Η Αυστριακή συγγραφέας και ποιήτρια Καρολίνα Σούτι, μετά τη νουβέλα Κάποτε πρέπει να περπάτησα σε τρυφερό χορτάρι, παραδίδει το δεύτερο βιβλίο της στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό. Η ποιητική της συλλογή Τυφοειδής πυρετός κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Βακχικόν, σε μετάφραση της Κατερίνας Λιάτζουρα, δίνοντάς μας την αφορμή να μιλήσουμε μαζί της για την ποίηση και τον κόσμο.
Μετά τη νουβέλα σας Κάποτε πρέπει να περπάτησα σε τρυφερό χορτάρι, κυκλοφορεί στα ελληνικά και η ποιητική συλλογή Τυφοειδής πυρετός. Πώς νιώθετε που οι Έλληνες αναγνώστες θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν την ποίησή σας;
Είναι εξαιρετικό όταν μεταφράζεται ποίηση. Με τιμά που οι αναγνώστες στην Ελλάδα έχουν πλέον την ευκαιρία να διαβάσουν τα ποιήματά μου.
Τι ενώνει τα ποιήματα της συλλογής Τυφοειδής πυρετός; Τι είδους ποίηση θα βρούμε στις σελίδες της;
Στην αρχή της ποιητικής συλλογής το ερώτημα ήταν γιατί, κατά τη διάρκεια της ιστορίας, πολλές ασθένειες απλώς «εξαφανίστηκαν». Κατά τη διάρκεια της έρευνας κατάλαβα ότι αυτό από τη μία έγινε για ιατρικούς λόγους (εμβόλια, υγιεινή), αλλά πολύ πιο συναρπαστικό είναι το γεγονός ότι υπήρξαν και κοινωνικοί λόγοι. Οι μαζικές λιποθυμίες νεαρών γυναικών, για παράδειγμα, εξαφανίστηκαν μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όταν δεν ήταν πλέον «σικ» να είσαι αδύναμη και χλωμή. Και στις μέρες μας δεν μιλάει κανείς για «υστερία». Ο όρος αποδοκιμάζεται και υπάρχει μόνο ως απαξιωτική, μισογυνική λέξη. Προσπάθησα λοιπόν να εξετάσω την κοινωνικοπολιτική διάσταση διαφόρων ασθενειών – κι επίσης, να αποσπάσω μια ποιητική διάσταση από αυτές. Οι τρομερές ασθένειες φέρουν μερικές φορές ιδιαίτερα ηχηρά ονόματα, κάτι που λαμβάνω υπόψη μου στην ποιητική μου συλλογή.
H καλή λογοτεχνία μπορεί να νοηθεί ως φάρμακο.
Κάθε κεφάλαιο της συλλογής είναι ένα σύμπτωμα. Με την ποίηση ως θεραπεία;
Ναι, θα μπορούσατε να το πείτε αυτό. Είμαι αρκετά ρεαλίστρια και συνειδητοποιώ ότι η λογοτεχνία δεν μπορεί να σώσει τον άνθρωπο ή την ανθρωπότητα, αλλά έχει τεράστια επίδραση στη σκέψη και στα συναισθήματά μας. Από αυτή την άποψη, η καλή λογοτεχνία μπορεί να νοηθεί ως φάρμακο.
Θα θέλατε να διαλέξετε ένα ποίημα από το βιβλίο –είτε επειδή είναι αγαπημένο, είτε για τον οποιονδήποτε λόγο είναι ιδιαίτερο για εσάς– και να μας μιλήσετε για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες γράφτηκε;
Θεωρώ το ποίημα «Ακόμη δεν έχουμε ζήσει» (Διφθερίτιδα, σελ. 55) ενδεικτικό της εποχής μας. Περισσότερο από κάθε άλλη γενιά πριν από εμάς, ζούμε κάτω από μια προστατευτική ομπρέλα ασφαλείας που περιλαμβάνει από τη δικαιότερη δυνατή νομοθεσία έως την ασφάλιση υγείας, έως τα γιλέκα υψηλής ορατότητας και τους αερόσακους. Από την άλλη πλευρά, η μία κρίση μετά την άλλη πέφτει πάνω μας δημιουργώντας μια κατάσταση που φαίνεται δύσκολο να αντιμετωπιστεί. Το ποίημα χρησιμοποιεί αυτή τη σύγκρουση: η διφθερίτιδα προκαλεί μία βακτηριακή μεμβράνη στο λαιμό καθιστώντας αδύνατη την αναπνοή και την ομιλία και μπορεί να οδηγήσει σε απειλητικά για τη ζωή συμπτώματα δηλητηρίασης. Τα παιδιά (μια ιδιαίτερα ευάλωτη ομάδα) επηρεάζονται πολύ. Ως ενήλικες, θέλουμε να κρατήσουμε την κακοτυχία μακριά από τα παιδιά μας, αλλά με αυτόν τον τρόπο μερικές φορές τα εμποδίζουμε να ζήσουν. Αντίθετα, θα ήταν συχνά επιθυμητό οι ενήλικες να έχουν «παιδικές ανησυχίες» αντί για τους υπαρξιακούς φόβους που είναι παρόντες παντού και πάντα.
Έχετε σπουδάσει Λογοτεχνία και έχετε εργαστεί συγγραφικά με κάθε τρόπο. Τι ρόλο παίζει για εσάς η ποίηση σε αυτό το πλαίσιο;
Έχω εκδώσει μόνο ένα βιβλίο ποίησης, αλλά ο ήχος, το μέτρο και η γλωσσική συγκέντρωση –αυτά που κάνουν την ποίηση– είναι σημαντικά σε όλα μου τα βιβλία. Τα μυθιστορήματα και τα ραδιοφωνικά έργα μου θυμίζουν ποιήματα σε πολλά μέρη. Στα μάτια μου, δεν αρκεί να πω μια ιστορία. Πάντα με αφορά ο τρόπος που λέγεται. Από αυτή την άποψη, η ουσία της ποίησης παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στη γραφή μου.
Είναι διαφορετικές οι συνθήκες για εσάς όταν γράφετε ποίηση; Πώς έρχεται η έμπνευση, πώς καταλήγουν οι λέξεις στο χαρτί;
Υπάρχει πράγματι μεγάλη διαφορά. Όταν δουλεύω σε έναν ποιητικό κύκλο, κρατώ σημειώσεις ξανά και ξανά, τις αφήνω μακριά, τις αφήνω να ωριμάσουν – όπως το καλό κρασί. Δεν μπαίνω στην ίδια «ροή» όπως όταν γράφω ένα μυθιστόρημα, αλλά εκείνα τα λεπτά που σχηματίζεται μια σκέψη είναι ιδιαίτερα πολύτιμα.
Αν έπρεπε να απαντήσετε, τι είναι για εσάς η ποίηση;
Η ουσία της ανθρώπινης σκέψης και του συναισθήματός μας.
Τι πιστεύετε ότι μπορεί να προσφέρει η ποίηση στον κόσμο σήμερα;
Μπορεί να είναι η αποφασιστική ανάσα μεταξύ συνειδητοποίησης και πανικού.
Τυφοειδής πυρετός
Καρολίνα Σούτι
μετάφραση: Κατερίνα Λιάτζουρα
Εκδόσεις Βακχικόν
σ. 76
ISBN: 978-618-5733-73-5
Τιμή: 10,60€
https://diastixo.gr/sinentefxeis/xenoi/20992-carolina-schutti-sinenteuxi-aggeliki-dimopoulou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου