Ο Τσιανγκ-Σενγκ Κούο είναι Ταϊβανέζος συγγραφέας, από τους σημαντικότερους της νέας γενιάς, με πολυάριθμα βραβεία για τα μυθιστορήματα, τα δοκίμια και τα θεατρικά κείμενά του. Κατέχει διδακτορικό θεατρικής γραφής από το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Εργάζεται ως καθηγητής δημιουργικής γραφής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο της Ταϊπέι. Το μυθιστόρημά του Ο χορδιστής του πιάνου τιμήθηκε με τα σημαντικότερα βραβεία στην Ταϊβάν (Taipei Book Fair Award, Openbook Award, Taiwan Literature Award, United Daily Literature Award) και έχει ήδη μεταφραστεί σε δέκα γλώσσες. Η κυκλοφορία του στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Βακχικόν, σε μετάφραση της Βίκυς Πορφυρίδου, μας έδωσε την αφορμή για την ακόλουθη συνέντευξη.
Ο χορδιστής του πιάνου, έχοντας ήδη κερδίσει σημαντικά βραβεία και έχοντας μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες, κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για τη νέα αυτή μετάφραση;
Μοιάζει με ένα απίστευτο ταξίδι. Γράφω εδώ και περισσότερες από τρεις δεκαετίες και πάει καιρός που έπαψα πια να σκέφτομαι τη φήμη ή την όποια υλική επιβράβευση. Κι όμως, η προσοχή που έλαβε Ο χορδιστής του πιάνου έφερε στον δρόμο μου πολλές ευχάριστες εκπλήξεις, κυρίως επειδή αυτή τη φορά ανοίχτηκαν εμπρός μου νέα μονοπάτια. Είναι μια ιστορία για τη μουσική και την απώλεια, δίχως εντυπωσιακά θέματα ή μια συναρπαστική πλοκή. Είναι ένα έργο ήσυχο και στοχαστικό. Ωστόσο, τα δικαιώματά του έχουν πωληθεί σε είκοσι μία χώρες μέχρι στιγμής. Μου φαίνεται απίστευτο. Έλαβα μόλις το αντίτυπο της ελληνικής έκδοσης και το εξώφυλλο είναι υπέροχο. Μόνο να μπορούσα να διαβάσω ελληνικά – θα ένιωθα ακόμα πιο φανταστικά! Η εκδότριά μου στην Ταιβάν συνάντησε πρόσφατα, στην Έκθεση Βιβλίου της Φρανκφούρτης, τον εκδότη μου στην Ελλάδα, κι έτσι έμαθα ότι η ελληνική έκδοση του βιβλίου έλαβε λαμπρή υποδοχή στη χώρα σας. Θα ήθελα να εκφράσω και εδώ την ευγνωμοσύνη μου στον Έλληνα εκδότη μου.
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας ένα-δυο πράγματα για τον πυρήνα της ιστορίας του βιβλίου;
Η ιστορία αυτή είναι γεμάτη ανθρώπινες επιθυμίες και μοναξιά. Το πιάνο προσφέρει την τέλεια μεταφορά για τα θέματα που ήθελα να εξερευνήσω. Εδώ και αιώνες, το θεωρούμε κάτι παραπάνω από ένα απλό όργανο φτιαγμένο από ξύλο και ατσάλι. Προβάλλει πολλά ανθρώπινα όνειρα και εσωκλείει το κυνήγι της ομορφιάς και της τελειότητας. Ωστόσο, υπάρχει κάτι που πολύ συχνά παραβλέπουμε. Κανένα πιάνο δεν είναι τέλειο, γιατί η τονικότητά του δεν είναι ποτέ ακριβής. Χωρίς έναν χορδιστή, ακόμα και οι καλύτεροι πιανίστες δεν μπορούν να φέρουν εις πέρας μία συναυλία τους. Το πιάνο, ο χορδιστής και ο πιανίστας σχηματίζουν μία περίπλοκη τριγωνική σχέση, την οποία βρίσκω πολύ μυστηριώδη και συγκινητική.
Μία ιστορία που χτυπά τις χορδές του πιάνου, όπως και εκείνες της καρδιάς, για διάφορες χαμένες αγάπες. Από πού προέκυψε αυτή η έμπνευση;
Η ιδέα δεν ήταν κάτι που ήρθε ξαφνικά, σαν αστραπή. Στην πραγματικότητα, υπήρξε μια μεγάλη περίοδος αναμονής. Η πρώτη φορά που μίλησα μ’ έναν χορδιστή πιάνου ήταν πριν από περίπου είκοσι χρόνια. Τα λόγια του με σαγήνευσαν και μου κίνησαν το ενδιαφέρον. Όμως δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου μαθήματα πιάνου. Δεν ακολούθησα εκείνη τη διαίσθησή μου και σχεδόν το ξέχασα. Ώσπου, λίγα χρόνια πριν, καθώς φρόντιζα τον άρρωστο πατέρα μου και συνειδητοποίησα πως δεν μας είχε απομείνει πολύς χρόνος, κατάλαβα τι ήταν αυτό που μου ασκούσε έλξη στο πιάνο. Το ότι δεν ήταν τέλειο. Η μοίρα όλων των παρατημένων και κατεστραμμένων πιάνων. Όλες εκείνες οι μουσικές νότες που έβγαιναν από τα πλήκτρα τους και έπειτα χάνονταν.
