ΟΧΙ και ΘΥΣΙΑ εν καιρώ ειρήνης

Εγκύκλιος 28^ης Οκτωβρίου

Μητροπολίτη Σωτηρίου

Νύχτα-νύχτα «πριχού πουλιού φωνή να κράξει», ο Γκράτσι επιδίδει στο Μεταξά το τελεσίγραφο. Η Ιταλία θέλει να πατήσει, να σκλαβώσει την Ελλάδα.

            Ο Έλληνας Πρωθυπουργός, εκ μέρους όλου του Ελληνικού Λαού απαντά το ηρωικό ΟΧΙ. Και αυτό το ΟΧΙ το υποστηρίζει ο Ελληνικός Λαός με θυσία και ηρωισμό. Τόσο ηρωισμό, ώστε ο Πρωθυπουργός της Αγγλίας Τσώρτσιλ και μαζί του όλη η ανθρωπότης να λέει, «απ’εδώ και πέρα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες». Όλη η ανθρωπότης υποκλίνεται μπροστά στη δόξα και τον ηρωισμό της Ελλάδας. Η Ελλάδα  ξαναζεί την αρχαία της δόξα. Όλος ο κόσμος θαυμάζει τον Έλληνα.

            Αυτά εν καιρώ πολέμου. Εν καιρώ ειρήνης όμως τί γίνεται; Ποια είναι η κατάσταση της Ελλάδας και του Έλληνα γενικά στη σημερινή εποχή;

            Δυστυχώς η αλήθεια και η πραγματικότης είναι πικρή. Η Ελλάδα σήμερα παλεύει να επιζήσει. Τα οικονομικά της προβλήματα είναι τέτοια, που είναι η καθημερινή συζήτηση σε όλα τα Μέσα Ενημέρωσης, σε όλη την υφήλιο. Όλος ο κόσμος μιλάει περιφρονητικά για την Ελλάδα και τον Έλληνα της σήμερον. Γιατί φθάσαμε εκεί;

            Φθάσαμε εκεί, γιατί ξεχάσαμε τα ιδανικά μας. Γιατί ξεχάσαμε την πίστη μας στον αληθινό Θεό. Γιατί μερικοί θέλουν να επιστρέψουν στους Θεούς του Ολύμπου. Γιατί εγκαταλείψαμε τις ηθικές μας αρχές και αξίες. Γιατί ξεχάσαμε ότι και στον καιρό της ειρήνης πρέπει να λέμε το ΟΧΙ και να κάνομε πολλές θυσίες.

            Για να συνεχίσει απρόσκοπτη η ζωή της πατρίδας, αλλά και του κάθε Έλληνα, πρέπει και στον καιρό της ειρήνης να λέμε το ΟΧΙ. ΟΧΙ στη χλιδή. ΟΧΙ στη σπατάλη. ΟΧΙ στη φοροδιαφυγή. ΟΧΙ στο γρηγορόσημο. ΟΧΙ στην τεμπελιά. ΟΧΙ στην κατεργαριά και στην καπατσοσύνη. ΟΧΙ στην απιστία. ΟΧΙ στην έκλυση των ηθών. ΟΧΙ στο «φάγωμεν, πίωμεν αύριο γαρ αποθνήσκομεν».

            Και δεν φθάνουν μόνον τα ΟΧΙ. Χρειάζονται και στον καιρό της ειρήνης τα ΝΑΙ. ΝΑΙ στην κατά συνείδηση εργασία μας.  ΝΑΙ στην δημιουργία καλού χαρακτήρα. ΝΑΙ στην τιμιότητα. ΝΑΙ στην ειλικρίνεια. ΝΑΙ στην καλή, τίμια και ειλικρινή συνεργασία με τον πλησίον μας. ΝΑΙ στην θυσία. ΝΑΙ στην οικονομία, γιατί μόνο η οικονομία ενίκησε την φτώχεια.

            Όσα γράψαμε παραπάνω, μη νομίσει κανείς ότι αφορούν μόνον τα επίγεια. Αφορούν και τα επουράνια. Αφορούν και την μετά θάνατον ζωή. Όποιος δεν πιστεύει στην μετά θάνατον ζωή και την τελική απόδοση δικαιοσύνης, έχει χάσει το νόημα και το σκοπό της ζωής απ’την αρχή. Έχει χάσει την πυξίδα της ζωής του. Παραπαίει και αργά ή γρήγορα γίνεται ο περίγελος των πάντων.

            Σήμερα, λόγω του ότι δεν εμάθαμε στον καιρό της ειρήνης να λέμε το ΟΧΙ και να κάνομε θυσίες, υποφέρει όχι μόνο η Ελλάδα και ο Έλληνας γενικά, αλλά υποφέρουν και μερικές Κοινότητές μας εδώ στον Καναδά. Ευτυχώς ελάχιστες. Μαζί με την Ελλάδα και τον Έλληνα γενικά, πρέπει κι αυτές οι Κοινότητες να μάθουν να κάνουν αυτά που περιγράψαμε παραπάνω.

            Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι εφθάσαμε στο κατώτατο σημείο. Στο ναδίρ. Τι θα κάνομε; Θα απογοητευθούμε; Θα παραδοθούμε άνευ όρων; Θα προχωρήσομε και θα δεχθούμε την τελική καταστροφή μας; ΟΧΙ ! ! !

            «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει».  Θα αναγνωρίσομε τα λάθη μας. Θα αλλάξομε πορεία. Θα ανασκουμπωθούμε και θα δουλέψομε. Με πίστι στο Θεό. Στον εαυτό μας και στον επιδιωκόμενο σκοπό, όχι μόνο θα επιζήσομε, αλλά και θα επανακτήσομε την υλική και πνευματική ευημερία. Θα αποδείξομε στους εαυτούς μας και στον κόσμο ότι η Ελλάδα ξανά προς την δόξα τραβά.

            Με μετάνοια. Με αλλαγή πορείας. Με τίμια προσπάθεια και θυσίες. Σαν Ελλάδα και σαν Έλληνες θα ξαναπάρομε τη θέση που μας ανήκει μέσα στον κόσμο. Ήμασταν η ενδοξότερη φυλή στον κόσμο και εκεί είναι η θέση μας. Με αυτή την αλλαγή πορείας, την ειλικρινή προσπάθεια και τις θυσίες, και προπαντός με την χάρη του Θεού θα κατακτήσομε και τον Ουρανό. Θα κάνομε κτήμα μας την αιώνια Βασιλεία του Θεού.

            Με αυτές τις σκέψεις, χωρίς απογοήτευση, με αισιοδοξία ατενίζοντας το μέλλον, καλώ όλους σας να γιορτάσομε την 28^η Οκτωβρίου του 1940. Ποτέ δεν είναι αργά. Το παρόν και το μέλλον μας ανήκει. Η συμπαράσταση του Θεού είναι δεδομένη. Χρειάζεται η δική μας προσπάθεια. Όμως, να χρησιμοποιούμε το ΟΧΙ και την ΘΥΣΙΑ στην καθημερινή μας ζωή. Στον καιρό της ειρήνης. Αυτό μόνο μας ταιριάζει.

Με πατρική αγάπη και θερμές ευχές

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΤΟΡΟΝΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΣ