Κουραστήκαμε.
Μπουχτίσαμε. Αγανακτήσαμε. Δεν πάει άλλο. Καιρός
για αλλαγή.
Η οικονομική κρίση
μάς συνθλίβει. Τα λάθη μας μάς πλακώνουν. Το βάρος της αμαρτίας μάς κυρτώνει.
Μάς καμπουριάζει. Μάς υποχρεώνει να βλέπουμε μόνο προς την γη. Δεν μάς
επιτρέπει να βλέπουμε προς τον ουρανό. Δεν
πάει άλλο. Πρέπει να αποτινάξουμε αυτόν τον ζυγό. Ζήσαμε σάν να είμαστε
μόνο γήινοι. Ξεχάσαμε την καταγωγή μας. Ξεχάσαμε από που ήρθαμε και που
πηγαίνουμε. Χάσαμε τον προσανατολισμό μας. Δεν βλέπουμε τον αληθή προορισμό
μας. Καιρός για αλλαγή.
Οι υποσχέσεις της
πλουτοκρατίας για επίγειο παράδεισο απεδείχθησαν ψεύτικες. Πολλοί κυβερνήτες,
αντί να είναι υπουργοί, υπηρέτες του λαού, έγιναν τύραννοι. Ζουν σε χλιδή.
Σπαταλούν το βιό μας κι εμείς υποφέρουμε. Στενάζουμε. Φυτοζωούμε. Καιρός για αλλαγή.
«Oὐκ ἔχοµεν
ὧδε µένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν µέλλουσαν ἐπιζητοῦµεν». Τι φωνή
είναι αυτή; Από πού προέρχεται; Τίνος φωνή είναι;
Προέρχεται
από τον ουρανό. Είναι η φωνή του ουρανοβάμωνος Παύλου. Πρέπει να την προσέξουμε.
Ξέρουμε
ποιοι εἴμαστε; Ξέρουμε ποιος μάς έφτιαξε; Ξέρουμε από τι μάς έφτιαξε; Ξέρουμε
τα συνθετικά μας; Ξέρουμε, γιατί ο Δημιουργός μας μάς προόρισε;
Κάπου στον
δρόμο, χάσαμε τον δρόμο. Ξεχάσαμε, ότι δεν είμαστε μόνο ύλη, αλλά και πνεύμα.
Ξεχάσαμε, ότι δεν είμαστε μόνιμοι κάτοικοι της γης. Ξεχνούμε, ότι υπάρχει
θάνατος. Ξεχνούμε ακόμη, ότι ο θάνατος δεν είναι το τέλος. Δεν ενθυμούμαστε,
ότι ο θάνατος είναι απαρχή νέας ζωής. Ο θάνατος είναι η πύλη που οδηγεί στην
αιώνια ζωή. Στην καθαρότερη ζωή. Στην πνευματικότερη ζωή. Στην καλύτερη μέθεξη στην
δόξα και την την μακαριότητα του Δημιουργού μας Θεού.
Στην αρχή
της καινούργιας χρονιάς καλώ τον καθένα σας να σκεφθούμε και να πάρουμε στα σοβαρά το νέο σύνθημά μας «οὐκ
ἔχοµεν ὧδε µένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν µέλλουσαν ἐπιζητοῦµεν».
Να ισοζυγίσουμε και να ισορροπήσουμε την σωματική και πνευματική ζωή μας.
Να μη αδικήσουμε την ουράνια και την επίγεια υπόστασή μας. Να ζούμε εργαζόμενοι
επί της γης, αλλά κατεργαζόμενοι συγχρόνως τα της ουράνιας ζωής μας. Η
ψυχοσωματική μας υπόσταση απαιτεί αυτή την ισορροπία. Μόνο με αυτή την
ισορροπία θα βρούμε πραγματική ευτυχία.
Και τώρα το πρακτικό μέρος. Για την ισορροπία αυτή που φέρνει ευτυχία,
κάμε το σπίτι σου εκκλησία. Η οικογένεια να προσεύχεται μαζί. Να τρώει μαζί. Να
διασκεδάζει μαζί. Να πηγαίνει στην εκκλησιά κάθε Κυριακή και μεγάλη γιορτή
μαζί.
Τα παιδιά να φοιτούν στο κατηχητικό σχολείο. Πουθενά αλλού δεν θα μάθουν
την ορθόδοξη πίστη μας, για την ουράνια και επίγεια υπόστασή μας.
Όλα τα παιδιά να φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, απογευματινά, σαββατιανά
αλλά κυρίως ημερήσια. Οι γονείς να ξοδεύουν τα λεφτά τους για την σωστή μόρφωση
των παιδιών τους. Τι θα τα κάνεις τα λεφτά αν χάσεις τα παιδιά σου στα ναρκωτικά,
στην ασωτεία, στην αμαρτωλή ζωή;
Όλοι μας να ζούμε στη γη, αλλά να σκεφτόμαστε και τον ουρανό. Γιατί
αληθώς«οὐκ ἔχοµεν ὧδε µένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν µέλλουσαν ἐπιζητοῦµεν».
Με πατρική αγάπη
και θερμές ευχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
Ο ΤΟΡΟΝΤΟ ΣΩΤΗΡΙΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου