Έφυγε ο Ελληνοκύπριος μεγάλος σκηνοθέτης Μιχάλης Κακογιάννης

Ο Παναγιώτης Καρούσος με τον Μιχάλη Κακογιάννη

Ο Μιχάλης Κακογιάννης έφυγε και μαζί του έφυγε μια μεγάλη μορφή της έβδομης τέχνης, για την Ελλάδα και για την Κύπρο.
Τον γνώρισα στο Μόντρεαλ του Καναδά όταν με έστειλε το τηλεοπτικό κανάλι του Μόντρεαλ να του πάρω μια συνέντευξη επί τη ευκαιρία της βράβευσης του για την ταινία Βυσσινόκηπος.
Ήταν ένας έξυπνος σκηνοθέτης με ιδιαίτερο και πολύ προσωπικό δημιουργικό βλέμμα.
Ήταν πολύ καλός στην πραγματοποίηση ρεαλιστικών σκηνών. Ο ρεαλισμός αυτός άρεσε και αρέσει κυρίως σε πλήθη ευρείας κλίμακας, έτσι έφτασε στην επιτυχία. Μια επιτυχία που γεύτηκε σε διάφορες περιόδους της μακράς ζωής του αλλά δεν την άφησε να τον κυριαρχήσει. Θα έλεγα ότι όσο κι αν φαινόταν περίπλοκος ήταν ένας απλός άνθρωπος.
Σκηνοθέτησε όλες τις μορφές του θεάτρου με επιτυχία, δράμα, κωμωδία, τραγωδία, όπερα. Συνεργάσθηκε με μεγάλους ηθοποιούς όπως την Μελίνα Μερκούρη και τον Άντονι Κουίν. Αλλά συγκρούσθηκε και με μεγάλους καλλιτέχνες όπως με την Μαρία Κάλλας που τον απέρριψαν. Έζησε μια έντονη ζωή με αποτυχίες και επιτυχίες γεμάτη. Οι σκηνοθετικές του επιλογές δεν με έβρισκαν πάντα σύμφωνο, αλλά οι καλές του στιγμές με τον σκληρό ποιητικό ρεαλισμό είναι και θα παραμείνουν ανεπανάληπτες. Για μένα ο Μιχάλης Κακογιάννης ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα ενός ασυμβίβαστου ανθρώπου που πέρασε τις ιδέες του μέσα στην τέχνη με μια πρωτοποριακή αλήθεια.
(Ο Μιχάλης Κακογιάννης (11 Ιουνίου 1922 - 25 Ιουλίου 2011) του Παναγιώτου ήταν σύγχρονος Έλληνο-Κύπριος ηθοποιός και σκηνοθέτης.
Γιος δικηγόρου γεννήθηκε το 1922 στη Λεμεσσό. . Όταν τελείωσε το σχολείο αναχώρησε για το Λονδίνο, με σκοπό να σπουδάσει νομικά. Παράλληλα όμως παρακολούθησε και δραματικές τέχνες στη Central School of Dramatic Art και στο Old Vic το 1944 και το 1946 αντίστοιχα. Ξεκινά την καριέρα του στο θέατρο αρχικά ως ηθοποιός και στη συνέχεια ως σκηνοθέτης. Όλο σχεδόν το διάστημα που βρισκόταν στο Λονδίνο (1941 – 1951) εργάστηκε στο BBC. Το 1953 επιστρέφει στην Ελλάδα και ασχολείται με τον κινηματογράφο. Γυρίζει μερικές από τις καλύτερες ταινίες του ελληνικού σινεμά. Είναι ο πρώτος που έβγαλε τον ελληνικό κινηματογράφο από τα στενά του σύνορα, με διεθνή βραβεία και διεθνείς συμπαραγωγές. Το 1964 είναι η χρονιά που σκηνοθετεί τον "Αλέξη Ζορμπά", ταινία βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη, που με το διεθνή τίτλο "Zorba the Greek", γνωρίζει τεράστια επιτυχία, διεκδικεί επτά βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (Oscar), αποσπώντας τελικά τρία. Έχει σκηνοθετήσει και ένα ντοκιμαντέρ το "Αττίλας '74", μια μοναδική καταγραφή της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Είναι μαζί με τον Θόδωρο Αγγελόπουλο οι σκηνοθέτες που έκαναν στο εξωτερικό, γνωστό το ελληνικό σινεμά και την Ελλάδα, περισσότερο από όλους.
Φιλμογραφία
1999 Ο Βυσσινόκηπος
1993 Πάνω, κάτω και πλαγίως
1987 Γλυκιά πατρίδα
1977 Ιφιγένεια
1975 Αττίλας '74
1971 Τρωάδες
1967 Όταν τα ψάρια βγήκαν στη στεριά
1964 Αλέξης Ζορμπάς
1962 Ηλέκτρα
1961 The Wastrel
1960 Eroica
1957 Το τελευταίο ψέμα
1956 Το κορίτσι με τα μαύρα

1955 Στέλλα

1954 Κυριακάτικο ξύπνημα

(Κινηματογραφική Λέσχη Γυθείου)