Ο θειος Βάνιας του Άντον Τσέχοφ στο Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος

Το ανακαινισμένο πλέον Εθνικό Θέατρο της Ελλάδος, ένα όνειρο του αείμνηστου διευθυντή του και ηθοποιού Νίκου Κουρκουλου άνοιξε τις πόρτες του στο Αθηναϊκό κοινό με την παράσταση του κλασικού έργου ο θειος Βάνιας του Άντον Τσέχοφ σε
σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά.
Η Μαρία Σκουλά στο ρόλο της Ελένα μου θύμιζε την Κατρίν Ντενέβ, αλλά και η μουσική και τα τραγούδια ήταν Γαλλικά σε διδασκαλία της Μελίνας Παιονίδου.
Σερεμπριακώφ ήταν ο Μάνος Βακούσης, Σόνια ήταν η Άλκηστις Πουλοπούλου κάπως υστερική, Μαρία Βασίλιεβνα ήταν η Μάγια Λυμπεροπούλου πάρα πολλή καλή, Βάνιας ήταν ο Νίκος Χατζόπουλος λίγο υπερβολικός, Άστροφ ήταν ο Ακύλας Καραζήσης, Τελιέγκιν ήταν ο Μάνος Σταλάκης, ο βετεράνος Γιάννης Βογιατζής και ο Γιάννης Τσεμπερλίδης πλαισίωσαν την διανομή του θεατρικού.
Το σκηνικό έμοιαζε με αίθουσα νοσοκομείου, μάλλον ψυχιατρικής πτέρυγας, και σου έδινε μια κρύα και αρρωστημένη ατμόσφαιρα κάπως μακρινή από το πληθωρικό πνεύμα του Τσέχοφ. Οι χορογραφίες ήταν αστείες, αλλά η στιγμή ης ερμηνείας από τους ηθοποιούς του τραγουδιού «Tristesse» του Σοπέν ονειρική.
Ο συνταξιούχος καθηγητής Σερεμπριακώφ και η νεαρή γυναίκα του Ελένα καταφτάνουν στο απομακρυσμένο υποστατικό τους στη ρωσική επαρχία, το οποίο συντηρούν η Σόνια – κόρη του καθηγητή από τον πρώτο του γάμο – και ο θείος της, Βάνιας. Η παρουσία τους αναστατώνει τη ζωή των ανθρώπων του κτήματος, διαταράσσει τις ισορροπίες και φέρνει στην επιφάνεια χαμένα όνειρα και ανεκπλήρωτους πόθους. Η φθορά της καθημερινότητας, η πλήξη, τα λάθη, οι δικαιολογίες, ένας υποδόριος ερωτισμός και μια σχεδόν σουρεαλιστική αντιμετώπιση της πραγματικότητας χαρακτηρίζουν τη ζωή των ηρώων, που βλέπουν τον κόσμο γύρω τους να αλλάζει αναπόφευκτα.
Το έργο ποιητικό ήθελε ίσως μια άλλη αντιμετώπιση, αλλά ο σκηνοθέτης ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής με τους νεωτερισμούς στα κοστούμια στο ντεκόρ αλλά και στην ανάλυση των χαρακτήρων, καταπιάστηκε περισσότερο με τον εκφυλισμό των ανθρώπινων χαρακτήρων, τον σαρκασμό και την αυτογελοιοποίηση σ’έναν εγκλωβισμένο χώρο χωρίς κανένα περιθώριο διαφυγής।
http://www.n-t.gr/