Η ομιλία του στην αίθουσα εκδηλώσεων του Δήμου Ξηρομέρου-Αστακού Σάββατο 24 Αυγούστου 2024 ΄΄Η Προφητεία Της Ατλαντίδας΄΄ εκδ. ΄΄ΑΓΓΕΛΑΚΗ΄΄ Αθήνα 2024 Μυθιστόρημα του Μ.Ι.Χ.Α.Λ.Η... Κ... Γ.Ρ.Ι.Β.Ε.Α
Εκλεκτοί προσκεκλημένοι φίλες-οι σας ευχαριστώ για την παρουσία σας. Ο συγγ. Μιχάλης Γριβέας, δεινός εκφραστής των κονιορτοποιμένων συνειδήσεων, συνεχίζει μέσω μυθοπλασίας και σκληρού κοινωνικού ρεαλισμού στο βιβλίο του ΄΄Η Προφητεία της Ατλαντίδος΄΄, εξαιρετικά παραστατικός και μυθοπλάστης, κάνοντας την προσωπική του υπέρβαση, αγγίζοντας -εξηγώντας και συνθέτοντας το προσωπικό βίωμα των ηρώων του βιβλίου και την έντονη και ταραχώδη διαπόρευσή τους, συνδέει τις εξελίξεις των γεγονότων, κοινωνικά και ιστορικά, με πολλά στοιχεία έρευνας, από τις αρχές του προηγούμενου αιώνα-τόσο πολεμοχαρή και τραγωδιακό- διαβλέποντας τις κοινωνικές και αλυσιδωτές καταστάσεις της ζωής, στην ήδη προδιαγεγραμμένη κοινωνική αστάθεια σήμερα, και το πιθανό ή απροσδόκητο τέλος αυτών των οικουμενικών τραγωδιών. Συνυπάρχουν στο πάζλ, της πολύ ενδιαφέρουσας πλοκής του βιβλίου, η Σίλα Ταντ, από το Τέξας, εκπρόσωπος της μισθοφορικής μηχανής των εξουσιαστών και ο Αριστοκλής Ναπλωτάς, έλληνας-ερευνητής και ιστορικός, που εκπροσωπεί την πολυσυζητημένη έρευνα της Ατλαντίδας. Ο συγγ, μας θυμίζει τις Αρχαιοελληνικές δέλτους περί Ατλαντίδας και φιλοσοφίας, μέσω καταγεγραμμένων στοιχείων του Πλάτωνα [ 360 π.χ ] Η σύζευξη-στην έρευνα- όσο και η πρακτική συνασχόληση της Σίλας Ταντ- μισθοφόρος των ΗΠΑ, με τον Αριστοκλή Ναπλωτά, έλληνα ιστορικό, έχει πολλαπλές προσεγγίσεις και ερμηνείες. Η πρώτη μας θυμίζει πολεμικές επεμβάσεις, εξανδραποδισμούς, παλαιότερα τη δουλεία, και τα σκλαβοπάζαρα, τους εκβιασμούς, τη πολεμική αμετροέπειά στη Σερβία, στο Αφγανιστάν και Ιράκ, έως την πολύ πρόσφατη γενοκτονία των Παλαιστινίων και άλλες, τις συνεχιζόμενες παρεμβάσεις στα εσωτερικά των άλλων κρατών,τους υπέρογκους εξοπλισμούς, την εξαφάνιση των Ινδιάνων και την κλοπή της γης τους, το φούντωμα -κατά καιρούς- του Ναζισμού, τις αθλιότητες και τις φυλετικές διακρίσεις κλπ. και σε αντιδιαστολή σ΄ αυτά, ο Αριστοκλής Ναπλωτάς εκπρόσωπος της ιστορικής έρευνας [ με τα γραμμένα του Πλάτωνα ] σε αδιάλειπτη αναζήτηση, με την ήπια συμπεριφορά και τα δημοκρατικά του αισθήματα. Για τον συγγ, ο άνθρωπος, πρέπει να βρίσκεται πάντα, σε μια διαχρονική και διαρκή συμπόρευση αγωνίας, οικουμενικής έκτασης, αναζητώντας τον προορισμό του, σε μια συνεχόμενη διορατικότητα εξήγησης των κοινωνικών και ιστορικών γεγονότων, από την εποχή του Πλάτωνα έως τις μέρες μας και οι αναφορές του περί Ατλαντίδας [ του Πλάτωνα ] είναι το σημείο επαφής της παγκόσμιας έρευνας και της σύγκλισης διαπρεπών ερευνητών.Υπήρξε Ατλαντίδα ;; Δεν μπορεί -εκλεκτοί φίλοι-να υπάρξει κανένα δόγμα Φιλοσοφικό, Θρησκευτικό, Επιστημονικό ή άλλο Ιστορικής έκτασης, χωρίς τοαντίκρισμα κοινωνικών βιωμάτων, και έμπρακτης πραγματικότητας. Ήτο λοιπόν, νοητικός-φιλοσοφικός σχεδιασμός του πολυπράγμωνα φιλοσόφου ;;ή μελλοντική και σωτήρια προφητεία- οικουμενικής αφύπνισης, για να αποφευχθεί μια κατακλυσμιαία εξαφάνιση της γης ;; Μέσω φυσικών φαινομένων ή με τη συνεχόμενη εξάπλωση της βίας και της κατάκτησης, πολλών έως τώρα αυτοκρατοριών που είδε η ζωή ;; Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μουσουλμάνων, Ρωμα΄ι΄κής εποχής, αργότερα του Χίτλερ κλπ,κλπ ;; Ο συγγ. παραθέτει εδώ, πολλά στοιχεία βιωματικά του Πλάτωνα, υπήρξε βασιλικός επίτροπος στην Κάτω Ιταλία, και έως δούλος, στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής. Έζησε τις υπέρμετρες φιλοδοξίες των φίλων του, που εποφθαλμιούσαν τη βασιλεία. Έζησε στις Ελληνικές αποικίες, του Τάραντα, στις Συρακούσες, και σ΄ άλλες, διαβλέποντας τις συρράξεις και τις δολοφονίες, κρίνοντας αυστηρά τις εξελίξεις. Προφανώς θα διερωτήθηκε, ως μεγαλοφυία και φιλοσοφική σκόπευση για τα μέλλοντα. Ως γεγονός παγκοσμιότητας... θα συνεχίζεται εσαεί ή θα τελειώσουν ευοίωνα μέσω της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών ;; Ο συγγ. έκανε -μυθιστορηματικά- την επαλήθευση αυτής της Ιστορικής κοινωνικό-πολιτικής αναγκαιότητας, αναζητώντας όλα τα ιστορικά ευρήματα, γνωστών ερευνητών παγκοσμίως. βάσει μιας ιστορικής και αξιωματικής αλήθειας, προσώπων, αυτοκρατοριών, επεμβάσεων και ιστορικό-πολιτικών καταποντισμών από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας.Μια μαθηματική σταθερά οδηγεί την ανθρωπότητα στο έρεβος. Μία προσωπική σκέψη ενδυναμώνει τα προαναφερόμενα. Μήπως ΄΄Η Πολιτεία του Πλάτωνα-φιλοσοφικό του έργο, που μιλάει ΄΄περί δικαίου΄΄ήτοι για Ανδρεία-Σοφία- Ευφροσύνη-Δικαιοσύνη, τελικά θα πορευτεί, ως αναγκαία διέξοδο η ανθρωπότητα ;; Ο φιλόσοφος διείδε τα μέλλοντα, από τα κατ΄ επανάληψη δρώμενα της εποχής του και η ατελέσφορη αναζήτηση [ερώτημα ] της Ατλαντίδας μετεξελίχθηκε σε προφητεία;; Ο φιλόσοφος αλληλοσυμπληρώνεται και δικαιώνεται ιστορικά. Το μέγα θετικό του βιβλίου, είναι η συνεύρεση της Σίλας Ταντ και του Αριστοκλή Ναπλωτά, που όλα τα προσαχθέντα στοιχεία έρευνας, διεκπεραιώθηκαν μέσω ενός μοναδικού στοιχείου αφοσίωσης και υπέρβασης, της βαθυτάτης Αγάπης, στον επαναφορτιζόμενο έρωτά τους και τη γέννηση της κόρης τους Ατλαντίδας. Η έρευνα εξελίσσεται μέσω μιας ψυχικής υπερδιέγερσης ή φαντασίωσης ή οραμάτων. Ο τραγικός θάνατος της κόρης τους, ο μετέπειτα χωρισμός, δεν μπόρεσαν ν΄ αποκόψουν τον Ναπλωτά από την ερευνητική του αναζήτηση. Μία φωταύγεια έμπνευσης ή μια προειδοποίηση πρόβλεψης ή μια μελωδική ευδαιμονία ή το μυστηριακό φως του Πλάτωνα τον ακολουθούσε. Στο βιβλίο ο συγγ. προσέδωσε πολλά κοινά στοιχεία στον Πλάτωνα και στον Αριστοκλή, τιμώντας φυσικά την έρευνα του δεύτερου, αξιολογώντας όμως στο έπακρο μέσω πλοκής- έκφρασης και ιστορικής πραγματικότητας, την παρακαταθήκη της φιλοσοφίας και προφητείας του Πλάτωνα. ως εφικτή προφητεία αποτροπής της βίας και των επεμβάσεων όπου γης. Συμπλέοντας με τα γραφόμενα του συγγ. Μιχάλη Γριβέα, ένας ακόμα στοχασμός, Στα Ηνωμένα Έθνη είναι περίπου 170 κράτη. Την εποχή του Πλάτωνα κυριαρχούσε ο Ελληνικός αποικισμός, κάθε πόλη και βασιλιάς,Από Μαύρη Θάλασσα -Μασόγειο- και εκτός Γιβραλτάρ, έως τη σημερινή Αμερική, το βεβαιώνουν ποικίλα ευρήματα...Το πνεύμα των Ολυμπιακών αγώνων ένωνε τον Ελληνισμό όπου γης, στις αρχές του δικαίου, της ηθικής, της ισοτιμίας, της ισοπολιτείας, του ΄΄ευ αγωνίζεσθαι΄΄ και της εκεχειρίας. Σήμερα διεξάγονται μόνο για το ΄΄ευ αγωνίζεσθαι΄΄ [ με ερωτηματικό ;; ] Η εκεχειρία στη Παλαιστίνη καταποντίστηκε ως νέα Ατλαντίδα. Ο συγγ. διάνθισε το βιβλίο του, μέσω ενός ζωντανού μετασυναισθήματος και πέταξε στη Σαντορίνη, στην αναζήτηση του ξίφους των Συρακουσών, στο μυστικό της Λιβύης, στην αποκάλυψη των Ολμέκων, στο Μεξικό κλπ. Η πατροπαράδοτη σχέση των Ελλήνων με την έρευνα, τις τέχνες , τον ιστορικό μας πολιτισμό κλπ, προσωποποιήθηκε στο πρόσωπο του ερευνητή Αριστοκλή Ναπλωτά. Γράφει ο συγγ Κων/νος Μανίκας ΄΄Η αναζήτηση της Ατλαντίδας, έρχεται εμμέσως να λειτουργήσει ως μια ανάγκη αξιακής αναβάπτισης, ως ταύτιση με την αρμονία και τον ουσιαστικό διαφωτισμό. Σε μια εποχή στυγνού ατομικισμού και ωφελιμισμού, όπου το μίσος, η εκδίκηση και η επιβουλή έχουν σκεπάσει κάθε έννοια ανιδιοτέλειας και αλληλεγγύης, το φιλοσοφικό ταξίδι προς μια ανέγγιχτη τελειότητα γίνεται κι΄ ένα πρώτο προσωπικό βήμα προς την εξιλέωση΄΄. Γράφει η εκλεκτή φίλη Γεωργία Κοτσόβολου ΄΄Υπάρχει σε βάθος ανάλυση της διεθνούς πολιτικο-στρατιωτικής κατάστασης, αξεπέραστη ψυχογράφηση των προσώπων, εξαιρετική ακροβασία ανάμεσα στη πραγματικότητα και το μύθο. Εκτενής αναφορά όλων των επικρατέστερων για τον Πλατωνικό μύθο της χαμένης Ατλαντίδας΄΄. και στη συνέντευξη του συγγ. προς την Κατερίνα Καράμπελα σημειώνεται ΄΄Ανθρωποκτατορία΄΄ Δεν δικαιούμαι να προαναγγείλλω εδώ την πεμπτουσία του μυθιστορήματος, που θα ανακαλύψουν οι αναγνώστες... ένα παγκόσμιο σύστημα συμβίωσης. ισοτιμίας, δικαιοσύνης, αλληλεγγύης. Μια νέα ενοποίηση ανθρώπου με τη φύση, με τα πλάσματα και τα δημιουργήματά της΄΄. Στο βιβλίο-εκλεκτοί φίλοι- ΄΄Η Προφητεία Της Ατλαντίδας΄΄, ο χρόνος διαστέλλεται μέσα μας και επανέρχεται ως κριτής. Υποθηκεύει προσωπικές και οικουμενικές δυνάμεις, σε μια πορεία εσωτερικών και εξωτερικών αλλαγών και συγκρούσεων ή διαβλεπόμενων καταστάσεων. Ο άνθρωπος, το γονιμοποιό κύτταρο της διανθρώπινης παρουσίας συντρίβεται εν μέσω ρεαλισμού, τολμηρής μυθοπλασίας και φανταστικού. Ο συγγ. Μιχάλης Γριβέας, μέσω του θανάτου και της κορύφωσης των ανθρώπινων τραγωδιών, κρούει τον κώδωνα των χαμένων ευκαιριών για κοινωνική ειρήνη και επαγρύπνηση, μ΄ έναν υπέρλογο ρεαλισμό, και με παράθεση πολλών ιστορικών -επιστημονικών και αδιαφιλονίκητων στοιχείων περί Ατλαντίδας.
Φίλτατε Μιχάλη Γριβέα-καλοπόρευτο στη ζωή το εξαιρετικό σου πόνημα.Κώστας Καρούσος Πρόεδρος Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών Δήμος Ξηρομέρου-Αστακός Σάββατο 24 / 8 / 2024.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου