Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ έχει ένα μεγάλο μυστικό, το οποίο κατά την προσφιλή της συνήθεια το μοιράστηκε πρόσφατα με τους αναγνώστες της: μια κρυμμένη ιστορία, σχεδόν έτοιμη προς δημοσίευση, μόνο που εκείνη δεν προτίθεται να το κάνει στο άμεσο μέλλον.
Πρόκειται για μια ιστορία για νεράιδες, ένα πολιτικοποιημένο παραμύθι, όπως το χαρακτηρίζει η ίδια, με το μεγαλύτερο μέρος του να είναι γραμμένο στη φόδρα ενός φορέματός της.
«Πριν από λίγα χρόνια» διηγείται η Ρόουλινγκ «έκανα πάρτι στο σπίτι μου, επειδή έκλεινα τα πενήντα μου χρόνια. Τα γενέθλιά μου βέβαια είναι στις 31 Ιουλίου, αλλά εγώ σκέφθηκα πως θα ήταν καλύτερα να τα γιορτάσω στο Χάλοουιν, Νοέμβριο μήνα, με τα Χριστούγεννα να πλησιάζουν. Όλοι οι καλεσμένοι θα έπρεπε να καταφθάσουν μεταμφιεσμένοι, καθώς το θέμα του πάρτι ήταν “ο χειρότερος εφιάλτης σας!”. Εγώ λοιπόν ντύθηκα το “Χαμένο Χειρόγραφο” και, για να το κάνω πιο πιστευτό, έγραψα ένα μεγάλο μέρος του βιβλίου στο φόρεμα, το οποίο βρίσκεται ακόμη στην ντουλάπα μου».
Η Ρόουλινγκ επιστρέφει συχνά και κοιτάζει το “Χαμένο Χειρόγραφο”, γιατί αυτός είναι τελικά ο χειρότερος εφιάλτης της, αλλά ακόμη δεν είναι σίγουρη εάν αυτή η ιστορία που γράφτηκε για ένα πάρτι –έστω και αν αυτό ήταν των γενεθλίων της– αξίζει να δημοσιευτεί. Φοβάται να την αγγίξει, όμως, μήπως και χαλάσει τη μαγεία εκείνης της βραδιάς.
Κάτι τέτοιες μέρες, ωστόσο, το μυστικό αυτό –που δεν είναι πλέον μυστικό– έρχεται και πάλι στο προσκήνιο.
Τα περασμένα Χριστούγεννα, μάλιστα, η Ρόουλινγκ θέλησε να στείλει ένα μήνυμα αισιοδοξίας, γράφοντας στο twitter:
«Αυτή την εποχή του χρόνου βομβαρδιζόμαστε από εικόνες που δείχνουν μια υπέροχη ζωή, η οποία δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Εάν είσαστε τυχεροί θα περάσετε τις γιορτές μαζί με ανθρώπους που αγαπάτε, ζεστοί και ασφαλείς, έχοντας αρκετό φαγητό. Τότε θα νιώθετε μάλλον ευλογημένοι, όπως νιώθω και εγώ. Αλλά εάν η ζωή σας είναι γεμάτη δυσκολίες, εάν δεν είσαστε εκεί όπου θέλετε, να θυμάστε ότι είναι πιθανές ακόμη και οι πιο μεγάλες αλλαγές. Όλα αλλάζουν. Τίποτα δεν μένει το ίδιο για πάντα!»
Η Ρόουλινγκ φέρνει ως παράδειγμα τον εαυτό της και τα χρόνια που έζησε τη δεκαετία του ενενήντα, όταν έφθασε να έχει πρόβλημα επιβίωσης. Τότε ο Χάρι Πότερ δεν είχε έρθει στην ζωή της.
«Φέρνοντας στη μνήμη τα χειρότερα Χριστούγεννα της ζωής μου» γράφει η Ρόουλινγκ «δυσκολευόμουν να πιστέψω ότι θα περνούσαν κάποτε. Φοβόμουν στ’ αλήθεια το μέλλον».
Και επειδή όλοι κάποια στιγμή θα ήθελαν λίγη από τη μαγεία του Χάρι Πότερ, η Ρόουλινγκ προέτρεπε: «Εάν είσαι λυπημένος, μόνος ή άρρωστος, να θυμάσαι ότι όλοι κάποτε βρεθήκαμε στη θέση σου. Να θυμάσαι ότι η ημέρα των Χριστουγέννων, σε τελευταία ανάλυση δεν είναι παρά μία ακόμη ημέρα. Δεν είναι μια ημέρα δοκιμασίας για σένα και την υπόλοιπη ζωή σου. Γι’ αυτό να είσαι καλός με τον εαυτό σου!»
Τάδε έφη η κυρία «Πότερ» εκείνα τα Χριστούγεννα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου