Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Quartet

Anthony Braxton

Diamond Curtain Wall Quartet

10 Μαΐου 2014 20:30 Κεντρική Σκηνή 

Ο Άντονυ Μπράξτον είναι ένας ιδιοφυής δημιουργός, αφιερωμένος στη μουσική ως σύνολο και όχι ως στιλιστική επιλογή. Για τον ίδιο, η τέχνη των ήχων είναι «πνευματική δέσμευση», οι συναυλίες του «πεδία δράσης» και η προσωπική του έκφραση, όχι ακριβώς τζαζ ή αβανγκάρντ, αλλά ghost-trance music, δηλαδή «πνευματεκστατική». Εικοσάχρονος, μελέτησε εντατικά παρτιτούρες των Schoenberg, Stockhausen, Boulez,  Ξενάκη κ.ά., βίωνε τη free-jazz επανάσταση, αλλά άκουγε όλους τους σαξοφωνίστες, από τον Desmond έως τον Coltrane.

Σήμερα, έχοντας καταξίωση όμοια με εκείνων που μελετούσε και βίωνε, γίνεται ο ίδιος και το επιβλητικό έργο του αντικείμενο άρθρων, βιβλίων, διδακτορικών. Καινοτόμος συνθέτης και ρηξικέλευθος αυτοσχεδιαστής, συνέβαλε καταλυτικά στο γεφύρωμα ή ξεπέρασμα αντιμαχομένων τάσεων: δοκιμή στο πρωτάκουστο με σεβασμό των παραδόσεων, εμπνευσμένη αναρχία αλλά πειθαρχημένη υπευθυνότητα, σκληρός ήχος με μελωδία, ασύλληπτη περιπλοκότητα αλλά και απλότητα.

Καλλιτέχνης-φαινόμενο μιας τέχνης που σε αιφνιδιάζει, ακόμα κι αν περιμένεις τον αιφνιδιασμό!

Anthony Braxton Diamond Curtain Wall Quartet

Anthony Braxton: άλτο, σοπράνο & σοπρανίνο σαξόφωνο, κοντραμπάσο κλαρινέτο
Taylor Ho Bynum: κορνέτα, φλικόρνο, τρομπόνι
Ingrid Laubrock: τενόρο σαξόφωνο
Mary Halvorson: ηλεκτρική κιθάρα

Διαβάστε περισσότερα:

 

•    Γεννήθηκε στο Σικάγο (4/6/1945). Συμμαθητής των Roscoe Mitchell και Jack Dejohnette, κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο του το 1968, ενώ το 1972 έκανε πρεμιέρα ως σολίστ-μαέστρος στο Carnegie Hall.

•    Πολύ νέος, φιλοξενήθηκε από τον Ornette Coleman. Τότε εγκατέλειψε προσωρινά τη μουσική και στράφηκε στο σκάκι!

•    Η δισκογραφία του αριθμεί 170 κυκλοφορίες. Περίπου 40 από αυτές έχουν τον απέριττο χαρακτηρισμό Compositions, ενώ ισάριθμες είναι οι ζωντανές ηχογραφήσεις και φέρουν στον τίτλο τους το όνομα της εκάστοτε πόλης

•    Το διπλό σόλο άλμπουμ του, For Alto, με τις ερμηνείες του στο άλτο σαξόφωνο, το οποίο ηχογραφήθηκε το 1968 αλλά κυκλοφόρησε το 1971, εξακολουθεί να θεωρείται ορόσημο για την τζαζ, καθώς έδωσε μια σημαντική ώθηση στις ηχογραφήσεις σόλο οργάνων. Άλλες σημαντικές ηχογραφήσεις του είναι το 3 Compositions of New Jazz (1968, Delmark), τα άλμπουμ του στην Arista από το 1974 έως το τέλος της δεκαετίας του ‘70, το Composition No. 96 (1981, Leo), τα τρία ζωντανά ηχογραφημένα Quartet [London, Birmingham, Coventry] (1985, όλα στη Leo), το 7 Compositions (Trio) (1989, hat Art), καθώς και τα Duo (London) και Trio (London) (1993, αμφότερα στη Leo).

•    Ο Μπράξτον είναι πολυοργανίστας πνευστών και από τους ελάχιστους μουσικούς που παίζουν σαξόφωνο και κλαρινέτο στη «θηριώδη» κοντραμπάσο εκδοχή τους.

•    Εκτός από μουσικός, είναι και βαθύς μελετητής της μουσικής, χωρίς να θέτει όρια και με ένα μεγάλο εύρος ενδιαφερόντων, από τις αρχαϊκές παραδόσεις των λαών έως τη μεσαιωνική μελουργό Χίλντεγκαρντ του Μπίγκεν και από το αλεατορικό χάος έως τις νέες τεχνολογίες.

•    Πολυγραφότατος, έχει συνθέσει έργα για σόλο όργανα αλλά και το μνημειώδες Για 4 Ορχήστρες, που περιγράφεται ως «κολοσσιαίο, εκτενέστερο από τις μαλερικές Συμφωνίες και ογκωδέστερο από τις βαγκνερικές Όπερες».

•    Έχει ηχογραφήσει με ιστορικές μορφές: Max Roach, Roscoe Mitchell, Janne Lee, Richard Teitelbaum και Joseph Jarman. Στον τελευταίο, όπως έχει δηλώσει, χρωστάει πολλά.