Θρίαμβος της πιανίστας Θεοδοσίας Ντόκου στο Μέγαρο με την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών

4 Νοεμβρίου 2016. Η σπουδαία πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου θριάμβευσε με μια εκπληκτική ερμηνεία στο Κοντσέρτο για πιάνο αρ. 2, έργο 102 του Ντμίτρι Σοστακόβιτς.

Την πραγματικά υποδειγματική εκτέλεση της επιβράβευσε και η εντυπωσιακή ερμηνεία τον φανταστικών μουσικών της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών υπό την άρτια μουσική διεύθυνση του μαέστρου Uroš Lajovic.

Ο τίτλος της συναυλίας ήταν «Οι πόλεις της μουσικής-Μόσχα» αφιερωμένη στα 400 χρόνια από τον θάνατο του Σαίξπηρ, και προηγήθηκε εισαγωγική ομιλία από τον Τίτο Γουβέλη.

Το πρόγραμμα που περιλάμβανε έργα των Τσαϊκόφσκυ και Προκόφιεφ, εμπνευσμένα από δύο κλασικά σαιξπηρικά αριστουργήματα, την «Τρικυμία» και το «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», αντίστοιχα» ερμηνευμένα άψογα από την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών έχοντας στο πόντιουμ τον σπουδαίο Σλοβένο αρχιμουσικό Ούρο Λάγιοβιτς.

Η μεγάλη έκπληξη της συναυλίας όμως ήταν η εκπληκτική ερμηνεία της καταξιωμένης διεθνώς πιανίστας Θεοδοσίας Ντόκου.  

Η Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών ήταν ασφυκτικά γεμάτη από κόσμος που χειροκροτούσε συνέχεια την Θεοδοσία Ντόκου εντυπωσιασμένο από την ερμηνεία της. Δέκα φορές την φέραν στην σκηνή όπου ερμήνευσε ως μπιζ το πρελούδιο του Σοπέν. 

Το δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο του Σοστακόβιτς, ερμηνεύτηκε τέλεια με την πρώτης κλάσης σολίστ πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου. 

Προτεζέ της μεγάλης πιανίστας Μάρθα Άργκεριχ και με μέντορα τον μαέστρο Ντάνιελ Μπάρενμποϊμ, η Θεοδοσία Ντόκου δοξάζει την Ελλάδα στο εξωτερικό με έδρα το Βερολίνο. 

Ήταν από τις καλύτερες συναυλίες της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών. 

Ο Σοστακόβιτς έγραψε σε ένα προσωπικό ιδίωμα, με στοιχεία ρομαντισμού, με ατονική γραφή, με περιστασιακή χρήση στοιχείων της σειραϊκής μουσικής και με τονική μουσική. Το δεύτερο Κοντσέρτο για πιάνο του Σοστακόβιτς είναι αφιερωμένο στον γιο του Μαξίμ, στον οποίον είναι αφιερωμένα πολλά από τα έργα του συνθέτη, ο οποίος είναι πιανίστας και διευθυντής ορχήστρας και ήταν ο πρώτος ερμηνευτής πολλών έργων του πατέρα του.

Το έργο αρχίζει με το κύριο θέμα από το φαγκότο, και εισάγονται τα κλαρινέτα και τα όμποε. Το πιάνο μπαίνει ανεμπόδιστα με ένα θέμα και αυτό εξελίσσεται στη συνέχεια, με μια απότομη έκρηξη από την ορχήστρα οδηγεί σε ταραχώδη και χαμηλές οκτάβες άλματα στο πιάνο. Στο αποκορύφωμα ύστερα από μια παύση, το πιάνο έρχεται με μια φούγκα με ένα εντυπωσιακό σόλο αντίστιξης. 

Το δεύτερο μέρος είναι μια μελωδία με ρομαντική διάθεση σε  νότες μελαγχολίας. 

Το φινάλε είναι ένας ζωντανός χορός σε πεντατονικές κλίμακες. Σύντομα, το δεύτερο θέμα εισάγεται στα 7/8, και στο φινάλε μια βιρτουόζο coda σε φα μείζονα που λίγοι πιανίστες καταφέρνουν να την ερμηνεύσουν όσο γρήγορα ήθελε ο συνθέτης.

Η βιρτουόζο σολίστ πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου κατάφερε το ακατόρθωτο ερμηνεύοντας τέλεια το κονσέρτο, σαν μικρά διαμαντάκια καθαρές οι νότες, μελαγχολικά πιανίσιμο στο δεύτερο μέρος και ένα γρήγορο τέμπο που κόβει την ανάσα στο φινάλε.

Μπράβο στην Κρατική Ορχήστρα Αθηνών στον καλλιτεχνικό διευθυντή Στέφανο Τσιαλή και στην υπέροχη πιανίστα Θεοδοσία Ντόκου.