Το πιάνο, ο χορδιστής και ο πιανίστας σχηματίζουν μία περίπλοκη τριγωνική σχέση, την οποία βρίσκω πολύ μυστηριώδη και συγκινητική.
Ασχολείστε με τη συγγραφή διδάσκοντας και γράφοντας. Δάσκαλος και συγγραφέας, λοιπόν. Πώς επηρεάζει η μία ιδιότητά σας την άλλη;
Βοήθησα στη δημιουργία του πρώτου προγράμματος μεταπτυχιακών σπουδών στη δημιουργική γραφή στην Ταιβάν και αφιέρωσα δέκα χρόνια στη διδασκαλία, αφήνοντας στην άκρη τη συγγραφή. Χαίρομαι πολύ που οι προσπάθειές μου έκαναν περισσότερους ανθρώπους να καταλάβουν ότι η συγγραφή δεν είναι ούτε ελεύθερη σκέψη ούτε απλώς ένα χόμπι. Είναι ένα επάγγελμα, που απαιτεί υψηλό επίπεδο αυτοπειθαρχίας και συνεχές διάβασμα. Ως διδάσκων, είμαι αναγκασμένος να ξαναδιαβάσω πολλά κλασικά έργα, κάτι που βρίσκω ιδιαίτερα βοηθητικό για τη συγγραφή των δικών μου βιβλίων. Ως συγγραφέας, νιώθω την ανάγκη να επιδείξω τα όσα διδάσκω. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι μπορώ να γράφω μόνο κατά την περίοδο των καλοκαιρινών διακοπών και όταν βρίσκομαι σε εκπαιδευτική άδεια.
Τι πιστεύετε ότι είναι αυτό που κάνει μια ιστορία καλή; Και γιατί θεωρείτε ότι το αναγνωστικό κοινό υποδέχτηκε τόσο θερμά τον Χορδιστή του πιάνου;
Μια καλή ιστορία χρειάζεται αυθεντικότητα. Πρέπει να διεισδύει σε κάτι που μπορεί κανείς να αναγνωρίσει αλλά δεν μιλάει γι’ αυτό, ακόμα κι αν πρόκειται για κάτι πλασματικό. Μια ιστορία δεν είναι το ίδιο με μια πλοκή. Μια καλή ιστορία προσφέρει στους ανθρώπους –συγγραφείς και αναγνώστες το ίδιο– μία νέα οπτική για την ίδια τους τη ζωή. Μια πλοκή μπορεί κανείς να τη δανειστεί από άλλα έργα, όμως μια καλή ιστορία μπορεί να την αφηγηθεί μόνο εκείνη η μία, συγκεκριμένη φωνή. Δεν προσπαθώ να καταλάβω γιατί έτυχε θερμής υποδοχής Ο χορδιστής του πιάνου, διότι κάτι τέτοιο δεν θα βοηθούσε το μελλοντικό μου γράψιμο. Το επόμενο βιβλίο μου πρέπει να είναι ένα ακόμα μοναχικό ταξίδι στην ερημιά. Ωστόσο, είμαι πραγματικά ευγνώμων σε εκείνους τους αναγνώστες που νοιάζονται ακόμη για τη λογοτεχνία και πιστεύουν ότι είναι σημαντική. Ίσως βρίσκουν ότι το βιβλίο μου ενισχύει αυτή τους την πεποίθηση…
Αν σας ρωτούσε κανείς «Γιατί γράφεις; Τι σημαίνει για σένα η συγγραφή;» τι θα του απαντούσατε;
Για μένα, το γράψιμο είναι κάτι το απελευθερωτικό. Μου επιτρέπει να εστιάζω στη ζωή και αποκλείει τους άχρηστους θορύβους από αυτήν. Η συγγραφή είναι ανάμνηση. Νομίζουμε πως θυμόμαστε κάτι από τη ζωή μας. Αλλά βρίσκω αυτή την ιδέα εσφαλμένη. Τον περισσότερο καιρό, προβάλλουμε απλώς κάποιες στιγμές μας έχοντας έναν συγκεκριμένο σκοπό και αυτό το ονομάζουμε «Θυμάμαι…». Αλλά ο πραγματικός τρόπος να θυμηθεί κανείς είναι μία παράκαμψη και απαιτεί υπομονή.
Πότε είστε έτοιμος να γράψετε μια νέα ιστορία; Μόλις έχετε την ιδέα ή όταν όλα τα κομμάτια πάρουν τη σωστή τους θέση;
Το περασμένο φθινόπωρο πέθανε ο πατέρας μου και πέρασα ένα πολύ δύσκολο διάστημα, καθώς ήμουν το μόνο παιδί του που τον φρόντιζε τα τελευταία δέκα χρόνια. Όλες οι ανησυχίες, οι λύπες, η οικειότητα, η αποξένωση… Ακόμη το επεξεργάζομαι. Όπως προανέφερα, έχω υπομονή. Δεν βιάζομαι να ξεκινήσω ένα νέο εγχείρημα· αντιθέτως, περιμένω μέχρι να με βρει αυτό.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Βίκυ Πορφυρίδου
Ο χορδιστής του πιάνου
Τσιανγκ-Σενγκ Κούο
μετάφραση: Βίκυ Πορφυρίδου
Βακχικόν
138 σελ.
ISBN 978-618-231-110-3
Τιμή €12,72
https://diastixo.gr/sinentefxeis/xenoi/23650-tsiangk-sengk-kouo-sinedefji-stin-aggeliki-dimopoulou
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου