Δεν υπερβάλλω διόλου αν παραδεχτώ ευθέως ότι η Κρίστιν Χάνα είναι μία από τις αγαπημένες μου σύγχρονες συγγραφείς. Πιστεύω ότι μέσω του παγκόσμιου μπεστ σέλερ της με τίτλο Το αηδόνι πολλοί αναγνώστες σε πολλές χώρες του κόσμου την αγάπησαν, όπως συνέβη και μ’ εμένα άλλωστε. Κάθε ένα από τα βιβλία της, είτε άπτεται ενός ιστορικού θέματος, είτε ενός φλέγοντος κοινωνικού, είτε και των δύο συγχρόνως, το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γεννήσει πολύ δυνατά συναισθήματα στον αναγνώστη.
Η Κρίστιν Χάνα επιλέγει να αφηγηθεί τις ιστορίες της πάντοτε με έμφαση στα συναισθήματα και τον ψυχισμό των πρωταγωνιστών της, με απρόσμενες ανατροπές στην υπόθεση αλλά και με ρεαλισμό, τόσο ακραίο και ωμό που πολλές φορές σοκάρει τον αναγνώστη. Ένα θέμα όπως ο πόλεμος είναι από μόνο του συγκλονιστικό και ανατριχιαστικό, συχνά, στην ωμή περιγραφή του.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και στο τελευταίο βιβλίο της, με τίτλο Οι γυναίκες, το οποίο πραγματεύεται τον πόλεμο του Βιετνάμ, ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός στην ιστορία των ΗΠΑ. Η συγγραφέας επιλέγει όμως να προσεγγίσει το θέμα αυτό από μία σκοπιά άγνωστη στους περισσότερους ως τώρα: επιχειρεί να αποτίσει φόρο τιμής στις γυναίκες που υπηρέτησαν κυρίως ως νοσοκόμες στο Βιετνάμ, αλλά και ως γιατροί, ελέγκτριες εναέριας κυκλοφορίας, ανταποκρίτριες, στελέχη των μυστικών υπηρεσιών ή εθελόντριες του Ερυθρού Σταυρού. Οι γυναίκες αυτές υπήρξαν ουκ ολίγες στον αριθμό: 10.000 περίπου Αμερικανίδες ανέλαβαν κάποιον από αυτούς τους ρόλους στα είκοσι χρόνια που κράτησε ο φρικτός αυτός πόλεμος (1955-1975). Ένας ρόλος ο οποίος πολλές φορές αποσιωπήθηκε και αγνοήθηκε, αφού οι μετέπειτα κυβερνήσεις των ΗΠΑ αγνόησαν την προσφορά τους ή και τα ψυχικά τους τραύματα.
Ένα δυνατό αντιπολεμικό έπος, όχι απλώς καλογραμμένο αλλά καθηλωτικό.
Μία τέτοια περίπτωση είναι η Φράνσις, μια κοπέλα στην πρώτη νιότη της, μεγαλωμένη στα πούπουλα στο νησί Κορονάντο της Πολιτείας της Καλιφόρνια. Η Φράνσις, όπως κάθε γυναίκα του καιρού της, προορίζεται να παντρευτεί και να αποκτήσει παιδιά. Κανείς δεν διανοείται ένα διαφορετικό μέλλον για τις γυναίκες τη δεκαετία του ’60 στις ΗΠΑ, πόσο μάλλον αν αυτές προέρχονται από ευκατάστατη οικογένεια. Η Φράνσις, όμως, επιλέγει να υπηρετήσει εθελοντικά ως νοσοκόμα στο Βιετνάμ, ακολουθώντας τον αδελφό της. Οι γονείς της διαφωνούν με την απόφασή της και η ίδια, βέβαια, δεν ξέρει τι δυσκολίες, θλίψη και πόνο συνεπάγεται η απόφαση αυτή.
Η Φράνσις θα υπηρετήσει δύο χρόνια στο Βιετνάμ, θα γνωρίσει εκεί τον έρωτα και θα καλλιεργήσει αδελφική φιλία με άλλες νοσοκόμες. Θα γίνει, επίσης, μία από τις καλύτερες νοσηλεύτριες, όταν όμως θα επιστρέψει στην πατρίδα, το κίνημα κατά του πολέμου θα βρίσκεται στο απόγειό του και η ίδια θα δει πως δεν θα είναι εύκολο ούτε να αναγνωριστεί η προσφορά της, αλλά ούτε και να ξεπεράσει τα ψυχικά της τραύματα.
Πρόκειται για ένα δυνατό αντιπολεμικό έπος, όχι απλώς καλογραμμένο αλλά καθηλωτικό, που εστιάζει στη γυναικεία προσφορά συστήνοντας στους αναγνώστες όλη τη φρίκη ενός μάταιου πολέμου.
Οι γυναίκες
Kristin Hannah
μετάφραση: Χριστίνα Σωτηροπούλου
Κλειδάριθμος
608 σελ.
ISBN 978-960-645-584-1
Τιμή €19,90
Λεύκη Σαραντινού, ιστορικός και συγγραφέας
https://diastixo.gr/kritikes/xenipezografia/22656-oi-gynaikes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου