Ζωγραφικά έργα και χαρακτικά, μικτής τεχνικής, κολλάζ με ρεαλιστικές υφές που δημιουργούν ένα αποτέλεσμα σχεδόν φωτογραφικό. Ο Francesco Moretti προσπαθεί να εντάξει στην τέχνη ένα θέμα που φαίνεται μη ελκυστικό και χωρίς κανένα εικαστικό και καλλιτεχνικό ενδιαφέρον, επιχειρώντας να μας μεταφέρει μέσα από την δική του ματιά την πόλη της Αθήνας και τη φθορά που προκαλεί ο χρόνος επάνω της.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ιστορία που διδάχθηκε στο σχολείο του στην Ιταλία και σχετιζόταν με την αρχαία Αθήνα τον οδήγησε να πλάσει στην παιδική του φαντασία τη σύγχρονη πόλη αρκετά ειδυλλιακά. Η πρώτη επαφή όμως μαζί της ήταν άκρως απογοητευτική. Πολλές πολυκατοικίες, αναρίθμητα βρόμικα και εγκαταλελειμμένα κτίρια, ελάχιστη βλάστηση και ένα ιστορικό κέντρο «στριμωγμένο» σε έναν λόφο. Αναζητώντας τα αίτια αυτής της εγκατάλειψης ήρθε σε επαφή με κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες και επιλογές του παρελθόντος που αποτελούν τον πυρήνα του προβλήματος.
Η «αντιπαροχή», αυτός ο νόμος που δημιουργήθηκε για να λύσει το στεγαστικό πρόβλημα της χώρας μετεμφυλιακά, ήταν τελικά και ο λόγος που δημιούργησε στην Αθήνα και τους ανθρώπους της την αίσθηση του εγκλεισμού στο απέραντο τσιμέντο και τα τυποποιημένα μπαλκόνια, που είναι τόσο κοντά και συγχρόνως τόσο αποξενωμένα. Μοναξιά, εγκλωβισμός, φθορά και μία πόλη που μοιάζει να προσπαθεί απεγνωσμένα να αλλάξει αποτελούν μια καθημερινότητα που ο Francesco Moretti επιθυμεί να σχολιάσει και να καταγγείλει μέσα από τις μεγάλες επιφάνειες που δημιουργεί.
Σύμφωνα με τον ίδιο, η ιστορία που διδάχθηκε στο σχολείο του στην Ιταλία και σχετιζόταν με την αρχαία Αθήνα τον οδήγησε να πλάσει στην παιδική του φαντασία τη σύγχρονη πόλη αρκετά ειδυλλιακά. Η πρώτη επαφή όμως μαζί της ήταν άκρως απογοητευτική. Πολλές πολυκατοικίες, αναρίθμητα βρόμικα και εγκαταλελειμμένα κτίρια, ελάχιστη βλάστηση και ένα ιστορικό κέντρο «στριμωγμένο» σε έναν λόφο. Αναζητώντας τα αίτια αυτής της εγκατάλειψης ήρθε σε επαφή με κοινωνικο-πολιτικές συνθήκες και επιλογές του παρελθόντος που αποτελούν τον πυρήνα του προβλήματος.
Η «αντιπαροχή», αυτός ο νόμος που δημιουργήθηκε για να λύσει το στεγαστικό πρόβλημα της χώρας μετεμφυλιακά, ήταν τελικά και ο λόγος που δημιούργησε στην Αθήνα και τους ανθρώπους της την αίσθηση του εγκλεισμού στο απέραντο τσιμέντο και τα τυποποιημένα μπαλκόνια, που είναι τόσο κοντά και συγχρόνως τόσο αποξενωμένα. Μοναξιά, εγκλωβισμός, φθορά και μία πόλη που μοιάζει να προσπαθεί απεγνωσμένα να αλλάξει αποτελούν μια καθημερινότητα που ο Francesco Moretti επιθυμεί να σχολιάσει και να καταγγείλει μέσα από τις μεγάλες επιφάνειες που δημιουργεί.
Εγκαίνια Έκθεσης: Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2015, 20:00
Τζένη Χριστοδούλου debop.gr
Τεχνοχώρος, Λεμπέση 4 & Μακρυγιάννη, Ακρόπολη
17.09.2015 - 10.10.2015
ΤΡ
Πε, Πα: 11:00 - 14:30 & 17:30 - 20:30, Τε, Σά: 11:00 - 15:00
Πε, Πα: 11:00 - 14:30 & 17:30 - 20:30, Τε, Σά: 11:00 - 15:00
ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου