 |
| Στις 29 Μαΐου 2017, πραγματοποιήθηκε στην κοινότητα της Αγίας Τριάδας στο Belleville του Οντάριο, το επίσημο δείπνο της 29ης Κληρικολαϊκής Συνέλευσης. Εκατοντάδες εκπρόσωποι συμμετείχαν και άκουσαν την κύρια ομιλία από τον Πρέσβη της Ελλάδας στον Καναδά κ. Γεώργιο Μαρκαντωνάτο. Ο Πρέσβης, ως εξαίρετος ομιλητής, στην ομιλία του αναφέρθηκε στην 29η Μαϊου 1453, στο έργο και στα επιτεύγματα του Ελληνισμού του Καναδά και ιδιαίτερα της Ι. Μητρόπολης και στη σημασία της καλλιέργειας της ελληνικής γλώσσας και της ορθόδοξης πίστης στον Καναδά, για τον Ελληνισμό, την Θρησκεία μας και την Πατρίδα μας. Ήταν μία εμπνευσμένη ομιλία που κέρδισε τις εντυπώσεις των συνδαιτυμόνων. Επειδή μας ζητήθηκε από πολλούς το κείμενό της, η Ιερά Μητρόπολη μας κυκλοφορεί, τόσο στην ελληνική όσο και στην αγγλική γλώσσα, την ομιλία του κ. Γ. Μαρκαντωνάτου. Εκφράζουμε την εκτίμηση και την ευγνωμοσύνη μας για τη συμμετοχή του και την εξαιρετική του παρουσίαση. |
Σεβασμιώτατε, Θεοφιλέστατε, Πανοσιολογιώτατοι, Αιδεσιμολογιώτατοι, κ. Αντιπρόεδρε και μέλη του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, κ.κ. Γενικοί Πρόξενοι, κ.κ. Πρόεδροι και μέλη των Ελληνορθόδοξων Κοινοτήτων, κ.κ. Άρχοντες του Πατριαρχείου, κα Πρόεδρε και μέλη της Φιλοπτώχου Αδελφότητος,
Αγαπητές συμπατριώτισσες και συμπατριώτες,
Αποτελεί ιδιαίτερη χαρά που παρευρίσκομαι σήμερα στο επίσημο δείπνο της 29ης Κληρικολαϊκής Συνελεύσεως της Ιεράς Μητροπόλεως και θα ήθελα να εκφράσω τις καλύτερες ευχές μου για χαρά, υγεία και πρόοδο σε όλους εσάς.
Είναι δε ιδιαίτερη χαρά διότι μου δίδεται η ευκαιρία αφ' ενός μεν να επικοινωνήσω μαζί σας, αφ' ετέρου δε να εκτιμήσω καλύτερα το έργο της Ιεράς Μητροπόλεως.
Δεν είσθε μόνο ένα κομμάτι του Ελληνισμού, που αν και ζήτε αρκετά μακριά από την Ελλάδα, έχετε πολύ κοντά στην σκέψη σας και στην καρδιά σας την Γενέτειρά σας. Αποτελείτε και μία ζωντανή Κοινότητα, όπου ο Ελληνισμός δημιουργεί και προοδεύει, τιμά και υπηρετεί την ορθόδοξη πίστη, διδάσκει και διδάσκεται την γλώσσα, την ιστορία και τον πολιτισμό του.
Πριν όμως επεκτείνω το λόγο στο αντικείμενο της σημερινής συνάξεώς μας, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι σήμερα είναι η 564η επέτειος της πτώσεως της Κωνσταντινουπόλεως, της πόλεως που μέχρι την κατάκτησή της από τους Λατίνους , παρέμεινε, χωρίς αμφιβολία, η πρωτεύουσα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πιστεύω συνεπώς ότι θα ήταν σκόπιμο να αποτίσουμε φόρο τιμής στους τελευταίους υπερασπιστές της Βασιλίδος των Πόλεων και στον τελευταίο γενναίο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Κωνσταντίνο Παλαιολόγο, που θα μας διδάσκει πάντοτε την υποδειγματική προσήλωση στο ύψιστο αγαθό, την αγάπη προς την πατρίδα. Η γνωστή απάντησή του στον Μωάμεθ «τό τήν πόλιν σοι δούναι, ουτ’ εμόν εστί, ούτε άλλου τινός των κατοικούντων εν αυτῇ. Κοινή γαρ γνώμη πάντες αυτοπροαιρέτως αποθανούμεν και ου φεισόμεθα της ζωής ημών» αναδεικνύει τον τελευταίο αυτοκράτορα ως τον απόλυτο εκφραστή της αφοσιώσεως των Ελλήνων στα υψηλά ιδανικά τους. Μεταφράζω στη νέα ελληνική: «Το να σου παραδώσουμε την πόλη δεν αποτελεί δική μου υπόθεση, ούτε υπόθεση κάποιου άλλου, που κατοικεί σ’ αυτήν. Διότι όλοι θα θυσιασθούμε με την θέλησή μας και δεν θα λυπηθούμε τη ζωή μας».
Τότε η μεν χιλιόχρονη και πλέον Βυζαντινή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία κατέρρευσε, το έθνος όμως επέζησε, αφού όπως σημειώνει ο εξέχων βυζαντινολόγος Steven Ranciman, «όσο η Εκκλησία επιβίωνε, το έθνος δεν μπορούσε να πεθάνει». Και ευλόγως αφού η Εκκλησία διέσωσε την ορθόδοξη πίστη. Αυτή καλλιέργησε την παιδεία και την γλώσσα. Αυτή διαφύλαξε την εθνική αυτοσυνειδησία.
Αλλά ας επανέλθουμε στο θέμα μας.
Κυρίες και κύριοι,
Όπως γνωρίζετε, η Ιερά Μητρόπολη Τορόντο, υπό την ποιμαντορία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη κ.κ. Σωτήριου, έχει να επιδείξει μία πορεία σημαντικής και πολύπλευρης προσφοράς, αγωνιζόμενη «φιλογενώς και φιλευσεβώς», για την πρόοδο του εδώ Ελληνισμού. Μια πορεία που κάνει την Ομογένεια να αισθάνεται υπερήφανη για τις πνευματικές και πολιτιστικές ρίζες της.
Ευθύς εξαρχής μέριμνα της Ιεράς Μητροπόλεως ήταν η οικοδόμηση ισχυρών δεσμών με το Μητροπολιτικό Κέντρο καθώς και η ενίσχυση της πίστεως και της ελληνικής γλώσσας και ιστορίας από γενεά σε γενεά.
Ως γνωστόν, η θρησκεία μαζί με την γλώσσα είναι δύο βασικά στοιχεία που προσδιορίζουν την ελληνική ταυτότητα του Έξω Ελληνισμού και αποτελούν ισχυρό συνδετικό κρίκο με το Μητροπολιτικό Κέντρο. Άλλωστε, η έννοια ομογενής δηλώνει τον άρρηκτο δεσμό καταγωγής, τον δεσμό του κοινού γένους, όχι σε απλό τυπικό επίπεδο υποχρεώσεων και δικαιωμάτων, αλλά ως βαθύτερη σχέση συμμετοχής στο ίδιο Γένος και εθελούσια αποδοχή των διαχρονικών αξιών του Ελληνισμού.
Στο πλαίσιο αυτό είναι προφανής η σημασία της διατηρήσεως της πίστεως και της αφοσιώσεως στην παράδοση – για την οποία αγωνίζεται η εδώ Εκκλησία – και μάλιστα σε όλες τις εκφάνσεις της: στη θεία λατρεία, στη βυζαντινή μουσική και γραμματεία, στην υμνογραφία, στην ξυλογλυπτική, στην αρχιτεκτονική, στη βυζαντινή και μεταβυζαντινή εικονογραφία.
Επίσης, είναι ομοίως προφανής η σημασία της γνώσεως και καλλιέργειας της ελληνικής γλώσσας και πολιτισμού. Αρκεί μόνο να υπογραμμιστεί ότι ακόμα και σήμερα ο πολιτισμός ευρίσκεται στα χέρια εκείνων των λαών, που υπήρξαν τέκνα ή μαθηταί των Ελλήνων και κληρονόμοι του πνεύματός τους. Δεν υπάρχει υγιής έκφανση του βίου των πολιτισμένων ανθρώπων, που να μην έχει τις βάσεις της στην ελληνική αρχαιότητα και στο ελληνικό Βυζάντιο: στην πολιτική, την παιδεία, τον λόγο, την επιστήμη, τις τέχνες. Άλλωστε, όπως έχουν επισημάνει αρκετοί Ευρωπαίοι διανοητές τρεις είναι οι πυλώνες, στους οποίους θεμελιώθηκε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός: η ελληνική κλασσική γραμματεία, το βυζαντινορωμαϊκό δίκαιο και η χριστιανική πίστη και παράδοση.
Ειδικότερα, όσον αφορά στη σημασία της γλώσσας μας, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η ελληνική υπήρξε η πρώτη παγκόσμια γλώσσα, γλώσσα του Ευαγγελίου, γλώσσα των συναλλαγών, γλώσσα με υψηλό επικοινωνιακό γόητρο, που ενίσχυσε το κύρος και την οικουμενικότητά της. Πράγματι η ελληνική είναι η γλώσσα του πολιτισμού, γλώσσα που άσκησε μεγάλη επιρροή σε όλες τις άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες, και μάλιστα στην αγγλική και τη γαλλική.
Τριάντα πέντε αιώνες συνεχούς παραδόσεως του γραπτού λόγου και τουλάχιστον σαράντα αιώνες παραδόσεως του προφορικού λόγου, έχουν προσδώσει στην ελληνική μία ιδιαίτερη καλλιέργεια και την έχουν καταστήσει τη μόνη γλώσσα στον κόσμο, που ομιλείται αδιάκοπα από την αρχαιότητα, από τον ίδιο λαό, τους Έλληνες, στην ίδια γεωγραφική περιοχή, την Ελλάδα, και με την ίδια βασική γραμματική και συντακτική δομή, η οποία κληροδοτήθηκε ανά τους αιώνες. Αυτή τη γλώσσα καλείσθε σήμερα να καλλιεργήσετε στις Ελληνορθόδοξες Κοινότητές σας και στα Ελληνικά Σχολεία. Και αξίζει πραγματικά κάθε έπαινος σε όσους εργάζονται για την πρόοδο της ελληνικής παιδείας στον Καναδά, καθώς και για την ηθική διαπαιδαγώγηση της νεολαίας, αφού η τελευταία αποτελεί το μέλλον του εδώ Ελληνισμού.
Και εφόσον μιλάμε για την εκπαίδευση, θα ήθελα να αναφερθώ στη σημαντική αποστολή της Θεολογικής Ακαδημίας, η λειτουργία της οποίας έχει δώσει μια νέα διάσταση και προοπτική, στο έργο της Ορθοδόξου Μητροπόλεως Τορόντο - Καναδά, αφού σε αυτήν γαλουχήθηκε μία νέα γενιά από ομογενείς κληρικούς, που στελεχώνουν τις Ενορίες της και καλύπτουν με επιτυχία τις ανάγκες των εδώ Κοινοτήτων. Μία γενιά που της δίδεται η δυνατότητα να καλλιεργηθεί και να μορφωθεί πνευματικά, ενώ παράλληλα της παρέχονται τα απαραίτητα εφόδια για την περαιτέρω μελέτη και εμβάθυνση στην ελληνική παιδεία, ώστε να μπορέσει αργότερα να υπηρετήσει με αφοσίωση και ζήλο την Ομογένεια και ιδιαίτερα τους Ελληνόπαιδες.
Αλλά θα ήταν ασφαλώς παράλειψη να μη μνημονεύσω το Θεοφιλέστατο Επίσκοπο Ανδίδων κ.κ. Χριστόφορο, τους πρεσβυτέρους και τους διακόνους, τον Αντιπρόεδρο και τα μέλη του Μητροπολιτικού Συμβουλίου, τους προέδρους και τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου των Ελληνικών Ορθοδόξων Κοινοτήτων, τις ομογενειακές οργανώσεις, τους καθηγητές και δασκάλους των ημερησίων, απογευματινών και σαββατιανών ελληνικών σχολείων, τους Άρχοντες του Πατριαρχείου, τους απασχολουμένους στις Κοινωνικές Υπηρεσίες της Ι. Μητροπόλεως, καθώς και τους Προέδρους και τα μέλη της Φιλοπτώχου Αδελφότητος. Στο σημείο αυτό θα ήθελα ιδιαιτέρως να επισημάνω τη σημασία της τελευταίας που αποτελεί, ως γνωστόν, μία ιδιαίτερα δυναμική οργάνωση και που δραστηριοποιείται σε τόσους πολλούς τομείς, από τη βοήθεια προς τους πτωχούς, φυλακισμένους και πάσχοντες συνανθρώπους μας, μέχρι και την ενίσχυση προς το Οικουμενικό Πατριαρχείο και τη Θεολογική Ακαδημία.
Θα ήθελα τέλος να σταθώ στο έργο των Ιερών Μονών Παναγίας Παρηγορήτισσας και Πατροκοσμά, για τις οποίες εκδηλώνεται το στοργικό ενδιαφέρον του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας, και οι οποίες είναι, ως γνωστόν, σημαντικοί φορείς των θρησκευτικών και εθνικών παραδόσεών μας. Να υπογραμμίσω την προσήλωσή τους στη διαφύλαξη των χριστιανικών αρετών και των ορθοδόξων παραδόσεών μας, που για περισσότερους από είκοσι αιώνες τρέφουν και καθοδηγούν όλους τους πιστούς.
Αγαπητοί συμπατριώτες και συμπατριώτισσες,
Εσείς, αποτελείτε μία διαρκή γέφυρα επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και του Καναδά. Η δική σας συμπόρευση όπου και αν ευρίσκεσθε – κήρυκες των ελληνικών αξιών και ιδεών, απόστολοι του φιλελληνισμού στην χώρα αυτή – και η πεποίθηση ότι οι σκέψεις και οι ενέργειές σας είναι σταθερά στραμμένες προς την Ελλάδα, μας ενισχύουν κατά την σημερινή δύσκολη συγκυρία.
Όπως γνωρίζετε, ο Απόδημος Ελληνισμός συνιστά ένα πολύτιμο εθνικό κεφάλαιο, με ανεκτίμητη συμβολή στην ιστορική εξέλιξη της πατρίδας μας. Είναι ακριβώς αυτός ο Ελληνισμός ο οποίος μας κάνει υπερήφανους και μας ενθαρρύνει να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Εσείς, οι Έλληνες του Καναδά αγαπάτε την Γενέτειρα και ενδιαφέρεστε έντονα για την εδώ θετική προβολή της, καθώς και για την πορεία των εθνικών θεμάτων μας. Επίσης, συμμετέχετε έμπρακτα και στηρίζετε πρωτοβουλίες αλληλεγγύης, φιλανθρωπικές οργανώσεις και ιδρύματα, ειδικά στους τόπους καταγωγής σας. Είσθε πρόθυμοι να διαθέσετε το χρόνο σας και να προσφέρετε τις δεξιότητές σας και την εμπειρία σας προς όφελος της Μητέρας Πατρίδος.
Είναι λοιπόν ενθαρρυντικό ότι συμβάλλετε και με αυτόν τον τρόπο στις προσπάθειες ανακουφίσεως των συμπολιτών μας από τις δυσμενείς επιπτώσεις της κρίσεως.
Είναι προφανές ότι η περαιτέρω ουσιαστική συνδρομή σας προς την Γενέτειρα – όπως άλλωστε έγινε πολλές φορές κατά το παρελθόν σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας μας – όχι μόνο θα συμβάλει θετικά στις προσπάθειες ανορθώσεως της χώρας μας και ανακουφίσεως των δοκιμαζομένων συμπολιτών μας, αλλά και στις προσπάθειες περαιτέρω ενισχύσεως των δεσμών σας με το Μητροπολιτικό Κέντρο.
Aγαπητοί ομογενείς,
Τα προεκτεθέντα, δείχνουν ασφαλώς το μέτρο με το οποίο μπορεί να μετρηθεί ο εδώ Ελληνισμός και υπογραμμίζουν την σημασία των πολυτίμων υπηρεσιών της οργανωμένης Ομογένειας, καθώς και των ομογενών, σε ατομικό επίπεδο, που αφιέρωσαν και εξακολουθούν να αφιερώνουν τις πνευματικές και υλικές δυνάμεις τους υπέρ του συνόλου.
Στην κρίσιμη περίοδο που διανύουμε οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε με αποτελεσματικότητα τις υπάρχουσες προκλήσεις, να εκμεταλλευτούμε κάθε παράγοντα ισχύος που διαθέτουμε και να συμπορευθούμε, σε πνεύμα σύμπνοιας, σε κοινούς εθνικούς στόχους. Πολλῷ μάλλον, που όπως η ιστορία μας έχει αποδείξει, τα μεγάλα και σημαντικά τα επιτύχαμε ως έθνος πάντα ενωμένοι.
Καταλήγοντας, θα ήθελα και πάλι να εκφράσω τα συγχαρητήριά μου πρωτίστως στο Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Τορόντο – Καναδά κ.κ. Σωτήριο, του οποίου οι συνεχείς επί μακρόν προσπάθειες έχουν αποφέρει τα σημερινά καρποφόρα αποτελέσματα. Επίσης, συγχαρητήρια σε όλους εσάς, που εργασθήκατε με ζήλο για την πραγματοποίηση και επιτυχία αυτής της Συνελεύσεως προς όφελος της Εκκλησίας, του εδώ Ελληνισμού και της Μητέρας Πατρίδας. Σας αξίζει κάθε έπαινος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου