Burial or cremation or interment in the time of the ancient Greeks, is imposed by religious necessity and not only for reasons of hygiene (υγιεινή from υγεία = health).
The Homeric world of the dead was so deeply ingrained in the consciousness of the Greeks that neither philosophical theories (Orphic, Pythagorean and Platonic), nor even Christianity, managed to uproot it from their souls.
The care of the dead was a ritual act. They washed and clothed the dead man in clean, usually white, clothes and placed him on a table or bed, with his legs turned toward the exit.
His head rested on a pillow with flowers. Around him, mourners, flowers, lekythos and other vases with perfumes. Scenes that are repeated live nowadays throughout Greece….
Many times they put a coin in the mouth of the dead. It was the boats, the obolos he had to pay to Charon who passed him by boat on the river Hades.
The funeral took place in the dark of night, before the first ray of the sun rose and was infected by the dead, who were considered to be defiled. They performed purification ceremonies, while the relatives washed with water brought from another house and then ate together (funeral dinners). The next day, the house was purified with sea water.
On the third day, the ninth, the thirtieth and the anniversary, they made offerings, sacrifices and banquets in memory of the deceased.
The last day of the Resurrection, was a great celebration in memory of the dead (related to today's Christian Psychosabbaths)
The ancient Athenians, according to the laws of Solon, were obliged to take care of their elderly parents and even to take care of their burial.
Everyone came to the cemetery to honor their dead and sacrificed to Hermes Psychopompos, the guide of the dead to Hades.
____________________________
Η ταφή στην Αρχαία Ελλάδα
Η ταφή ή καύση (combustion) ή ενταφιασμός (interment) στην εποχή των αρχαίων Ελλήνων, επιβάλλεται από θρησκευτική ανάγκη και όχι μόνο για λόγους υγιεινής.
Ο Ομηρικός κόσμος των νεκρών εντυπώθηκε τόσο βαθιά στην συνείδησή των Ελλήνων, ώστε ούτε οι φιλοσοφικές θεωρίες (Ορφικοί, Πυθαγόρειοι και Πλατωνικοί), μήτε καν ο Χριστιανισμός, κατόρθωσαν να τον ξεριζώσουν από τις ψυχές τους.
Η περιποίηση του νεκρού ήταν πράξη τελετουργική. Έπλεναν κι έντυναν τον νεκρό με ρούχα καθαρά, συνήθως λευκά, και τον τοποθετούσαν πάνω σε ένα τραπέζι ή κρεββάτι, έχοντας τα πόδια γυρισμένα προς την έξοδο.
Το κεφάλι του ακουμπούσε πάνω σε ένα μαξιλάρι με λουλούδια. Γύρω του, μοιρολογίστρες, λουλούδια, λήκυθοι και άλλα αγγεία με αρώματα. Σκηνές που επαναλαμβάνονται ζωντανές στις μέρες μας σε όλο τον ελλαδικό χώρο….
Πολλές φορές έβαζαν στο στόμα του νεκρού ένα νόμισμα. Ήταν τα βαρκάτικα, ο οβολός που έπρεπε να πληρώσει στον Χάροντα που τον περνούσε με τη βάρκα στον ποταμό Άδη.
Η κηδεία γινόταν μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, πριν βγει η πρώτη αχτίδα του ήλιου και μολυνθεί από τον νεκρό, που θεωρείτο μιασμένος. Έκαναν τελετές εξαγνισμού, ενώ οι συγγενείς πλένονταν με νερό φερμένο από άλλο σπίτι κι έπειτα έτρωγαν όλοι μαζί (νεκρόδειπνα). Την επόμενη, γίνονταν εξαγνισμός του σπιτιού με θαλασσινό νερό.
Την τρίτη μέρα, την ένατη, την τριακοστή και στο χρόνιασμα, έκαναν προσφορές, θυσίες και συμπόσια στη μνήμη του νεκρού.
Η τελευταία μέρα των Ανθεστήριων, ήταν ημεγάλη γιορτή στη μνήμη των νεκρών (συγγενεύει με τα σημερινά Χριστιανικα Ψυχοσάββατα)
Οι αρχαίοι Αθηναίοι, σύμφωνα με τους νόμους τους Σόλωνα, ήταν υποχρεωμένοι να φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους και ακόμα να φροντίζουν τα της ταφή τους.
Όλοι έρχονταν στο κοιμητήρι για να τιμήσουν τους νεκρούς τους και θυσίαζαν στον Ερμή Ψυχοπομπό, τον οδηγητή των νεκρών στον Άδη.
Περισοτερα εδω: https://cognoscoteam.gr/%CE%BF-%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1.../
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου