They Will Want to Commit Suicide but Will Not be Able
Today, I would like to speak to you about the mystery of life: when it begins; how it begins; and what are the various stages of life.
The life of every human being begins as a conceived embryo in the womb of his or her mother. This wondrous act is accomplished by a person’s mother and father, in cooperation with the grace of God. Life starts at the moment of conception and there are four different periods in the life of a human being.
The first period is from the moment that the human being is conceived to the moment that he or she is born and comes out of the womb of his/her mother. After nine months in the womb every child is born crying, because he/she is happy and content where they were, and are now afraid of the unknown. We on the other hand are very happy, because we know what joy this new child will bring.
Now the second stage of life begins and it will continue until a person dies and leaves this world. This second period of life will end when a person dies, but no one wants to die. Everyone fears death, for they do not know what awaits them on the other side, just as a new-born child does not know what awaits him or her in life. We are satisfied living in this world, because we know the joys of life and want them to continue.
Death itself is a new birth into eternity, and this is when a person enters the third stage of life. This third stage of life begins with death and ends with the Second Coming of Christ and the Universal Resurrection of the dead and the righteous Final Judgement of all.
As long as a person is in this third stage of life, he or she will be praying constantly for us who are still alive, and they will also have need of our prayers for them. It is important to note that our prayers — the Memorial Services; the Trisagion Prayers at the grave; the Memorial Liturgies on their behalf — all of these are of spiritual benefit to those who are in this third stage of life.
At the Second Coming of Christ, at which the Universal Resurrection of all and the Last Judgement will take place, each person will be judged and will enter the fourth and final stage of life which will have no end. All those people who have been judged and have been deemed worthy by God, will enter the Eternal Kingdom of God and will enjoy the bliss of Paradise. But those who have been deemed unworthy to be with God, will be consigned to eternal damnation and ever-lasting punishment.
But what is Paradise? Do not imagine that Paradise is a physical place of high mountains, lakes, woods, streams, animals and flowers. Neither can it be described as plates full of pilaf nor seventy-two virgins waiting to provide physical pleasures, as certain other religions teach. None of this truly describes what Paradise is. Paradise is a spiritual state of being in which the righteous will live in the light of the Resurrected Christ, and they will enjoy the infinite holiness, glory, bliss and joy that results from eternal union with God.
Those persons who will be in Hades, unfortunately, will also be in a spiritual state of existence, feeling the pain of their decision to reject and separate themselves from God.
Let me tell you something. In this life, when a person feels that they have been abandoned by God; or they feel that no one loves or wants them any longer – they often decide to put an end to their suffering and loneliness and ultimately, they commit suicide. The persons who find themselves far from God and in the darkness of their own sins and misery, will feel exactly the same. He or she will want to put an end to their suffering and to commit suicide, but they will not be able to, because there is no end to the spiritual life after death and they will experience eternal punishment without end.
This is the meaning of life in all its stages. This is the miracle of life. I tell you these things so that every one of us will know how imperative it is to live a life in harmony with the will of God here on earth and in accordance with the teachings of our Holy Orthodox Faith, so that we may find ourselves in the loving embrace of God’s ever-lasting Kingdom in Paradise.
In the Name of the Father, and the Son and the Holy Spirit, Amen.
Thrice-Holy God, You created the universe and You continue to create every one of us. We thank You for bringing us into this world and we ask of You: help us in finding our way to the path that leads us to salvation, so that at Your Second Coming, O Christ, when all those ever born will be resurrected to eternal life and be judged by You the Just Judge, find us worthy of inheriting Your eternal Kingdom, so that we may forever enjoy Your eternal glory; Your infinite mercy; Your ever-lasting holiness; and your boundless joy and happiness in Your presence. We give thanks to You, our Lord Jesus Christ, together with Your eternal Father and Your all-holy, good and life-giving Spirit: Trinity One in essence and undivided!
The above article is a Homily that was given by Metropolitan Archbishop Sotirios on Sunday the 28th of August 2016 on the television Program “Orthodox Voice”, www.gometropolis.org/multimedia/orthodox-voice/ which can be seen by everyone each Sunday on “Odyssey TV” at 6:30 PM ET. It is now published, since many people have asked for it without any editing or corrections.
Θα θέλουν να αυτοκτονήσουν και δεν θα μπορούν
Αγαπημένοι μου χριστιανοί, σήμερα θέλω να σας μιλήσω για το μυστήριο της ζωής. Πότε αρχίζει, πώς αρχίζει και ποια είναι τα στάδια της ζωής.
Η ζωή κάθε ανθρώπου αρχίζει με τη σύλληψή του στη κοιλιά της μάνας του και γίνεται από τον ίδιο τον Θεό με την συνεργία του πατέρα και της μάνας. Και το πρώτο στάδιο της ζωής του ανθρώπου, είναι οι εννέα μήνες, που μένει μέσα στην κοιλιά της μάνας του. Στους εννέα περίπου μήνες γεννιέται και γεννιέται με κλάματα γιατί ήταν ευχαριστημένος ο άνθρωπος μέσα στην κοιλιά της μάνας του πρώτον και δεύτερον γιατί φοβάται το άγνωστον. Εμείς όμως που ξέρουμε, όταν γεννιέται ένα παιδί, είμαστε πολύ χαρούμενοι.
Και έρχεται στο δεύτερο στάδιο της ζωής ή τη δεύτερη περίοδο της ζωής. Από τη στιγμή που θα γεννηθεί μέχρι τη στιγμή που θα πεθάνει και θ’αφήσει τον κόσμο αυτό. Και όταν τελειώσει αυτή τη δεύτερη περίοδο της ζωής του με τον θάνατο, δεν θέλει να πεθάνει. Κανένας δεν θέλει να πεθάνει. Όλοι φοβούμαστε τον θάνατο. Γιατί; Πρώτον γιατί είμαστε ευχαριστημένοι σε τούτη τη ζωή και δεύτερο διότι φοβόμαστε πάλι το άγνωστο, όπως το νεογέννητο όταν γεννιέται και βγαίνει από την κοιλιά της μάνας του.
Ο θάνατος είναι και αυτός μία γέννηση και γεννιέται ο άνθρωπος στο τρίτο στάδιο ή την τρίτη περίοδο της ζωής του, η οποία αρχίζει με τον θάνατό του και τελειώνει με τη δεύτερη παρουσία του Χριστού, την ανάσταση όλων των νεκρών και την δικαία και τελική κρίση.
Όσο ο άνθρωπος βρίσκεται σ’αυτό το τρίτο στάδιο της ζωής του, προσεύχεται για μάς και παρακαλεί και μεις να προσευχόμαστε για κείνον. Και να ξέρετε, οι προσευχές μας, τα μνημόσυνα, τα τρισάγια, οι λειτουργίες, βοηθούν τον άνθρωπο αυτό, που βρίσκεται στην τρίτη περίοδο της ζωής του.
Με την δεύτερη παρουσία του Χριστού και την ανάσταση των νεκρών και την δικαία κρίση, ο άνθρωπος κρίνεται και περνάει στο τέταρτο και τελευταίο στάδιο της ζωής του, το οποίον δεν έχει τέλος. Και όσοι κριθούν άξιοι από τον Θεό, θα πάνε στην Ουράνια Βασιλεία. Και όσοι κριθούν ανάξιοι, θα πάνε στην ουράνια κόλαση. Στον παράδεισο και στην κόλαση.
Τι είναι αυτός ο παράδεισος; Μην νομίζετε ότι ο Παράδεισος είναι βουνά και δένδρα και λίμνες και δάση και λουλούδια και ζώα. Ούτε βουνά τα πιλάφια του παραδείσου, ούτε εβδομηντα δύο παρθένες. Τίποτε από αυτά δεν είναι ο παράδεισος. Ο παράδεισος είναι μία πνευματική κατάσταση στην οποία οι δίκαιοι θα ζουν στο φως του Θεού και θα απολαμβάνουν την άπειρη αγιότητα, την άπειρη δόξα, την άπειρη ευτυχία, την άπειρη χαρά του Θεού.
Και εκείνοι οι οποίοι θα πάνε στην κόλαση, πάλιν, και η κόλαση είναι μία πνευματική κατάσταση. Αλλά να σας πω κάτι. Στην παρούσα ζωή, όταν ο άνθρωπος αισθάνεται ότι τον έχει εγκαταλείψει ο Θεός. Ότι δεν τον θέλει κανείς άνθρωπος και δεν τον αγαπά κανείς, δεν μπορεί να ζήσει και αυτοκτονεί, για να δώσει τέλος στη μοναξιά του αυτή και στην τιμωρία του αυτή. Και ο άνθρωπος που θα βρίσκεται μακριά από τον Θεό στο σκοτάδι της αμαρτίας, αισθάνεται το ίδιο πράγμα. Αισθάνεται ότι θέλει να αυτοκτονήσει, για να δώσει τέλος στα βασανά του, αλλά εκεί δεν υπάρχει αυτοκτονία και θα είναι πάντοτε στην αιώνια τιμωρία.
Αυτό είναι το νόημα της ζωής. Αυτό είναι το θαύμα της ζωής. Και σας τα είπα αυτά για να ξέρετε, ούτως ώστε ο καθένας από μας, να ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού εδώ και με την ορθόδοξη πίστη, για να βρεθούμε εκεί, στην αγκαλιά του Θεού.
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν.
Τρισάγιε Θεέ, που δημιούργησες τον κόσμο και δημιουργείς συνεχώς τον καθένα από μάς, σε ευχαριστούμε, που μας έφερες σ’αυτόν τον κόσμο και σε παρακαλούμε, βοήθησέ μας να βαδίζομε στην οδό της σωτηρίας, ώστε στη δεύτερή σου παρουσία, Χριστέ μας, και στην δικαία σου κρίση μετά την ανάσταση όλων, να μας βρεις άξιους να μπούμε στη Βασιλεία σου και να απολαμβάνομε για πάντα την άπειρη δόξα. Το άπειρο έλεος. Την άπειρη αγιότητα. Την άπειρη ευτυχία και χαρά. Σ’ευχαριστούμε Κύριε Ιησού Χριστέ, Τριαδικέ Θεέ.
Το ανωτέρω άρθρο, είναι κήρυγμα του Μητροπολίτη Σωτηρίου, που έγινε την Κυριακή 28 Αυγούστου 2016, στο τηλεοπτικό πρόγραμμα «Ορθόδοξη Φωνή», www.gometropolis.org/multimedia/orthodox-voice/, που προβάλλεται σε όλο τον Καναδά, κάθε Κυριακή από το «Odyssey TV» στις 6:30 μ.μ. ώρα Τορόντο. Δημοσιεύεται, διότι το εζήτησαν πολλοί. Μάλιστα, χωρίς διορθώσεις. Σημειωνέται, ότι ο Μητροπολίτης Σωτήριος δεν προετοιμάζει ποτέ τα κηρύγματά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου