Γκαμπριέλα Μιστράλ - Χιλιανή ποιήτρια (7 Απριλίου 1889 – 10 Ιανουαρίου 1957)

Την Γκαμπριέλα Μιστράλ τιμά σήμερα η Google με το doodle της, καθώς συμπληρώνονται 126 χρόνια από τη γέννηση της

Με το ψευδώνυμο Γκαμπριέλα Μιστράλ έμεινε γνωστή η Λουσία Γοδόι Αλκαγιάγα, Χιλιανή ποιήτρια (7 Απριλίου 1889 – 10 Ιανουαρίου 1957)

Γκαμπριέλα Μιστράλ ( Λουκίλα Αλκαγιάκα ), Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 1945.

Η Λουκίλα Γκοντόυ Αλκαγιάκα γεννήθηκε το 1889 στο Ελκιουΐ της Χιλής . Σπούδασε δασκάλα . Τα πρώτα “ σοννέτα του θανάτου ” τα εμπνεύσθηκε από την αυτοκτονία του μνηστήρα της .

Ακολούθησαν πολυάριθμα ποιήματα, που δημοσιεύονταν στα περιοδικά και στις εφημερίδες. Το 1922 το Ινστιτούτο της Ισπανίας στη Νέα Υόρκη τα συγκέντρωσε σε συλλογή που δημοσιεύθηκε με τον τίτλο “ Ερήμωση ” . Σημείωσαν τεράστια επιτυχία. Την ίδια χρονιά η ποιήτρια έλαβε πρόσκληση από την κυβέρνηση του Μεξικού . Ίδρυσε εκεί και ένα σχολείο που πήρε το όνομά της .

Ο Υπουργός της Παιδείας του Μεξικού της ζήτησε να γράψει παιδικά ποιήματα . ΗΜιστράλ δέχθηκε μ ’ ενθουσιασμό την πρόταση, γιατί από την εποχή που δίδασκε στα δημοτικά σχολεία της Χιλής είχε δώσει πολύ από τον εαυτό της στα παιδιά . Και μόνη παρηγοριά για το χαμό του μνηστήρα της έβρισκε σ ’ αυτό . Έτσι έκαναν την εμφάνισή τους τα “ Ασματα για παιδιά ” το 1923.

Ο πατέρας της, Ινδιάνος αυτόχθονας, ήταν ευαίσθητος ανθρωπιστής και μαζί με τις αγροτικές του εργασίες καλλιεργούσε και το τραγούδι . Ανήκε δηλαδή στους αυθόρμητους εκείνους Νοτιοαμερικανούς , που με έμφυτη ευχέρεια συνέθεταν στίχους , για να τους τραγουδήσουν με την κιθάρα τις ώρες της σχόλης τους .

Μέσα σε μια δεκαπενταετία η ποιήτρια διέτρεξε γρήγορα τα στάδια της καριέρας της, για να ονομασθεί γενικός επιθεωρητής των αγροτικών σχολείων της Χιλής και στα 1923 καθηγήτρια της Ιστορίας στο γυμνάσιο της Αντοφαγκάστα .

Η προσήλωσή της προς τους ανθρώπους , τους λαούς, την ιστορία τους και τα ήθη τους διαμόρφωσε γρήγορα τη νεαρή ποιήτρια σε μια προσωπικότητα εθνική, γράφει η μεταφράστριά της Ρίτα Μπούμη – Παππά , για να την τοποθετήσει οριστικά στη συνείδηση των συμπατριωτών της .

Στα 1926 στάλθηκε στη Γενεύη, για να διακριθεί ευθύς και να ονομασθεί Γραμματέας του Μορφωτικού Τμήματος της Κοινωνίας των Εθνών . Κατόπιν η Κυβέρνηση της Χιλής την χρησιμοποίησε στις διπλωματικές της υπηρεσίες .

Έτσι η Ινδιάνα δασκάλα διορίσθηκε πρόξενος σε διάφορες χώρες . Το έργο της είναι κοινωνικό και χριστιανικό.

Έχει πραγματικά ωραίες εμπνεύσεις από τη Βίβλο . Οι συλλογές των ποιημάτων της που ξεχωρίζουν είναι τα “ Σονέττα του Θανάτου ” (1915), η “ Ντεζολασιόν ” (1922) και ̈ Τάλα ” (1938).

Το 1945 η ταπεινή Ινδιάνα τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ της Λογοτεχνίας “ για τη λυρική της ποίηση , που έκαμε το όνομά της σύμβολο των ιδεαλιστικών τάσεων σ ’ ολόκληρο τον κόσμο της Λατινικής Αμερικής ”.

apocalypsejohn.com