Σέρρες: Αναβιώνουν σήμερα τα έθιμα της «Δρακοκτονίας»

Έθιμα όπως της «Δρακοκτονίας» αλλά και της «Παραδοσιακής Πάλης» αναβιώνουν σήμερα, ανήμερα της γιορτής του Αγίου Γεωργίου, στο Ν. Σούλι του δήμου Εμμανουήλ Παππά - Δείτε το βίντεο!

Πρόκειται για ένα έθιμο που στηρίζεται στη θρησκευτική λαϊκή παράδοση του νομού και περισσότερο θυμίζει παραμύθι. Χάνει της ρίζες του στα βάθη των αιώνων και ακολουθείται πιστά κάθε χρόνο.

Σύμφωνα με το έθιμο, στο μικρό χωριό Νέο Σούλι, που βρίσκεται στις παρυφές του λόφου Καγιά, κάποτε ζούσε ένας φοβερός δράκος. Ο δράκος με τη μακριά ουρά και τα σουβλερά δόντια εμπόδιζε και κρατούσε τη ροή των νερών, ψηλά στο βουνό, αφήνοντας έτσι διψασμένους τους κατοίκους του μικρού χωριού. Για να ελευθερώσει τα νερά, ζητούσε να θυσιαστεί κάθε χρόνο ένας από τους κατοίκους του χωριού, που του προσφέρονταν με κλήρο. 
Μία χρονιά, ο κλήρος έπεσε στην όμορφη βασιλοπούλα. Όταν ήρθε η ώρα της θυσίας της βασιλοπούλας, αυτή τρομαγμένη και με δάκρυα στα μάτια, παρακάλεσε τον Θεό να τη σώσει. Τότε, ακούστηκε ένας δυνατός καλπασμός και εμφανίστηκε ο Άγιος Γεώργιος πάνω στο άλογό του, ο οποίος, έχοντας στα χέρια του σταυρό και κοντάρι, φόνευσε τον δράκο. Η βασιλοπούλα σώθηκε και μαζί σώθηκε και το χωριό που έχτισε προς τιμή του Αγίου, για να τον δοξάσει, μία εκκλησία που φέρει το όνομά του.

Από την ημέρα που έγινε το θαύμα, στο μικρό χωριό αναπαρίσταται κάθε χρόνο το ίδιο έθιμο. Δύο μαυροφορεμένες κοπέλες οδηγούν τη βασιλοπούλα στον χώρο της θυσίας, στη πλατεία του χωριού. Ο δράκος είναι εκεί και την περιμένει. Όμως καταφτάνει ο Άγιος Γεώργιος, πάνω σε λευκό άλογο, κρατώντας το κοντάρι του. Φονεύει τον δράκο, σώζει τη βασιλοπούλα και ελευθερώνει τα νερά. Ακολουθεί λαϊκό γλέντι με χορό, κρασί και παραδοσιακά φαγητά.
 
Παράλληλα, ανήμερα της εορτής του Αγίου Γεωργίου, στην Ανθή του δήμου Βισαλτίας αναβιώνει η «Παραδοσιακή Πάλη». Πρόκειται για ένα λαϊκό δρώμενο που αναβιώνει από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Σύμφωνα με αυτό, τα θαρραλέα παλικάρια του χωριού έπαιρναν την ευλογία από τον Αϊ Γιώργη και πάλευαν με τα πρωτοπαλίκαρα των Τούρκων. Η νίκη ήταν πάντα των Ελλήνων, που έδειχναν ιδιαίτερη δύναμη και θάρρος. Το δρώμενο αναβιώνει, νωρίς το απόγευμα, στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου, στην Ανθή. 

Παραδοσιακοί παλαιστές, οι λεγόμενοι «πεχλιβάνηδες» συγκεντρώνονται από όλη την Ελλάδα. Οι αθλητές, πριν ξεκινήσουν τον αγώνα, φορούν το λεγόμενο «κιουσπέτι» ή «κισπέτι», ένα παντελόνι μέχρι τα γόνατα, φτιαγμένο από κατεργασμένο δέρμα κατσικιού, ενώ αλείφουν όλο το σώμα τους με λάδι. Η είσοδος των αθλητών στο «αλώνι», στο ειδικά κατασκευασμένο με φυσικό χλοοτάπητα προαύλιο της εκκλησίας, γίνεται με εντυπωσιακό, επιδεκτικό τρόπο, με χτυπήματα των χεριών στα γόνατα και άλλα «τσαλίμια», ενώ καθόλη τη διάρκεια των αγώνων ακούγεται ο ήχος του ζουρνά και του νταουλιού, που δεν θα σταματήσει παρά μόνο τη στιγμή της ανάδειξης του μεγάλου νικητή. Η πάλη διαρκεί μέχρι να νυχτώσει, ενώ τα έπαθλα των νικητών είναι μεγάλα χρηματικά ποσά που έχει συγκεντρώνει ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού, κατά τη διάρκεια του χρόνου.

serrestv.gr, protothema.gr