. Από τα μουσικολογικά του έργα ξεχωρίζουν η Αρμονία της σύγχρονης μουσικής και η Εγκυκλοπαίδεια της Αρχαίας Ελληνικής Μουσικής. Τιμήθηκε από το Ελληνικό Κράτος με το Παράσημο του Φοίνικος και βραβεύθηκε δύο φορές από την Ακαδημία Αθηνών.
Γεωργία Μιχαηλίδου
Ελληνική Σουίτα (1964)
Η Ελληνική Σουίτα είναι σύνθεση του 1964, για πιάνο σόλο αλλά και για βιολοντσέλο και πιάνο. Εκδόθηκε στην Αθήνα το 1967 από το Υπουργείο Παιδείας και θρησκευμάτων. Αποτελείται από τέσσερα μέρη. Εδώ εμπνέεται ο συνθέτης από τις δημοτικές μελωδίες της ιδιαίτερης του πατρίδας, της Κύπρου. Με μεγάλη δεξιοτεχνία εναρμονίζει και επεξεργάζεται τα απλά δημοτικά τραγούδια που γίνονται έργα πιανιστικών απαιτήσεων.
Γεωργία Μιχαηλίδου
Θεόδωρος Αντωνίου (γ.1935)
Ο Θεόδωρος Αντωνίου, ένας από τους κορυφαίους Έλληνες συνθέτες της γενιάς του, αρχιμουσικός και μουσικός παιδαγωγός, πέρα από το προσωπικό συνθετικό του έργο, έχει συμβάλει στη διάδοση της σύγχρονης ελληνικής μουσικής και στην προώθηση των νέων γενεών. Γεννημένος στην Αθήνα το 1935, σπούδασε βιολί, φωνητική και σύνθεση στο Εθνικό Ωδείο και στο Ελληνικό Ωδείο και συνέχισε τις σπουδές του για σύνθεση και διεύθυνση ορχήστρας στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου και στο Διεθνές Μουσικό Κέντρο του Ντάρμστατ.
Δίδαξε μουσική στα Πανεπιστήμια του Στάνφορντ και της Γιούτα των Ηνωμένων Πολιτειών και στη Μουσική Ακαδημία της Φιλαδέλφειας. Το 1978 έγινε καθηγητής σύνθεσης στο Πανεπιστήμιο της Βοστόνης, θέση την οποία κατείχε το 2008, οπότε και ανακηρύχθηκε Ομότιμος Καθηγητής. Οι περισσότεροι Έλληνες συνθέτες της νεότερης γενιάς υπήρξαν μαθητές του.
Από το 1974 έως το 1985 υπήρξε συνδιευθυντής όλων των δραστηριοτήτων σύγχρονης μουσικής στο Μουσικό Κέντρο του Τάνγκλγουντ. Από το 1989 κατέχει τη θέση του προέδρου της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών, ενώ το 2014 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.
Η εργογραφία του αριθμεί περισσότερα από 450 έργα, πολλά από τα οποία είναι παραγγελίες μεγάλων ορχηστρών και ιδρυμάτων, και περιλαμβάνει τρεις όπερες, «Περίανδρος» (1977-79), «Βάκχες» (1991-92), «Οιδίπους επί Κολωνώ» (1997), χορωδιακά έργα, καντάτες, έργα μουσικής δωματίου, έργα για σολίστ, συμφωνικά έργα και κοντσέρτα.
Entrata (1983)
Η Entrata (Είσοδος), έργο υψηλών δεξιοτεχνικών απαιτήσεων, χαρακτηρίζεται από έντονη δραματικότητα, εκρήξεις, καθώς και από την εξερεύνηση ηχοχρωμάτων μέσα από τεχνικές στις χορδές του πιάνου. Μετά από μια υποβλητική εισαγωγή, ο συνθέτης αναπτύσσει την «αφήγηση» μέσα από ένα διαρκές ostinato στο ρυθμό του Ζεϊμπέκικου. Η Entrata δανείζεται θεματικό υλικό από τη δραματική καντάτα Προμηθέας, την οποία ο συνθέτης έγραψε την ίδια χρονιά. Το έργο πρωτοπαρουσιάστηκε το 1983 από τον Γιάννη Βακαρέλλη στο Queen Elizabeth Hall του Λονδίνου.
Κωνσταντίνος Δεστούνης
Συλλαβές (1967)
Το έργο αποτελείται από έξι σύντομα μέρη: Παρήχηση, Αναγραμματισμός, Παράγωγα, Επένθεση, Αφαίρεση, Σύγχυση, στα οποία ο συνθέτης μιμείται τις αντίστοιχες ιδιότητες της γλώσσας. Το πρώτο μέρος χαρακτηρίζεται από την επανάληψη μιας συγχορδίας με τρόπο παρόμοιο με την επανάληψη μιας συλλαβής κατά την παρήχηση. Ο Αναγραμματισμός αναφέρεται στη συνεχή αναδιάταξη των νοτών στα πλαίσια διακριτών ομάδων. Κατά την Επένθεση, η μεσαία περιοχή των χορδών του πιάνου επικαλύπτεται με χαρτί, αλλοιώνοντας το ηχόχρωμα. Στα Παράγωγα ο συνθέτης πειραματίζεται με αρμονικούς, οι οποίοι «παράγονται» από συγκεκριμένες συγχορδίες. Στην Αφαίρεση η μουσική έχει αφαιρετικό και ταυτόχρονα αφηρημένο χαρακτήρα, ενώ στη Σύγχυση υπάρχουν δύο αντίθετα στοιχεία: το τονικό και το ατονικό, που συγκρούονται, με το δεύτερο τελικά να αφομοιώνει το πρώτο.
Κωνσταντίνος Δεστούνης
Κώστας Τσούγκρας (γ.1966)
Ο Κώστας Τσούγκρας ξεκίνησε τις μουσικές του σπουδές στο Βόλο (ακορντεόν και θεωρητικά) και τις συνέχισε στη Θεσσαλονίκη (δίπλωμα σύνθεσης στην τάξη του Χρ. Σαμαρά). Είναι απόφοιτος του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ, στο οποίο και ολοκλήρωσε τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα της μουσικής ανάλυσης. Είναι αναπληρωτής καθηγητής συστηματικής μουσικολογίας στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του ΑΠΘ, καθηγητής θεωρητικών και σύνθεσης στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από καταξιωμένους μουσικούς ή σύνολα (Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης, Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής, Νέο Ελληνικό Κουαρτέτο, Κουαρτέτο Αιμίλιος Ριάδης, dissonART Ensemble, Piandaemonium, Iowa Brass Quintet, κ.α.).
12 Παραλλαγές (1995)
Το θέμα του έργου προκύπτει από δύο απλά ρυθμικά στοιχεία, τη διαδοχή δύο ογδόων (θέση – άρση) και δύο δεκάτων έκτων (άρση – θέση), τα οποία δημιουργούν μια οκτάμετρη περίοδο με χρήση μιας συμμετρικής 12φθογγης σειράς. Οι 12 παραλλαγές του θέματος που ακολουθούν εξερευνούν τις δυνατότητες μετασχηματισμού των θεματικών στοιχείων μέσα από μια ποικιλία συνθετικών τεχνικών επεξεργασίας, αξιοποιώντας τις ηχητικές ιδιαιτερότητες του οργάνου μέσα από διαφορετικά στιλ πιανιστικής γραφής. Ο κύκλος των παραλλαγών ολοκληρώνεται με τον απόηχο του θέματος στο τέλος του έργου.
Το έργο είναι αφιερωμένο στον Uwe Matschke, ο οποίος έκανε και την πρώτη του εκτέλεση στη Βαϊμάρη το Φεβρουάριο του 2000. Επίσης, το έργο περιλαμβάνεται στο CD του Uwe Matschke με τίτλο: "Piano Works" (έργα J.S. Bach, F. Liszt και Κ. Τσούγκρα) που εκδόθηκε το 2011 από το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.
Κώστας Τσούγκρας
Γιάννης Ψαθάς (γ.1966)
Ο Γιάννης Ψαθάς είναι ένας από τους κορυφαίους ομογενείς συνθέτες της διασποράς. Γεννήθηκε στη Νέα Ζηλανδία, όπου σπούδασε σύνθεση και πιάνο στο Πανεπιστήμιο Βικτόρια του Ουέλινγκτον. Από το 1994 διδάσκει στη Μουσική Σχολή του ίδιου Πανεπιστημίου. Πολλά από τα έργα του είναι παραγγελίες και έχουν εκτελεστεί από μεγάλες ορχήστρες ή σύνολα και καταξιωμένους ερμηνευτές παγκοσμίως. Έχει γράψει μουσική για τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας 2004. Για τον ίδιο η μουσική σύνθεση αποτελεί καλλιτεχνικό είδος επικοινωνίας και γι' αυτό μονίμως αναζητά τρόπους να κάνει την “κλασική” μουσική προσιτή στο ευρύ κοινό. Συχνά στα έργα του εξερευνά τη σχέση μεταξύ της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας και των παραδοσιακών μορφών μουσικής.
Jettatura (1999)
Jettatura σημαίνει το «κακό μάτι». Αφορμή για τη σύνθεση του έργου υπήρξε μια σειρά από ατυχή γεγονότα κατά τις καλοκαιρινές διακοπές του συνθέτη στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Το έργο χαρακτηρίζεται από τη μίξη στοιχείων μινιμαλισμού, ελληνικών λαϊκών κλιμάκων και ρυθμών, καθώς και του αυτοσχεδιαστικού χαρακτήρα της τζαζ. Είναι αφιερωμένο στην αδερφή του συνθέτη, Τάνια.
Κωνσταντίνος Δεστούνης
Ανδρέας Παπαρούσος (γ.1975)
Ο Ανδρέας Παπαρούσος γεννήθηκε στην Αθήνα. Κατοικεί και εργάζεται ως συνθέτης στην Βρέμη της Γερμανίας. Σπούδασε φιλοσοφία στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και παράλληλα σύνθεση, αρμόνια, αντίστιξη και φούγκα με τον Ιωάννη, πιάνο με την Αναστασία Παρίσση και Claudia Birkholz και εκκλησιαστικό όργανο με τον Χρήστο Παρασκευόπουλο. Ακολουθεί το 2000 μεταπτυχιακές σπουδές στην συστηματική φιλοσοφία στην Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών και το 2005 συνεχίζει τις σπουδές της σύνθεσης με την Younghi Pagh Paan στην μουσική Σχολή της Βρέμης. Είναι μέλος της συνθετικής ομάδας „Ενάργεια“ στην Αθήνα και συνιδρυτής του “Ensemble New Babylon” στην Βρέμη της Γερμανίας. Τα έργα του έχουν παιχτεί από εκτελεστές όπως το Ensemble Recherche, και εκτελεστές όπως ο Zsigmond Szathmary και η Margit Kern , στην Γερμανία, Ελλάδα, Ιταλία, Πορτογαλία και στον Καναδά. Έρεισμα των έργων του αποτελεί η αρχαιοελληνική και εν γένει ελληνική περί τέχνης θεώρηση, σύμφωνα με την οποία, η μουσική, ως τέχνη, οφείλει να επενεργεί στον άνθρωπο κατά τρόπο άμεσο, διεισδυτικό και συνάμα ευεργετικό, ώστε να μπορεί να νομιμοποιηθεί η όποια κοινωνική της λειτουργικότητα.
1•2 (2014)
Ο τίτλος υποδηλώνει ότι πρόκειται για το δεύτερο έργο του συνθέτη για σόλο όργανο. Ο συνθέτης αποφεύγει οποιαδήποτε περιγραφή του έργου.
Η Ελληνική Ραδιοφωνία στηρίζει τη σύγχρονη κλασική σκηνή, συνθέτες και ερμηνευτές, δίνοντας την ευκαιρία σε καταξιωμένους σολίστ, αλλά και ταλαντούχους νέους μουσικούς, να παρουσιάσουν τη δουλειά τους, σε ρεπερτόριο χωρίς σύνορα εποχής, ύφους και φόρμας, με τη φροντίδα του τμήματος ηχογραφήσεων των Μουσικών Συνόλων της ΕΡΤ.
Η Μουσική σας περιμένει. Στο Τρίτο
https://www.facebook.com/events/1945604162435782/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου