Σμύρνη μου Αγαπημένη

Σμύρνη μου Αγαπημένη
…..Χάρη στη μοναδική γεωγραφική της θέση η Σμύρνη έγινε από τον 17ο αιώνα ένα από τα σημαντικότερα λιμάνια της Μεσογείου, μαζί με τη Μασσαλία και το Λιβόρνο. Το εμπόριο και ο εύκολος πλουτισμός , με τα ειδικά προνόμια που παραχώρησε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, την έκαναν πόλο έλξης για τους Ευρωπαίους που εγκαταστάθηκαν εκεί – Βενετούς, Γενουάτες, Άγγλους, Γάλλους, Ολλανδούς – και δημιούργησαν την παροικία των Λεβαντίνων…..

Ταυτόχρονα οι μεταναστεύσεις, λόγω των διωγμών των Ελλήνων από τα νησιά του Αιγαίου, του Ιονίου, την Κρήτη και την Πελοπόννησο, δημιούργησαν μια μεγάλη ελληνική κοινότητα που γρήγορα αναπτύχθηκε εμπορικά και πνευματικά. Έτσι η Σμύρνη έγινε «Gavur Izmir» για τους Τούρκους μα και «Fleur d’Ionie» και «Μαργαριτάρι της Ανατολής» για τους Ευρωπαίους.

…..Βρίσκει κανείς έτσι πολλά κείμενα διανοούμενων μα και περιηγητών, που όλα τους υμνούν την ομορφιά και τον τρόπο ζωής των Σμυρνιών…. Πολλά ερωτήματα σε σχέση με την Καταστροφή έμειναν άδικα να αιωρούνται χρόνια, όπως το «ποιος έκαψε την Σμύρνη;» Η επίσημη κεμαλική άποψη ότι οι Τούρκοι εθνικιστές δεν είχαν λόγο να κάψουν την Σμύρνη κι ότι η πυρκαγιά είναι ένα ασαφές ιστορικό ζήτημα που δεν έχει απάντηση, υιοθετήθηκε ακόμα και από Έλληνες ιστορικούς. Παρ’όλες τις μαρτυρίες από σημαντικούς Αμερικάνους σαν την Minnie Mills και τον πρόξενο George Horton, αλλά και από απλούς πυροσβέστες που προσπάθησαν μάταια να σβήσουν την πυρκαγιά. Τελικά όμως, Τούρκοι διανοούμενοι όπως ο Orhan Kemal Cengiz (Today’s Zaman, 19.5.2010) παραδέχονται πως η Σμύρνη πυρπολήθηκε, συνειδητά, από τους νικητές, θεωρώντας τον ως τον μοναδικό τρόπο να απαλλαγούν από τις μειονότητες....

Το θεατρικό έργο Σμύρνη μου αγαπημένη δεν προσπαθεί να πάρει θέση, ούτε να παίξει ρόλο ιστορικού αναλυτή. Προσπαθεί να δώσει μια εικόνα από την ζωή της Σμύρνης, τις σχέσεις των ανθρώπων διαφορετικών εθνοτήτων και τις διαφορετικές απόψεις που προκάλεσαν τον θάνατο της πόλης. Υπήρξαν πολλές καταστροφές την ιστορία της Ανθρωπότητας.
Η καταστροφή της Σμύρνης έχει μια φρικτή μοναδικότητα : έγινε παρουσία όλων των πολιτισμένων κρατών. Είναι μια σύγχρονη Ελληνική Τραγωδία χωρίς κάθαρση. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε εμείς πια είναι να μην την αφήσουμε να παραδοθεί στη λήθη.
Μιμή Ντενίση

Σκηνοθεσία:Σταμάτης Στάμογλου
Σκηνογραφία-Ενδυματολογία:Μαγδαληνή Σίγα
Επιμέλεια Μουσικής:Κώστας Βόμβολος
Βοηθός Σκηνογράφου:Αναστασία Γυλλού
Βοηθός Σκηνοθέτη:Νίκος Δασκαλόπουλος
Φωτισμοί:Ανέστης Αμανατίδης, Σταμάτης Στάμογλου

Εμφανίζονται
Φιλιώ:Ιωάννα Μαρίνη
Δημητράκης:Σάββας Παντελίδης
Πατέρας:Μιχάλης Βλάχος
Χαλίλ:Ορέστης Πρεφτίτσης
Οσμάν:Αναστάσιος Μπελαντώνας
Βασιλάκης:Παναγιώτης Διμπιτούζης
Ζαχαρούλα:Στέλλα Γιαλετζή
Τακουή:, Δάφνη Βόλνα
Ευταλία:Εύα Παναγιωτίδου-Λοίζου
Αγγέλα:Κατερίνα Γρηγορίου
Σπύρος:Σταύρος Φρύδας
Λευκοθέα:Ρίτα Παπαϊωάννου
Μίνι Μιλλς:Καίτη Λάζου
Έντυ Γκουϊνταλ:Άγγελος Μουθουνάκης
Νέλλυ Γκουϊνταλ:Ξένια Παρασκευά
Τουρκος Αξιωματικός:Ιωάννης Τούλας
'' Εμπρηστής:Πέτρος Μπόζογλου
'' Στρατιώτης:Νίκος Δασκαλόπουλος
Γυναίκες Σμύρνης: Όλγα Εξάρχου, Μαρία Κοζίδου, 
Αντωνία Αβραμπάκη

03/10 στις 9 μ.μ. – 11:59 μ.μ
Κλειστο Δημοτικο Θεατρο Συκεων

Ρήγα Φεραίου με Μεγαρων, Θεσσαλονίκη

https://www.facebook.com/events/856587287878466/