Στη Σκιά του Ποσειδώνα, η ανταρσία του αντιτορπιλικού «Βέλος»: Αφηγηματικό μου πόνημα βασισμένο στις προσωπικές μου εμπειρίες επί γεγονότων. Ο χρόνος των σαράντα τριών ετών από την ανταρσία ωρίμασε τις σκέψεις και ήρθε η ώρα της καταγραφής. Διατήρησα ζωντανά στη μνήμη μου όλα τα γεγονότα, ήταν σαν να είχα δει την ίδια κινηματογραφική ταινία πολλές φορές.
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στον όμορφο Πόρο, κάτω από το ναό του Ποσειδώνα. Κατατάχθηκα στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων και ορκίστηκα αξιωματικός και τοποθετήθηκα στο Α/Τ «Βέλος».
Αφορμή της ανταρσίας ήταν η ανακοίνωση της προδοσίας του κινήματος του Πολεμικού Ναυτικού την άνοιξη του 1973 –που, αξίζει να σημειωθεί, δεν είχε κανένα προσεταιρισμό με πολιτικό κόμμα ή κίνημα– όταν ήδη είχαν συλληφθεί, φυλακιστεί και βασανιστεί στα μπουντρούμια της ΕΣΑ πλέον των ογδόντα αξιωματικών και πολιτών. Ο κυβερνήτης του Α/Τ «Βέλος» συμμετείχε στην οργάνωση του κινήματος και ήταν από τους πρωτεργάτες, όπως μάθαμε αργότερα, οπότε η αποχώρησή του από τη συμμετοχή σε άσκηση του ΝΑΤΟ ήταν η μόνη διέξοδος για την ανάδειξη των προβλημάτων που ταλάνιζαν την ελληνική κοινωνία.
Αναφέρεται στην αυθόρμητη αντίδραση του πληρώματος και στα όσα ακολούθησαν την ανταρσία, τον έκτο χρόνο της σκιερής εποχής από την κατάλυση της δημοκρατίας. Γεγονότα που αποτέλεσαν το προοίμιο της πτώσης της χούντας και της επερχόμενης μεταπολίτευσης. Ενδεχομένως όσα γράφτηκαν να ενοχλήσουν τους νοσταλγούς του καθεστώτος, αλλά η ιστορία έχει γραφτεί. Όπου η συνείδηση του δικαίου, της αποστολής, του όρκου στην πατρίδα και τη σημαία είναι κυρίαρχες και ακλόνητες.
Η ενέργεια αυτών των στρατιωτικών ήταν κατά παράβαση των παραδοσιακών κωδίκων πειθαρχίας και βεβαίως εφαρμοζόταν ο αυστηρότατος στρατιωτικός ποινικός κώδικας, και μάλιστα σε περίοδο εμπόλεμης κατάστασης. Ενέργεια που ενόχλησε το στρατιωτικό καθεστώς, επειδή απλά προερχόταν από ομοίους, δηλαδή στρατιωτικούς, του Ναυτικού αυτήν τη φορά.
 |
| Στη σκιά του Ποσειδώνα Η ανταρσία του αντιτορπιλικού «Βέλος» Παναγιώτης Χατζηπέρος Historical Quest 240 σελ. ISBN 978-618-5088-19-4 Τιμή: €14,00 |
Το πλήρωμα λειτούργησε κατά συνείδηση, βασιζόμενο στις ηθικές αρχές και στις παραδόσεις του Πολεμικού Ναυτικού. Ενσυνείδητη παράτολμη επιλογή, καθόσον οδηγούσε σε αυτοεξορία με αδυναμία επιστροφής και πολλές θυσίες• τυπικά ήταν μονόδρομος που οδηγούσε στο ναυτοδικείο με βαριά κατηγορία για απόταξη. Επακόλουθη η προσωπική και οικογενειακή απομόνωση, η αβέβαιη επαγγελματική και οικονομική επιβίωση, συμπεριλαμβανομένων των οικογενειών. Φυσικά ήταν αβέβαιη η αποδοχή πολιτικού ασύλου από τη σύμμαχο Ιταλία και αβέβαιο το μέλλον στην εξορία, χωρίς διαβατήριο, χρήματα και ναυτικό φυλλάδιο. Έτσι, επιλέχθηκε η συμμετοχή μόνο όσων δεν είχαν υποχρεώσεις οικογένειας και παιδιών.
