Ο Παναγιώτης Καρούσος συνάντησε τον θείο του Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Χρυσοπηγής Καλλίνικο Καρούσο

Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλλίνικος

Την Κυριακή 18 Μαρτίου ο Ελληνοκαναδός μουσικοσυνθέτης Παναγιώτης Καρούσος εκκλησιάστηκε μαζί με τον θείο του Θεολόγο Τέως Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης Ιωάννη Καρούσο στην Ιερά Μονή Παναγίας Χρυσοπηγής στο Πολυδένδρι Αττικής όπου χοροστάτησε ο θείος του Καλλίνικος Καρούσος.

Οι δυο θειοι του είχαν συνεργαστεί στο παρελθόν μαζί με τον αείμνηστο Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο της Ελλάδος Χριστόδουλο όταν ο Αρχιεπίσκοπος ήταν Μητροπολίτης Δημητριάδος και ο Ιωάννης Καρούσος Γενικός Επιθεωρητής Μαγνησίας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλλίνικος μετά από την κατανυκτική τέλεση της Θείας λειτουργίας, στο κήρυγμα του τόνισε την ταπεινοφροσύνη και την αλληλεγγύη που τόσο είναι απαραίτητες στις δύσκολες μέρες που περνά ο λαός της Ελλάδος.  

Μετά την μετάδοση της Θειας Κοινωνίας ο Σεβασμιώτατος Καλλίνικος έδωσε το αντίδωρο σε όλους τους πιστούς, οι σεβάσμιοι ιερείς του ναού έδωσαν κλαράκια δεντρολίβανο.

Ο Παναγιώτης Καρούσος με τους θείους του 

Καλλίνικο Καρούσο και Ιωάννη Καρούσο

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης, πρώην Πειραιώς κ.κ. Καλλίνικος (κατά κόσμο Κωνσταντίνος Καρούσος) γεννήθηκε στις 20 Σεπτεμβρίου του 1926 στο Βαρθολομιό Ηλείας με καταγωγή από τα Καρουσάτα Κεφαλληνίας. Είναι πτυχιούχος της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Χειροτονήθηκε Διάκονος το 1956 και Πρεσβύτερος το 1959. Λαϊκός ιεροκήρυκας στην Ηλεία το 1947, λαϊκός ιεροκήρυκας και κατηχητής στη Πάτρα το 1948. Ιεροκήρυκας Ι.Ν. Ταξιαρχών Αμαλιείου Ιδρύματος το 1959. Ηγούμενος Ι.Μ. Βαρλαάμ – Μετεώρων και Ιεροκήρυκας Τρικάλων Θεσσαλίας 1961. Ιεροκήρυκας στο Παγκράτι (Αθήνα) 1962-1975. Διατέλεσε επίσης Καθηγητής του Φροντιστηρίου Κατηχητικών και Γεν. Διευθυντής των κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών (1967-1980).

Ίδρυσε την Αδελφότητα «Η Χρυσοπηγή», τον Σύνδεσμο «Ο Ιωάννης Χρυσόστομος», την «Πνευματική Διακονία Νεότητας» (με το οικείο Οικοτροφείο) καθώς και την Ιερά Συνοδική Μονή «Παναγία η Χρυσοπηγή» της οποίας και είναι Ηγούμενος. Συνέγραψε πέραν των 70 βιβλίων θρησκευτικού και πνευματικού περιεχομένου και έχει αρθρογραφήσει σε πλείστα περιοδικά και εφημερίδες.

Το 1975 εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών και Γενικός Διευθυντής της Αποστολικής Διακονίας. Εξέδωσε την εφημερίδα «Εκκλησιαστική Αλήθεια» της οποίας επί επταετία ήταν Διευθυντής.

Στις 12 Ιανουαρίου του 1978 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Πειραιώς και η ενθρόνησή του έγινε στον Καθεδρικό Ναό της Αγίας Τριάδος Πειραιώς στις 5 Φεβρουαρίου (1978) παρουσία του Αρχιεπισκόπου Αθηνών, των πολιτικών, στρατιωτικών δικαστικών, Νομαρχιακών και δημοτικών Αρχών και παραγόντων και πλήθους κόσμου. Από τον θρόνο αυτόν παραιτήθηκε, μετά από ένα τέταρτο του αιώνα ποιμαντορικής προσφοράς και πλούσιου ευαγούς έργου, στις 4 Φεβρουαρίου του 2006.
Όπως ανέφερε ο ίδιος στην επιστολή παραίτησής του, αφορμή για την απόφασή του ήταν η επιβάρυνση της υγείας του. Επισήμανε μάλιστα ιδιαίτερα ο ίδιος ότι η παραίτηση ήταν οικειοθελής, συμπληρώνοντας ότι επιθυμεί να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του "εν περισυλλογή και προσευχή". Στις 7 Φεβρουαρίου η Ιερά Σύνοδος απεδέχθη την παραίτηση του.

Ίδρυσε τον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας. Ήταν ο δεύτερος Μητροπολίτης Πειραιώς από της ιδρύσεως της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιώς μετά τον Χρυσόστομο Ταβλαδωράκη. Έχει τιμηθεί με πολλά παράσημα σημαντικότερα των οποίων είναι των Πατριαρχείων Αντιοχείας, Ιεροσολύμων και Μόσχας, με χρυσό μετάλλιο του Ερυθρού Σταυρού Πειραιώς καθώς και από την Πειραϊκή Λέσχη. (wiki)