Το βιβλίο Χαρακτήρες και επαγγέλματα έγινε με μεγάλο ενθουσιασμό γιατί μπόρεσαν να συνδυαστούν σε αυτό και οι δύο μου ιδιότητες: του ιστορικού τέχνης και του συγγραφέα.
Τα κείμενα γεννήθηκαν από την ανάγκη μου να σχολιάσω την κοινωνία όπως είναι σήμερα και ξεκίνησαν σαν μικρές αναρτήσεις στο facebook. Ήθελα να είναι απλά, άμεσα, με πολλά στοιχεία σαρκασμού και να λένε την αλήθεια για τους ανθρώπους. Την αλήθεια αυτή που συνηθίζουμε να λέμε πίσω από την πλάτη των άλλων.
Τα κείμενα γεννήθηκαν από την ανάγκη μου να σχολιάσω την κοινωνία όπως είναι σήμερα και ξεκίνησαν σαν μικρές αναρτήσεις στο facebook. Ήθελα να είναι απλά, άμεσα, με πολλά στοιχεία σαρκασμού και να λένε την αλήθεια για τους ανθρώπους. Την αλήθεια αυτή που συνηθίζουμε να λέμε πίσω από την πλάτη των άλλων.
Έτσι έγιναν εικόνα οι διάφοροι χαρακτήρες: ο υπάλληλος, ο περιπτεράς, ο καφετεριατζής, η νοικοκυρά, οι ιστορικοί τέχνης, οι καλλιτέχνες, οι φιλότεχνοι, οι αρχαιολόγοι, οι δημοσιογράφοι, οι ψυχίατροι, οι αγρότες, οι παπάδες, οι πολιτικοί, οι συνταξιούχοι.
Πάντα τον πρώτο ρόλο στο γραπτό μου έχει ο άνθρωπος. Αυτή τη φορά ήθελα να μιλήσω γι’ αυτόν με περισσότερη δόση χιούμορ, μιας και πιστεύω ότι το εγώ του έχει διογκωθεί και παίρνει πάρα πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του. Το επάγγελμά του είναι αυτό που του δίνει μια συγκεκριμένη θέση στην κοινωνία και που καθορίζει τον τρόπο που κινείται μέσα σε αυτή, ενώ βγάζει στην επιφάνεια πολλά στοιχεία του χαρακτήρα του.
Πρόκειται για φιγούρες της καθημερινότητας που αποδίδονται με τη διεισδυτική ματιά ενός παιδιού που έχει δει πολλά και δεν μπορεί στο τέλος να κάνει τίποτε άλλο παρά να πει για όλα αυτά τη δική του αλήθεια.
Η ιδανική ζωγράφος για την εικονογράφηση ήταν η Βίκυ Γεωργιοπούλου, της οποίας τη δουλειά γνώρισα πολύ καλά μετά την ατομική της έκθεση με τους Δημοσίους Υπαλλήλους. Διέκρινα στα έργα της ένα παρόμοιο χιούμορ με αυτό των κειμένων μου, καθώς και μια πολύ ιδιαίτερη ευαισθησία όσον αφορά στην απόδοση του ανθρώπινου πόνου.
Χαρακτήρες και επαγγέλματα Ήρα Παπαποστόλου Εικονογράφηση: Βίκυ Γεωργιοπούλου ΠεριΤεχνών 40 σελ. ISBN 978-960-8411-40-1 Τιμή: €10,00 |
Το βιβλίο Χαρακτήρες και επαγγέλματα δεν είναι το πρώτο μου. Έχω γράψει δύο βιβλία ιστορίας τέχνης, ένα παραμύθι και πέντε διηγήματα (μυθοπλασία που εμπεριέχει αυτοβιογραφικά στοιχεία) – ένα εκ των οποίων έχει βραβευτεί από την εφημερίδα Το Βήμα.
Πάντα τον πρώτο ρόλο στο γραπτό μου έχει ο άνθρωπος. Αυτή τη φορά ήθελα να μιλήσω γι’ αυτόν με περισσότερη δόση χιούμορ, μιας και πιστεύω ότι το εγώ του έχει διογκωθεί και παίρνει πάρα πολύ στα σοβαρά τον εαυτό του. Το επάγγελμά του είναι αυτό που του δίνει μια συγκεκριμένη θέση στην κοινωνία και που καθορίζει τον τρόπο που κινείται μέσα σε αυτή, ενώ βγάζει στην επιφάνεια πολλά στοιχεία του χαρακτήρα του.
Στα κείμενά μου οι αγρότες είναι πλούσιοι, οι δημοσιογράφοι ημιμαθείς, οι καφετεριατζήδες πηγαίνουν το καλοκαίρι μόνο στη Μύκονο, οι ιστορικοί τέχνης και οι αρχαιολόγοι είναι σνομπ, οι καλλιτέχνες νάρκισσοι και κουτσομπόληδες και οι συνταξιούχοι φέρουν όλα τα βάρη της οικογένειας στην πλάτη τους. Ο ιδιωτικός υπάλληλος κρατάει μόνος του ολόκληρη επιχείρηση, η νοικοκυρά φροντίζει για όλους και ζει μέσα στη θλίψη, ο περιπτεράς ξέρει τα πάντα για σένα, ο ψυχίατρος βγάζει τρελά λεφτά από τους ασθενείς του και από τις φαρμακοβιομηχανίες και ο φιλότεχνος εντυπωσιάζεται από τις ασυναρτησίες των άρθρων στις εφημερίδες. Όσο για την πολυκατοικία, εκεί ζουν άνθρωποι γεμάτοι προβλήματα που ασχολούνται με τον μικρόκοσμό τους.
Στα κείμενά μου οι αγρότες είναι πλούσιοι, οι δημοσιογράφοι ημιμαθείς, οι καφετεριατζήδες πηγαίνουν το καλοκαίρι μόνο στη Μύκονο, οι ιστορικοί τέχνης και οι αρχαιολόγοι είναι σνομπ, οι καλλιτέχνες νάρκισσοι και κουτσομπόληδες και οι συνταξιούχοι φέρουν όλα τα βάρη της οικογένειας στην πλάτη τους. Ο ιδιωτικός υπάλληλος κρατάει μόνος του ολόκληρη επιχείρηση, η νοικοκυρά φροντίζει για όλους και ζει μέσα στη θλίψη, ο περιπτεράς ξέρει τα πάντα για σένα, ο ψυχίατρος βγάζει τρελά λεφτά από τους ασθενείς του και από τις φαρμακοβιομηχανίες και ο φιλότεχνος εντυπωσιάζεται από τις ασυναρτησίες των άρθρων στις εφημερίδες. Όσο για την πολυκατοικία, εκεί ζουν άνθρωποι γεμάτοι προβλήματα που ασχολούνται με τον μικρόκοσμό τους.
Όλους τους χαρακτήρες τους αγκαλιάζω με αγάπη και έχουν ξεπηδήσει μέσα από τη δική μου καθημερινότητα. Στόχος μου δεν είναι να προσβάλλω, αλλά να δείξω με τον δικό μου τρόπο μια πραγματικότητα, τη ματαιότητα όλης αυτής της ανάγκης του ανθρώπου να προβάλλεται και να νιώθει σπουδαίος, αλλά και την ομορφιά της ζωής και της ανθρώπινης ύπαρξης.
Ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή