ΜΑΡΙΜΕΛ ΧΡΥΣΗ: ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΟΠΕΡΑ «ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ»

Η σοπράνο Μαριμέλ Χρύση ως Θεά Αθηνά

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 27 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2013. Στο θέατρο "ΤΕΧΝΗ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ" στο Άλσος Περιστερίου παρουσιάστηκε το Λυρικό Δράμα «Προμηθέας Δεσμώτης» σε μουσική και λιμπρέτο του Παναγιώτη Καρούσου βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Αισχύλου. Η σοπράνο Μαριμέλ Χρύση ερμήνευσε τους ρόλους της Βίας και της Θεάς Αθηνάς με τον δικό της πρωτότυπο τρόπο. Η φωνή της ωραία μεστή σπίντο – σοπράνο με εύκολες ψηλές νότες και γεμάτη την μεσαία φωνητική περιοχή από γρήγορο βιμπράτο. Η σκηνική της παρουσία εντυπωσιακή και με την απαιτούμενη αυστηρότητα απέδωσε σωστά τον ρόλο της Βίας με την ορμητική άρια, αλλά και τον ρόλο της Θεάς Αθηνάς στο φινάλε της όπερας. Δυο δύσκολους μουσικά ρόλους, από την άποψη ότι η μουσική γραφή είναι έντονα χρωματική με πλούσιες διαφωνίες. Αυτό απαιτεί από τον ερμηνευτή μια ιδιαίτερη προσοχή γιατί είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσει την φωνητική γραμμή όταν η μουσική συνοδεία δεν τον βοηθά απόλυτα. Εδώ στον Προμηθέα στους ρόλους της Βίας και Αθηνάς γίνεται μια προσπάθεια επανένταξης της κλασικής ρομαντικής όπερας με την μοντέρνα.

Η σοπράνο Μαριμέλ Χρύση στον «Προμηθέα Δεσμώτη»

Στην κλασική εποχή της όπερας η συνοδεία συμπεριλαμβάνει και την μελωδική φωνητική γραφή, στην ρομαντική αργότερα άρχισαν οι συνθέτες να περιπλέκουν τα πράγματα προσθέτοντας αντίθετες αρμονικές γραμμές ταυτόχρονα με την τραγουδιστική γραφή. Καταλήγοντας στην μεταρομαντική εποχή που οι τραγουδιστές έπρεπε να σπουδάζουν και αρμονία για να καταλαβαίνουν την αρμονική γραφή του συνθέτη έτσι ώστε να μπορούν να ερμηνεύσουν την παρτιτούρα.

Η θέση των τραγουδιστών δυσκόλεψε περισσότερο με την πάροδο του χρόνου και κυρίως στην μεταμοντέρνα εποχή όπου άλλα τραγουδούσαν και άλλα άκουγαν σαν συνοδεία, σε πολλές περιπτώσεις συνθετών τελείως σε αντίθετες αρμονίες ή ακόμα και κλίμακες. Αυτή η περιπλοκή συνεχίστηκε έντονα μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο με καταστροφικό αποτέλεσμα για την όπερα διότι φτάσαμε στο επακόλουθο οι ακροατές που δεν ήταν απαραίτητα γνώστες να μην μπορούν να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις και τα θέατρα να αδειάζουν από κόσμο αφού δεν καταλάβαιναν τι άκουγαν. Το ανθρώπινο αυτί δεν μπορούσε να παρακολουθήσει την μουσική. 

Ο Βασίλης Ασημακόπουλος με την Μαριμέλ Χρύση

Από την άλλη μεριά οι καλλιτέχνες ερμηνευτές δυσκολευόντουσαν να αποστηθίσουν τα έργα και προτιμούσαν πιο παραδοσιακά έργα όπερας που και το κοινό τα παρακολουθούσε πιο εύκολα. Έτσι έγινε ο διαχωρισμός εκ τον πραγμάτων στην κλασική όπερα που γεμίζουν ακόμα τα θέατρα και οι καλλιτέχνες χαίρονται να τα ερμηνεύουν και στην μοντέρνα που πια παρουσιάζεται περιστασιακά και ως είδος πειραματισμού. Το αποτέλεσμα ήταν να απορρίψουν οι λάτρες της όπερας όποια καινούργια προσπάθεια συγκαταλέγοντας την στην κακοφωνία του ακαταλαβίστικου της νέας εποχής. Αυτή η αντιμετώπιση δημιουργεί μεγάλες δυσκολίες στους νέους συνθέτες που πρέπει πια να βρουν τρόπους να παρουσιάσουν τα έργα τους και να πείσουν το κοινό να τα παρακολουθήσει χωρίς την επικρατούσα αρνητική προκατάληψη. Παρόλα αυτά η όπερα Προμηθέας γίνεται θερμά αποδεκτή.

Ο Βασίλης Ασημακόπουλος πρωταγωνίστησε ως Προμηθέας στην τραγωδία «Προμηθέας Δεσμώτης» την οποία και σκηνοθέτησε. Ο κύριος Ασημακόπουλος έδωσε έναν Προμηθέα πάνω από τα καθιερωμένα επίπεδα του συμβατού δράματος, λόγω του ότι η εναλλαγή πρόζας και τραγουδιού αναδεικνύουν τον ήρωα στον υψηλό βαθμό του λυρικού καλλιτέχνη, φωτισμένο με το Απολλώνιο πνεύμα. Ο Προμηθέας του Βασίλη Ασημακόπουλου είναι ένα σύμβολο αντίστασης στην κάθε λογής τυραννική εξουσία.

Ως Ιώ και Νύμφη Ωκεανίδα η σοπράνο Μαρία Λυμπεράκου ήταν συνταρακτική για άλλη μια φορά με φρέσκια φωνή λυρικής κολορατούρας και σκηνική παρουσία.

Ο τενόρος Αναστάσιος Στέλλας ως Ωκεανός και Ερμής εντυπωσίασε με την αψεγάδιαστη φωνή του και την ερμηνευτική του άνεση.

Στο ρόλο της Ωκεανίδας η ηθοποιός Βίκυ Βιρβίλη, μαζί με το Χορό των Ωκεανίδων που αποτελούνταν από τις Ιέρειες έδωσε μια άλλη διάσταση στην παράσταση κάνοντας την ένωση της όπερας με το θέατρο και την τραγωδία.

Στην ορχήστρα ήταν η Δανάη Κιουπούρογλου, φλάουτο ο Δημήτρης Σιδερής, όμποε και αγγλικό κόρνο και η Βιβή Κλεισούρα, πιάνο.

Η παραγωγή και τα κοστούμια ήταν από το Ελληνοαμερικανικό Κέντρο των Τεχνών.

Η Βραδιά Όπερας μέσα στον «Πολιτιστικό Σεπτέμβρη 2013» του Δήμου Περιστερίου, απέδειξε ότι η όπερα μπορεί να είναι και ένα λαϊκό είδος τέχνης ακόμα και στις μέρες μας. Επίσης η μουσική του συνθέτη Παναγιώτη Καρούσου μπορεί να ακουστεί και σε σοβαρές αίθουσες συναυλιών αλλά και μέσα σε ένα πάρκο με την ίδια ανταπόκριση από το κοινό, και να γίνει εξίσου αποδεκτή.  

Την παράσταση παρακολούθησε η Πρόεδρος του Φεστιβάλ, Αντιδήμαρχος Πολιτισμού του Δήμου Περιστερίου Μαίρη Τσιώτα - Μάρκου.