Η αυθόρμητη συμμετοχή του πληρώματος στην εξέγερση αποτέλεσε πρωτόγνωρο γεγονός. Δεν ανακατεύτηκε για στήριξη κανένας «προστάτης και χρηματοδότης». Επειδή διαδραματίστηκε στην Ιταλία, δόθηκε διεθνής διάσταση και προβολή, χωρίς την επιρροή του εγχώριου περιορισμού της ελευθεροτυπίας. Για πολύ καιρό αποτέλεσε παγκόσμιο γεγονός.
Η ιστορία απέδειξε εκ του αποτελέσματος ότι η γενναία απόφαση της ανταρσίας συνέβαλε στη διεθνή ανάδειξη των τραγικών συνεπειών του δικτατορικού καθεστώτος που έφτασε μέχρι την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Έδωσε ελπίδα στον καταπιεσμένο ελληνικό λαό, υποχρέωσε δε το καθεστώς να κλείσει τα ξερονήσια, να ανοίξει τις φυλακές και να απελευθερώσει χιλιάδες δημοκράτες φυλακισμένους. Αμέσως μετά ήρθαν άλλοι ισοδύναμοι «σωτήρες», που με τους χειρισμούς τους συνέβαλαν με τον χειρότερο τρόπο στις εξελίξεις για την εισβολή και κατοχή της Κύπρου μέχρι και σήμερα.
Απόσπασμα από το βιβλίο: «Οι περισσότεροι που σταθήκαμε δίπλα στον “Καπετάνιο”, τον Νίκο Παππά, δεν ήμασταν μυημένοι στο κίνημα του Ναυτικού, η πράξη μας ήταν αυθόρμητη, δεν ανήκαμε σε κάποια πολιτική παράταξη, ούτε γνωρίζαμε εκ των προτέρων το αποτέλεσμα της απόφασής μας. Όλοι μας εμπνεόμασταν από τις αρχές της δημοκρατίας, της ελευθερίας, της ιστορίας της χώρας μας και των παραδόσεων του Ναυτικού μας και με γνώμονα αυτά μας τα πιστεύω πήραμε την απόφαση να προβούμε σε αυτό το εγχείρημα. Έτσι, οι ημέρες περνούσαν με αγωνία για το μέλλον μας. Τις περισσότερες φορές πολλές ιταλικές εφημερίδες έγραφαν για εμάς, ότι η τύχη μας θα ήταν να βρεθούμε σε κάποιο στρατόπεδο προσφύγων στην Τεργέστη. Άλλες φορές η αισιοδοξία ξεπρόβαλε σαν τον ήλιο μετά από τη βροχή».
Ακολουθεί η μοναχική πορεία στην ξενιτιά, το μπαρκάρισμα σε σαπιοκάραβα των ωκεανών με σκληρότατες συνθήκες, αφού έπρεπε να εξασφαλιστεί ένας αξιοπρεπής επιούσιος. Γιατί στη θάλασσα; Μα εκεί μπορεί να προσδιοριστεί η δεύτερη φύση του Έλληνα μέσα από τη μακρόχρονη ιστορία του και τη ναυτική του παράδοση.
Το καθεστώς δεν άντεξε για πολύ ακόμα –μόλις δεκαπέντε μήνες– και με την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο καταλύεται μοιραία. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει διακυβέρνηση, σημαίνεται γενική επιστράτευση μετά το προδοτικό και κατευθυνόμενο πραξικόπημα κατά του Μακαρίου. Το καθήκον ξύπνησε: από τα πέρατα του κόσμου το πλήρωμα παράτησε τις δουλειές του προκειμένου με δικά του έξοδα να επιστρέψει να καταταγεί γιατί η πατρίδα είχε ανάγκη, κι ας εκκρεμούν οι κατηγορίες για σύλληψη και οδήγηση στο ναυτοδικείο.
Στη συνέχεια δόθηκε απαλλαγή από τις κατηγορίες και αμνήστευση, αλλά η «ρετσινιά» είχε μείνει στο κατεστημένο περιβάλλον, που συνέχισε να αντιμετωπίζει τους «αντάρτες» ως δείγμα προς αποφυγή, πόσο μάλλον για ένθεση σε ειδικό καθεστώς ευνοιοκρατίας για εξαργύρωση του ρίσκου. Μα έτσι θα έχανε την αξία της το ήθος και η αξία των επιλογών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου